Þjóðviljinn - 07.03.1984, Blaðsíða 10

10 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 7. mars 1984
Minning_____________
Einar Pálsson
Fæddur 4.4. 1910
Dáinn 24.2. 1984
Margar aldir eru liðnar síðan
menn sögðu fyrst að fjórðungi
brygði til fósturs. Mannbætir varð
mörgum slíkt fóstur og nú hefur
það gerst að maður sem margan
annan hefur bætt hverfur af vett-
vangi.
Við mannslát þykir eftirlifend-
um þeir hafi misst mikið og á þess-
ari stundu þykir mér stórt höggvið í
vinahópinn.
- o -
Ég geri mér varla grein fyrir því
hvers vegna Einar Pálsson var mér
sá sem hann reyndist. Ef til vill
skiptir það ekki máli. Hitt er mér
ljóst, vinátta okkar Einars var og
verður mér dýrmæt.
Ungu mennirnir sem hófu störf
undir leiðsögn Einars Pálssonar
yfirverkstjóra hjá Mjólkursam-
sölunni í Reykjavík fundu fljótt
hvern mann hann hafði að geyma.
Hann var þeim drengurgóður með
hollráðum og vináttu. A unglings-
árunum eru menn áhrifagjarnir og
skoðanir, álit og framkoma ann-
arra eiga greiðan aðgang til þeirra.
Náiægðin við Einar reyndist lær-
dómsrík og holl.
Margt var í fari hans sem öðrum
gagnast að kunna. Hvernig um-
gangast má fólk á farsælan hátt,
hvernig ber að virða sjónarmið og
skoðanir annarra. Hvernig lítil-
látur yfirmaður getur stjórnað öðr-
um, hve samviskusamur maður er
yfirlætislaus og hvernig á að vera
vinur vina sinna.
Einar Pálsson sá jákvæðar og
spaugilegar hliðar á öllum málum.
Slíkir kostir gerðu honum auðvelt
að stjórna öðrum og iðulega vissu
menn ekki að Einar væri að
stjórna. Það sem hann lagði til,
þótti öðrum sjálfsagt að fram-
kvæma. Margir sem unnu með
honum og undir hans leiðsögn hafa
nýtt sér reynslu frá samstarfinu síð-
ar á lífsleiðinni. Á gamla vinnu-
staðnum sjást þess merki. Það væri
miður hefði einhverjum yfirsést að
reyna að tileinka sér kosti Einars.
Ávallt var gott að leita ráða hjá
Einari. Skipti engu hvort málið
varðaði starfið eða einkahagi. Þeg-
ar á þurfti að halda áminnti Einar
menn, en á þann einlæga og yfir-
lætislausa hátt að rökræður voru
þarflausar. Fæstum var lagnara að
segja allt sem þurfti með fáum orð-
um.
Einar átti sér sælureit skammt
utan borgarinnar. í dalverpinu við
Hafravatn stundaði hann trjárækt
ásamt ræktun annarra jurta.
Gjörðir hans þar lýstu honum vel.
Þó honum ynnist vel, var aldrei
meira tekið sér fyrir hendur í einu
en hægt var að hafa unun af um
leið. Þegar gestir komu stóð ætíð
þannig á verki að nógur tími var til
að sinna gestunum. Ef til vill kann
að sýnast óraunhæft að ætla að tré
og plöntur hafi vaxið betur fyrir
það eitt að vera í nærveru Einars og
konu hans, en þeir sent til þekkja
munu tæpast reyna að afsanna slíka
kenningu.
Eiginleikar Einars og framkoma
urðu til þess að menn létu góð orð
falla í hans garð. En honum þótti
slík orð um sig sjálfan ofsögð. Oðr-
um þótti hvergi góð orð betri en af
vörum Einars.
- o -
Við erum mörg sem syrgjum
Einar Pálsson en fjölskyldu hans
bið ég mestrar blessunar. Minning-
unni um góðan dreng verður best
haldið á lofti, dragi menn lærdóm
af kostum hans og nýti sér þá.
Hvort menn reki fjórðung
atgervis síns til samferðarinnar
með Einari skiptir ekki öllu máli.
Höfuðatriðið er að menn reyni að
líkja eftir þvi besta í umhverfi sínu
og samleið með Einari var mörgum
mannbætir.
Snorri S. Konráðsson.
„Bankastjóri“ Hjálpartækjabankans, Björgúlfur Andrésson afhendir viðskiptavini hjálpartæki
Hjálpartækjabanki
RKI og Sjálfsbjargar
Örðugt er að fá áreiðanlegar tölur
um fjölda þeirra manna sem þurfa
vegna fötlunar að nota einhvers
konar hjálpartæki um lengri eða
skemmri tíma. Mun oftast hafa
verið áætlað að þessi tala sé í nám-
unda við 10%. Éf tíundi hver mað-
ur þarfnast einhverra af þeim
margvíslegu tækjum sem unnt er
nú að fá til þess að reyna að brúa
bilið milli einhvers konar fötlunar
og heilbrigði þá er í rauninni furðu-
Iegt að það skyldi ekki hafa verið
fyrr en á árinu 1967 að tillögur voru
gerðar um stofnun miðstöðvar til
að annast kaup, sölu og leigu á
hjálpartækjum fyrir fatlaða. Það
mun hafa verið Eggert Ásgeirsson,
þáverandi framkvæmdastjóri
Rauða kross Islands, sem fyrstur
vakti máls á þessari hugmynd. Eftir
Alþýðubandalagið í Reykjavík
Benedikt
Björn
Guðmundur
Guðrún
Félagsfundur
um stöðuna í kjaramálum
Alþýöubandalagið í Reykjavík efnir til félagsfundar um nýgeröa kjarasamninga
og stöðuna í kjaramálunum, miðvikudaginn 7. mars kl. 20.30 að Hverfisgötu
Framsögumenn verða: Benedikt Davíðsson, Björn Arnórsson, Guðmundur J.
Guðmundsson og Guðrún Ágústsdóttir.
Félagar eru hvattir til að fjölmenna.
Stjórn ABR
að lokið var könnun á undirtektum
kom í ljós að einungis Rauði kross-
inn og Sjálfsbjörg, landssamband
fatlaðra, töldu sér rétt og skylt að
reyna að framkvæma hugntyndina.
Þessi félög gerðu með sér samning
30. desember 1975 þar sem ákveð-
ið var að efna sameiginlega til
stofnunar fyrirtækis sem annaðist
innflutning, öflun, sölu og dreifinu
eða ntiðlun hvers konar hjálpar-
tækja fyrir fatlað fólk.
Hinn 1. mars 1976 tók Hjálpar-
tækjabankinn til starfa. Þá var
bankastjórinn ráðinn, Björgúlfur
Andrésson, sem síðan-hefur verið
forstöðumaður stofnunarinnar.
Formlega var bankinn opnaður
hinn 15. október 1976 af þáverandi
heilbrigðismálaráðherra, Matthí-
asi Bjarnasyni.
í upphafi var Björgúlfur eini
starfsmaður bankans en fékk sér til
aðstoðar þrjá sjálfboðaliða frá
kvennadeild Rauða kross íslands í
Reykjavík. Nokkru síðar var einn
starfsmaður ráðinn í hálfs dags
vinnu. Þriðji starsfmaðurinn,
hjúkrunarfræðingur, sem einnig
vinnur að hluta í bankanum,
bættist í hópinn árið 1980. Á sama
ári kom einnig til vinnu annar
hjúkrunarfræðingur í hlutastarf til
að veita þeim leiðbeiningar sem
gengist hafa undir stomaaðgerðir.
Enn bættist við iðjuþjálfi árið 1982.
Hlutverk þess starfsmanns er að
veita fólki ráðgjöf um val tækja og
notkun þeirra. Eru þær
leiðbeiningar bæði veittar í bank-
anum og í heimahúsum.
Vörurnar sem Hjálpartækja-
bankinn hefur á boðstólum eru
m.a. ýmsar tegundir hjólastóla,
göngugrindur, hækjur og hækju-
stafir, ýmis tæki til aðstoðar við að
komast í böðun eða á salerni, pok-
ar og önnur gögn vegna stomaað-
gerða, ýmsar einnota vörur auk
margvíslegra annarra tækja.
Þá leigir bankinn út til
skammtímanota hækjustafi, hjól-
astóla, göngugrindur, æfingarhjól
og sjúkrarúm.
Á þeim átta árunt sem nú eru
liðin frá því er forstöðumaðurinn
tók fyrst til starfa hefur starfsemi
Hjálpartækjabankans farið ört
vaxandi. Hann veitir ekki einungis
þjónustu þeim sem búa á höfuð-
borgarsvæðinu heldur einnig öllum
landsmönnum.
Reynt er að fylgjast vel með
öllum nýjungum í gerð hjálpar-
tækja. Á alþjóðaári fatlaðra, 1981,
komu fram nokkur ný tæki. Nú er
því spáð að innan skamms megi
gera ráð fyrir ýmsum nýjungum í
hjálpartækjum á sviði rafeinda-
tæki.
Með stofnun Hjálpartækjabank-
ans hefur Rauði Krossinn og Sjálfs-
björg, landssamband fatlaðra, lagt
fram verulegan skerf til að létta
fötluðum ísiendingum lífsbarátt-
una.
Torfi Tómasson stórkaupmaður
er formaður stjórnar
Hjálpartækjabankans. Með hon-
um eru í stjórn Björn Tryggvason
og Óttar Kjartansson frá Rauða
krossi fslands og Guðundur
Magnússon og Vikar Davíðsson frá
Sjálfsbjörgu
Konur og
vísinda-
skáldskapur!
Danski rithöfundúrinn Ingc Er-
ikscn, sem þekktust er fyrir skáld-
söguna „Victoria og ver-
densrevolutionen“, flytur opinber-
an fyrirlestur í boði heimspeki-
deildar Háskóla Islands á inorgun,
fimmtudaginn 8. mars kl. 17.15 í
stofu 422 í Árnagarði.
Fyrirlesturinn nefnist „Kvinder
og science fiction1' og verður flutt-
ur á dönsku.
Öllum er heimill aðgangur.
Eyrirlestur
í franska bókasafninu:
Myndefni
í málverkum
„impression-
istannaí6
Á fímmtudagskvöld heldur Edith -
Desaleux listfræðingur fyrirlestur í *
franska bókasafninu, Laufásvegi
12. Fyrirlesturinn nefnir hún
Myndefni í málverkum impression-
istanna og hefst hann kl. 20.30. All-
ir eru velkomnir og er aðgangur
ókeypis.
Edith Desaleux lauk prófi í list-
fræði í París og hefur m.a. starfað
hjá Alliance Francaise í Bretlandi,
Kína og Suður Ameríku. Hún
kenndi við London School of Ec-
onomics, Franska menntaskólann í
Shanghai og við háskólann í Ríó.
Frá 1973-1982 kenndi hún listasögu
við Franska Institútið í Aþenu.
Hún er félagi í alþjóðasamtökum
kvenblaðamanna.
4 ný tón-
verk óskast!
Musica Nova hefur ákveðið að
gangast fyrir pöntun fjögurra nýrra
tónverka til flutnings starfsárið
1984-1985.
Hljóðfæraleikarar og söngvarar,
jafnt einstaklingar sem hópar, eiga
þess kost að panta verk hjá
ákveðnu tónskáldi, og mun dóm-
nefnd velja úr þeim pöntunum sem
berast. Æskilegt er, að haft sé
samráð við viðkomandi tónskáld,
áður en untsókn er send inn.
Umsóknareyðublöð eru fáanleg
í ístóni, Freyjugötu 1, Reykjavík.
Skilafrestur er tii 20. rnars 1984.
blaðið
semvitnaðerí