Þjóðviljinn - 18.04.1984, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 18. apríl 1984 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
Raú utanríkisráðherra Indlands og Raumfall framkvæmdastjóri breska samveldisins.
Brandt og Soares á spjalli.
nannkyns
þróun íþróunarn'kjum. Tæk.nisam-
vinna er lífsnauðsynleg fyrir þróun-
arlöndin og markmiðið verður að
vera að auka þekkingu og styrkja
menntakerfið svo að smátt og
smátt verði þróunarríkin minna
háð innfluttri tæknikunnáttu.
• Evrópuríkin eiga að veita for-
gang þróunaraðgerðum sem koma
í veg fyrir sívaxandi auðlindaþurrð
og stuðla að skynsamlegri nýtingu
auðlinda. Sérstaklega er mikilvægt
að stöðva hinn hraða vöxt eyði-
merkurinnar sem er komin á alvar-
legt hættustig í löndum sern liggja
að Saharaeyðimörkinni í Afríku.
Bæta verður nýtingu lands og styr-
kja gróðurvernd og skógrækt.
Einnig verður að leggja ríka
áherslu á að leita að nýjum orku-
lindum, sparnaði í notkun olíu og
nauðsyn þess að koma í veg fyrir
eyðingu skóglendis vegna notkun-
ar á við til eldsneytis.
• Nauðsynlegt er að Alþjóða-
bankinn hafi meiri möguleika á að
fjármagna þróunarverkefni í ríkj-
um þriðja heimsins. Pess vegna
eiga Evrópuríkin að samþykkja
auknar lánveitingar frá Alþjóða-
bankanum og geri honum kleift að
afla fjármagns á alþjóðlegum
mörkuðum. Einnig þurfa Evrópu-
ríkin að taka saman höndum um að
þrýsta á Bandaríkin að þau breyti
þeirri ákvörðun sinni og neita að
auka framlag til Þróunarsjóðs Al-
þjóðabankans. Takist ekki að
breyta þessari ákvörðun ríkis-
stjórnar Bandaríkjanna ber Evróp-
uríkjum að tryggja í sameiningu að
Þróunarsjóðurinn fái þær 12
billjónir sem nauðsynlegt er til að
hrinda 700 áætlunum í fram-
kvæmd.
Greiða verður úr skuldabyrðinni
sem nú þjakar mörg þróunarlönd
með varanlegum aðgerðum.
Möguleikar þróunarlandanna til
að draga úr þessari skuldabyrði eru
háðar hagstæðum viðskiptakjör-
um, auknum útflutningi til iðnríkja
og lægri vöxtum á alþjóðlegum
fjármagnsmarkaði.
Evrópuríkin eiga að endurnýja
styrkja það hlutverk sem yfirdrátt-
arheimildum Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins er ætlað að gegna í þessu
skyni. Við þá endurnýjun verður
að leggja sérstaka áhersíu á að taka
tillit til þarfa fátækustu þróunaríkj-
anna. Á sama tíma og alþjóða
gjaldeyrissjóðurinn yrði etldur er
nauðsynlegt að sjóðurinn taki upp
meiri sveigjanleika og sýni ríkari
tillitssemi þegar stofnunm veitir
þróunarríkjunum aðstoð og
ráðleggingar. Alþjóðagjaldeyris-
sjóðurinn á að hamla gegn hag-
sveiflum með því að taka við
ákvörðunum um magn og stefnu-
skilmála við fjárhagsaðstoð ríkra,
og taka ekki síður tillit til hagvaxtar
og atvinnumöguleika en aðgerða
gegn verðbólgu og greiðsluhalla.
• Evrópuríkin eiga að styðja þá
kröfu að efnt verði til sérstakrar
ráðstefnu allra ríkja í veröldinni til
að ræða endurskipulagningu á hinu
alþjóðlega fjármála- og peninga-
kerfi. Slíkri ráðstefnu yrði ætlað að
stuðla að varanlegum og yfir-
gripsmeiri lausnum á þeim veik-
leika sem nú hrjáir hið alþjóðlega
fjármálakerfi. Ráðstefnan yrði
vandlega undirbúin og yrði mynd-
aður í þessu skyni sérstakur vinnu-
hópur færustu sérfræðinga frá ríkj-
um Norðurs og Suðurs.
• Evrópuríki eiga að taka virkan
þátt í að koma í gang raunveru-
legum samningaviðræðum um end-
urnýjun hagkerfisins í heiminum
milli ríkja Norðurs og Suðurs. í
þessu skyni verði meðal annars:
- komið á aukinni samvinnu milli
stofnana Sameinuðu þjóðanna,
O.E.C.D. og Efnahagsbandalags
Evrópu.
- Samþykki að haga samningunum
í samræmi við yfirlýsingar leiðtoga-
fundar óháðra ríkja í Delí 1983 og
ráðherrafundar samtaka ríkja
þriðja heimsins í Buenos Aires, en
í febrúar á þessu ári gaf vinnuhópur
fulltrúa Norðurs og Suðurs út nán-
ari lýsingu á tilhögun slíkra samn-
ingaviðræðna.
- Leiðtogar landa frá Norðri og
Suðri ættu að efna til óformlegra
funda til að ræða afmörkuð mál og
skapa stjórnmálalegan þrýsting á
árangur í samningaviðræðunum.
- Yfirstjórnir samningaviðræðn-
anna yrðu á vegum Sameinuðu
þjóðanna, en fulltrúar Alþjóða-
bankans og Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins ættu sæti í sérstakri stýr-
ingarstofnun sem sett yrði upp í
þessu skyni. Vaxandi hernaðarút-
gjöld draga til sín dýrmætar auð-
lindir sem annars mætti hagnýta á
arðvænlegan hátt í iðnríkjum og
þróunaríkjum. Evrópuríkin eiga
að styðja á afgerandi hátt tilraunir
til að draga úr spennu um heim
allan og efla þannig frið og koma á
sannarlegri minnkun á útgjöldum
til hernaðar.
Evrópuríki eiga afdráttarlaust
að stuðla að rannsóknum á því
hvernig tengslum sé háttað milli
vígbúnaðarkapphlaupsins og
þeirra hindrana sem setja þróun
hagkerfisins margvítugar skorður.
í slíkum rannsóknum yrði einnig
leitað aðferða til að nýta auðlindir
á raunhæfari og árangursríkari hátt
heldur en til hernaðar.
• Án aðgerða á vettvangi stjórn-
mála tekst ekki að knýja fram
breytingar. Það er hlutverk Evr-
ópu að stuðla að alþjóðlegri sam-
vinnu til lausanar á þessum vand-
amálum. Við minnum á samþykkt
ráðherranefndar Evrópuráðsins
um umræður um málefni Norðurs
og Suðurs og leggjum áherslu á að
Evrópuráðið verði áfram vettvang-
ur fyrir viðræður ríkisstjórna og
þjóðþinga í Evrópu um þessi efni.
Evrópuráðið á að beita sér fyrir
viðræðum leiðtoga frá Evrópu og
ríkjum Suðursins og hvetja ríki í
Austur Evrópu til að taka virkari
þátt í lausn þróunarvanda í þriðja
heiminum.
• Evrópuráðið og efnahagsbanda-
lag Evrópu beiti sér fyrir sérstakri
umræðuherferð meðal almennings
í samvinnu við verkalýðsfélög og
samtök sem sérstaklega láta þróun-
armál til sín taka. Viðfangsefni
herferðarinnar verða að kynna
gagnkvæma hagsmuni Norðurs og
Suðurs og nauðsyn á varðveislu
auðlinda jarðarinnar.
• Evrópuráðið beiti sér fyrir
reglulegri árlegri athugun á því
hvernig ríkisstjórnum og þjóðþing-
um gengur að koma tillögum þess-
arar yfirlýsingar í framkvæmd og
að fjórum árum liðnum verði efnt
til sérstakrar ráðstefnu til að dæma
árangurinn.
• Við heitum á þjóðir, þing og
ríkisstjórnir Evrópu að gera allt
sem í þeirra valdi stendur til að
koma á fót nýju kerfi í alþjóðlegum
samskiptum sem geri kleift að
skapa heim þar sem sérhver ein-
staklingur sé frjáls undan oki hung-
urs og kúgunar og sérhvert barn fái
tækifæri til að móta eigin örlög.
A.Þ.
Þa& er reynt að hrekja persónur og áhorfendur út á ystu nöf - I von um
elnhverskonar hrelnsun e&a skírslu: Hanna María Karlsdóttir, Sigríður Hag-
alín, Sigurður Skúlason.
með þeim hætti sem sýningar á
öðruvísi verkum eru kannski lofað-
ar fyrir. Bestu partarnir í þessu
samspili - til dæmis Júlíu (Sigríður
Hagalín), Helenu (Hanna María
Karlsdóttir) og Eðvarðs (Sigurður
Skúlason) minna einmitt á þá tón-
list okkar tíma, sem ætlar sér að
stækka heyrnarsviðið jafnt og þétt
með grófum mishljómum, sem
halda hlustendum í óvissu.
Sigríði Hagalín tekst mjög vel að
teygja móðurina á milli viðleitni til
að breiða yfir allt og láta eins og
ekkert sé og þarfar hennar fyrir að
stjórna, þvinga fram vilja sinn.
Guðrún S. Gísladóttir náði örugg-:
um tökum á persónukjarna Elínar,
þeirrar manneskju sem næst stend-
ur „normallífi“. Valgerður Dan
(Jane) fór með langa og erfiða
ræðu þar sem örvænting skilnaðar-
mála flæðir yfir alla bakka - þessa
raun stóðst Valgerður með prýði.
Hanna María Karlsdóttir átti
marga tóna í túlkun sinni á Helenu
og varð mjög átakanleg í umkomu-
leysi hennar þegar myrkrið kemur
aftur yfir hana - en henni tókst ekki
að koma í veg fyrir það að Helena
er áfram kistill sem lykillinn er
týndur að. Má reyndar vera það sé
rangt að kvarta yfir því að svo fór -
samanber það sem áður er sagt um
tvíbent áhrif þess að gera geðbilun
fyrirferðarmikla á sviði. Sigurður
Skúlason skilaði vel ráðleysi rit-
höfundarins tæmda, en varð kann-
ski helst til góður strákur, eins og
tilfinningalega fjarskyldur sumun*
þeim demónum sem ólmuðust á
sviðinu.
Leikmynd Pekka Ojamaa úr
bláum draumsýnum og speglaverki
var vönduð og falleg og minnti
sterkt á það hve „annarlegur“ sá
heimur er sem stigið er inn í. Ljós-
um var líka beitt til áhrifa af góðri
hugkvæmni. ÁB.
Söluskattur
Viöurlög falla á söluskatt fyrir mars mánuö
1984, hafi hann ekki verið greiddur í síðasta
lagi 25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti
fyrir hvern byrjaðan virkan dag eftir eindaga
uns þau eru orðin 20%, en síðan reiknast
dráttarvextir til viðbótar fyrir hvern byrjaðan
mánuð, talið frá og með 16. maí.
Fjármálaráðuneytið,
16. apríl 1984.
Auglýsið í Þjóðyiljanum