Þjóðviljinn - 07.03.1985, Síða 4

LEIÐARI
Svikin í húsnæðismálum
Enn bólar ekkert á aðgerðum af hálfu ríkis-
stjórnarinnar til að létta skuldaklafann sem hún
hefur keyrt um háls húsnæðiskaupenda. Alls-
staðar á landinu eru þúsundir fjölskyldna að
komast í þrot, aðgerðir ríkisstjómarinnar síð-
ustu tvö árin valda því að þær geta hreinlega
ekki staðið í skilum. Fjöldagjaldþrot eru að
verða aðalsmerki stjórnarinnar.
Einsog Þjóðviljinn hefur bent á, þá er vandi
húsbyggjenda fyrst og fremst smíðaður af ríkis-
stjórninni. Þrjú atriði valda þar langmestu:
• í fyrsta lagi lét ríkisstjórnin það verða sitt
fyrsta verk að taka kaupgjaldsvísitöluna úr sam-
bandi. Lánskjaravísitalan var hins vegar í
fullu gildi áfram. Þetta leiddi til þess að meðan
lánin voru áfram verðtryggð voru launin óverð-
tryggð. í raun þýddi þetta að meðan kaupið var
lækkað - hækkuðu lánin. Þetta olli því að í tíð
núverandi ríkisstjórnar hefur greiðslubyrði
húsnæðiskaupenda sem hlutfall af launum
aukist um 30 til 50 prósent Afborgun sem
áður nam sex rnánaðarlaunum kostar því eftir
aðgerðir ríkisstjórnarinnar undanfarin ár allt upp
í níu mánaðarlaun!
• í öðru lagi hefur lánskjaravísitalan - sem
Þjóðviljinn hefur með réttu nefnt ránskjaravísi-
tölu - hækkað verulega umfram byggingarvís-
itöluna. Húsnæðislánin eru verðtryggð út frá
lánskjaravísitölunni, og í raun þýðir þetta að
lántakandi greiðir verðtryggingu sem ér langt
umfram hækkun á verðlagi nýbygginga og ann-
arra fasteigna. Mismunurinn er ekkert annað en
ránsvextir, siðlaust okur.
• f þriðja lagi hefur sleifarlag félagsmálaráð-
herra valdið því að húsnæðislán úrsjóðum ríkis-
ins eru greidd út löngu eftir að útborgun þeirra á
að fara fram lögum samkvæmt. Þannig hefur
Alexander Stefánssyni tekist að gera fjölda
fólks að vanskilamönnum í fyrsta sinn á ævinni.
Málið er orðið það alvarlegt að aðgerðarleysi
ríkisstjórnarinnar verður hreinlega ekki þolað
lengur. Þúsundir manna eiga allt sitt undir því að
ráðherrar grípi skjótt til haldbærra úrlausna.
Góður
Hér á landi er nú staddur góður gestur, Gla-
dys Baez, sem komin er alla leið frá Nicaragua.
Gladyz er meðal þekktustu leiðtoga Sandínist-
anna sem steyptu ógnarstjórn Somózafjöl-
skyldunnar í heimalandi hennar, hún er í forystu
kvennasamtaka Nicaragúa og á sæti á þjóð-
þinginu.
Gladys Baez var fyrsta konan sem gekk til
liðs við hina fræknu byltingarhreyfingu sandín-
istanna, árið 1967. Hún var handtekin 25 sinn-
um af hinni illskeyttu lögreglu Somózastjórnar-
innar, í eitt sinnið meðan hún var þunguð, en
það aftraði lögreglunni þó ekki frá því að pynta
hana grimmilega.
Þjóðviljinn bendir á að brýnustu kröfurnar eru
tvær:
• Ránskjaravísitöluna burt!
• Hinir lögleyfðu ránsvextir af húsnæðislánun-
um verði endurgreiddir hið fyrsta.
Málið þolir ekki bið. Svikin í húsnæðismálum
ofan á áralangar kaupskerðingar ríkisstjórnar-
innar hafa valdið því að nú segjum við:
Hingað og ekki lengra!
gestur
Hingað er Gladys komin meðal annars í tilefni
8. mars, alþjóðlegs baráttudags kvenna. Það
fer vel á, að baráttukona frá Suður Ameríku,
sem sjálf hefur staðið í víglínunni, komi hingað á
þessum merka degi, því við skulum ekki gleyma
að það voru konur úr röðum sósíalista sem fyrr á
öldinni gerðu 8. mars að baráttudegi kvenna um
alla veröld.
Þjóðviljinn býður Gladys Baez velkomna
hingað til lands og hvetur lesendur sína til að
notfæra sér það tækifæri sem gefst til að hlýða
á hana að kveldi hins 8. mars á baráttufundi
sem haldinn verður í Félagsstofnun stúdenta,
að frumkvæði nokkurra kvennasamtaka.
ÖS
KIIPPT OG SKORHD
Velferðin vonda
í nýjasta hefti Stefnis, tímarits
ungra Sjálfstæðismanna, er sagt
frá blaðamannafundi með Fried-
man-hjónunum sem voru á ferð
hér í haust. Hannes Hólmsteinn
þýddi af bandi þennan fund, þar
sem velferðarþjóðfélagið fékk
fyrir ferðina. Við grípum þar nið-
ur sem umræðan er um óskilgetin
börn: „Rose Friedman: Ein af-
leiðingin af velferðarríkinu hefur
verið óskapleg fjölgun óskilget-
inna barna. Þriðjungur þeirra
barna, sem fæðast í New York, er
óskilgetinn. Skýringin á þessu
liggur beint við. Einstæðar konur
fá rétt á opinberum styrkjum í
Bandaríkjunum, ef þær eignast
börn“.
Umburðarlyndi
„Milton Friedman: Á sínum
tíma fengu unglingar, sem
eignuðust börn ekki neina opin-
bera styrki. Þetta hefur síðan
breyst og afleiðingin orðið sú,
sem Rose minnist á“. „...Þið
megið ekki misskilja mig. Ég er
ekki að áfellast þá sem þiggja
þessa styrki. Það vœri heimsku-
legt af þeim að neita að taka við
þeirn".
„Ég er ekki að áfellast unglings-
stúlkur sem eignast börn til að fá
opinbera styrki, efþað er eina ráð
þeirra til þess að öðlast sjálfstœði.
Sökin er ekki styrkþeganna, held-
ur okkar hinna, því að við höfum
komið upp ýmsum stofnunum,
sem hafa auðveldað þeim þetta,
þótt óhagkvœmt sé fyrir okkur og
að lokum líka fyrir þá sjálfa“.
„Bogi Ágústsson: Prófessor
Milton Friedman, óskilgetin börn
eru mjög algeng á íslandi, en eng-
um dettur í hug að þau hafi komið
í heiminn afþví mœður þeirra hafi
cetlað að verða sér úti um opin-
bera styrki..."
„Milton Friedman: Ég skal
ekkert um það segja, hvernig
þessu er háttað hér á landi, en... “
Frjálshyggju-
sjónarmiðin
Frjálshyggjusjónarmiðin sem
hér hefur verið vitnað til, eru
áberandi á síðum þessa tímarits,
Stefnis. Þar er m.a. birt grein
eftir Þorvarð Elíasson, skóla-
stjóra Verslunarskóla íslands,
sem er reyndar erindi sem hann
flutti á ráðstefnu SUS á Akureyri
fyrr í vetur um menntamál. Hann
býður mönnum uppá að „líta á
skólana sem fyrirtæki sem selja
stúdentspróf".
Skera, skera, skera
Nú þykist undirritaður lesa
útúr þessu erindi dæmigerðustu
viðhorf frjálshyggjuforkólfanna:
kvenhatur, fyrirlitningu á lands-
byggðinni, dýrkun á lögmálum
kapitalsins og andúð á velferðar-
þjóðfélaginu.
Þorvarður telur að með því að
leggja niður þjónustu við skóla sé
hægt að fækka starfsliði
menntamálaráðuneytisins „um
meir en helming“. Ráðuneytið
eigi að halda uppi „gæðaeftirliti",
en stjórnunarafskipti af skólun-
um eigi engin að vera. Náms-
gagnastofnun og skóla-
rannsóknadeild eigi að leggja
niður.
,/£skilegt væri að einhver hluti
þessa kostnaðar (við framhalds-
skóla) sé borinn uppi af nemend-
um sjálfum þó ekki væri til annars
en gera nemendum Ijósa stöðu
sína.. Það er enginn að biðja þá
um að sitja ískóla". Og höfundur
fer ekki í grafgötur með afl-
eiðingarnar: „Nemendum myndi
fœkka“ og ,greiðslur ríkissjóðs
myndu lækka“.
Þegar kemur að stúdentum í
háskóla verður fyrst bragð að
kenningunni:
„Ég neita algjörlega að ausa
svona fé í stúdenta, algjörlega án
tillits til þess hvort þeir eiga nokk-
urt erindi í háskólanám, eða ekki.
Og hvað í ósköpunum eru 2000
manns að lœra erlendis og til
nvers? Ekki svo að skilja að þeir
megi það ekki, ég vil bara ekki
borga kostnaðinn sjálfur“.
Hann vill að Lánasjóður náms-
manna verði lagður niður, „þá
fækki stúdentum í háskólanámi
og erlendis úr 6500 í 5000 a.m.k.
enda ber enga þjóðfélagslega
nauðsyn til þess að hafa þá tölu
hœrri“.
ísfilm taki yfir?
Það þarf ekki að koma neinum
á óvart að þessi maður er þeirrar
skoðunar að dagvistarheimilin
séu þjóðfélaginu alltof dýr. „Er
ekki orðið tímabært að hugleiða
laun til heimavinnandi hús-
mæðra, sem gæta barna sinna?
Það er augljóslega miklu hag-
kvœmara en ríkispössunin. “
Lítil sveitarfélög eiga ekki að
vasast í skólahaldi, „en hverbiður
þessi sveitarfélög að vera til?“
Telji ,jamtök atvinnugreina
eða stétta ástæðu til að auka fjár-
framlög til einstaka skóla umfram
það sem nemur tekjum þeirra af
framlagi ríkissjóðs þá geri þau svo
með eigin fjárframlögum".
Reksturinn verði náttúrlega
„frjáls" og vandamál við rekstur
skóla og stjórnun eru best komin
í einkarekstrinum. Stjórnin getur
orðið vandamál. „Það er nú ein-
mitt ástæða þess hvað einkarekst-
ur gengur vel að þar hefur þetta
meginvandamál verið leyst með
því að láta fjármagnseigendur
ráða".
Menntamála-
ráðuneytið
Nú er það deginum ljósara að
sú hugmyndafræði sem hér hefur
verið stiklað á frá ráðstefnu
ungra Sjálfstæðismanna, þar sem
m.a. menntamálaráðherra var
áheyrandi, hefur skilað mörgu af
því sem er að gerast við stjórnvöl-
inn á ráðuneytinu. Helgi Seljan
sagði á alþingi á dögunum þegar
verið var að ræða kjör kennara og
starfsaðstöðu og framkomu ríkis-
stjórnarinnar: „En alvarlegast í
öllu þessu máli er þó ef okkar
ágæta menntakerfi verður brotið
á bak aftur.. .Ætli bónuskennslan
og tilboðskennslan á markaðs-
torgi auðhyggjunnar sé ekki það
sem koma skal, að jöfnuður í
menntun og jafnrétti til náms og
uppfræðslu verði máske eitthvað
sem fólk muni í framtíðinni nota
til þess að gera að gamni sínu í
fílabeinsturni frelsisins? Þetta ótt-
ast ég og mér sýnast mörg teikn á
lofti sýna að þessi stefna eigi að
ráða í framtíðinni".
-óg
uoðviuinn
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgofandi: Útgáfufólag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphóðinsson.
Rit8tjórnarfulltrúi: Oskar Guðmundsson.
Fróttastjóri: Valþór Hlöðversson.
Blaöamenn: Aðalbjörg Óskarsdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Guðjón
Friðriksson, Helgi Guðmundsson, Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gísla-
son, Mörður Árnason, Ólafur Gíslason, Sigurdór Sigurdórsson,
Víðir Sigurðsson (íþróttir).
Ljósmyndlr: Einar Ólason, Einar Karlsson.
Útlit og hönnun: Filip Franksson, Þröstur Haraldsson.
Handrita- og prófarkaloatur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrifatofustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson.
ÚtbreiÖ8lu8tjóri: Sigríður Pótursdóttir.
Auglýsingastjóri: Ragnheiður Óladóttir.
Auglýsingar: Anna Guðjónsdóttir, Ásdís Kristinsdóttir,
Hreiðar Sigtryggsson.
Afgreiðslustjórl: Baldur Jónasson.
AfgreÍÖ8la: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pótursdóttir.
Símavarsla: Margrét Guðmundsdóttir, Sigríður Kristjánsdóttir.
Husmæður: Bergljót Guðjónsdóttir, Ólöf Húnfjörð.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Björnsson.
Bflstjóri: ólöf Sigurðardóttir.
Útkeyrsla, afgreiðsla, auglýsingar, rltstjórn:
Síðumula 6, Reykjavfk, simi 81333.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð i lausasölu: 30 kr.
Sunnudagsverð: 35 kr.
Áskriftarverð á mánuði: 330 kr.
Afgreiðsla blaðsins er opin á laugardögum
frá kl. 9 til 12, beinn sími: 81663.
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 7. mars 1985