Þjóðviljinn - 27.06.1985, Síða 4

Þjóðviljinn - 27.06.1985, Síða 4
LEIÐARI Frjalshyggjan; einkaskóli fyrir úrvalsböm Hvaö eftir annaö hefur Þjóðviljinn varaö viö því i ritstjórnargreinum sínum, aö frjálshyggjan héldi innreiö sína í menningar- og menntakerfi íslendinga án þess aö raunveruleg umræöa og umfjöllun heföi fariö fram um þaö mál. Hitt er Ijóst aö ofstækisöfl í Sjálfstæðisflokkn- um hafa leynt og Ijóst reynt aö grafa undan núverandi skólakerfi, umfram allt meö blygðun- arlausri láglaunastefnu sem bitnar á kennurum og launafólki, foreldrum skólabarnanna. Þessi ofstækisöfl hafa látið til sín heyra á ráöstefnum Sjálfstæðisflokksins um menntamál, í ölteitum í Reykjavík og ýmsum skúmaskotum. Hins vegar hafa þessi öfl haft hægar um sig á alþingi, þarsem á aö heita löggjafarsamkoma og umfjöllun á aö vera um allar meiriháttar stefnubreytingar svosem í menntamálum þjóöarinnar. Ofstækisöflin í Sjálfstæðisflokknum, sem ráöa bæöi menntamálaráðuneytinu og stjórn Reykjavíkurborgar hafa undanfarnar vikur pukrast meö heimildir til nokkurra kennara um aö stofna einkaskóla fyrir úrvalsbörn í Reykja- vík. Börnin þurfa ekki að fylla önnur skilyröi en þau aö foreldrar þeirra hafi efni á aö greiða 3200 krónur á mánuöi fyrir setu barnanna á skólabekk. Að sjálfsögöu samþykkir Davíö borgarstjóri aö Ijá þessum einkaskóla fyrir úrvalsbörn aö- stööu á kostnað almennra útsvarsgreiöenda, og aö sjálfsögöu er Ragnhildur menntamála- ráöherra nægilega alþýðleg til aö standa aö skattheimtu af venjulegu launafólki og greiöa kennurum í úrvalsskólanum grunnlaun. Síöan geta þeir fengiö bónus eftir frjálshyggjukvarö- anum á mánuöi. í þessum gjörningi ráðuneytisins er fólgin dæmigerö hræsni ofstækisaflanna í Sjálfstæð- isflokknum. í nafni „frelsis", og „einkarekstrar" er almúginn skattlagöur og -píndur svo börn ríka fólksins geti fengiö sérstaka meðhöndlun í grunnskóla. Þaö er einnig dæmigert fyrir ólýöræöisleg vinnubrögð frjálshyggjuliösins í Sjálfstæöis- flokknum, að kynna hinn frjálsa einkabarna- skóla ríka fólksins eftir að löggjafarsamkomunni hefur veriö slitiö. Það er veriö aö smygla ofstæk- inu í gegnum bakdyrnar. Þaö reynir ekki lítið á siöferöisþrek heiöar- legra og kristilegra íhaldsmanna, sem enn styðja Sjálfstæðisflokkinn um þessar mundir. Og þaö reynir ekki lítið á langlund hinna geö- lausu Framsóknarmanna sem sitja meö frjáls- hyggjuliðinu aö kjötkötlum dýröarinnar. Ætla þeir að láta þetta yfir sig ganga einsog allt ann- aö? Friðarávarpið - lokaátak Á sunnudaginn lýkur undirskriftasöfnun Friðarhreyfingar íslenskra kvenna og '85 nefnd- arinnar. Fram aö þeim tíma veröa konur víöa á ferö við að safna undirskriftum og listum sem liggja víða frammi. Um friðarávarpið hefur skapast óvenju víötæk samstaða meöal kvenna. Ætlunin er sú, aö afhenda Friðarávarp- iö á Kvennaráðstefnu sem haldin verður í Nairo- bi í Kenya í júlímánuöi. Þjóöviljinn hvetur allar konur að veita málstaö friðarins liðsinni meö því að skrifa undir friðará- varpiö. -óg KLiPPT OG SKORIÐ Þessir Samvinnuskólanemar dimitteruöu í vor... Það var. um margt gaman að horfa á sjónvarpsþáttinn um 'við- horf ungs fólks sem sýndur var á þriöjudagskvöld. Einn kostur hans var sá, að stjórnandi og þátt- takendur forðuðust málaleng- ingar. Gallinn var svo sá, að það var reynt að komast yfir öll hugs- anleg mál og þar með ekki numið staðar við neitt. Stundum varð útkoman eins og á krossaprófi: drekkur ungt fólk meira eða minna en við hin? Er það heitara eða kaldara í trúmálum? Hefur það meiri eða minni áhuga á pó- Íitík? Er það meira eða minna í íþróttum? Og þessum saman- burðarspurningum áttu þátttak- endur vitanlega enn erfiðara með að svara, en að reyna að alhæfa um sína eigin kynslóð. Minni manna nær skammt á okkar tím- um og unglingar nú hafa ekki alltof nákvæmar upplýsingar um það, hvernig við höguðum okk- ur, sem betur er. Ráðsett fólk? Annars var framsaga þessa unga fólks yfirleitt ágæt og við- horfin oftar en ekki viðkunnan- leg. Það sem kom hálfgömlum hundi mest á óvart var það, hve mjög þau forðuðust dómhörku. Klippari hafði semsagt gert ráð fyrir því, að það væri einskonar líffræðilegt einkenni á aldurs- hópnum - fyrr og síðar - að taka stórt upp í sig. Leita að hinum algildu svörum. En nú ríkti ein- staklega mikil hógværð og allar andstæður í viðhorfum voru mjög dempaðar niður. Fullmikið dempaðar reyndar. Útkoman varð svo að fólkið við borðið var undarlega ráðsett. Svo var annað ef að Klippari ætti að draga fljótfærnislegar ályktanir af því sem fram fór og bera saman við þau ungdæmi sem hann kannast við þá var útkoman fyrst og fremst þessi hér: Áður voru menn gjarnan að leita að samstöðu um eitthvað. Helst eitthvað stórt og mikið. En sú kynslóð sem við blasti á skermin- um, hún var eins og að segja: hver fyrir sig leitar að því sem hann telur að sér sé fyrir bestu. Það er mjög líklegt að slíkt viðhorf sé þegar allt kemur til alls betri trygging gegn vonbrigðum síðar- meir. En einhvernveginn er það, með leyfi að segja,leiðinlegra. Sá maður sem hefur ungur marserað með hugsjóninni, hann hefur víðar farið en sá sem fór hvergi. Dallas og Laxness En sem fyrr segir: manni finnst yfirleitt ekki ástæða til að and- mæla einstökum viðhorfum sem fram komu. Það væri þá helst út- færslu Verslunarskólanemans á frelsinu og menningunni. Ágæt stúlka úr MK hafði haldið fram góðum bókum íslenskum og hafi hún þökk fyrir það. En þá fannst þeim úr Versló endilega mál til komið að andæfa. Hann sagði sem svo að enginn ætti að banna neinum að fá sér spólu með Dall- as í stað þess að fara inn í rúm með bók eftir Halldór Laxness. Ég vona að ég muni orðalagið rétt. En þetta var reyndar hvim- leið samanburðarfræði. í fyrsta lagi ætlar náttúrlega enginn að banna neinum að glápa á Dallas. En í orðalaginu felst þetta einna helst: það skal enginn segja mér neitt um það, hvað er skárra Dallas eða lslandsklukk- an! Þó sá sem talar munni viður- kenni að fslandsklukkan sé merkilegri, þó ekki væri, þá er verið að gera sem allra minnst úr því með slíku tali, sem fyrr var nefnt, hver er í raun og veru mun- urinn á þessu tvennu: Sápuóper- unni og Halldóri Laxness. Allt rennur saman í eitthvað sem kall- að er „frjáls tómstundaiðja“. A hverju er von Áðan var stungið upp á því, að kannski væru þau viðhorf sem settu svip sinn á þáttinn nokkuð góð trygging gegn vonbrigðum síðarmeir. Þó er ekki víst að svo sé. Þessi viðhorf virðast m.a. gefa sér þá forsendu að allir unglingar muni „meika það“. Mögu- leikarnir séu .nógir, bara ef allir virði frelsið. Því miður eru ekki líkur til að málið sé svona einfalt. „Lífsþægindakynslóðin" sem nefnd var í þættinum, hún hefur að sönnu búið allvel að börnum sínum. En hún er svo sem enginn steiktur engill. Hún hefur komið sér fyrir í bestu störfunum. Hún hefur komið sér fyrir við kjötkatl- ana. Hún hefur safnað miklum skuldum og byggt sín hús með verðbólgusvindli sem ungu fólki er ekki lengur boðið upp á. Hún hefur af slóttugheitum sínum ákveðið að „geyma“ ungt fólk lengur en áður í skólum - bæði til að fresta lífsbaráttu þess og til að þurfa síðar að afsala sér einhverj- um fríðindum. En þegar litið er til annarra landa, þá sjáum við að það er ólíklegt að dæmið gangi upp lengi. Fyrir utan þær stéttaand- stæður, sem fyrir eru geta hæg- lega risið upp andstæður milli þeirra sem hafa tryggt sér sæmi- legt starf og þar eftir húsnæði og fleira og þeirra sem enn hafa ekki „komið sér fyrir“ eins og það heitir. Vitaskuld er enginn að biðja um slíka þróun. En í þjóðfélagi vaxandi sérhyggju („ég redda mér“) og áhugaleysi um samstöðu kunnum við að eiga von á harðnandi andstæðum bæði yfir kynslóðalínuna og ekki síst innan þeirra árganga sem áttu sér fulltrúa í sjónvarpsþættinum á þriðjudagskvöld. _ár ÞJÖÐVIUINN Málgagn sósíalisma, þjóöfrelsis og verkalýðshreyfingar Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans. Ritstjórar: Árni Bergmann, össur Skarphéðinsson. Ritstjórnarfulitrúi: Oskar Guðmundsson. Fréttastjóri: Valþór Hlöðversson. Blaðamenn: Aðalbjörg Óskarsdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Guðjón Friðriksson, Helgi Guðmundsson, Lúðvík Geirsson, Magnús H. Gísla- son, Mörður Árnason, Páll Valsson, Sigríður Pétursdóttir, Sævar Guð- björnsson, Víðir Sigurðsson (íþróttir), Þröstur Haraldsson. Ljósmyndir: Einar ólason, Valdís Óskarsdóttir. Útlit og hönnun: Filip Franksson, Svava Sigursveinsdóttir. Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar. Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir. Skrifstofustjóri: Jóhannes Harðarson. Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Magnús Loftsson. Útbreiðslustjóri: Sigríður Pétursdóttir. Auglysingastjóri: Ragnheiður Óladóttir. Auglýsingar: Ásdís Kristinsdóttir, Guðbergur Þorvaldsson, Clausen. Afgreiðsiustjóri: Baldur Jónasson. Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir. Símavarsla: Jenny Borgedóttir, Sigríður Kristjánsdóttir. Húsmæður: Bergljót Guðjónsdóttir, Ólöf Húnfjörð. Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Björnsson. Bílstjóri: Ólöf Sigurðardóttir. Utkeyrsla, afgreiðsla, auglýsingar, ritstjórn: Síðumúla 6, Reykjavík, sími 81333. Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf. Prentun: Biaðaprent hf. Olga Verd 1 lausasölu: 30 kr. Sunnudagsverð: 35 kr. Áskriftarverð á mánuði: 360 kr. Afgreiðsla blaðsins er opin á laugardögum frá kl. 9 til 12, beinn sími: 81663. 4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 27. júní 1985

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.