Þjóðviljinn - 27.06.1985, Qupperneq 7

l|ÍÉÍ%j|8á^j
Slllll
'$$Í?0M
'■y&'&f*'?/.
£gg£át

vv.'//'-V’•';;'• .-V.vV'-.'•'•;/<';/;’;- /• •'.- v .'V•;••:•■

V
Staðarskáli í Hrútafiröi.
Staðarskáli
Aldarfjórðungs afmæli
Opið hús árið um kring
Sagnir herma að þegar
merkur stjórnmálamaður var
að því spurður einhverntíma á
árunum upp úr 1920, hvenær
búast mætti við að bílfær veg-
ur yrði kominn á milli Reykja-
víkur og Akureyrar, þá hafi
hann svarað: Um 1940. Ýmis
rök má sjálfsagt færa fyrir því
að þetta hafi á þeim tíma ekki
verið svo ýkja óraunsætt álit.
Leiðin er löng, þjóðin fátæk og
sú stefna ráðandi, að leggja
ekki svo mjög opinbert fé til
almennra mannfélagsmála,
vinnutæki engin utan skóflan,
gaffallinn, hakinn, hesturinn
og kerran. Við þessar aðstæð-
ur var ekki við því að búast, að
vegagerð miðaði ört.
Og þó var skammt að bíða
breytinga. Þjóðin efnaðist að vísu
ekki skyndilega svo að umtals-
vert þætti, verktæknin var enn
sú sama en sköpum skipti að til
valda komu menn með annan
hugsunarhátt en þann, sem áður
ríkti, bjartsýnir, stórhuga hug-
sjónamenn, sem gerðu þá einu
alhliða byltingu, sem átt hefur sér
stað á íslandi. Og það þurfti ekki
að bíða þess til 1940 að komast í
bíl milli Akureyrar og Reykjavík-
ur, það var hægt fyrir 1930.
Viðkomustaðir
Þegar undirritaður fór fyrst í
bíl milli höfuðstaðanna norðan-
og sunnanlands þá voru viðkom-
ustaðirnir fleiri en nú og var svo
lengi. Akureyringar byrjuðu á
því að fá sér morgunkaffi í
Bakkaseli. Síðan var komið við í
Varmahlíð, þá á Blönduósi, sölu-
skálanum við Norðurbraut,
•Fornahvammi, þar sem engin
mannvirki sjást nú lengur nema
útihús, margir komu við í Hreða-
vatnsskálanum hjá Vigfúsi, og
svo var það Borgarnes. Þar var
gjarnan gist og mafgir kusu að
fara þaðan sjóleiðina til Reykja-
víkur fremur en skrönglast í bíl
fyrir Hvalfjörð.
En vegir bötnuðu, ég tala nú
ekki um eftir að slitlagið kom, og
bílarnir urðu fljótari í förum svo
að nú tekur aðeins 6-7 klst. að
fara þá leið, sent áður tók kann-
ski allt upp í tvo daga. Af þessu
leiddi að viðkomustöðum fækk-
aði, enda sumir þeirra ekki
lengur í byggð eins og Bakkasel
og Fornihvammur, og verður
Snorrabúð víðar stekkur en á
Þingvöllum. Núeraðal viðkomu-
staður Norðurleiðar og fjöl-
margra annarra, sem um veginn
fara, Staðarskáli í Hrútafirði. Er
hann að því leyti vel í sveit settur
til að gegna hlutverkinu, að hann
er því sem næst miðja vegu milli
endapunktanna.
Staöarskali
Það er nú rétt aldarfjórðungur
síðan þeir Staðarbræðuri Magnús
og Eiríkur reistu Staðarskála í
þeirri mynd að kalla, sem hann
hefur nú, og hafa síðan rekið
hann af miklum dugnaði og
myndarskap. Áður var þarna
bensínsala. Henni fylgdi mikill
erill. Að sumrinu kom það stund-
um fyrir oft á dag að einhver varð
að hlaupa heim af engjum til þess
að afgreiða bensín. - í raun og
veru þýddi ekki annað, sögðu
þeir bræður, - en að hafa við
þessa afgreiðslu fastan starfs-
mann. En þá var nauðsynlegt að
hann hefði með höndum eitthvað
meira en bensínafgreiðsluna
eina, ef hún átti að verða annað
en kostnaðarauki. Því reistum
við hér smáskúr, þar sem á boð-
stólum voru ýmsar vörur fyrir
ferðamenn, en greiðasala gat það
auðvitað ekki kallast. Okkur
sýndist fljótlega að þessi litli skúr
gæti orðið vísir að öðrum meiri.
Því komum við upp þessum
skála, sem við erum nú staddir í
og höfum rekið hann í 25 ár. Við
höfunt stækkað hann og breytt
eftir þörfum og að undanförnu og
raunar einnig þessa dagana er
verið að gera ýmsar breytingar og
endurbætur hér innanhúss, mála,
skipta um innréttingar í eldhúsi
o.s.frv.
Alhliöa þjónusta
Aðsókn er mikil og hefur farið
vaxandi með ári hverju. Skálinn
er fastur viðkomustaður Noröur-
leiðar bæði þegar farið er suður
og norður. Og flestir farþegar fá
sér hér einhverja hressingu.
Ýmsir aðrir langferðabílar koma
hér einnig auk mikils fjölda af
einkabílum. Hér er því off mikið
annríki yfir sumartímann.
í Staðarskála er a.m.k. flest ef
ekki allt það á boðstólum, sem
ferðamaður þarf á að haldá; mik-
ill, góður og fjölbreyttur matur,
kaffi, öl, gosdrykkir, tóbak og
hverskonar sælgæti svo að
eitthvað sé nefnt af því, sem í
magann er látið. Þá er þarna
auðvitað bensínsaia (Esso og
Shell) og þvottaplan fyrir bíla.
Nokkrum borðum og stólum
hefur verið komið fyrir sunnan
undir skálanum.
- Já, þaðer nú svo, að stundum
er fólk á ferðinni, bæði með
Norðurleið og öðrum bílum, sem
nestar sig sjálft. Þarna getur það
sett sig niður, borðað sitt nesti í
næði og látið fara vel um sig á
meðan.
Þannig er engum gleymt á
þessum stað.
Suðurendi skálans hefur verið
hólfaður af með blómskreyttum
hálfveggjum. Þar eru borð fyrir
rúmlega 30 manns. Það getur
nefnilega skeð að einhverjir hóp-
ar kjósi að vera útaf fyrir sig og
þarna er þá afdrep til þess.
- Hvað um gistingu?
- Þetta er náttúrlega ekki rekið
sem gistihús en við höfum hér
niðri fjögur þriggja manna her-
bergi, ef á þarf að halda.
Gott starfsfólk
- Hvað vinnur margt starfsfólk
hjú ykkur?
- Yfir sumartímann höfum við
svona 15 manns í vinnu en yfir-
leitt þetta 6 yfir veturinn. Og flest
af þessu fólki er hér úr sveitinni.
Við höfum veri/' ákaflega heppn-
ir með starfsfólk og það er ekki
hvað síst því að þakka að sú þjón-
usta, sem hér er veitt, þykir góð.
Yfirmatsveinninn hjá okkur í
fyrrasumar var Tómas Guð-
mundsson, Garðbæingur mjög
fær og góður maður. Við eigum
von á því að hann verði hér einnig
hjá okkur í sumar.
Nú er búið að opna veginn yfir
Steingrímsfjarðarheiði og þar
með komin tenging við Djúpið.
Má því ætla að oftast verði hægt
að aka til Isafjarðar allan vetur-
inn. Frá vegamótunum við Brú
og hingað úteftir er ekki nema 4-5
mínútna akstur. Það er því ekki
úrhendis fyrir Vestfirðinga og
aðra, sem aka þessa leið, að
skjótast hingað fá sér matarbita,
kaffisopa eða aðra hressingu,
sem þá kann að vanhaga um.
Margir ferðamenn vilja
gjarnan fá aðstöðu til þess að
tjalda, sumir til einnar nætur,
aðrir lengur. Við vildum koma til
móts við óskir þessa fólks og því
ákváðum við, fyrir eitthvað 5
árum að leyfa fólki að tjalda á
grundunum hérna niður við ána.
Leiddum þangað vatn, komum
upp salerni o.fl., sern á að geta
verið tjaldbúum til þæginda.
Þessi aðstaða er einkum notuð af
fjölskyldunt og hefur mælst vel
fyrir. Þarna getur fólk haft bæki-
stöð sína og farið skoðunarferöir
í ýmsar áttir.
Sumarið bjargar
vetrinum
- Nú er Staðarskáli opinn allt
árið. Stendur reksturinn undir sér
að vetrinum?
- Auövitað bjargar sumarvert-
íðin vetrarvertíðinni. Norðurleið
heldur uppi áætlunarferðum
alltaf þegar veður og færi leyfir.
Og líklega hefur engin ferð fallið
niður sl. vetur. Hvorttveggja var
að veturinn var óvenju snjóléttur
og svo batna vegirnir með ári
hverju. En þó að færri farþegar
séu með bílununt að vetrinum en
sumrinu þá þurfa þeir einhvers-
staðar að geta fengið sér hress-
ingu á leiðinni. Það hentar vel hér
þar sem skálinn er miðja vegu
milli Reykjavíkur og Akureyrar.
Og svo eru það bílstjórarnir á
vörubílunum og farþegarnir með
þeim. Það kemur fyrir að vetrin-
urn að ekki er leggjandi á Holta-
vörðuheiðina vegna illviðris og
þá verður fangaráðið að gista
hér, í önnur hús er ekki að venda
hér nálægt heiðinni. Það hefur
komið fyrir að hér hafa þurft að
gista allt að 60 manns. Við teljum
að þessi þjónusta sé alveg ómiss-
andi yfir veturinn og hana er
sjálfsagt að veita þótt ekki sé
alltaf mikið fyrir hagnaðinum að
fara.
- Hvernig farið þið að því að
hýsa 60 manns?
Framhald á bls. 8
Fimmtudagur 27. júní 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7