Þjóðviljinn - 16.07.1985, Side 7

Menn áttu fótum sínum fjör að launa að lokinni sýningu. Hér eru menn að reyna að halda húsveggjunum, sem síðar um það er helv. kalt. Þó að maður sé með lopateppi" sögðu þessir ungu,
nóttina fuku um koll. Ljósm. þs. íslensku víkingar og fengu sér kaffisopa.
Víkingar í roki
segulbandinu mjög nákvæmlega,
þeir geta ekki breytt hraða sýn-
ingarinnar, og „leikið sér til hita“
sem full ástæða hefði verið til að
gera í óveðrinu á Laugarvatni.
Pað verður því ekki annað sagt en
Danirnir hafi staðið sig eins og
sannar hetjur, og það eitt að
komast í gegnum sýninguna við
þessi veðurskilyrði var talsverð
hetjudáð. í lokin máttu menn
berjast við að halda veggjum og
húsgögnum niðri, svo það hyrfi
ekki út í loftið. Síðar um nóttina
fauk leikmyndin svo niður ásamt
með tjöldum og fánastöngum,
kömrum og skúrum.
Dönsku víkingarnir léku tvær
sýningar í Reykjavík áður en þeir
héldu heim til Danmerkur en
ekkert meira varð af sýningum á
Laugarvatni. Létu þeir svo um
mælt að þeir hefðu aldrei komist í
hann krappari en á íslandi. Er
ekki ólíklegt að skilningur þeirra
á hlutskipti víkinga á norðurhjara
hafi dýpkað talsvert við þessa
heimsókn.
Hins vegar er ljóst að þeir
kappar sem stóðu að hátíðinni
hugsa veðurguðunum þegjandi
þröfina, því augljóst er að mikið
tap varð á víkingahátíðinni.
Mikið fjármagn var lagt í auglýs-
ingar og undirbúning og búist við
miklu fjölmenni. Fjöldamargir
aðilar og fyrirtæki lögðu heim-
sókn víkinganna lið, en þeir hafa
ferðast víða um heim með sýn-
ingu sína um Hagbarð og Signý-
ju. Margir danskir listamenn hafa
lagt víkingaleikjunum lið frá því
fyrsta víkingahátíðin var haldin í
Friðrikssundi 1952, en áhuga-
menn hafa jafnan leikið öll hlut-
verkin. Hvort íslenskir áhorf-
endur hefðu almennt verið til-
búnir til að borga 1000 krónur
fyrir hina dönsku víkingasýn-
ingu, ef betur hefði viðrað, er
spurning sem ekki verður svarað,
en víst er að enginn fláði feitan
gölt í þessu strandhöggi.
þs
Áhorfendur reyndu að skýla sér með teppum úr nærliggjandi tjöldum.
Strandhögg danskra vík-
inga á Laugarvatni um síð-
ustu helgi lauk með alger-
um yfirburðum íslenskra
veðurguða, sem sendu hin-
um dönsku köppum
eitthvert mesta óveður í
manna minnum þar eystra.
Var rétt með naumindum að
tókst að komast í gegnum
frumsýninguna á föstu-
dagskvöldið og voru allir
skjálfandi, jafnt leikendur
sem áhorfendur.
Meðal gesta á frumsýningunni
var danska prinsessan Elisabet
Knútsdóttir, maður hennar Claus
Hermannsen og danski sendi-
herrann á íslandi, H. A. Djurhu-
us. í hléinu flutti prinsessan sig
inn í bíl, sem ekið var að áhorf-
endasvæðinu, þar sem rokið var
sannarlega ekki samboðið svo
tignum gestum.
Sýningin er fjölmennasta úti-
leiksýning sem hér hefur sést, en
á annað hundrað manns taka þátt
í henni. Notuð er mjög fullkomin
tækni í sýningunni, raddirnar og
tónlistin er á segulbandi og stereó
hátölurum er komið fyrir hingað
og þangað í leikmyndinni, þannig
að svo virtist sem leikararnir töl-
uðu sjálfir. Hins vegar verða
leikararnir að sjálfsögðu að fylgja
hífandi roki barðist Hagbarður berleggjaður við óvinina. Á bakvið loga eldar og var reykurinn kæfandi í storminum.
Þríðjudagur 16. júlí 1985 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7