Þjóðviljinn - 13.12.1987, Blaðsíða 15

Þorri
Jóhannsson
Ljóð
Sýklar minninganna
Tímar munu fjúka
í önnur höfuð,
fjarlœga geima.
Eftir dagana
munu sýklar minninganna hugsa
sér leið inn í aðrar frumur.
Höfuð sýklanna!
Sköpun annars konar stunda.
Heimskir munu heiminn sjá.
Aldraðir œða og œpa.
Dauðir drepa og dansa.
Börn berjast og eyða
valdi foreldra.
Sjúklegar sýnir svíða augu,
skýra augu,
stjórnanna.
Geymist í minningum veiranna
sem brot er sáldrast ofan í
sviðna jörðina.
Ný höfuð
Lifandi hér, dauður þar.
Brotinn tími.
Minning annar líkami.
Öðru vísi, annars staðar,
endalausi ég.
Skynja aftur
mollu minninga.
Horfnar hreyfingar.
í graut veruleikans.
Löngu fornar athafnir.
Geymdar í genum kjötsins,
í kornum blóðsins.
Vellur í afkimum heilans.
En sefur við hagnýta hraðann
í botnlausu hugarhafi alheims.
Fœdd til að vakna, til að fórna
blóði.
Til að sjá alla leið.
Mynstur að breytast.
Heimur að skapast.
Heimur að hrynja.
Mólíkúlur tala og súrefni glitrar.
í fjörunni er horft upp í aðra stjörnu.
Lýsandi horn.
Horfið er í hafinu.