Þjóðviljinn - 19.02.1988, Síða 9

Langtyfir
skammt
Landinn er gjarn á að gleyma
nálægum byggðum þegar sumar-
leyfið er annars vegar, og setja
stefnuna á hlýindin í Suður-
Evrópu. Það er líka sjálfsagðasti
hlutur í heimi að vilja ná úr sér
vetrarhrollinum, og orðtakið að
það væru ekki aðrir en Englend-
ingar og óðir hundar sem létu
miðdegissólina baka sig varð til
fyrir sigurdaga sólarlandaferð-
anna. En meðan heimsveldi téðr-
ar þjóðar stóð með blóma vítt og
breitt um jarðarkringluna þótti
íbúum hinna sólríkari staða sól-
baðsathæfi nýju herraþjóðarinn-
ar svo einkennilegt að helst væri
jafnandi til glórulausra ferfætl-
inga, og þannig varð orðtakið til.
En svo sjálfsagt sem það er að
eiga náðuga daga í sumarfríinu á
veðursælum stöðum, er líka
ástæðulaust að leita langt yfir
skammt, að minnsta kosti mörg
sumur í röð; hér á síðunni er vak-
in athygli á grönnum okkar í
vestri, en lygilega fáir íslendingar
hafa sótt þá heim, ef mið er tekið
af öðrum utanlandsferðum.
HS
Blokkin sú arna ber reglustikunni fagurt vitni, en ekki er að sama skapi byggt af
nærgætni við hefðir og lífshætti íbúanna. Félagsleg vandamál eru tröllaukin á
Grænlandi, kannski ekki síst vegna þess stakks sem fornu veiðifélagi er
skorinn.
Frá Kulusuk á Grænlandi. Myndin gæti sem best verið tekin á íslandi, ekki síst
nú þegar íshröngl er á reki við landið.
„Þegar vitund þjóðar þinnar er að vakna/horfir þjóð mín í aðra átt,“ eins og segir í texta Bubba Morthens, en hann er að
finna á plötunni Fingraför.
Móðuharðindi af mannavöldum má vel kalla þær búsifjar sem Grænlendingar urðu fyrir á síðasta áratug er athygli
heimsins beindist að kópadrápi, með þeim afleiðingum að selskinn hríðféllu hvarvetna í verði. Nú á að snúa vörn í sókn,
og hyggja landsmenn á mikið kynningarátak.
Föstudagur 19. febrúar 1988 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9