Þjóðviljinn - 25.02.1988, Blaðsíða 16

í UMFERÐINNI
Erum að reyna að
breyta
vinnubrögðum
KristjánG. Tryggvasoní Tjónaskoðunarstöðinni ræðir um
tilraunir til að koma á nýjum aðferðum í samskiptum
tryggingafélaga og verkstæða, ófullnægjandi bifreiðaeftirlit
og þörfá rannsóknanefnd umferðarslysa
Er leitað var eftir viðtali við
Kristján um starfsemi Tjóna-
skoðunarstöðvarinnar og mál er
tengjast auknu umferðaröryggi,
sagði hann að nú væri einmitt
rétti tíminn til að ræða þau mál.
Ymissa breytinga væri að vænta á
næstunni og ekki vanþörf á því að
hans mati.
Tjónaskoðunarstöðin tók til
starfa í ágúst og standa Almennar
tryggingar og Brunabót að henni.
Kristján sagðist hafa verið búinn
að berjast fyrir því í eitt og hálft
ár, að sett yrði á fót svona
skoðunarstöð, þegar þessi tvö
tryggingafélög riðu á vaðið.
„Þetta er það sem koma skal,“
sagði Kristján. Hann hefurkynnt
sér hvernig V-Þjóðverjar haga
meðferð tjónabíla og bifreiðaeft-
irliti og telur kerfi þeirra verðuga
fyrirmynd fyrir okkur fslendinga.
Stundum óánægja
meö mat á gömlum
bílum
Með tilkomu Tjónaskoðunar-
stöðvarinnar gefst tækifæri til
nákvæmari skoðunar á skemmd-
um, sem bflar verða fyrir í um-
ferðaróhöppum, en hægt var að
framkvæma utandyra. A grund-
velli þeirrar skoðunar er væntan-
legur viðgerðarkostnaður metinn
lið fyrir lið. Þegar tjón er talið
vera yfir 50% af verði bílsins, þá
kjósa tryggingafélögin að kaupa
hann af eigandanum. Að sögn
Kristjáns miðast kaupverð við
gangverð, en að auki er tekið tillit
til þess í hvernig ástandi viðkom-
andi bifreið hefur verið. Hlutir
eins og léleg dekk, ryð og lakk-
skemmdir lækka verðið.
„Það er helst að menn sætti sig
ekki við mat á gömlum bílum og
telja þá betri en okkar skoðun
gefur til kynna. Ef bifreiða-
eigendur eru óánægðir er hægt að
fá dómkvadda matsmenn,“ sagði
Kristján. Besta lausn taldi hann
felast í því að koma á fót hlut-
lausum dómstól til að meta tjón,
því það ætti ekki að vera á valdi
tryggingafélaganna að ákveða
nvað eigi að bæta.
„f>ó að fólk sé stundum óánægt
með mat, þá eru líka dæmi þess
að fólk svindli á tryggingafé-
lögum, t.d. með því að fá sama
hlutinn bættan oftar en einu
sinni. Þeirsem eru með almennar
tryggingar eru ekki skyldugir til
að láta gera við bílinn, þó að þeir
fái tjónið borgað."
Hvar enda þeir bílar sem tryg-
gingafélögin kaupa? Er ekki hætt
við að þeir komist aftur á götuna
án þess að nægilega vel sé staðið
að viðgerð? „Við höfum upp-
boð á keyptum tjónabílum á
mánudögum og seljum 15-20 bfla
í hverri viku. Það mætir alltaf
maður frá bifreiðaeftirlitinu og
tekur út þá bíla sem á að selja.
Um helmingur þeirra er afskráð-
ur og þegar þeir koma til skrán-
ingar að nýju, eiga þeir ekki að fá
skoðun nema vottorð fylgi um að
viðkomandi bíll hafi verið réttur
af fagmanni."
Reynt að tryggja
gæði viðgerða
Ein af nýjungunum, sem tekn-
ar hafa verið upp með Tjóna-
skoðunarstöðinni, er að gera
sundurliðaða kostnaðaráætlun
fyrir viðgerð hvers tjónabíls. Að
sögn Kristjáns er hér kominn vís-
ir að því að bjóða út viðgerðir til
verkstæða, en þetta sé ekki hugs-
að þannig að þau keppi.hvert við
annað með undirboðum, því það
myndi bara bitna á vinnunni.
„Við erum ekki að ganga í skrokk
á mönnum, heldur kenna þeim
nýjar aðferðir," svaraði Kristján,
þegar spurt var hvort verið væri
að veita verkstæðunum aðhald.
„Það fær enginn að vinna fyrir
okkur nema hann hafi réttindi.
Við setjum gæðin á viðgerðinni í
fyrsta sæti og þetta mun koma vel
út fyrir bifreiðaeigendur, því þeir
geta treyst því að vel verði staðið
að viðgerðinni. Núna erum við
með viðskipti við um 20 af 100
verkstæðum á höfuðborgarsvæð-
inu og fleiri geta bæst við ef þau
reynast vel.“
Hann sagðist vera hlynntur því
að verkstæði bæru ábyrgð á vinnu
sinni og ef rekja mætti óhapp
beint til lélegra vinnubragða,
hefðu tryggingafélögin endur-
kröfurétt á verkstæðin. Sem
dæmi tók hann að skrá bæri í
skoðunarvottorð hver festi drátt-
arkrók á bíl. Ef hann gæfi sig væri
mögulegt að draga viðkomandi
til ábyrgðar.
Kristján telur íslensk verkstæði
hafa verið á niðurleið, þar sem
þau hafi átt í erfiðleikum með að
kaupa nauðsynlegar vélar og tæki
vegna hárra tolla. Það standi þó
til bóta nú, því tollar á þessum
vörum hafi lækkað við breytingar
á tollakerfinu.
Bifreiðaeftirlit
óviðunandi
Er talið barst að öryggisútbún-
aði bíla, sagði Kristján að þeir
fengju daglega bíla sem lent
hefðu í óhöppum vegna lélegs
búnaðar. Einkum væri dekkjum
og hemlum ábótavant. „Til að
bæta úr því, þarf bæði að hafa
verð á dekkjum og varahlutum
viðráðanlegt og herða eftirlit. í
Þýskalandi er eigandi ábyrgur ef
hann mætir ekki í skoðun á rétt-
um tíma og sannað þykir að rekja
megi slys til ófullnægjandi ást-
ands ökutækis. Hér geta menn
fengið allt bætti, þótt þeir keyri á
ónýtum dekkjum eða gjöreyði-
leggi bíla í hraðakstri.“
Kristján nefndi einnig að eftir-
lit með atvinnutækjum og at-
vinnubflstjórum væri allt of lítið
hér. Engar reglur segðu til um
hve lengi bflstjórar mættu aka án
hvíldar. f Þýskalandi þyrftu
menn að hafa sérstakan ökurita í
bílnum, sem skráir hversu lengi
bílnum er ekið og hlé á akstri. Er
það mikilvæg öryggisráðstöfun,
því ofþreyta kemur fljótt niður á
aksturshæfni.
Bifreiðaeftirlit hér taldi Krist-
ján vera í niðurníðslu. Nauðsyn-
legt væri að skoðun færi fram í
húsum með tilheyrandi tækjum,
t.d. til hemlaprófunar. Allt of
mörgum hættulegum bflum væri
líka hleypt í gegn. „Það er skortur
á skynsemi að hleypa ryðguðum
bílum í gegnum skoðun, því ör-
yggi farþeganna er stórlega skert
ef þeir lenda í árekstri eða veltu.
Þó að einum bíl sé hent er það
minna mál en örorka mann-
eskju.“
Kristján sagði að breytinga
væri að vænta á bifreiðaeftirliti og
ynni 10 manna nefnd að endur-
skoðuninni. Var auðheyrt að
honum sárnaði að hafa ekki valist
í þann hóp, þar sem hann hefði
kynnt sér þessi mál vel í öðrum
löndum. „Það stendur til að
stofna nýtt fyrirtæki, sem ríkið,
tryggingafélög og bílaumboð
yrðu aðilar að. Ég teldi það mjög
gott ef verkstæðum yrði einnig
veitt leyfi til skoðunar. Þau
mundu þá skrá hvað væri að, en
HEMLAHWTIR í VORUBILÁ
Hemlaborðar í alla
vörubíla.
Hagstætt verð.
Betri ending.
Stilling
Skeifunni 11,108 Reykjavik
Símar 31340 & 689340