Þjóðviljinn - 22.03.1988, Síða 7

Riðuvarnir
Fullotbnu
féséfargað
í slátuihúsum
Eftirað rétti hvers bóndatil
kindakjötsframleiðslu hafa
verið settar svo þröngar
skorður sem í gildi eru fyrir
næstu sláturtíð, ertalin hætta
á að afturfari í vöxt að full-
orðnu fé sé slátrað heimaog
jafnvel grafið í heilu lagi.
Eins og bent hefur verið á,
m.a. af Búnaðarþingi, býður
þetta þeirri hættu heim, að fé á
riðusvæðum eða jaðarsvæðum
veikinnar, lendi utan seilingar
fyrir rannsóknamenn og geti
þannig stofnað í hættu árangri af
útrýmingaraðgerðum.
Um leið og Búnaðarþing
minnir landbúnaðarráðherra á
ályktun sína um þetta frá 1987
bendir það á, að til greina geti
komið að skylda fjáreigendur á
tilteknum svæðum til að færa full-
orðið fé til förgunar í sláturhús-
um, enda yrði Sauðfjárveikivörn-
um tryggt fé til þess að kosta
flutning að sláturhúsi og slátrun
og eyðingu þess fjár, sem ekki
væri lagt inn eða tekið heim. Til
greina kæmi og að skylda alla
fjáreigendur á sömu svæðum til
að skila til sýnatöku hausum af
fullorðnu fé, samkvæmt þeirri
meðferð sem mælt væri fyrir um.
Væri eðlilegt að héraðsdýralækn-
ar sæju um slíka sýnatöicu. -mhg
Þriðjudagur 22. mars 1988 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
Hér á landi eru nú staddir nokkrir grænlenskir bændur. Fylgdar- og leiðsögumaður þeirra er Þór Þorbergsson, en hann starfar sem búnaðarráðunautur „á
Grænlands grund“. Meðal annars heimsóttu Grænlendingarnir Véla- og þjónustu ht. að Járnhálsi 2. A myndinni sjáum við grænlensku gestina ásamt fram
kvæmdastjórunum, Pétri Óla Péturssyni, Þorgeir Erni Elíassyni o.fl. forráðamönnum fyrirtækisins. Mynd: EÓI.
flutt að Járnhálsi 2, enda
auðveldar það bæði skipulag og
þjónustu að starfsemin sé öll á
einum stað.
Þorgeir Örn Elíasson, fram-
kvæmdastjóri Vélaborgar, sagði
að á árinu 1985 hefði hann, ásamt
þeim Þorfinni Júlíussyni og
Magnúsi Ingþórssyni tekið við
rekstri Vélaborgar. Hann sagði
reksturinn hafa gengið vel og við-
tökur góðar hjá bændum. Við
höfum reynt að veita sem besta
varahluta- og viðgerðaþjónustu
og kappkostað að halda verði í
lágmarki. Væntum við þess að
svo verði einnig eftirleiðis.
Styrkir stöðuna
En hver er þá ástæðan til sam-
einingarinnar? - Til hennar
liggja ýmsar ástæður, sögðu þeir
Pétur Óli og Þorgeir Örn. Það
virðist fyrirsjáanlegur samdráttur
í landbúnaði hér á næstu árum.
Því mun markaðurinn þrengjast.
Hér starfa nú 10 fyrirtæki að inn-
flutningi og sölu á landbúnaðar-
vélum. Einsýnt er að fyrirtækjum
af okkar stærð verður róðurinn
erfiður nú um sinn a.m.k. Með
sameiningunni teljum við okkur
geta tryggt viðskiptavinum okkar
betri og öruggari viðgerða- og
varahlutaþjónustu en ella.
Rekstrarkostnaður á að geta
sparast að verulegu leyti, sem
kemur viðskiptavinum okkar til
góða. Vegna samstarfsins standa
bæði fyrirtækin styrkari fótum en
áður, sem aftur tryggir betur
framtíðarstöðu þeirra á markað-
inum. Tækniþróuninni fleygir sí-
fellt fram. Það á við um búvélar
sem annað. Með þessari þróun
ætlum við okkur að fylgjast og
gefa bændum kost á að njóta
hennar. Við teljum okkur ráða
yfir þeirri sérfræðiþekkingu að
hingað geti vélaeigendur sótt ráð
og leiðbeiningar.
Við stefnum eindregið að því
að hafa alltaf á boðstólum fylli-
lega samkeppnishæfar vélar á svo
hagstæðu verði sem ýtrasti kostur
er, sögðu þeir Pétur Óli og Þor-
geir Örn.
- mhg
Fullvirðisrétturinn
Salaséháð
samþykki
sveitarstjóma
og jarðanefnda
Á árinu 1986 tók Framleiðni-
sjóður landbúnaðarins að
kaupa eða leigja af bændum
fullvirðisrétt í því skyni að
dragaúrframleiðslu. Nokkuð
hefur sú verslun þótt handa-
hófskennd og því komið mis-
jafnlega við einstakarsveitir
og búnaðarsambandssvæði.
Jarðalög mæla svo fyrir, að all-
ar breytingar á réttindum yfir
fasteignum beri að tilkynna við-
komandi sveitarstjórn og jarða-
nefnd og séu háðar samþykki
þeirra. Ekki virðist óeðlilegt að
hið sama gildi um forkaupsrétt á
fullvirðisrétti. Lagði Búnaðar-
þing til að svo yrði.
Því er einnig beint til Byggða-
sjóðs, að hann veiti fjárhagslega
fyrirgreiðslu til að mæta þeim
skuldbindingum, sem leiða
kunna af notkun forkaupsréttar,
ýmist í formi lána til byggðarlaga,
sem fámenn eru og fjárhagslega
veik, og með beinum framlögum
til byggðarlaga á jaðarsvæðun-
um. Þetta nái þó ekki til byggðar-
laga þar sem takmörkun á fram-
leiðslu kindakjöts kann að vera
aflétt.
Þá er því beint til Stéttarsam-
bands bænda að athuga ítarlega
möguleika á því að framleiðsla
kindakjöts í þeim byggðarlögum,
sem höllum fæti standa, sé sem
allra minnst skert, án þess þó að
þau rýmilegheit leiði til aukinnar
skerðingar á öðrum svæðum.
Vilji framleiðendur á þessum
svæðum hinsvegar minnka við sig
eða hætta framleiðslu hafa þeir
allan rétt til þess að selja sinn
skráða fullvirðisrétt. -mhg