Þjóðviljinn - 13.04.1988, Blaðsíða 20
P-SPURNINGIN—'
Heldurðu að kuldakastið
standi lengi yfir?
Guðrún Bjartmarsdóttir
kennari:
Ég ræð ekki veðrinu, því miður.
Ef ég gerði það, þá mundi ég láta
vorið koma á morgun.
Heiðrún Jóhannesdóttir
húsmóðir:
Almáttugur. Nei, nei, er ekki að
koma vor?
Ragnar Sigurðsson
verkamaður:
Ég get nú ekki sagt um það hve
lengi það stendur.
Bjarni Sigurðsson
námsmaður:
Nei, það held ég ekki. Þaö hlýtur
að fara að hlýna í vikunni. Það er
nú að koma vor.
Ásgeir Þór Davíðsson
kokkur:
Ég á ekki von á því. Ætli það
gangi ekki fljótt yfir.
þJÓÐVIUINN
Mlðvikudagur 13. aprfl 1986 63.tölublað 53. árgangur
Yfindráttur
á téKKareiKninga
launafolKs
SAMVINNUBANKi
ÍSLANDSHF
Andstæðingar ráðhússins að gera hróp að Davíð?
Kuldinn/Vorið
Kát og köU
átsb'ö
Kuldakastið dregur síður en svo úr skemmtun
menntskœlinga við Bókhlöðustíginn. Dim-
miterað með ærslum og ópum
Vörubíll keyrði gegnum bæinn
í gær með ærslafull ungmenni úr
MR á bakinu. Þrátt fyrir óvild
veðurguðanna voru þau hin kát-
ustu og létu öllum illum látum
framan í ljósmyndara Þjóöviljans
sem í mesta sakleysi var að taka
myndir af norpandi fólki úti í vor-
kuldanum.
Auðvitað fundu þau fyrir hroll-
inum en létu samt ekkert á sig fá
heldur sungu og gerðu hróp að
vegfarendum.
Dimmiteringar í öðrum fram-
haldsskólum ættu að geta farið
fram í meiri veðursæld því að
sögn Veðurstofunnar er allt útlit
fyrir hlýnandi veður. S-austan átt
og jafnvel frostleysi um mestan
hluta landsins. Það verður kann-
ski einhver úrkoma hér og þar um
landið en ekkert sem gerir neina
teljandi ólukku.
-tt
Kína
Erfidiykkjan varð lokahóf
Dagblað alþýðunnar í Peking f frétt blaðsins er greint frá því
skýrði frá því í gær að 14 manns að 30 menn hefðu komið saman í
hið minnsta hefðu látið lífið og 13 húsi sonar hins látna til þess að
veikst alvarlega af völdum eitraðs drekka erfi með þessum dapur-
meðlætis í erfidrykkju einni í iegu afleiðingum.
norðvestur Kína. Reuter/-ks.
Gaudeamus igitur/ juvenes dum sumus!
r
Er það ekki satt
að við förum
kannski inn í
stjórnina?
Ekki langar mig að
vera með Steina.
En það verður að
gera fleira en
gott þykir.