Þjóðviljinn - 15.04.1988, Blaðsíða 10

Á brauð-
fótum
Sumir stjórnarliðar ala nokkurn
ugg í brjósti um framtíð ríkis-
stjórnarinnar. Ekki er það neitt
undarlegt. Stjórnin hefur í raun
og veru staðið á brauðfótum allt
frá því hún kom í þennan heim.
Fæðingin var erfið og stjórnar-
sáttmálinn, sem loksins tókst að
lemjasaman, mesta hrákasmíði.
í upphafi var ágreiningur um
það hver ætti að verða forsætis-
ráðherra. Þorsteinn þurfti á upp-
reisn æru að halda. Álappaleg og
fljótfærnisleg vinnubrögð hans
klufu Sjálfstæðisflokkinn og
leiddu til myndunar Borgara-
flokksins. Hannreyndistslakur
hershöfðingi í kosningastríðinu
og Sjálfstæðisflokkurinn kom út
úr því með „klofinn hjálm og rof-
inn skjöld, brynju slitna, sundrað
sverðog syndagjöld". Þaðvirtist
fráleitt að slfkur maður yrði for-
sætisráðherra. Það eitt gat þó
orðið Þorsteini til bjargar, vel að
merkja, ef hann réði við verkefn-
ið. Flest bendir nú til þess að svo
muni ekki reynast.
Þegar velja á ráðherra reynast
jafnan fleiri kallaðir en útvaldir.
Þorsteinn valdi sjálfur meðráð-
herra sína úr Sjálfstæðisflokkn-
um, nemaef veraskyldi Mathie-
sen, sem reyndist ótrúlega klókur
ívaldaskákinni. Ráðherraval
Þorsteins hefur verið geymt en
ekki gleymt í þingliðinu.
Steingrímurtaldi sig auðvitað
sjálf kjörinn í forsætisráðherra-
stólinn. Steingrímurhefuráhuga
ágóðum stólum. Hann gat bent á
mikinn persónulegan sigur í
kosningunum. Hann varsjóaður
ráðherra. Hann kann vel að aka
seglumeftirvindi. Þaðvareðli-
legt að honum væri eftirsjá í fors-
ætisráðherrastólnum. Auk þess
mátti á það benda að Steingrímur
var líklegri til að geta haldið sam-
an slíku lausingjaliði sem að ríkis-
stjórninni stendur, en Þorsteinn.
Steingrímur mun hins vegar hafa
séð að forysta í slíkri ríkisstjórn
yrði bæði erilsöm og vanþakklát.
Og þarna var líka annar stóll,
sem honum var mjög að skapi,
sæti utanríkisráðherra. Til hans
má segja að Steingrímur hafi átt
siðferðilegan rétt úr því að Þor-
steinn varð forsætisráðherra.
Sem utanríkisráðherra gat
Steingrímur líka fullnægt tveimur
aðgangshörðum ástríðum: Hann
gat verið mikið í sviðsljósinu og
hann gat satt sína barnslegu
ferðagleði. Enda má það kalla
hreina hundaheppni að hitta
Steingrím hérheima. Hann rétt
tyllir sér niður hér hjá okkur á
skerinu eins og kría á stein, og
getur ekkert haldið honum heima
nema hreint manndrápsveður.
Hann þeytist í sífellu heimshorn-
anna á milli og heilsar þjóðhöfð-
ingjum á báðar hendur. Er meira
að segja farinn, í algeru leyfis-
leysi, að leggja lag sitt við
„hryðjuverkamenn", og gengur
nú alveg fram af aumingja Þor-
steini, sem ekki veit betur en
hann, sjálfurforsætisráðherrann,
sé yfirmaður Steingríms.
Og svo er það sjálfur fjármála-
ráðherra lýðveldisins, Jón Bald-
vin. Ekki hefði hann haft á móti
því að verma forsætisráðherra-
stólinn. það datt hins vegar eng-
um í hug nema honum sjálfum.
í næstu grein verður vikið nán-
ar að því og svo raunum ríkis-
stjórnarinnar. -mhg
ídager
15. apríl, föstudagur í 25. viku
vetrar, 25. dagureinmánaðar.
Sólin kemur upp í Reykjavík kl.
5.55 en sólseturerkl. 21.02.
Atburðir:
Vigdís Finnbogadóttirforseti f.
1930. — Kim II Sung dýrkaður og
dáðuríNorður-Kóreu 1912.
Nú fóru páskar í hönd og því kom
Þjóðviljinn ekki út næstu daga.
-mhg
UM IJTVARP & SJONVARP
7
Blindu hjónin
Annar
dans
Sjópvarp kl. 22.40
Árið 1983 gerði Lárus Ýmis
Óskarsson kvikmyndina „Annar
dans“ og hafði um það samvinnu
við Svía. Myndin fjallar um ferð
tveggja kvenna í gömlum bíl,
hálfgerðu skrapatóli. Ekki eru
þær samferðakonur beinlínis lík-
ar, önnur roskin og hefur í hyggju
að heimsækja æskustöðvarnar,
hin ung, með „ferð án fyrirheits“.
Taka þó smátt og smátt að treysta
hvor annarri. Ástæðan kannski
öðru fremur heldur leið kynni af
karlfólkinu. Áður en áfanga er
náð skilur leiðir. Sú eldri heldur
förinni áfram en sú yngri snýr við
og treystir á puttaferðalagið. -
Þetta þykir mjög Ijóðræn mynd
og hefur fengið góðar móttökur.
Með aðalhlutverkin fara Kim
Anderzon, Lisa Hugoson, Hans
Bredefeldt og Sigurður Sigur-
jónsson. - Á undan sýningu
myndarinnar ræðir Sólveig K.
Jónsdóttir við Lárus Ými.
-mhg
Stöð 2, kl. 21.00
Sannsöguleg mynd. Segir frá
lífi hjóna, sem hafa þá sérstöðu
að vera bæði blind. Þrátt fyrir
þessa sameiginlégu fötlun eru
þau hin lukkulegustu. Þó skyggir
eitt á hamingjuna: Þau geta ekki
eignast barn. Þau ákveða þá að
ættleiða barn. En þá taka þröng-
sýn yfirvöld að þvælast fyrir og
bera því við, að blind hjón geti
ekki alið önn fyrir barni. Ein-
hverjum finnst nú kannski að
sjónin hrökkvi ekki alltaf til.
Kvöld-
vaka
Útvarp, kl. 20.30
Að þessu sinni er kvöldvakan í
fimm liðum og segir það nokkuð
til um fjölbreytnina. Það er þá í
fyrsta lagi þátturinn „Úr Mímis-
brunni“, sem íslenskunemar við
Háskóla íslands annast. Að
þessu sinni fjallar Guðrún Þóra
Gunnarsdóttir um skáldsöguna
„Gesti“, eftir eyfirsku skáldkon-
una Kristínu Sigfúsdóttur. Sagan
kom út á þriðja áratugnum. Hún
er ákaflega fróðleg lýsing á
sveitalífi þess tíma og hlutskipti
og möguleikum kvenna í samfé-
lagi, sem skar hinum efnaminni
einstaklingum a.m.k. ákaflega
þröngan stakk, jafnt í einkalífi
sem á öðrum sviðum. Lesarar eru
Sigurlaug Gunnarsdóttir og Lilja
Magnúsdótir. - Síðan syngur
Margrét Eggertsdóttir lög eftir
Þórarin Guðmundsson (Dóa,
eins og hann var nefndur af vin-
um sínum). Guðrún Kristinsdótt-
ir annast píanóundirleikinn. - Þá
koma Sagnir frá Höfn við Bakka-
fjörð, Jón Gunnlaugsson læknir
les úr Gráskinnu. - Einsöngvara-
kvartettinn, sem nú er ekki
lengur við lýði en gat sér ágætt
orð á sinni tíð, syngur lög eftir hið
hugljúfa tónskáld Inga T. Lárus-
son. Ólafur Vignir Albertsson
leikur undir á píanó. - Og lestina
rekur svo „Hagyrðingur á Egils-
stöðum“, Auðunn Bragi Sveins-
son fer með stökur eftir
Rögnvald Erlingsson frá Viði-
völlum í Fljótsdal. - Kynnir á
kvöldvökunni er Helga Þ. Step-
hensen.
-mhg
GARPURINN
KALLI OG KOBBI
FOLDA
10 SÍÐA - ÞJÖÐVILJINN Föstudagur 15. apríl 1988