Þjóðviljinn - 16.04.1988, Blaðsíða 7

Leikrœn
danssýning eftir
meðlimi dans- og
leikhópsins
Pars pro toto.
„Markmið okkar
er að sameina leik
og dans, “ segir
Lára
Stefánsdóttir,
einn af
höfundum
verksins
Lára Stefánsdóttir í hlutverki
sínu.
Pars pro toto
en andinn er veikur
Síðastavetrardag, ámiðviku-
daginn í næstu viku, frumsýnir
hópurinn Pars pro toto (Hluti
fyrirheild), leikræntdansverk
eftir þau Láru Stefánsdóttur,
Katrínu Hall og Guðjón Ped-
ersen, við frumsamda tónlist
eftir Kjartan Ólafsson. Verkið
nefnist ...en andinn er veikur,
og er flutt af fjórum dönsurum
úr íslenska dansflokknum,
þeim Katrínu og Láru, Sigrúnu
Guðmundsdótturog Birgittu
Heide, og tveimur leikurum,
Ellert Ingimundarsyni og Árna
Pétri Guðjónssyni. Leikstjóri
erGuðjón Pedersen, lýsingu
annast Ágúst Pétursson og
leikmynd gerir Ragnhildur
Stefánsdóttir.
- f fyrsta skipti sem við
reyndum að blanda saman leik og
dansi, segir Lára Stefánsdóttir,
- var sumarið 1985. Þá fékk ís-
lenski dansflokkurinn boð um að
taka þátt í Ung Nordisk festival í
Stokkhólmi, og við fórum fimm
dansarar og Ellert Ingimundar-
son leikari með frumsamið verk.
Okkur fannst samstarfið vera það
spennandi að við vildum gjarnan
gera eitthvað svipað aftur, og
fengum svo tækifæri til þess næsta
sumar, þegar við tókum þátt í
NART-hátíðinni sem var haldin
hér í Reykjavík. Þá samdi ég
leikrænt dansverk sem hét Hend-
ur sundurleitar, og við vorum
sami kjarninn í hópnum, auk þess
sem þrír nýir dansarar bættust
við. Það verk var sýnt í sjónvarp-
inu um páskana, reyndar í allt
annarri umgjörð og nokkuð
mikið breytt.
- Um það leyti vorum við farin
að hugsa um að kalla okkur
eitthvað, og þá kom upp nafnið
Pars pro toto sem er latína og
þýðir Hluti fyrir heild. Markmið
okkar er að sameina leik og dans,
sem okkur finnst vera mjög
spennandi listform. Síðastliðið
sumar fengum við svo styrk frá
menntamálaráðuneytinu, sem
varð okkur hvatning til að leggja í
viðarmeiri sýningu. Þetta er
þannig í þriðja skipti sem þessi
hópur starfar saman, eða sami
kjarninn, það erum við Katrín,
Ellert, Sigrún og Ágúst. Þau sem
hafa bæst í hópinn eru Árni Pét-
ur, Birgitta og Guðjón. Þetta er
eiginlega í fyrsta skipti sem við
blöndum saman leik og dansi í
bókstaflegri merkingu, því nú
notum við líka texta, en áður fólst
leikræna hliðin í látbragðsleik.
- Þetta verk sem við nefnum
...en andinn er veikur, er frum-
samið af hópnum. Það er unnið í
náinni samvinnu okkar Katrínar
og Guðjóns, við ræddum hug-
myndirnar og það gerðist eigin-
lega samtímis að við Katrín fór-
um að semja dansana við tónlist
Kjartans og Guðjón fór í texta-
leit. En útkoman byggist líka
mikið á samvinnu alls hópsins.
Við lokuðum ekki fyrir neinar
hugmyndir og möguleika, svo
sýningin hefur fengið að taka
miklum breytingum og hefur þró-
ast allt fram á síðustu stundu.
Þetta er reyndar mjög erfið leið
sem við höfum valið þarna en
okkur finnst það hafa verið þess
virði, þetta hefur verið mjög
spennandi og skemmtilegt.
- Við notumst við texta eftir
Heiner Muller og Pinter, og eins
við söguþráðinn úr Woycek, eftir
Buchner. Við fléttum jþessu öllu
saman í eina heild, sem er sú saga
sem við segjum. Eins og nafnið
bendir kannski til er verkið um
fólk sem allt hefur sömu sterku
þrána, en er allt kjarklaust hvert
á sinn hátt. Þetta eru sex einstak-
lingar sem eru saman komnir í
eins konar sjálfheldu. Þau þrá öll
frelsi hvert í sínu lagi en komast
ekki út, en þessi innilokun kemur
frá þeim sjálfum. Þetta er þannig
hvorki fangelsi né stofnun eins og
leikmyndin gæti kannski bent til,
heldur er hún táknræn fyrir inni-
lokun þessara einstaklinga.
- Innan hópsins myndast þrjú
sambönd sem öll eru mjög ólík,
en samt svipuð að því leyti að
annar aðilinn í hverju sambandi
Ieitast við að fá eitthvað, en hinn
kemur í veg fyrir það.
Sýningar á ...en andinn er
veikur verða í Hlaðvarpanum við
Vesturgötu. Meðlimir Pars pro
toto hafa byggt sýninguna í kring-
um það takmarkaða rými sem er í
húsakynnunum og segjast hlakka
til að reyna að vera með sýningu í
svo mikilli nálægð við áhorfend-
ur. - Sýningafjöldi verður tak-
markaður.
LG
MENNING
Umsjón: Lilja Gunnarsdóttir
En þráin eftir frelsi blandast kjarkleysi. Pars pro toto: Ellert,
Sigrún, Katrín, Lára, Birgitta og Árni Pétur.
Laugardagur 16. apríl 1988 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7