Þjóðviljinn - 20.05.1988, Blaðsíða 14
Söluskattur
Viðurlög falla á söluskatt fyrir apríl-mánuð 1988,
hafi hann ekki verið greiddur í síðasta lagi 25.
þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti fyrir
hvern byrjaðan virkan dag eftir eindaga uns þau
eru orðin 20%, en síðan reiknast dráttarvextir til
viðbótar fyrir hvern byrjaðan mánuð, talið frá og
með 16. júní.
Fjármálaráðuneytið, 20. maí 1988.
fluglýsið í Þjóðviljanum
ALÞÝÐUBANDALAGIÐ
Neskaupstaður
Félagsfundur
Hjörleifur Guttormsson alþingismaður ræðir um störf Alþingis og stöðu
þjóðmála á fundi Alþýðubandalagsins í Neskaupstað miðvikudaginn 25.
mai kl. 20.30 að Egilsbraut 11. Félagar fjölmennið. - Stjórn ABN.
Breiðdalur . 4
Opinn fundur pLzJg
Hjörleifur Guttormsson alþingismaður ræðir um þjóðmálin við þinglok á oþnum fundi í Staðar-
borg, Breiðdal, þriðjudaginn 24. maí kl. 20.30. ^4 _ m
Allir velkomnir. - Alþýðubandalagiö. Hjörleifur
Sumardvöl á Laugarvatni
Hinar sívinsælu sumarbúðir Aiþýðubandaiagsins á Laugar-
vatni verður í sumar vikuna 18. - 24. júií.
Umsjón verða í höndum Margrétar Frímannsdóttur og Sigríðar Karlsdóttur.
Allar nánari upplýsingar í síma 17500.
Alþýðubandalagið
Alþýðubandalagið Akureyri
Bæjarmálaráðsfundur
Fundur í bæjarmálaráði mánudaginn 23. mai
(annan í hvítasunnu) kl. 20.30 í Lárusarhúsi.
Dagskrá:
1) Fundargerðir bæjarstjórnar fyrir fund
bæjarstjórnar þriðjudaginn 24. mai.
2) Önnur mál.
Nefndarmenn eru sérstaklega hvattir til að mæta. Stjórnln
Alþýðubandalagið Selfossi
og nágrenni
Almennur félagsfundur
Almennur félagsfundur verður haldinn að Kirkju-
vegi 7 Selfossi, fimmtudaginn 26. maí kl. 20.30.
Margrét Frímannsdóttir alþingismaður kemur á
fundinn og ræðir stjórnmálaástandið og stöðu
Alþýðubandalagsins.
Nýir félagar velkomnir. Fjölmennið. Stjórnin.
Margrét
Ráðstefna um byggðamál
Dalvík 10.-12. júní 1988
Alþýðubandalagið boðar til ráðstefnu um byggðamál á Dalvík 10. - 12. júní
n.k.
Ráðstefnan hefst kl. 14.30 föstudaginn 10. júní og er áætlað að henni Ijúki
síðdegis sunnudaginn 12. júní.
Dagskrá:
Föstudagur 10. júní
Kl. 14.30 Framsöguerindi
Umræður
Kl. 19.00 Farið til Hríseyjar. Eyjan skoðuð og snæddur kvöldverður.
Laugardagur 11. júni
Kl. 09.00 Framsöguerindi
Umræður
Kl. 16.00 Skoðunarferð um Dalvík - söfn og fyrirtæki.
Snætt á Grund í Svarfaðardal. Þátttakendum kenndur svarf-
dælskur mars.
Sunnudagur 12. júní
Kl. 09.00 Sundskálaferð
Kl. 10.30 Hópavinna - skil og umræður
Eftirtaldir hópar starfa:
I Stjórnkerfið og þjónusta
II Atvinnumál og þjónusta
III Menning og viðhorf
IV SÍS og kaupfélögin.
Ráðstefnunni lýkur síðdegis.
Gisting verður í heimavist Dalvíkurskóla (Sumarhótel).
Allar nánari upplýsingar veita Svanfríður Jónasdóttir í síma 96-61460 og
Þóra Rósa Geirsdóttir í síma 96-61411. Þær taka einnig við þátttökutilkynn-
ingum.
Nánar auglýst síðar Alþýðubandalagið
Auglýsið í Þjóðviljanum
hafa stundað nám í marxistískum
fræðum um nokkurt skeið.
Hún var komin aftur heim til
íslands árið 1930. Útlitið var
svart. Heimskreppan var skollin
á, við verkafólki blöstu lækkandi
laun, og Dýlla frænka fór að
hjálpa til við að byggja upp nýtt
stjórnmálaafl, Kommúnista-
flokkinn. Hún var ein af fáum
konum sem tóku virkan þátt í
undirbúningi hans og var kjörin í
stjórn þegar hann var stofnaður
1930. Nú tóku við ár mikilla
átaka, þar sem hart var barist
fyrir málstaðnum. Og blíða góða
Dýlla sýndi, að þegar um kjör ör-
eiganna var að tefla var hún ekki
smeyk við að taka harða línu.
Hún var langt til vinstri við sjálf-
an Einar Olgeirsson.
Hennar hugsjón var að styðja
alþýðuna til að hjálpa sér sjálf til
að bæta kjörin. Hún tranaði sér
lítið fram en vann þeim mun
meira baksviðs, var með f að
skrifa og dreifa vinnustaðablöð-
um, skipuleggja fundi og hjálpa
til við stofnun verkalýðsfélaga.
Hún átti áletraðan pappírshníf úr
silfri sem tvær konur úr Starfs-
stúlknafélaginu Sókn höfðu fært
henni í þakklætisskyni, eftir að
það félag var stofnað 1934. Á
þessum tímum voru verkföll bæði
hörð og tíð. Þegar vörubílstjórar
fóru í tíu daga verkfalll 1935 stóð
MINNING
hún meðeiginkonum þeirra og
hjálpaði þeim að setja upp eins
konar kaffihús alþýðunnar, þar
sem alltaf var heitt á könnunni
fyrir verkfallsverði, sem stóðu
vaktir langar kaldar vetrarnætur.
Hún starfaði einnig í Kvenrétt-
indafélagi fslands, enda dáði hún
mjög þær mæðgur Bríeti Bjarn-
héðinsdóttur og Laufeyju Vald-
imarsdóttur.
Þegar við systurnar munum
fyrst eftir Dýllu frænku er nýr
kafli hafinn í lífi hennar. Hin pól-
itíska barátta hefur færst bak-
sviðs. Hún og eftirlifandi maður
hennar, Ásgeir Pétursson, hafa
gerst frumbyggjar í Kópavogi. í
Bröttuhlíð við Digranesveg
reistu þau sér fallegt heimili, og
breyttu þar gráu holti í grænan
lund. Þangað var gott og
skemmtilegt að koma. En þau
hjón áttu sér einnig annað óðal,
umflotið einni mestu á íslands og
þangað var ekki minna ævintýri
að koma fyrir ungar stúlkur.
Þetta er jörðin Traustholtshólmi.
Þar breytti Dýlla sandflákum í
lúpínuakra og melgresishóla og
gæðum náttúrunnar kúmeni,
hrútaberjum og vínrabbabara í
lystilegustu rétti.
Úti í Hólma fengu allar lyndis-
einkunnir Dýllu að njóta sín við
nýjar aðstæður, í samskiptum
hennar við hina margslungnu
náttúru. Hún kættist yfir forvitn-
um sel og vildi bjarga honum ef
hann flæktist í neti. Hún hélt
verndarhendi yfir fjölskrúðugu
fuglalífi, tókst að koma upp um-
talsverðu æðarvarpi, og toppönd-
in átti sér þar mörg hús. Hún
heilsaði þeim hjónum alltaf sér-
staklega þegar þau stigu á land í'
Hólmann. Ef blikaði á fisk í neti
fylltist Dýlla á hinn bóginn af
veiðigleði, sem var smitandi og
spennandi.
Fyrir 17 árum veiktist Dýlla og
gat þá ekki lengur hlúð að æður
og aflað fiskjar, en hún var samt
alltaf glöð enda átti hún einhvern
þann besta og umhyggjusamasta
eiginman sem hugsast getur,
hann Ásgeir. Þau færðu hvort
öðru ást, sem ekkert var farin að
kulna eftir meira en fimmtíu ára
samband.
í ræðu sem hún hélt í Kvenrétt-
indafélagi íslands árið 1939, í
skugga yfirvofandi heimsstyrj-
aldar lýsti hún sorg sinni yfir á-
standinu í heimsmálum, hvernig
traðkað var á réttlæti, hugsjón-
um, menningu, en bætti við:
„Það fer svo fyrir mér á slíkum
augnablikum, að mér finnst öll
þessi verðmœti lífsins, allar þessar
gersemar, margfaldast að gildi,
mér finnst allir þeir menn, konur
sem karlar, sem lagt hafa lífsitt og
starf fram til þess, að kenna
mannkyninu að meta þessi hnoss,
komast upp í æðra veldi...."
Við viljum kveðja frænku okk-
ar með þessum hennar eigin orð-
Bjarkarhlíðarsystur
Ossurína Bjamadóttir
Fœdd 17. 11. 1906 - Dáin 8. 5. 1988
Össurína Bjarnadóttir móður-
systir mín er dáin. Það verða
margir til að sakna hennar og
minnast sem gömlu góðu ínu
frænku. En eitt sinn skal hver
deyja og ína var orðin 81 árs.
Það var í Bolungarvík sem fna
ólst upp. Foreldrar hennar voru
Kristín Ingimundardóttir og
Bjarni Bárðarson frá Hóli í Bol-
ungarvík. Hún var fjórða elst 12
systkina. Af þessum stóra
systkinahóp eru aðeins þrjú eftir-
lifandi: Ásta ekkja eftir Georg
Sigurjónsson, Steingrímur fisk-
sali kvæntur Kristínu Kristjáns-
dóttur og móðir mín Jóna Bjarn-
adóttir gift Jóni Hjaltalín
Gunnlaugssyni Iækni.
Um tvítugt fékk ína berkla en
naut þeirrar gæfu umfram tvær af
sínum systrum að lifa berklasýk-
inguna af. Sjálfsagt grunaði þá
fáa að hún ætti eftir að lifa flest
sinna systkina og verða þeim öll-
um mikill stuðningur. En sjúk-
dómurinn tók sinn toll. Fáar um-
gangspestir létu hana óáreitta og
alltaf átti hún erfitt með gang
vegna mæði.
Eg var sjö ára þegar við flutt-
umst frá Siglufirði hingað suður.
Steingrímur móðurbróðir minn
bjó þá á Sogaveginum ásamt
Kristínu konu sinni og átta börn-
um sem áttu eftir að verða fleiri.
Hjá Steingrími bjuggu amma, afi
og ína frænka, eftir að þau fluttu
að vestan.
Viö vorum fjögur systkinin er
þessir flutningar stóðu yfir og eitt
á leiðinni. Steingrímur gerði sér
lítið fyrir og bætti einni hæð ofan
á húsið á Sogaveginum til að geta
hýst þessa fjölskyldu sem ætlaði
að freista gæfunnar fyrir sunnan.
Þau fjögur ár sem við nutum
gestrisni Steingríms og Kristínar
konu hans voru það Kristín
amma og ína frænka sem voru
miðpunkturinn hjá þessum tveim
fjölskyldum.
Ég minnist enn kolaeldavélar-
innar. Mesta friðarstund dagsins
var ef það náðist að vakna nógu
snemma. Þá var Iæðst niður í eld-
hús og sestíhlýjunaviðeldinn. Á
eldavélinni kraumaði kaffið, bætt
með exporti. Á þeirri stundu var
auðvelt að trúa því að aldurinn
væri hærri en árin sögðu til um.
14 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN
Því alltaf var smáfólkinu sem
vaknaði snemma skenkt kaffitár í
morgunsárið ásamt mjólkurkexi
til að dýfa í kaffilitinn.
Þótt ína hafi verið barnlaus
sjálf eru sjálfsagt fáir sem hafa
haft hönd í bagga með uppeldi
jafnmargra barna og hún. Öll
eigum við frændsystkinin ljúfar
minningar. tengdar henni. Það
sést best á því hvað hópurinn hélt
mikilli tryggð við hana eftir að
hún fluttist sf Sogaveginum í
Álftamýrina.
Það kom ósjaldan fyrir að ína
væri kölluð til ef erfiðleikar steðj-
uðu að eða ef einhver þurfti á
aðstoð að halda eins og oft gerist
á barnmörgum heimilum. Þá var
gaman að sitja hjá henni og
hlusta. Hún gat það sem flest
börn kunnu að meta, segja sögur.
í mínum huga var lna alltaf
sameiningartákn ættarinnar.
Hún hafði yfirsýnina. Vissi hvar
hver fjölskyldumeðlimur var
staddur í heiminum hverju sinni
og hvað hver og einn hafði fyrir
stafni Þetta gilti ekki aðeins um
systkinabörnin heldur einnig
systkinabarnabörnin sem nú eru
að nálgast sjötta tuginn. Hún
þekkti þau öll með nafni, fór
nærri um skaplyndi þeirra og vissi
hvað þau tóku sér fyrir hendur.
Fyrir mánuði síðan hélt
Steingrímur upp á sjötugsafmæl-
ið sitt af mikilli rausn. Þar voru
samankomnir flestir ættingjar
ínu. Okkur er sjálfsagt flestum
ofarlega í huga þakklæti fyrir að
hafa fengið tækifæri til að vera öll
saman með henni svo skömmu
áður en hún lést.
Nú er ína frænka mín héðan
horfin og eftir er tóm sem aldrei
verður fyllt. Ættbogi þeirra
Kristínar og Bjarna verður aldrei
hinn sami.
Kristín Jónsdóttir
DJÓÐVILJINN
blaðið
sem
vitnað
eri
//>V
/46?
/ <£>