Þjóðviljinn - 25.05.1988, Blaðsíða 2

GARÐAR OG GRÓÐUR
Skógrœktarfélag Reykjavíkur
Rækta um 600.000 plöntur
á ári í Fossvoginum
Lóða-
standsetningar
Trjáklippingar
Garðúðun
T Látið hirðuleysið ekki skemma garð-
inn. Látið fagmanninn um verkið.
Hjörtur Hauksson
skrúðgarðyrkjumeistari
Símar: 621404 og 12203.
Vilhjálmur sagði að almennt
gilti að best væri að klippa tré að
vetri þegar frost er í jörðu. Hins
vegar væri í lagi að klippa
eitthvað á öðrum tíma. Ekki á að
klippa birki og reyni meðan þau
eru að laufgast en eftir að trén eru
orðin græn sakar það ekki. Teg-
undir eins og sitkagreni og furu
má aftur á móti klippa hvenær
sem er.
Afbrigði sem henta
mismunandi
aðstœðum
Vilhjálmur sagði að nú færi
meiri tími hjá þeim í að reyna að
finna rétt ræktunarafbrigði fyrir
mismunandi aðstæður. Hann
benti blaðamanni á nokkur af-
brigði af ösp og mátti þar bæði sjá
stór og mikil tré sem henta vel í
skógrækt og litla og netta einstak-
linga, sem betur eiga heima í litl-
um görðum.
Hann sagði að á næstunni ættu
þeir von á nýrri rósaætt, sem
hönnuð hefði verið til að standa
sig vel í borgum. Þessar rósir eiga
að þola vel ryk og mengun frá
bflum og breiða vel úr sér. Vil-
hjálmur sagðist vona að hægt yrði
að nota þær til að gefa almenn-
ingssvæðum lit hér og hver veit
nema í stað grasflata eigum við
eftir að sjá rósabreiður við um-
ferðargötur. Ellefu afbrigði eru
af rósinni, sem upprunnin er í
Frakklandi, og hafa sum þeirra
verið ræktuð með góðum árangri
á hinum Norðurlöndunum.
Áhuginn vex
Ásgeir Svanbergsson lóðsaði
okkur um gróðurhúsin, sem voru
sneisafull af plöntum sem verið er
að koma til þroska. Eitt var fullt
af stafafuru sem sáð var í byrjun
apríl og eftir 2 ár verða þær vænt-
anlega tilbúnar til sölu, eins og
plantan sem mynd er af hér á síð-
unni. Ásgeir sagði að stafafuran
hentaði furðu víða og gerði ekki
niiklar kröfur um jarðveg. Sitka-
grenið sem einnig er á myndinni
vex hér á landi best í Skaftafells-
sýslu, þar sem úrkomulægðir sjá
henni fyrir nægum raka. Á þurr-
um svæðum þrífst hún hins vegar
yfirleitt illa. Að sögn Ásgeirs nær
sitkagrenið 40 m hæð í heimkynn-
um sínum á vesturströnd N-
Ameríku. í fæstum tilfellum er
vitað hvað einstakar trjátegundir
geta orðið stórar hér, þar sem
ekki eru liðnir margir áratugir
síðan margar þeirra voru fyrst
fluttar inn.
Er talið barst að plöntusölunni
sagði Ásgreir að einna mest seld-
ist af víðiplöntum og blómstrandi
runnum. Einnig væri mikið um
að fólk væri að gera tilraunir með
ræktun við sumarbústaði. Þá
keypti það kannski 70 ungplöntur
og holaði þeim niður í nágrenni
hans. Ef von á að vera til að ung-
plönturnar komist á legg þarf að
setja þær niður í friðað land og
fara þarf vel með þær á leiðinni á
áfangastað, t.d. passa að þær of-
þorni ekki eða að sól skíni á
óvarðar rætur. Ásgeir taldi að
skógræktaráhugi landsmanna yxi
hægt og bítandi og nefndi sem
dæmi að nú væri nokkuð vinsælt
hjá foreldrafélögum að fara með
bekkjunum í gróðursetningar-
ferðir.
í plöntusölunni voru Álfheiður og Guðrún Katrín að aðstoða þær Sveinbjörgu og Sólveigu við val á loðvíði
sem skreyta átti steinhæö við hús Styrktarfélags vangefinna. Mynd Sig.
Það voru góð umskipti að
koma úr umferðarösinni á
götum borgarinnar í gróður-
reitinn í Fossvogi, þarsem
Skógræktarfélag Reykjavíkur
er með trjáræktarstöð og
plöntusölu. Þarerumfangs-
mikil ungplöntuframleiðsla og
eru nú rúmlega 600.000
plönturí ræktun. Meirihlutinn
er ætlaður til skógræktar og
landgræðslu en um þriðjung-
ur framleiðslunnar eru tré og
runnartil ræktunarígörðum.
Úr mörgu er að velja því fjöldi
tegunda er á annað hundrað
og stöðugt bætast við nýjar
tegundirog kvæmi, sem verið
er að athuga hvort spjari sig
við íslenskar aðstæður.
Flutningur
stœrri trjúa
Auk þess að skoða starfsemina
í gróðrarstöðinni í var leitað ráð-
legginga hjá Vilhjálmi Sigtryggs-
syni skógræktarfræðingi, um
flutning stærri trjáa og klippingu.
Hann sagði að í gróðrarstöðinni
væri hægt að fá keyptar allt upp í
10 ára plöntur. Allt í lagi væri að
flytja stór tré ef búið væri að búa
þau undir flutninginn með því að
rótarstinga þau. Best er að byrja
á því tveimur árum áður en
flutningurinn fer fram, til að góð-
ur rótarhnaus nái að myndast.
Mannhæðarhá tré eru rótar-
stungin í 30-40 sm fjarlægð frá
stofni og sagði Vilhjálmur að yfir-
leitt drægi það ekki úr vexti
þeirra. Þó þyrfti að athuga að
vökva í hnausinn innan við skurð-
inn ef þurrt væri í veðri. Hægt er
að rótarstinga að vori eða í júlí,
ágúst áður en seinni rótarvöxtur
hefst.
Snemma vors áður en tréð fer
að laufgast er gott að flytja það á
nýja staðinn, en verra er að gera
það að hausti því þá er rótarvöxt-
ur orðinn hægur og tréð lengi að
festast. Helst er að flytja greni á
þeim tíma, þar sem rætur þess
vaxa lengur fram á haust. Ágæt
regla er að veita nýfluttum trjám
stuðning meðan þau eru að ná
rótfestu, svo að vindurinn geri
þeim ekki erfitt um vik.
Ef flytja á tréð í óhreyfða jörð,
t.d. við sumarbústað, er gott að
grafa þar holu að hausti og setja
dálítið af húsdýraáburði í hana.
Gott er að láta hann rotna í ár og
koma gerlagróðri af stað í jarð-
veginum. Einnig sparar það
vinnu þegar nóg annað liggur
fyrir í vorverkunum.
Auðvelt er að planta ungplöntum eins og þessum sem eru 2 ára sitkagreni og stafafura. Nota má kústskaft
til að gera mátulega holu og svo er bara að setja plöntuna niður og óska henni velfarnaðar í uppvexti.
Mynd Sig.
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 25. maí 1988