Þjóðviljinn - 26.06.1988, Blaðsíða 2

Dándimaður vikunnan
í rósa-
garöinum
FYRSTUR MEÐ
FRÉTTIRNAR
Komið fram í apríl.
Þjóðviljinn
POTTÞÉTT
STÖÐUTÁKN
BMW 500 er nýr bíll sem ekki
fæst keyptur notaður erlendis og
út á það m.a. mun hann örugg-
lega seljast hér.
Bíllinn
HYGGINDI SEM
í HAGKOMA
Síðan liðu árin. Ég róaðist, full-
orðnaðist og fitnaði. Þá tók ég
aftur upp þann sið að ganga með
slifsi. Ég hnýtti á mig bindi en get
ekki sagt að ég hafi borið það vel.
Bindið gat ómögulega verið til
friðs framan á ýstrunni á mér.
Það lenti ýmist ofan í súpudiskin-
um eða lafði til hliðanna. Það var
því ekki um annað að ræða en
taka uþp þverslaufuna á ný.
Nýtt líf
SNÚItí Á
FAGFÉLÖGIN
En þar sem ég hef ekki starfsrétt-
indi sem fatahönnuður var eina
leiðin að eignast eigið fyrirtæki.
Nýtt líf
HEIMSPEKIHINNA
LÖNGU FINGRA
Eitt af því fáa sem hægt er að
ganga að sem vísu er að ein-
hverjir kaupa stolin bíltæki, vit-
andi eða óafvitandi. Væri það
ekki staðreynd hefði þjófnaður-
inn engan tilgang þar sem hann
gæfi ekkert í aðra hönd.
Bíllinn
SVO STINGUM
VIÐ ÚT KÚRSINN
Fundurinn leiddi okkur að mikil-
vægu stigi. Við áttuðum okkur á
því hvar við stöndum.
Þjóðviljinn
BRAGÐ ER AÐ...
Stalín kennt um stríðsógnir.
Morgunblaðið
EÐA ÞANNIG
Að eyða misskiptingu þýðir líka
að þeningar flytjast til.
Morgunblaðið
MANNI GETUR
NÚ SÁRNAÐ
Tortryggni karls á rætur að rekja
til þess að hann hafði verið rúinn
inn að skinninu af besta vininum
er hrifsaði eiginkonuna í
kauþbæti.
Morgunblaðið
HVAÐ ÞYRFTI TIL?
Stæðl á Gohen.
Þjóðviljinn
SKAÐI SKRIFAR
Ég skal játa þaö að stundum fellur mér allur ketill í eld
og þá verður mikið hviss í sálinni og vandræði.
Ég hefi verið í svona niðursveiflu að undanförnu og
skammast mín dálítið fyrir það sem sjálfstæður maður og
ábyrgur. En svona er þetta nú samt.
Æ, hugsaði ég, hvað á að þýða að vera að þessu?
Ekkert er sem var. Kommúnistahelvítin horfin, SÍS frændi
á grafarbakkanum og enginn eftir til að skammast við.
Sjálfstæðisflokkurinn minn á einhverju undarlegu reiki
eins og hvurt annað þang í sjónum, enginn veit á hvaða
leið og til hvers. Og annað eftir þessu. Enginn vill éta
lambakjötið. Fiskurinn að komast úr tísku, refaskinnin
hanga eins og latir draugar í sínum óseljanlegleika og
bráðum drukknar eldislaxinn úr leiðindum. Ekki einu sinni
hægt að fá sér í staupinu sér til algleymis fyrir úrtölum upp
þurrkaðra alka og allt kvenfólk eins og orðið of ungt fyrir
mig.
Er þetta nokkurt líf annars?
Víst er það erfitt, sagði einn vinur minn sem ég rakti fyrir
þessar raunir mínar. En þetta er bara sjálfskaparvíti.
Hvurnig þá? spurði ég.
Þú horfir ekki í rétta átt, sagði hann. Þú ert svo efnis-
legur og jarðbundinn. Þú ert ekki nógu andlegur.
Jæja, sagði ég. Og hvaða anda á ég að gleypa?
Þú átt að hlusta á nið aldanna, sagði hann.
Einmitt, sagði ég. Og hvar í djöfli er hann að finna?
Engan æsing, Skaði, sagði hann. Aðgát skal höfð í
návist framtíðar.
Framtíðar?
Já, hefurðu ekki lesið bókina um Framtíðarsýnir sjá-
enda?
Nei, sagði ég.
Þú ert ekki við mælandi, sagði vinur minn forkláraður. í
þessari bók sérðu að allt er á hinni bestu leið og þá einmitt
á íslandi.
Já en verðbólgan er aftur að komast á kommúnistastig-
ið, sagði ég.
Hvaða rugl Skaði. Þetta eru smámunir. Þetta er upphaf
mikilla tíðinda. Því það má lesa um það hjá Nostradamusi
og í Biblíunni og í Pýramíðanum, að þegar afgangurinn af
heiminum lýtur í gras fyrir illverkum sínum, þá mun Ijós
heimsins stafa af orkustöð og viskustöð hér á íslandi.
Jæja, sagði ég, ætlar Landsvirkjun þá að fara að
græða?
Andleg orka, fyllir heiminn, sagði hann. Og
mannkynsfræðarinn kemur fram hér í Reykjavíkur-
geislanum og aldrei hefur verið neitt til jafn réttlátt og það
sem hann gjörir.
Ég hélt að hann væri þegar fundinn, sagði ég, hefurðu
ekki lesið um sextugsafmæli Steingríms í Tímanum?
Margir falsspámenn munu fram koma, sagði vinur
minn. En þessi er Þór hinn nýi og úr fjórum áttum koma
menn að votta honum virðingu sína.
Líka frá Könum? spurði ég.
Þegar æðsti valdamaður Bandaríkjanna, sagði vinur
minn, hvetur til stríðs, þá mun eyja stöðugleikans fyrirlíta
hann. Það er að segja ísland og þess leiðtogi.
Stöðugleikans? sagði ég. Og stjórnin bráðum fallin.
Vinur minn dæsti þunglega.
Ég skil þetta ekki Skaði. Afhverju geturðu ekki verið
pínulítið andlegur. Af hverju geturðu ekki opnað sálar-
víddirnar? Viltu kannski ekki að heimurinn hlíti okkar leið-
sögn? Heldurðu það verði ekki gaman þegar Ameríka
sameinast okkur aftur eins og á dögum Leifs Eiríkssonar
og þegar Rússar sjá að sér og kalla á okkur til að stjórna
sér eins og þeir gerðu á dögum Væringjanna. Og svo
koma allir hinir á eftir. Ég þagði við. Ég klóraði mér á
bak við eyrað. Ég hristi hausinn. En samt: ég gat ekki að
því gert, að spásýnirnar kitluðu mig að innan, og lyftu mér
upp úr jarðbundnu volæði og pólitískum trekki og vind-
gangi: já kannski, kannski er eitthvað til í þessu, kannski
er ég....kannski erum við... Ég kom við í bókabúð og
opnaði spádómsbókina góðu, Framtíðarsýnir sjáenda.
Og sló upp í henni og sá þetta hér og mér fannst ein-
hvernveginn það ætti svo vel við bæði hér og þar:
„Skömmu áður en einvaldurinn er myrtur verður hala-
stjarnan í merki Tvíburanna. Almannafé verður sóað til
lands og sjávar....“
2 SfÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 26. juní 1988