Þjóðviljinn - 26.06.1988, Blaðsíða 15
Sagan um það
hvemig snákar
og önnur skriðdýr
komu í heiminn
Þjóðsaga frá Ghana
Endur fyrir löngu var lítill
drengur sem kallaður var
Rikki. Hann bjó ásamt fjöl-
skyldu sinni í litlum kofa sem
stóð á árbakka í fjarlægu
landi. Dag einn var hann
sendur með nokkra diska nið-
ur að ánni til þess að þvo þá.
Þegar hann var að þvo disk-
ana missti hann einn þeirra í
ána og straumurinn bar hann
með sér. Hvernig sem Rikki
reyndi, þá náði hann diskin-
um ekki aftur. Honum fannst
mjög leiðinlegt að týna di-
skinum og á leiðinni heim fór
Rikki litli að gráta.
En allt í einu sá hann gamla
konu koma lötrandi á móti
sér. Hún kallaði á Rikka og
spurði hann hvers vegna hann
væri að gráta. Hann sagði
henni hvað gerst hafði.
„Gleymdu þessu góði,“ sagði
gamla konan, „þú skalt nú
segja mér hvers þú óskar helst
og ég mun uppfylla ósk þína.“
„Eg vildi óska að við ættum
fallegt hús með öllum þeim
húsgögnum, mat og fleira sem
fjölskyldan þarfnast," sagði
Rikki.
„Ef þú fylgir nákvæmlega
fyrirmælum mínum mun ósk-
in þín rætast,“ sagði gamla
konan. „Gakktu nú beint af
augum þangað til þú kemur að
krossgötum. Þá skaltu beygja
til hægri og ganga þangað til
þú kemur að húsi með blárri
hurð. Þú gengur inn í húsið og
á borði þar inni muntu finna
tvær körfur fullar af eggjum.
Eggin í annarri körfunni
munu segja: „Taktu mig,
taktu mig,“ en úr hinni muntu
heyra; „Ekki taka mig, ekki
taka mig.“ Það sem þú gerir er
að taka aðeins eitt egg sem
segir „Ekki taka mig.“
Rikki þakkaði gömlu kon-
unni kærlega fyrir og lagði af
stað.
Þegar hann kom að húsinu
fór hann inn og hlustaði
gaumgæfilega eftir því hvað
eggin sögðu. Síðan tók hann
eitt egg úr körfunni sem
heyrðist úr „Ekki taka mig“
og hélt heim á leið.
Þegar þangað kom fór hann
með óskina upphátt og braut
síðan eggið. Rikka til mikillar
gleði spratt samstundis upp
fyrir framan hann mjög fallegt
hús með öllu innandyra sem
fjölskyldan þarfnaðist.
Nokkrum vikum síðar sendi
nágrannakonan son sinn nið-
ur að ánni til þess að þvo
nokkra diska. Strákurinn sem
kallaður var Jonni þótti oft
ansi óstýrilátur.
Þegar Jonni var að þvo
diskana endurtók sagan sig og
hajm missti einn þeirra í ána.
En Jonni reyndi ekki einu
sinni að ná honum aftur. Á
leiðinni heim fór hann að
hugsa um hvað hann ætti að
segja mömmu sinni um disk-
inn sem vantaði. Þá mætti
hann sömu gömlu konunni og
Rikki hafði hitt. Gamla konan
bauð honum einnig að óska
sér einhvers og gaf honum síð-
an sömu fyrirmæli og Rikka.
Jonni gaf sér ekki tíma til að
þakka gömlu konunni fyrir,
heldur hljóp af stað og stopp-
aði ekki fyrr en hann var kom-
inn að húsinu með bláu hurð-
inni. Um leið og hann opnaði
dyrnar heyrði hann í eggjun-
um. Úr annarri körfunni
heyrðist „Taktu mig, taktu
mig“, en úr hinni „Ekki taka
mig, ekki taka mig.“ Jonni
hugsaði sig svolítið um og síð-
an sagði hann við sjálfan sig:
Gamla konan hlýtur að hafa
ruglast, ég tek eitt egg úr kör-
funni sem segir „taktu mig“.
Síðan tók hann eitt eggið úr
þeirri körfu og hljóp heim.
Eins og Rikki þá óskaði
hann sér að hann ætti hús og
að allt sem hann og mamma
hans þyrftu til daglegra nota,
fylgdi með. Síðan braut hann
eggið. En viti menn, í stað fal-
lega hússins sem hann hafði
óskað sér spruttu fram eðlur,
snákar og alls kyns önnur
skriðdýr. Jonni og mamma
hans urðu skelfingu lostin.
Þau tóku til fótanna og hlupu
eins hratt og þau gátu undan
dýrunum.
Nú vitið þið hvernig snákar
og önnur skriðdýr komu í
heiminn.
Sunnudagur 26. Júní 1988 MÓÐVILJINN - SÍÐA 15