Þjóðviljinn - 06.07.1988, Qupperneq 9
Reynsla af fangavist
Þegar við gengum í gegnum
búðirnar til baka sáum við her-
mannajeppa í fjarska og fylgdar-
maður minn tók á sprett. Við
hlupum sem fætur toguðu á eftir á
milli kofaraðanna og yfir opin
skolpræsin þar sem dauðar rottur
og annar óþrifnaður lá á víð og
dreif. Þetta var leikvöllur ber-
fættu barnanna í búðunum. Þeg-
ar við töldum okkur hólpna
spurði ég fylgdarmann okkar
hvað myndi gerast ef þeir sæju
okkur?
-„Þeir taka myndavélina þína
og filmurnar. Og þeir setja mig í
fangelsi aftur.“
-Hvernig var vist þín í fangels-
inu?
-„Þeir handjárnuðu mig og
bundu fyrir augun þannig að ég
vissi ekki fyrr en eftir nokkra
daga hvar ég var staddur. Þeir
létu mig standa uppréttan með
hendur bundnar fyrir aftan bak í
nokkra daga og létu mig hoppa
dag og nótt. Svo var ég settur í
klefa sem var 1x0,5 m að flatar-
máli. Það var ekki hægt að leggj-
ast niður. Ég held að ég hafi verið
í þeim klefa í 3 daga, annars man
ég það ekki. En ég þekki menn
sem hafa verið í þannig klefa í 18
daga. Þeir spörkuðu í mig með
hermannaklossunum og köstuðu
sandi í vit mín... Ég held ég hafi
verið þarna í 2 vikur, ég man það
ekki, sagði þessi starfsbróðir
minn og vildi ekki ræða það
meira.
Tveir heimar
Starfsbræður mínir í Gaza
lögðu hart að okkur að gista yfir
nóttina. Við gætum sofið á
skrifstofunni. Það væri hvort sem
er engan bíl að fá, og brátt yrði
Gaza-svæðinu lokað. Á morgun
yrði allsherjarverkfall, og þá
myndum við geta séð raunveru-
leg átök. Ég þurfti að beita öllum
mínum sannfæringarkrafti til
þess að fá fylgdarmann okkar til
þess að aðstoða okkur við að
finna bíl. Þegar við komum í bæ-
inn var allt krökkt af her-
mönnum. Fylgdarmaður okkar
gekk 30 metrum á undan okkur
Hluti sjómannafjölskyldunnar í Strandbúðunum í Gaza. „Yfirvöld sjálfsvirðingu", segir fjölskyldufaðirinn í hvítu skyrtunni. Kona hans
meina okkur að sækja sjóinn. Ég hef 35 munna að mata og húsið er með hvítan klút lá grátandi á flatsæng á kofagólfinu. Ljósm. ólg
bjargarlaust. Sjómenn eru stolt fólk, en það er búið að ræna okkur
og við létum sem við þekktum
hann ekki. Að lokum fann hann
bíl sem var reiðubúinn til að aka
okkur til Tel Aviv. Við komumst
klakklaust í gegnum vegabréfs-
skoðun til Tel Aviv og þaðan með
áætlunarvagni til Jerúsalem. Þar
lentum við á stássgötu borgarinn-
ar þar sem ferðamenn sitja við
útikaffihúsin yfir ölglasi. Þetta
var eins og að sitja á Café de Paris
við Via Veneto í Róm. Áhyggjur
heimsins voru víðs fjarri. í
skemmtistaðnum „Underground
disco" glumdi við ærandi disco-
tónlist: „Tell me lies, tell me lies,
tell me sweet little lies...“ rétt
eins og maður væri kominn í
Hollywood í Ármúlanum. Þetta
var eins og eiturvíma, og þegar ég
breiddi yfir mig lakið uppi á Jiót-
elinu seint um kvöldið fór ég að
gráta. -ólg
Eitt af mörgum heimilum í flóttamannabúðunum í Gaza sem ísraelsher hefur lagt í rúst vegna þess að
einhver íbúi þess var grunaður um þátttöku í andófi gegn hersetunni. Slíkar refsiaðgerðir eru framkvæmdar
samstundis, fyrirvaralaust og án dóms og laga. Ljósm. ólg
Frá ströndinni í Strandbúðunum í Gaza. Fiskimennirnir rjátla við netin sín en geta þó ekki róið, þvífyrst þurfa þeir að greiða 1000 dínara í skatt.. „Það á að svelta okkurtil hlýðni, en
við höfum áformað að brenna alla bátana okkar í mótmælaskyni", sögðu þeir. Ljósm. ólg
eisn í landinu helga Intifada - uppreisn í landinu helga Intifada - uppreisn í landinu