Þjóðviljinn - 24.07.1988, Blaðsíða 14

KROSSGATAN
Nr. 627
BRIDGE
7~ z— 3 4 7 (p 4 T~~ T~~ 5 1— 2 5
8 )D £T V. /7 4 )Z 4 f V" V /3 /7 )5 s? )(s> 1?
7- 18 V )# T~ ir )S W 10 /f JZ~ T~ s T~ /*7
zo n >4 )5 V )X )(o 18 )4 Zí 4 f )4 T~
zo (T7 4 4 )S i f 8 z* )4 )Z W~
V 7- 4 1 21 3 )Z d 3 5" )S
Zb 25" ¥ °i S 3 isJ 4 (vj )SL )á )£ a
V 18 zo 4 5 /3 )(o /i /7 14
)É ) & T~ )Z )0 )4 w~ $ ) 3 4 Z
V IX 4- Yi V 2Í ) >5 4 3 )# ■ U .
2*7 V ) 4 7/ 5 )A 23 'V ? ' v 24 T~
/e 8 r <4 )5 JT )0 8 f ll T~
n vr~ & iX 4 T <$ Í3 I°) 5
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá örnefni á
Vestfjörðum. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til
Þjóðviljans, Síðumúla 6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr.
627“. Skilafrestur er þrjár vikur. Verðiaunin verða send til vinn-
ingshafa.
)S w T )Z 2! Ib 3 )8

Stafirnir mynda íslenskt orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort sem lesið er
lárétt eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er sá að finna
staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp því með því eru gefnir
stafir í allmörgum orðum. Það eru því eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa
stafi í hvern sinn reit eftir því sem tölurnar segja tit um. Einnig er rétt að taka
fram að í þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sérhljóða
og breiðum, t.d. getur a aldrei komið í stað á eða öfugt.
Lausnarorð á krossgátu nr. 624 var NÆFURHOLT . Dregið var úr réttum
lausnum og upp kom nafn Þuríðar Þorsteinsdóttur Úthlíð 12, Reykjavík. Hún
fær því innan tíðar senda bókina Útilegumenn og auðar tóttir eftir Ólaf Briem,
útgefandi er Menningarsjóður.
Verðlaun fyrir krossgátu 627 er bókin
Töluð orð eftir Andrés Björnsson
fyrrum útvarpsstjóra og geymir hún
áramótahugleiðingar hans . Menn-
ingarsjóður gaf út.
Sferkf landslið
Landsliðið í Opnum flokki,
sem tekur þátt í Olympíumótinu
á Ítalíu í október, hefur verið val-
ið. í liðinu eru: Guðlaugur R.
Jóhannsson-Örn Arnþórson, Jón
Baldursson-Valur Sigurðsson og
Karl Sigurhjartarson-Sævar Þor-
björnsson. Fyrirliði er Hjalti
Elíasson.
Kvennaliðið verður óbreytt frá
NM í Reykjavík. Fyrirliði þess
liðs er Jakob R. Möller. Farar-
stjóri verður Sigmundur Stefáns-
son.
Olympíumótið verður spilað í
Feneyjum dagana 8.-22. októ-
ber.
Sanitas-Bikarkeppnin er núna
ve! á veg komin. Flestum leikjum
er lokið í 1. og 2. umferð og dreg-
ið hefur verið í 3. umferð. Til við-
bótar áður birtum úrslitum má
nefna að sveit Inga St. Gunn-
laugssonar Akranesi sigraði sveit
Romex Reykjavík í jöfnum leik.
Sveit Stefáns Pálssonar Reykja-
vík sigraði sveit Eskfirðings með
miklum mun og sveit Eðvarðs
Hallgrímssonar Skagaströnd
sigraði sveit K.K. Reyðarfirði í
jöfnum leik. Og sveit Sigurðar
Sigurjónssonar Kópavogi sigraði
unglingalandsliðið nokkuð ör-
ugglega.
Um næstu helgi lýkur 2. um-
ferð og þá spila m.a. (á sunnu-
deginum) í Bridgesambandshús-
inu, sveitir Flugleiða og
Samvinnuferða/Landsýnar.
Fyrirliðar eru hvattir til að hafa
samband við Hermann Lárusson
hjá BSÍ á miðvikudögum eða
föstudögum milli kl. 14-16 eða
heima í s: 41507 og láta hann vita
af fyrirhugaðri spilamennsku svo
og úrslitum einstakra leikja.
Sveinn Sigurgeirsson leiðir
ennþá í heildarstigakeppni
Sumarbridge Bridgesambands
íslands. Á hælum hans koma svo
Anton R. Gunarsson, Guðlaugur
Sveinsson og Magnús Sverrisson.
Vel yfir 200 manns hafa hlotið
stig á þeim 22 kvöldum er lokið
er. Sumarbridge er spilaður alla
þriðjudaga og fimmtudaga að
Sigtúni 9 (húsi Bridgesambands-
ins). Allt spilaáhugafólk velkom-
ið.
Nokkrir spilarar héðan munu
taka þátt í árlegu sumarmóti í Ty-
lösalandi í Svfþjóð um næstu
mánaðamót. Það var einmitt
þessi keppni sem Bridegfélag
Reykjavíkur reyndi að auglýsa
upp í vetur og raunar verðlaunaði
félagið nokkra af spilurum sínum
með ferð þangað. Er síðast frétt-
ist, hafði félagið hætt við allt sam-
an vegna þátttökuleysis, en þrátt
fyrir þann afturkipp, er hópur
spilara sem fer á eigin vegum. Er
ekki ofsögum sagt af áhuga
landans til sóknar í bridge jafnt
sem öðru.
Gylfi Baldursson heyrnfræð-
ingur og fyrrum landsliðsmaður í
Bridge, er væntanlega á leiðinni
heim þessa dagana, alkominn frá
Kanada. Að líkindum munu þeir
félagar, SigurðurB. Þorsteinsson
og hann taka upp þráðinn að nýju
í haust. Talandi um ný pör í
bridgeheiminum, sem spila munu
ÓLAFUR
LÁRUSSON
saman næsta keppnistímabil, má
nefna að Páll Valdimarsson og
Rúnar Magnússon eru byrjaðir
saman. Hörður Arnþórsson og
Jón Hjaltason eru hins vegar
hættir sem par. Þorlákur Jónsson
mun væntanlega spila við eigin-
konuna, Jacqui. Sveit Pólaris
mun breytast verulega, því Guð-
laugur og Örn fara víst með Karli
og Sævari og Guðmundur Páll
verður fimmti maður (óstaðfest).
Sveit Flugleiða verður óbreytt
nema Sigurður Sverrisson er far-
inn til USA (í nám) og sveit MO-
DERN ICELAND (áður Fata-
lands) hefur bætt við sig þeim
Jóni Þorvarðarsyni og Guðna
Sigurbjarnasyni, í stað Páls Vald-
imarssonar. Sveit Braga Hauks-
sonar verður væntanlega óbreytt
og áfram „þyngsta" sveit lands-
ins. Sveit Samvinnuferða verður
að líkindum eitthvað breytt, hví
Hrannar Erlingsson og Svavar
Björnsson eru hættir saman. Að
sögn mun Jón Ingi Björnsson
spila við Hrannar. Og þá eru eftir
„grand“ mennirnir okkar, þeir
Ásmundur Pálsson og Hjalti
Elíasson, auk Jóns Asbjörns-
sonar. Væri ekki fróðlegt ef Þór-
arinn myndi nú taka fram spila-
hanskana næsta haust með þeim
félögum og fá Símon og Stefán
með í hópinn? Slík sveit myndi fá
heitið „Heimavarnarliðið“
FJOLMIÐLAPISTILL
Lítbrígði Morgunblaðsins
Staksteinar Moggans og klipp-
ari Þjóðviljans hafa verið að
hnotabítast um það hvor þeirra
aðhyllist gjaldgenga heimsmynd
og hvor gangi með steinbarn í
maga. Ekki ætla ég að blanda
mér í þær deilur. En stundum er
manni samt kippt óþyrmilega
niður á jörðina þegar gríman
dettur af skriffinnum blaðanna
og stirðnaðir drættir fortíðarinn-
ar blasa við.
Þannig leið mér í það minnsta
við að lesa fyrirsögn og frétt á
forsíðu Moggans á fimmtudag-
inn. Forsíðufyrirsagnir Moggans
hafa löngum þótt athyglisverðar
og oft má lesa úr þeim sálará-
stand ritstjóra blaðsins (eða
kannski aðstoðarritstjóra?).
Sennilega hefur fleirum en mér
fundist fréttamatið sem birtist í
fyrirsögninni harla undarlegt.
Fréttin segir frá því að búið sé
að gera drög að samkomulagi um
frið í Angólu og Namibíu. Með
stærsta letri forsíðunnar stendur:
Gert ráð fyrir brottflutningi kúb-
anskra hersveita, en með miklu
minna letri: Suður-Afríkumenn
hyggjast láta Namibíu af hendi
eftir 70 ára yfirráð. Hvort skyldi
nú líklegra til að verða á spjöld-
um sögunnar þegar henni verður
flett eftir svosem hundrað ár?
Burtséð frá því er aðalfyrir-
sögnin einnig undarlegur rang-
snúningur á veruleikanum. Auð-
vitað er það mikilvægur liður í
samkomulaginu að kúbanskar
hersveitir snúi heim á leið. En
það sem hlýtur þó að teljast aðal-
atriðið í málinu er það að
stjórnvöld í Suður-Afríku geta
ekki lengur staðið á því að gína
yfir Namibíu í óþökk heimsins og
hlutast til um málefni Angólu (og
raunar fleiri nágrannaríkja), ým-
ist með beinum hernaðaraðgerð-
um eða fjárstuðningi við leppa á
borð við Jónas Savimbi sem held-
ur úti skæruhernaði gegn stjórn-
inni í Luanda. Ástæðan fyrir
þessari uppgjöf Suður-Afríku -
því uppgjöf er það - er sú að
stjórn hvíta minnihlutans hefur
ekki lengur bolmagn til að berjast
á tveim vígstöðvum samtímis: í
eyðimörkum Suður- Angólu og
Namibíu annars vegar og hins-
vegar í borgum Suður-Afríku þar
sem svarta meirihlutanum vex
stöðugt ásmegin í réttindabaráttu
sinni. Þetta kemur hvergi fram í
frétt Moggans þótt það væri nefnt
í fréttum útvarpsins kvöldið
áður.
Óneitanlega verður svona
fréttaflutningur til þess að kippa
mér svona 12-13 ár aftur í tímann
þegar ég skrifaði erlendar fréttir í
Þjóðviljann. Þá var Angóla ný-
búin að fá sjálfstæði frá Portúg-
ölum og stjórn þjóðfrelsisaflanna
í MPLA var sest að völdum í
Luanda. Eins og oft vill'verða í
sjálfstæðisbaráttu þjóða - og ís-
lendingar ættu gerst að vita -
klofnuðu þjóðfrelsisöflin í
þrennt: einn armurinn náði
undirtökunum, annar hvarf í
frumskógum Norður-Angólu og
sá þriðji leitaði á náðir vinanna í
Pretoríu. Þá var það sem stjórnin
í Luanda bað kúbumenn um að-
stoð.
Um þetta var á sínum tíma deilt
hart í íslensku pressunni. Við á
Þjóðviljanum héldum því fram
að aðstoð kúbumanna væri
fullkomlega eðlilegur hlutur í
samskiptum tveggja sjálfstæðra
ríkja en Moggi og fleiri voru á
öndverðri skoðun. Féllust þá
Mogginn, fréttastofa útvarps og
maóistar í faðma þegar þeir héldu
því fram að kúbanski herinn væri
einungis framlenging á Rauða
hernum og nú hefði sovésk
heimsvaldastefna lagt sína dauðu
hönd yfir Angólu.
Það var ekki ætlun mín að taka
upp þráðinn í þessum skærum frá
síðasta áratug. Þetta rifjaðist
bara upp fyrir mér þar sem ég las
Moggann á fimmtudagsmorgun-
inn. Mér finnst þessi saga sýna
glöggt hve margt hefur breyst í
heiminum á síðustu árum. Þá var
uppi í tíðinni sterk tiihneiging til
að horfa á heiminn í svart- hvítu
og skipta mannfólkinu í góð-
menni og skúrka. Ætli það hafi
ekki einmitt verið stríðið í Ang-
ólu og eftirleikur stríðsins í Indó-
kína sem ásamt öðru varð til þess
að opna augu margra fyrir því að
mannlífið á fleiri litbrigði en svart
og hvítt?
Ekki hefur það þó breytt öllum
heimsmyndum sem eru í gangi,
það sást best á forsíðu Moggans á
fimmtudaginn.
14 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 24. júlí 1988