Þjóðviljinn - 28.07.1988, Blaðsíða 3

búinn að læra sína lexíu í þeim
efnum. Við höfum þurft að þola
það miklar ákúrur vegna þessa.
- Guðmundur Steinsson gerði
þessu góð skil í leikritinu Sólar-
ferð. Það leikrit átti að gerast á
Spáni og lýsti ástandinu einsog
það var á þeim tíma afskaplega
vel. Dró upp raunsanna mynd af
ástandi þeirra ára. Nú er hinsveg-
ar annað uppá teningnum. Flest
okkar hafa lært af þessu.
- Fólk fer miklu meira með
börnin með sér núna, en áður var
meira um að fólk tæki þau alls
ekki með í ferðalagið útí heim.
Það var einsog heimahagafjötrun
yngstu kynslóðarinnar. Blessun-
arlega er það að mestu liðin tíð.
Fólk er hætt að koma börnunum í
fóstur hingað og þangað meðan
það fer að sjá heiminn.
Félagið
Segðu mér nú eitthvað frá fé-
laginu sem þú ert í forsvari fyrir.
Hvað lœtur Félag íslenskra ferða-
skrifstofa til sín taka?
- Já, Félag íslenskra ferða-
skrifstofa er samnefnari fyrir 18
ferðaskrifstofur sem hafa rúm-
lega 90% hlutdeild í íslenska
ferðaskrifstofumarkaðnum. Við
köllum það hagsmunasamtök
okkar og það virkar prýðilega á
þann veg. Það getur barist vel og
ötullega fyrir okkar sameiginlegu
málum.
- Við áttum í vetur það sem við
skulum kalla samningaviðræður
við greiðslukortafyrirtækin. Þær
enduðu vel fyrir báða aðila.
- Það sem núna brennur á fé-
laginu er ósanngjörn sanikeppni
frá ýmsum aðilum, samanber
Lion Air málið. Það sem styggir
okkur í því máli er að þsar er á
ferðinni leiguflug án trygginga.
Launþegasamtölt komast upp
með að selja ferðir úr landinu án
þess að þurfa að leggja til grund-
vallar þær tryggingar sem okkur
sem stöndum í atvinnurekstri er
gert að leggja fram til að mega
ferja fólk útúr landinu.
- Við þurfum, hver ferðaskrif-
stofa, að leggja fram til samgöng-
umálaráðuneytisins 4 miljóna
bankatryggingu með bakveði.
Tryggingu sem bankinn lætur
ráðuneytið vita af áður en við
fáum leyfi til að flytja nokkurn
mann á okkar vegum.
- Tryggingin á að tryggja að
lendi farþegi í ógöngum vegna
mistaka ferðaskrifstofunnar, eða
ef hún kannski verður gjald-
þrota, þá geti hann komist heim
en ílengist ekki útí heimi án alls.
- Síðan eru aðilar, launþega-
samtök, ýmis kvennasamtök og
fleiri og fleiri sem selja flugferðir
án þess að þurfa að leggja neinar
ábyrgðir til grundvallar. Við
erum með atvinnurekstur í gangi
með öllum þeim réttindum og
skyldum sem því fylgir. Við erum
með skrifstofuhald, fjarskipta-
kostnað og gott starfsfólk, sem
veitir viðskiptavinum okkar alla
nauðsynlega þjónustu, því það er
sjaldnast sem viðskiptavini nægir
sæti í flugvél frá og til íslands. Og
það er mesti misskilningur að
hægt sé að vinna þessa vinnu ann-
arsstaðar á betri eða ódýrari hátt
en gert er hjá ferðaskrifstofum.
Okkur eru sett ákveðin skilyrði
og við erum ekkert að flýja þau.
Við skjótum okkur ekkert undan
að uppfylla þau en það getur ekki
talist sanngjarnt að aðrir aðilar
skuli geta staðið í þessu í beinni
samkeppni við okkur án þess að
þurfa að uppfylla sömu skilyrði.
- Við höfum kvörtunarnefnd
líka. Henni má ekki gleyma. Fé-
lagið og Neytendasamtökin
standa að þessari nefnd en hún
hefur til meðferðar mál þar sem
ferðamaðurinn leggur fram
kvartanir og jafnvel skaðabóta-
kröfur vegna kannski þess sem
honum finnst vera svik ferða-
skrifstofunnar eða eitthvað í þá
veruna. Nefndin reynir svo að
taka óvilhalla afstöðu í málinu.
- Þannig að sé þetta tekið sam-
an þá er eiginlega tilgangur fé-
lagsins að stuðla að ábyrgum og
heiðarlegum starfsháttum.
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3
Þjónustan og
vœntingarnar
- Almennt gera menn sér ekki
grein fyrir því að íslensku ferða-
skrifstofurnar veita miklu betri
þjónustu en annarsstaðar. Ó,
þetta virðist vera einsog eitthvert
leiðinda sjálfshól þegar maður
segir það, en svona er það bara.
- Kannski ræðst þetta af því að
okkar er kunningjaþjóðfélag.
Það er einsog máður sé alltaf að
skipta við bróður eða frænda, eða
altént félaga, þegar maður er að
sinna íslenskum viðskiptavin.
- Á hvern íslenskan farþega
FERÐABLAÐ
eru líka fleiri leiðsögumenn held-
ur en gerist og gengur erlendis og
þar af leiðandi betri þjónusta. Ég
held það sé af hinu góða. Það er
persónulegra og ég held að ís-
lendingar vilji hafa þetta svona.
En heldur þú að ferðum til
kannski Afríku og Asíu fjær eigi
eftir að fjölga? Er eitthvað mikið
búið að breytast? Maður hélt nú
að Evrópa vœri nœrtœkust þegar
ferðalög eru annarsvegar?
- Veistu, ég held að margir ís-
lendingar séu að verða búnir að
gera Evrópu skil. Hún er ekki
eins ný og hún var. Fólk vill sjá
eitthvað nýtt, eitthvað sem ekki
sést hér eða í næsta nágrenni, hið
óvænta.
- Sjáðu, tökum Brasilíu sem
dæmi. Við eigum alveg eftir að
skoða hana. I huga margra er
Brasilía bara Rio de Janeiro. Ég
vil helst ekki að fólk fari til Brasil-
íu nema skoða landið vel og
vandlega. Brasilía er ámóta stór
og Bandaríki Norður-Ameríku.
Það er hægt að fara um Amason
svæðið og sjá Indíánana sem þar
búa. Það ér hægt að fara til Salva-
dor eða Recife, en þar er Afríku-
menning sterkust og ríkust. í suð:
vesturhorninu, nærri landa-
mærum Argentínu og Paragvæ er
gífurleg náttúrufegurð, þar eru
íbúarnir mest frá Evrópu.
- Það er misskilningur að ætla
sér að það eina sem sé áhugavert í
Brasilíu sé kjötkveðjuhátíð í Rio.
Brasilía er svo miklu meira.
- Svo er það Perú með sína
Aztekamenningu og Mexíkó og
strendurnar við flóann og margt
fleira. Heimurinn nær virkilega
út fyrir strendur Spánar.
- Það er alltaf eitthvað nýtt að
skoða. Fólk vill gera eitthvað
nýtt, fara eitthvað annað en á
staði sem það þekkir út og inn.
Það er og á að vera forvitni sem
rekur fólk áfram. TT

SYKURIAUÍ