Þjóðviljinn - 12.08.1988, Blaðsíða 16

Það er ofl ekki þrautalaus ganga að brjótast í gegnum
bernskumúrinn, losna undan verndarvæng foreldranna sem
oftar en ekki vilja halda fastar í börnin sín en sjálfstæðisþrá
þeirra leyfir. Umbrotaskeíði unglingsáranna fylgir oft baráttan
um persónulegt sjálfstæði, erfiðleikarnir við að skapa sér nýja
sjálfsímynd í samræmi við nýja stöðu í samfélaginu og fá
viðurkenningu á eigin ágæti.
Ýmis uppátæki unglinga og könnun á mismunandi hlutverk-
um er ekki alltaf vel séð af eldra fólki og í gegnum fjölmiðla fær
fólk oft á tíðum mjög neikvæða mynd af unglingum. Þeir sem
hafa unnið náið með þeim vita hins vegar að þrátt fyrir ýmis
vandamál sem tengjast þessu æviskeiði eru sögurnar oft
orðum auknar og lítill gaumur gefinn að því sem jákvæðara er
og þeirri menningu sem unglingar eru iðnir við að skapa.
Af viðtölum við unglinga er ekki hægt að merkja að þetta
svokallaða unglingavandamál sé þeirra vandi heldur miklu
frekar hitt að þrátt fyrir ýmsa vankanta á tilverunni eru ung-
lingsárin spennandi tími þar sem allt gengur út á að vera í hópi
félaganna og skemmta sér. Áhyggjur af vanda heimsins eða
efnahagsmálum þjóðarinnar eru víðs fjarri og stendur ekki til
að leggjast í þunglyndi þess vegna.
Undanfarin ár virðast sveitarfélög víðs vegar um land vera
að átta sig á því hversu mikilvægt það er að efla æskulýðs-
starfið og skapa unglingum þá aðstöðu sem til þarf og ýta
þannig undir frumkvæði þeirra og framkvæmdagleði.
Félagsmiðstöðvar eru að vísu misvel sóttar og fer það oft á
tíðum eftir tíðaranda hverju sinni hvort það er inn að stunda
slíka staði eða ekki, því öryggisleysi unglingsáranna gerir það
að verkum að fjöldinn forðast sem heitan eld að gera eða
segja nokkuð það sem ekki er inn þá stundina. Þetta vita líka
framleiðendur vel og einbeita sér æ meir að unglingum sem
markhóp fyrir vörur sínar.
I
I
Hamingjan
er ekki
í tjaldi
út í móa
[ félagsmiðstöðinni Þrótt-
heimum hítti blaðamaður fyrir
hressan hóp unglinga á opnu
húsi síðastliðið þriðjudags-
kvöld. Þetta voru 14 og 15 ára
krakkar úr Langholtsskóla
sem hittast reglulega í Þrótt-
heimum og halda hópinn.
Linda Sif Þorláksdóttir, starfs-
maður félagsmiðstöðvarinnar
sagði að það væri mikið sami hóp-
urinn sem léti sjá sig og því miður
hefði ekki tekist að virkja nem-
endur úr öðrum skólum í starf-
semi staðarins, en honum er líka
ætlað að vera félagsmiðstöð fyrir
nemendur úr Vogaskóla og
Laugalækjarskóla.
Á síðustu tveimur árum hefur
aðsóknin að staðnum dregist
nokkuð saman og telur Linda Sif
ástæðurnar fyrir því aðallega vera
þær að ungíingar séu bara svo
uppteknir af mörgu öðru. Svo er
það líka háð tískusveiflum hverju
sinni hvort það er inn að sækja
félagsmiðstöðvarnar.
Aðspurð um af hverju þau
kæmu í Þróttheima svöruðu
krakkarnir því til að þetta væri
staðurinn sem þau hittust á, til að
tala saman eða dansa og á vet-
urna eru starfandi ýmsir
áhugamálaklúbbar. Þau sögðu
mörg að Þróttheimar hefðu verið
þeirra annað heimili síðastliðin 2
ár.
Þegar ég spurði þau nánar út í
klúbbastarfið kom glampi í
augun á nokkrum strákunum sem
voru meðiimir í ferðaklúbbnum
síðastliðinn vetur.
- Ferðalög eru áhugamál núm-
er eitt, sagði Aron. Við fórum í
nokkrar fjallaferðir í fyrravetur
og klifum björg og nú í vor fórum
við í helgarferð á kanó niður ár.
Þetta er alveg æðislega spennandi
en líka oft erfitt. Mest gaman er
auðvitað að lenda í háskaveðri,
upplifa smá þriller. Það er kann-
ski ekkert sérstaklega gaman
meðan á því stendur en óborgan-
legt eftir á, sagði Aron.
Þórður var sammála því að
ferðalög væru spennandi en sagði
þó að þau skipuðu ekki fyrsta sæti
hjá sér. Að vera plötusnúður er
mitt helsta áhugamál, sagði Þórð-
ur og undir þetta tók Benedikt
líka enda sögðu hinir krakkarnir
að þeir væru helstu plötusnúðar
staðarins og reyndar er Benedikt
íslandsmeistari í þeirri kúnst.
Sumir klúbbarnir standa fyrir
fræðslufundum um eitthvert mál-
efni sem þau hafa áhuga á. Til
dæmis sögðu Selma og Harpa að
þeirra klúbbur hefði staðið fyrir
fundi um kynferðismál sem hefði
verið vel sóttur. í framhaldi af
þessu spunnust umræður um
eyðni og ekki virtust krakkarnir
hafa of miklar áhyggjur af þeim
vágesti." Maður sefur kannski
ekki hjá hverjum sem er og hefur
bara smokkinn við hendina," og
svo var það mál afgreitt.
Hver eru svo framtíðaráform-
in?
Komast í skemmtilegt starf og
eiga nóg af peningum, sögðu þau
nánast öll í kór. Maður kemst
ekkert áfram án peninga, sagði
Aron.
Benedikt sagðist vilja læra, ef
til vill eitthvað í sambandi við
tölvur. Það skapar meiri mögu-
leika að hafa einhverja menntun,
sagði hann og undir það tóku
flestir krakkarnir en voru þó alls
ekki farin að hugsa alvarlega um
hvaða nám yrði ofan á.
- Peningar eru nú ekki allt
sagði Harpa en sagði að hún vildi
læra eitthvað sem gæfi möguleika
á skapandi starfi og aðrir í hópn-
um sögðu við nánari umhugsun
að eflaust væri það þannig með
peningana að manni finnst maður
aldrei hafa nóg.
Hvað með hjónaband og barn-
eignir?
- Já, það er alveg öruggt að ég
ætla að gifta mig og eiga börn,
sagði Aron en ekki nærri stiax.
- Maður þarf nú að fá tækifæri
til að skemmta sér og flippa út
áður en maður fer að líma sig við
einhvern karl sem á að fylgja
manni hvert fótmál það sem eftir
er lífsins, sagði Linda.
- Það er svo margt sem ég ætla
að gera áður en að gifting kemur
til umræðu, sagði Selma. Fyrst
þarf maður að átta sig á því hvar
maður sjálfur stendur, þroskast
og kynnast heiminum.
í hverju felst þá þessi hamingja
sem allir eru að sækjast eftir?
Ja, það er allavega mjög mikil-
vægt að eiga góða vini, og vera
ánægður með það sem maður er
að vinna að, segir Benedikt. Er
ekki hamingjan fólgin í því að
geta látið sér líða vel, skemmta
sér og ferðast nóg bætir Aron við
- Maður finnur allavega ekki
hamingjuna í tjaldi út í móa svo
mikið er víst. - iþ
/
S
I
CQ
8"
I
?>
s
íj
«o
a
w
I
Iléttri sveiflu á
dansgólfinu.
Mynd Ari.
16 SÍÐA - ÞJÓÐVIUINN - NÝTT HELGARBLAÐ