Þjóðviljinn - 19.08.1988, Blaðsíða 5

Einn líkbíla Útfararþjónustu Kirkjugarða Reykjavíkur - glæsivagn, enda skal mikiö við haft þegar nánustu ættingjar og vinir eru kvaddir hinsta sinni.
Ásbjörn Björnsson forstjóri Kirkjugarðanna seqir ættinqja almennt vilja kosta nokkru til við útfarir sinna nánustu. Mvnd Ari.
F Útfarir
DYR YRÐIHAFUÐIALLUR!
Meðal útfararkostnaðar með öllu tilheyrandi um 120.000 krónur. Ríkissjóður gefur sitt ekki eftir
Söluskattstekjur ríkissjóðs afjarðarförum nema milljónum á ári hverju
Gera má ráð fyrir að útfar-
arkostnaður meðalmannsins
nemi um 110-120.000 krón-
um í það heila tekið, eða tvö-
földum meðalmánaðarlaun-
um. Þá er miðað við jarðarför
með hæfilegum íburði, erfis-
diykkju án áfengra veiga,
dánar- og jarðarfarartilkynn-
ingum og þakkarkveðjum
vegna sýndrar samúðar og
öðru tilheyrandi.
Fæstir æskja þess að
höndum sé kastað til við jarð-
arfararundirbúninginn og lítt
sé haft við. Þar af leiðandi
koma fjölmargir við sögu og
hafa af sitt lifibrauð þegar
veita skal framliðnum hinsta
umbúðað og aðstoða eftirlif-
andi ættingja við að búa hin-
um burtkvadda þá hinstu hvílu
sem talin er hæfa.
Hlaupandi kostnaður
- Kostnaður við sómasamlega
útför getur hlaupið á bilinu 50 til
76.000 krónur. En það er talsvert
misjafnt hvað fólk vill bera mikið
í útförina, sagði Ásbjöm Björns-
son, framkvæmdastjóri Kirkjug-
arða Reykjavíkurprófastsdæmis,
sem er annar aðilinn af tveimur í
Reykjavík er veita útfararþjón-
ustu í borginni.
Svipaða sögu hafði Yngvi Zop-
honíasson, starfsmaður Útfarar-
þjónustu Líkkistuvinnustofu
Eyvindar Árnasonar að segja.
Útfararþjónusta Líkkistu-
vinnustofunnar er nokkru dýrari
en hjá Kirkjugörðunum, sem
rekja má til þess að líkkistuverð
og þjónusta síðartöldu útfarar-
þjónustunnar er niðurgreidd að
hluta með tekjum af kirkjugarð-
sgjaldinu.
Einnig er meira borið í líkkist-
urnar hjá Líkkistuvinnustofunni
en Kirkjugörðunum. Það er
þykkara í þeim, sökkull og meiri
skreyting að sögn Yngva.
Yngvi sagði að hefðbundnar
útfarir sem Líkkistuvinnustofan
annaðist kostuðu yfirleitt um 70
til 80.000 krónur.
Yngvi sagði að alltaf væru
dæmi um mun dýrari útfarir.
- Um daginn önnuðumst við
jarðarför sem kostaði vel á annað
hundrað þúsund. Kostnaðurinn
jókst stórlega við það að undir
jarðarförinni var einleikur á selló
og einsöngur.
Aftur á móti ef jarðað er í kyrr-
þey er kostnaðurinn snöggtum
minni en gengur og gerist, sagði
Yngvi.
En hverjir eru þá þeir gjalda-
liðir sem greitt er fyrir af hefð-
bundinni útför?
í fyrsta lagi er það kistan sjálf.
Hjá Kirkjugörðunum kostar lík-
kista fyrir fullvaxinn mann í dag
16.675 krónur. Aftur á móti er
kistuverð hjá Líkkistuvinnustof-
unni nokkru hærra, en þar kostar
kista - fóðruð og skreytt - 22.460
krónur.
Sæng, koddi og klútur kostar
frá 2.605 krónum uppí 3.450
krónur. Líklæðin, kirtill eða
hjúpur og sokkar kosta frá því
rétt um 1.000 krónum til 1.690.
- Þetta eru fastaliðirnir. Síðan
hleypur kostnaðurinn mikið á því
hve mikið menn vilja leggja i
söng og skreytingar, sagði Ás-
björn.
Kistuskreyting getur verið á
bilinu 6.000 til 16.000, þjónusta
prestsins við kistulögn og jarðar-
förina er á bilinu frá rúmum 6.000
krónum til tæpra 8.000. Sé söng-
ur og organleikur viðhafður getur
kostnaðurinn hlaupið á um
10.000 krónum til 20.000 króna.
Að sögn þeirra Ásbjörns og
Yngva er ekki óvanalegt að sjö
séu í kór, en misjafnt er hvort
beðið sé um söng við kistulagn-
ingu. Af söngnum og organ-
leiknum er síðan borgað sk. Stef-
gjald sem getur numið frá um 500
krónum til 1.000 króna, allt eftir
því hversu mörg lög og sálmar eru
sungnir og leiknir.
Þessu til viðbótar þarf að
greiða fyrir bíl lítillega undir
prest og söngfólk, sem og fyrir
útfararstjórn, sem getur numið
allt að 5.000 krónum.
Yngvi sagði að því væri ekki að
neita að stundum brigði ættingj-
um nokkuð í brún þegar þeir
fengju útfararreikninginn.
Út yfir
gröff og dauða
Þetta er þó ekki allt. Ríkissjóð-
ur sleppir nefnilega ekki hend-
inni af einstaklingunum fyrr en
að útför afstaðinni. Á hverju ári
hefur ríkissjóður drjúgar tekjur í
gegnum söluskatt af jarðarfarar-
þjónustu, en samkvæmt upplýs-
ingum sem Þjóðviljinn fékk í
tekjudeild fjármálaráðuneytisins
eru allir liðir útfara söluskatt-
skyldir, að einum undanskildum
- prestinum.
Samkvæmt bráðabirgðatölum
Hagstofunnar dóu 1.700 manns
drottni sínum hér á landi í fyrra.
Sé gert ráð fyrir að meðalkostn-
aður við þessar jarðarfarir hafi
numið milli 50 til 70.000 krónum
hafa söluskattstekjur ríkissjóðs
af jarðarförum og jarðarfara-
þjónustu verið á bilinu 20 til 30
miljónir króna og er þá ekki
meðtalinn söluskattur af að-
keyptri þjónustu vegna erfis-
drykkju.
f heildina tekið hefur ríkissjóð-
ur þó haft mun meiri tekjur af
andlátum þeirra 1.700 einstak-
linga sem létust á síðasta ári.
Erfðafjárskattur á síðasta ári
nam rúmum 120 miljónum króna
og því má hæglega gera ráð fyrir
að allt í allt hafi ríkið borið úr
býtum hátt í 150 miljónir króna
þegar flest er talið.
Fleiri um hituna
Það eru fleiri en útfararþjón-
ustur, klerkar, söngfóik, organ-
istar og ríkissjóður sem bera sitt
úr býtum í tengslum við andlát og
jarðarfarir. Þar á meðal má nefna
líknarsjóði hverskonar og jafnvel
Hið íslenska biflíufélag.
Um þessar mundir munu vera
á milli fjörutíu og fimmtíu líknar-
sjóðir starfræktir í landinu og láta
fjarskyldir, vinir og kunningjar
hinna framliðnu drjúgt af hendi
rakna í kaupum á minningarsp-
jöldum líknarsjóða til að votta
hinum framliðna virðingu og eft-
irlifandi ættingjum samúð sína.
í Kirkjuhúsinu fengust þær
upplýsingar að mjög algengt væri
að fólk minntist látinna með því
að kaupa minningarspjöld af
líknarsjóðum og heita á kirkjur
til minningar um látna.
Yfirleitt læturfólk 300 til 1.000
krónur af hendi rakna þegar
minningarspjöld eru keypt.
Hverju tekjur líknarsjóðanna
nema á ári hverju af sölu á minn-
ingarkortum, verður fátt fullyrt
um, en ljóst má vera að þar er um
töluverðar upphæðir að ræða.
Hið íslenska biflíufélag ber
einnig sitt úr býtum, en að sögn
þeirra Ásbjörns og Yngva, er
ekki ótítt að aðstandendur leggi
sálmabókina sem félagið gefur út
í kistu hins látna. Þessi siður er þó
síður en svo algildur þó tíðkaður
hafi verið hér öldum saman.
Þannig var ekki óalgengt að fyrr á
öldum hafi Passíusálmamir verið
settir í kistur látinna. -rk
NÝTT HELGARBLAÐ - ÞJÓÐVILJINN - SIÐA 5