Þjóðviljinn - 19.08.1988, Blaðsíða 6

Bilder berg-hópurinn
Valdamiðstöð vesturlanda
eða tedrykkjuklúbbur?
Bilderberg-hópurinn
svokallaði er hópur valda-
manna af Vesturlöndum
sem um 24 ára skeið hafa
hist a.m.k. árlega og ráðið
ráðum sínum. Samtökun-
um var komið á legg 1954
og eru kennd við Biider-
berg-hótelið í bænum Oost-
erbeek í Hollandi þar sem
stofnfundur samtakanna
var haldinn. Núverandi for-
maður samtakanna er Eric
Roll lávarður, fyrrum þing-
maður og fjármálamaður á
níræðisaldri frá Bretlandi. Á
næsta fundi samtakanna
mun Carrington lávarður,
fyrrverandi framkvæmda-
stjóri NATÓ hins vegar setj-
ast í formannssætið.
Oftast ber nafn Bernharðs
prins, eiginmanns Júlíönu fyrr-
verandi Hollandsdrottningar, á
góma þegar rætt er um stofnun
Bilderberg-hópsins. En þar
komu fleiri við sögu og Bilder-
berg var vissulega barn síns tíma
- kalda stríðsins. Evrópuhrey-
fingin - The European Move-
ment var nafn á óopinberri en
fastmótaðri stofnun sem hafði
það að markmiði að koma á
framfæri og í framkvæmd hug-
myndinni um sameinaða Evrópu.
Evrópuhreyfingin, sem stofnuð
var 1948, var því á vissan hátt
fyrirrennari Evrópubandalagsins
í dag. Winston Churchill, fyrrv.
forsætisráðherra Breta sem hafði
áður lýst því yfir að nauðsyn væri
á að stofna „Bandaríki Evrópu“,
var kosinn heiðursforseti Evróp-
uhreyfingarinnar. í júlí sama ár
fór Churchill ásamt öðrum
áhugamönnum um sameiningu
Evrópu, svo sem Pólverjanum
Joseph Retinger og fyrrum for-
sætisráðherra Belgíu, Paul-
Henry Spaak, í fjáröflunarferð
fyrir Evrópuhreyfinguna til
Bandaríkjanna. Árangur þeirrar
ferðar var m.a. stofnun ACUE -
Bandarísku nefndarinnar um
sameiningu Evrópu. Samkvæmt
heimildum byrjar þar með
bandaríska leyniþjónustan að
smeygja sér inn í samtökin, sem
og önnur samtök sem á eftir
komu og höfðu sameiningu Evr-
ópu að leiðarljósi. Formaður
ACUE var William Donavan,
sem jafnframt var fyrsti forstjóri
OSS, var fyrirrennari CIA. Allen
Dulles, fyrrum deildarstjóri OSS
í Sviss var varaformaður, en
framkvæmdastjóri var CIA-
maðurinn TTtomas Braden. Allen
Dulles varð árið 1953 forstjóri
CIA fram til ársins 1961 þegar
hann neyddist til að segja af sér,
eftir hina misheppnuðu Svína-
flóaárás Bandaríkjamanna á
Kúbu.
Þessir menn sáu til þess að Evr-
ópuhreyfingin fengi fjárstyrki á
laun frá Bandaríkjastjórn og þeg-
ar kalda stríðið hófst breyttist til-
gangur Evrópuhreyfingarinnar
úr því að byggja sameinaða Evr-
ópu í að vera „framvörður gegn
kommúnisma.“ Forsvarsmaður
Evrópuhreyfingarinnar, Josep
Retinger krækti nú klónum sam-
an með þeim Bernharði prinsi,
ítalska forsætisráðherranum,
Bretanum sir Colin Gubbins og
þáverandi forstjóra CIA, hers-
höfðingjanum Walter Bedell
Smith, og þessir menn ákváðu að
safna saman mönnum og stofna
„hugmyndabanka“. Þessi hópur
hittist síðan í fyrsta sinn á
Bilderberg-hótelinu árið 1954 og
markaði upphaf Bilderberg-
hópsins. Svo segir í bókinni The
Messianic Legacy sem kom út
1986 og er eftir þá Baigent, Leigh
og Lincon.
Jóhannes Björn hefur gefið
nokkuð aðra mynd af uppruna
Bilderberg-hópsins í bók sinni
Falið vald. Jóhannes telur flest
benda til að David Rockefeller
hafi átt hugmyndina og sé „faðir“
Bilderberg-hópsins, þótt Bern-
harður prins hafi boðað til fyrsta
fundarins og verið gestgjafi hans.
Þar ýjar Johannes að miklum
völdum hópsins. Þannig hafi
Bernharður prins lýst því yfir
fyrir fundinn í Woodstock 1971
að ætlunin væri að ræða „breytt
hlutverk Bandaríkjanna í al-
þjóðamálum." Skömmu síðar
hafi skollið á gjaldeyriskreppa,
gengi dollarans verið fellt og
Henry Kissinger, sem var
Bilderberg-meðlimur, hafi farið
til Kína. Hvað sem kann að vera
til í slíku, þá vantar í öllu falli ekki
áhrifamikinn nafnalista þegar
fundir eru haldnir. Þannig voru
t.d. mættir á fundi í Torquay 22.-
24. apríl 1977, menn eins og Da-
vid Rockefeller, þá aðalbanka-
stjóri Chase Manhattan Bank,
Henry Kissinger, Baron Edmond
de Rothschild, bankastjóri, Jos-
eph Luns, þáverandi fram-
kvæmdastjóri Nató, Sir Eric
Roll, Marcus Wallenberg, einn
ríkasti maður Svíþjóðar, ásamt
Geir Hallgrímssyni og Birni
Bjarnasyni.
Þegar svo margir valdamiklir
aðilar hittast á lokuðum reglu-
legum fundum, er eðlilegt að
forvitni kvikni um eðli og tilgang
slíkra samkundna. Svo sem fyrr
segir hafa ýmsir viljað meina að
þarna séu lagðar línur varðandi
ákvarðanir um efnahag heimsins,
enda séu þarna saman komnir
fulltrúar sem standi fyrir bróð-
urpart þeirra auðæfa og valda
sem á heimskringlunni fyrirfinn-
ist. Aðrir hafa verið vantrúaðir á
slíkar alheimssamsæriskenningar
og telja að Bilderberg-hópurinn
sé nú lítið annað en tedrykkjukl-
úbbur, Creme de la Creme hins
vestræna heims. Sumir félagar
séu svo „stórir" í sniðum að þeir
þurfi ekki þá upphefð sem Bild-
erberg kann hugsanlega að veita,
meðan hinir smærri fiskar vilja
ólmir sveipa samtökin blæ sem
mestra valda og frægðar, svo
eitthvað festist hugsanlega við þá
meira en vindlareykurinn, þegar
heim er komið.
Hitt er svo annað mál að þegar
samtökin eru hjúpuð slíkri dulúð
og félagar flestir sannanlega „al-
heimsstórlaxar" af hæstu gráðu,
þá fer ekki hjá því að þátttöku í
slíkum félagsskap fylgi ákveðin
upphefð fyrir viðkomandi. Slík
upphefð að utan lyftir því íslensk-
um þátttakanda upp fyrir vegtyll-
ur hins íslenska veruleika og
verður þeim sem heima sitja til-
efni til lotningar, aðdáunar eða
öfundar eftir aðstæðum. Þessarar
upphefðar nýtur sá sem kominn
er inn í hringinn, en hann nýtur
enn fremur þeirrar aðstöðu að
geta lyft sér þóknaniegum upp til
sín í dýrðina og með því útdeilt
einstæðum greiða og um leið
óbeint sett aðra þá niður, sem
telja sig vegsemdinni umkomna.
Því er val Geirs Hallgrímssonar á
meðreiðarsveinum sínum ákveð-
in yfirlýsing um hverjir eru hon-
um þóknanlegir og hverjir ekki.
Slfk ákvörðun hefur auðvitað
ákaflega lítil áhrif á gang
heimsmálanna og litlu meiri á
gang íslenskra stjórnmála. Hún
er hins vegar nett og skemmtileg
vísbending, fyrir þá sem þannig
eru sinnaðir, um flokkadrætti
innan Sjálfstæðisflokksins, séð
frá sjónarhóli seðlabankastjó-
rans Geirs Hallgrímssonar.
Útfararþjónustur
Misjafnar þarfir og óskir
✓
Mjög misjafnt er hvaða óskum
er komið á framfæri við þá sem
annast jarðarfarir og útfarar-
þjónustu. Að sögn þeirra Ás-
björns Björnssonar, fram-
kvæmdastjóra Kirkjugarða
Reykjavíkur, og Yngva Zophon-
íassonar, starfsmanns Útfarar-
þjónustu Líkkistuvinnustofu
Eyvindar Árnasonar, er reynt að
verða eins góðfúslega við öllum
beiðnum, hvort heldur sem þær
hafa verið bornar fram af hinum
látna eða nánustu ættingjum, um
tilhögun og undirbúning útfarar.
Að sögn Ásbjörns er alvana-
legt að sá framliðni hafi áður látið
í ljós óskir og fyrirmæli um það
hvernig athöfnin skuli úr garði
gerð og sé orðið við þeim óskum.
Líkkista pöntuð
úr rekaviði
- Það er alltaf eitthvað um sér-
óskir, sem á stundum geta flokk-
ast undir sérvisku, sagði Yngvi
- það á þá yfirleitt við um það
hvemig kistan er útbúin og úr
hvaða efni, en fyrir bregður að
menn óski eftir eikarkistum í stað
spónaplatna.
Yngvi nefndi m.a. að fyrir all
nokkru hefði komið til þeirra
maður sem hefði viljað láta smíða
kistuna utan um sig þannig að
hún væri tilbúin þegar á þyrfti að
halda. Maðurinn bar fram þá
frómu ósk að kistan yrði smíðuð
úr rekaviði, sem ekki reyndist
Yngvi Zophoníasson: Gerum okkar besta. Asbjörn Björnsson: Fátítt
að jarðað sé uppá sveitarkostnað
unnt. Þess í stað var kistan smíð-
uð úr gegnvörðu límtré.
- Þegar kistan var fullsmíðuð
kom hann og vildi borga kistuna.
Fyrirframgreiðsla var ekki tekin í
mál sem eðlilegt var og við
geymum kistuna fyrir hann þar til
not verða fyrir hana, sagði Yngvi.
Hvítar kistur
allsraðandi
Algengast er að líkkistur séu
hvítar að lit. Hefur svo verið um
nokkurra áratuga skeið, en þar á
undan voru líkkistur yfirleitt
svartar.
Ásbjörn og Yngvi sögðust ekki
geta gert sér neinar hugmyndir
um ástæður fyrir breyttu litavali.
Alltaf er nokkuð um það að
óskað er eftir öðrum lit en hvítum
og þá einkum svörtum. Eikar-
kistur eru þó yfirleitt hafðar í við-
arlit, aðeins lakkaðar með glæru
lakki.
Einstaka dæmi eru um að ósk-
að sé eftir gulum, grænum eða
brúnum lit og dæmi er um dumb-
rautt.
Þannig kemur fyrir að eldri
konur eru einstaka sinnum jarð-
aðar í peysufötum. Og dæmi er til
að karlmenn hafi verið jarðaðir í
kjólfötum með pípuhatt á höfði
og í blankskóm.
Bálfarirnar vinna
hægt og sígandi á
Á síðasta ári voru 885 einstak-
lingar jarðsettir í Kirkjugörðum
Reykjavíkur, þar af voru 127
bálfarir.
Ásbjörn Björnsson sagði að frá
því að bálfarir hefðu hafist fyrir
rúmum 40 árum, hefðu þær frem-
ur aukist en hitt. - Við erum þó
langt á eftir Bretum í þessu efni.
Bálfarirnar hér eru aðeins um
einn tíundi hluti þess sem er í
Bretlandi, sagði Ásbjörn.
Hann sagði að sér virtist yngra
fólk almennt jákvæðara í garð
bálfaranna en þeir sem eldri eru.
- Fyrst þegar bálfarirnar hóf-
ust hér á landi var rekinn drjúgur
áróður fyrir þeim. Enda má segja
að öll skynsemi mæli fremur með
þeim. Eftir nokkra lægð finnst
mér þær vera að færast aftur í
vöxt, sagði Yngvi.
Sjaldan uppá
sveitarkostnað
Ásbirni og Yngva bar saman
um það að fremur fátítt væri að
einstaklingar væru jarðaðir á
sveitarkostnað. í Reykjavík væru
aðeins um 2-3% útfara sem væru
á kostnað Félagsmálastofnunar.
- Það kemur aðeins fyrir að
Félagsmálastofnun tekur þátt í
útfararkostnaðinum að öllu eða
hluta, sagði Yngvi.
Ásbjörn sagðist telja að flestir
vildu greiða sjálfir sinn útfarar-
kostnað. Einkum á það við um
eldra fólk. rk
Uppá kjól
og hvítt
Stundum kemur fyrir að óskað
er eftir því að hinn framliðni sé
lagður til hinstu hvílu í sérstökum
klæðnaði, öðrum en hinum hefð-
bundnu líklæðum.
Líkkista úr spónaplötum með furuloki á smíðaborðinu hjá Líkkistuvinnustofu Eyvindar Árnasonar. Símon
Konráðsson stendur stoltur hjá smíðisgripnum. Mynd Ári.
6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN - NÝTT HELGARBLAÐ -