Þjóðviljinn - 01.09.1988, Blaðsíða 7

VIÐHORF
Bráðabirgðalögin
og lýðræðið
launafólki nú eins og reyndar oft
áður veit hvert mannsbarn. Mið-
stjórnin er heltekin af
stjórnmálaflokkum þjóðarinnar,
sendisveinar ríkisstjórnarflokk-
anna eru einfaldlega í meirihluta
innan miðstjórnar.
Ef einhverjir miðstjórnarmenn
Kristbjörn Arnason skrifar
Það er ljóst að mínu viti að
skipta þarf um forystu fyrir ASÍ,
þessi forysta hefur brugðist.
Undir stjórn þessara manna hef-
ur samtakamáttur launafólks ver-
ið lagður í rúst, ekkert gert til
þess að rækta hann og viðhalda.
Afleiðingar: Fjölmörg stéttarfé-
Einmitt þessi hrikalegi veik-
leiki hreyfingarinnar, gerir það
að verkum að engin hægri stjórn í
landinu þarf að taka tillit til
miðstjórnar ASÍ nema til þess að
misnota hana sér til framdráttar.
Þá hlýtur það einnig að fara fyrir
brjóstið á verkafólki að í mið-
„Efeinhverjir miðstjórnarmenn hafa haft
aðra skoða á viðbrögðum hreyfingarinnar nú
verða þeir hinirsömu að láta það komafram,
annars verður litið svo á að allir hafi verið
sammála og skollaleiknum skuli haldið
áfram“
Nú eru enn ein bráðabirgða-
lögin skollin á launafólk í
landinu, „fluglögin“ og önnur í
burðarliðnum. Það fer ekki hjá
því að sem kjósandi og óbreyttur
þegn í þessu þjóðfélagi að
áhyggjurnar læðist að manni.
Það er nefnilega algengasti að-
dragandi þess, að svokallað lýð-
ræði er lagt niður með þjóðum,
að þar ríkir ójafnvægi meðal
þegnanna. Ríkjandi er mikill
efnahagsvandi, of mikil völd eru í
höndum atvinnurekenda og
fjármagnshaldara með einum
eða öðrum hætti. Veik verkalýðs-
forysta sem þó hefur verið að
reyna að berjast fyrir bættum
kjörum félagsmanna sinna. Lýð-
ræðið og frjáls verkalýðshreyfing
er smátt og smátt brotin niður
með bráðabirgðalögum í þessum
löndum. Ríka fólkið verður sí-
fellt rikara því ástandið þjónar
þeim en almennt launafólk æ fá-
tækara.
Þegar lýðræðið er hundsað á
nær hverri stórstreymsfjöru og
ávinningar stéttafélaga eru sífellt
eyðilagðir með valdboði fer ekki
hjá því að fólkið missi trúna á
þessa helstu póla samfélagsins
sem ásamt kristindómnum hafa
helst ræktað samband með þjóð-
inni samkennd.
Frjálshyggjan tekur völdin og
flestir hætta samkennd með
meðbræðrum sínum. Mörg þessi
hættumerki hrjá nú vora íslensku
þjóð og reyndar mörg fleiri.
Frjálshyggjan er á góðri leið með
að kljúfa ASÍ í herðar niður.
Ekki veit ég hvar mörkin liggja í
þessari þróun, en það er trú mín,
e.t.v. barnaleg, að það sé þessi
fleygur sem er að mola hreyfingu
launafólks, sem gerir hana svona
veika að hún lætur bjóða sér ólög
sem þessi, ár eftir ár.
Ef hreyfingin brygðist óhikað
við, af fullri festu, myndi slík óár-
an ekki vofa yfir launafólki æ
ofan í æ. Hversvegna ASÍ brást
hafa haft aðra skoðun á við-
brögðum hreyfingarinnar nú
verða þeir hinir sömu að láta það
koma fram, annars verður litið
svo á að allir hafi verið sammála
og að skollaleiknum skuli haldið
áfram. Félagar í ASÍ eiga
heimtingu á að vita sannleikann í
þessum efnum. Framundan er al-
þýðusambandsþing, og þingfull-
trúar og einnig þeir sem kjósa
þingfulltrúa á þingið verða að
vita hverra þjónar miðstjórnar-
menn eru og hafa verið í mið-
stjórn.
lög eru handónýt, kauptaxtar ón-
ýtir nema til þess að halda niðri
launum ýmissa hópa, öll trygg-
ingabótalaun eru í skítnum, á
meðan blómstrandi frjálshyggjan
og einstaklingshyggjan tröllríður
húsum í fjölmörgum greinum at-
vinnulífsins.
Öll umræða um afkomumál og
réttindamál launafólks fer fram á
latínu sem fáir útvaldir skilja.
Afleiðingar: alvarlegur skortur
á hæfileikafólki í verkalýðsbar-
áttu, almenn deyfð yfir fundum
stéttarfélaga.
stjórninni er fólk sem situr í
stjórnum atvinnufyrirtækja. Allt
er þetta hið vænsta fólk og ég ef-
ast ekki um hug þess til launa-
fólks, en það hefur verið vitað
fyrir ritun Biblíunnar að ekki er
hægt að þjóna tveim herrum.
Stjórnarmenn í útgerðarfyrir-
tækjum, frystihúsafyrirtækjum
og jafnvel í kaupfélögum hljóta
að komast í vanda þegar gera þarf
upp á milli ólíkra hagsmuna,
launafólks í verkalýðsfélaginu
þar sem hann er e.t.v. formaður
eða hagsmuna frystihússins sem á
í alvarlegum rekstrarvanda.
Þetta er auðvitað óviðunandi
ástand, og það heyrist reyndar oft
á mæli þessa fólks að línudansinn
er erfiður. Ég er ekki með þessu
að segja að það sé óeðlilegt að
launamenn eigi fulltrúa í stjórn-
um fyrirtækja, heldur hitt að þeir
séu einnig í forystusveit launa-
fólks í kjarabaráttu. Annar vandi
ASÍ er hversu litlar breytingar
eru í forystusveit sambandsins frá
áratugi til áratugs sem valdið hef-
ur gríðarlegri stöðnun. Ég teldi
eðlilegast að enginn forseti gæti
setið nema 2 kjörtímabil í senn og
enginn miðstjórnarmaður lengur
en 3 kjörtímabil í einu. Það eru
að vísu ýmsir gallar á svona
leikreglum, einkum finna ríkj-
andi stjórnarmenn slíkum reglum
allt til foráttu. Best væri, að um
svona vinnubrögð ríkti þegjandi
samkomulag en sennilegast að
skylt yrði að vera í lögum.
Þá þyrfti það einnig að vera í
lögum að enginn miðstjórnar-
maður mætti sitja í stjórnum fyr-
irtækja, nema e.t.v. þeim sem
eru í eigu samtakanna eða stétt-
arfélaga. Með þessum línum er
ég ekki að senda einstökum mið-
stjórnarmönnum hnútur, enda
allt gott fólk sem hefur oftast
launalaust eytt miklu af tíma sín-
um í þágu launafólks í landinu. í
þessu felst einmitt vandinn, því
enginn vill verða til þess að ýta
við slíku fólki.
Ég er aðeins að velta upp
nauðsynlegri umræðu og hún
verður að fara fram. Það er knýj-
andi nauðsyn að stokka upp í fpr-
ystu ASÍ, launafólk þarfnast nú
kröftugrar og harðrar forystu,
annars er e.t.v. frjáls verkalýðs-
hreyfing og þar með lýðræðið á
íslandi í hættu.
Kristbjörn er formaður Félags
starfsfólks í húsgagnaiðnaði.
Liður í efnahagsaðgerðum ríkisstjórnarinnar
er bann við hækkun vöru og þjónustu út
september.
Nú reynir á, að neytendur haldi vöku sinni
og fylgist grannt með verðlagi.
Verðgæsla almennings er öflugasta vopnið.
Ef fólk verður vart við, að verð vöru og þjón-
ustu hækki í september getur það snúið sér
til Verðlagsstofnunar.
Vegna VERÐSTÖÐVUNARINNAR hefur
Verðlagsstofnun opnað sérstakan verð-
gæslusíma: 62 2101
VERÐLAGSSTOFNUN