Þjóðviljinn - 16.09.1988, Blaðsíða 7

slagurinn um Helgarpóstinn
stjórn meö honum Birgir S. Hermannsson og Sigurð-
ur Ragnarsson. í varastjórn voru kjörnir Guðmundur
Óli Guðmundsson, Ólafur Sigurgeirsson og Gísli
Guðmundsson.
Aðalfundurinn var haldinn 30. maí og þremur
dögum seinna kom síðasta tölublað Helgarpóstsins
út. Strax varð Ijóst að töluverður eftirleikur yrði vegna
HP en fæsta grunaði að hann ætti eftir að verða með
slíkum ósköpum sem í Ijós hefur komið.
Róbert Árni og hans menn létu Magnús G. Bene-
diktsson gera athugasemdir við bókhald Goðgár
fyrir árið í ár og samkvæmt heimildum Þjóðviljans var
því plaggi dreift víða, m.a. á það að hafa borist inn
um bréfalúguna hjá Jóni Baldvin um miðja nótt, auk
þess sem DV barst plaggið og birti frétt um það.
28. júlí sendir svo Ólafur Sigurgeirsson hæstarétt-
arlögmaður bréf til Rannsóknarlögreglunnar þar
sem hann fer fram á rannsókn á einstökum liðum
bókhalds og nokkrir fyrrverandi stjórnarmenn Goð-
gár og Helgarpóstsins eru bornir þungum sökum.
Bréf þetta var fjölritað og því dreift mjög víða, m.a.
barst eitt eintak af því inn á Þjóðviljann.
Þeir Hákon og Hinrik Gunnar munu íhuga að fara í
meiðyrðamál vegna þessa og hafa falið lögfræðingi
sínum að kanna það. Hákon hefur tekið saman
„memo“ þar sem hann hrekur sérhvern punkt ákær-
unnar og vitnar þar til fundargerða.
Róbert Árni hefur þegar keypt innbú Helgarpósts-
ins og auglýst eftir hluthöfum í endurreistan Helgarp-
óst. Þeir sem bornir eru þyngstu sökunum í bréfi
Ólafs starfa hinsvegar allir á Alþýðublaðinu, sem
gefur út Pressuna um helgar, og ber því að skoða
málið í því Ijósi. -Sáf
íhuga að höfða meiðyrðamál gegn Róbert Árna og öðrum sem staðið
hafi að rógsherferð
Akæmr hraktar af
Hákoni og félögum
Hákon Hákonarson og Hinrik
Gunnar Hilmarsson hafa tekið
saman „memo“ þar sem ákær-
urnar í bréfi Ólafs Sigurgeirs-
sonar eru hraktar lið fyrir lið.
Jónatan Sveinsson hæstaréttarl-
ögmaður,hefur undir höndum
eintak af því skjali og sömulciðis
hefur Ragnar Hall fengið eintak
af því. Samkvæmt heimildum
Nýja Helgarblaðsins íhuga þeir
Hákon og Hinrik Gunnar að
höfða meiðyrðamál vegna þessa,
þar sem þeir álíta að Róbert Árni
Hreiðarsson og hans menn hafi
vísvitandi reynt mannorðsmorð
með því að senda ákæru, þrátt
fyrir að þeir hafi vitað að sú
ákæra ætti ekki við rök að styðj-
ast. Vitna þeir einnig til þess
hvernig bréfi Ólafs og athuga-
semdum Magnúsar G. Benedikts-
sonar var dreift til ýmissa aðila í
þjóðfélaginu.
Auglýsinga-
afskriftir
Hvað þrektækin frá Markinu
varðar svara þeir Hákon því til að
Markið hafi selt HP nokkur
reiðhjól sem notuð voru sem
verðlaun í sölubarnahappdrætti,
auk þess sem Hinrik Gunnar hafi
keypt þrekhjól 1986, sem kostaði
7000 krónur. „Hinrik Gunnar
minnist þess þó ekki að reiknin-
gurinn hafi borist, áður en hann
hætti störfum hjá Goðgá hf., og
gáði hann ekki að þessu við
launauppgjör.“ Hann segist fús
til þess að skuldajafna þrekhjólið
við ábyrgðir sínar fyrir Goðgá
eða greiða versluninni það beint.
Um viðskiptin við Bón- og
þvottastöðina Ós segir að þau
hafi verið gerð upp með venju-
legum hætti. Allmargir starfs-
menn hafi notfært sér þjónustu
stöðvarinnar og látið skrifa hana
hjá blaðinu og síðan hafi það ver-
ið jafnað út við launagreiðslur.
Síðan hafi fyrirtækið að hætt að
auglýsa en auglýsingin stundum
verið notuð til að fylla upp í göt,
þrátt fyrir að engar greiðslur hafi
komið fyrir, ekki heldur með
ókeypis þvotti.
Um viðskiptin við Ingvar
Helgason segir: „Vera kann að
kærandi eigi hér við Hákon Há-
konarson, sem keypti í febrúar
1987 Nissan bifreið af fyrirtæki
þessu, án nokkurs afsláttar, fyrir
ca. 330.000. Hann greiddi bif-
reiðina með kr. 100.000 í reiðufé,
kr. 60.000 með 30 daga víxli, en
ca. kr. 170.000 með lengri
greiðslufresti og setti til trygging-
ar honum víxil. Þessum víxli var í
uppgjöri Ingvars Helgasonar hf.
við Goðgá hf. í maí 1988 framvís-
að, og var hann jafnframt við-
skiptafærður Hákoni til skuldar.
Gögn munu fáanleg fyrir þessum
, viðskiptum.“
Hákon gefur þá skýringu á af-
skriftum vegna auglýsinga Ingv-
ars að þær hafi orðið vegna lé-
legrar prentunar á auglýsingum.
Launagreiðslur
Hákon er sakaður um að hafa
ofreiknað sér umtalsverðar tekj-
ur og svarar Hákon því til að not-
aðar hafi verið rangar forsendur
við uppreikning á launum sínum.
„Að öðru leyti segir ekkert um
inntak þessarar skoðunar, hvern-
ig hún fór fram, hver gerði hana
eða tölulegar niðurstöður. Gegn
niðurstöðunni stendur endur-
skoðaður ársreikningur félagsins
1987.“
Hvað launagreiðslur eftir að
Hákon réð sig til starfa hjá Al-
þýðublaðinu varðar, vísar Hákon
til tilkynningar frá stjórn Goð-
gár, sem send var öllum hlut-
höfum félagsins 19. aprfl í ár. Þar
kom fram að Hákon var ekki að
fullu leystur frá framkvæmda-
stjórn HP fyrr en eftirmaður hans
yrði ráðinn og tók hann að sér
ýmis brýn verkefni fyrir blaðið.
Sömu sögu er að segja um
launagreiðslur til Hinriks Gunn-
ars, hann á að hafa unnið að gerð
auglýsingasamninga fyrir HP í
maí.
Laun til Ingólfs Margeirssonar
eftir að hann hætti á Helgarpóst-
inum voru samkvæmt greinar-
gerðinni samþykkt á stjórnar-
fundi í Goðgá þar sem stjórnin
samþykkti að aðhafast ekkert í
málinu og var það fært til bókar.
Ingólfur hefði átt að fá þriggja
mánaða frí þar sem hann hafði
starfað við Helgarpóstinn í fimm
ár, en samkvæmt samningum
Blaðamannafélagsins eiga blaða-
menn rétt á því,nema reyndar að
þeir sjálfir segi upp. Um þetta
mun hafa verið deilt í stjórninni
en féllust menn þó á að veita Ing-
ólfi launin „Með hliðsjón af við-
brögðum Ingólfs Margeirssonar
samþykkir stjórnin að aðhafast
ekkert frekar í málinu, nema
sérstakt tilefni gefist til.“
Bókalagerinn
og Hafskips-
viöskiptin
Ingólfur svarar því til að hann
hafi keypt af Goðgá útgáfurétt-
inn og 200 eintök af bókinni Allt
önnur Ella, sem hann skrifaði
sjálfur en Goðgá gaf út. Keypti
hann þetta fyrir 150.000 krónur.
Ingólfur hefur áður svarað
fyrir viðskiptin við Hafskip.
Hann mun hafa verið að flytja
heim frá Norðurlöndum og flutt
búslóð sína með Hafskip. Kennir
hann eigin klaufaskap um en tel-
ur af og frá að Helgarpósturinn
hafi tapað á þeim viðskiptum,
heldur hafi Hafskip tapað á þeim.
Hluthafa-
blekkingin
í bréfi Ólafs er Ingólfur sakað-
ur um að hafa vísvitandi selt
hlutabréf sín á yfirverði vitandi
að Helgarpósturinn var á
hausnum, eftir að Hákon réðst til
starfa á Alþýðublaðinu.
1 greinargerðinni segir að Ing-
ólfur hafi selt hlutabréf sín 20.
mars sl. en Hákon kom ekki til
starfa við Alþýðublaðið fyrr en
18. apríl. Þá segir að Ingólfur hafi
selt Árna Andersen, hluthafa í
Goðgá, bréfin á nafnverði og
bréfin síðan verið notuð til þess
að mynda leynilega nýjan meiri-
hluta.
Hvað ásökunina um að Sigurð-
ur Ragnarsson og Hákon hafi
stofnað Fjaðrablik til þess að ná
meirihluta í félaginu og að Goðgá
hafi með ólöglegum hætti verið
látið greiða andvirði hlutabré-
fanna, segir að Fjaðrablik hafi
með sameiginlegum atbeina allra
hluthafa í Goðgá eignast hlut upp
á rúma miljón í félaginu.
Greiðslan fyrir hlutabréfin hafi
numið 266 þúsundum og
skömmu seinna hafi Þóroddi
Stefánssyni verið seldur helming-
ur hlutabréfanna fyrir 300 þús-
und.
Víxilmálið
Hér er um að ræða víxil upp á
eina og hálfa miljón sem í
greinargerðinni er sagður hafa
verið notaður til þess að greiða
laun á Helgarpóstinum og sagt al-
rangt að um samsæri hafi verið að
ræða til þess að ná kverkataki á
nýrri stjórn.
Þar sem hér er um handhafa-
víxil að ræða er bent á að eignar-
hald á honum skipti litlu máli. í
fundargerð má sjá að fyrri stjórn
samþykkti að slá þennan víxil.
Rekstraraf-
komublekkingin
í greinargerðinni er viður-
kennt að rekstrarafkoma fyrir
1987 hafi verið mun lakari en
haldið var fram á fundinum í upp-
hafi ársins og á stjórnarfundi í lok
apnl var rætt um hvort félagið
ætti fyrir skuldum, en niðurstað-
an um áramót benti til þess að
eigið fé félagsins næmi um einni
miljón króna og mætti bæta við
þá fjárhæð talsverðu verðmæti í
afskrifuðu lausafé, skrifstofuá-
höldum og innanstokksmunum,
auk útgáfuréttar Helgarpóstsins.
Segir að stjórnarmenn hafi talið
reksturinn standa í járnum.
Þá segir í greinargerðinni að
það sé rangt að framkvæmda-
stjórinn hafi haldið því fram að
hagnaður af árinu 1987 hafi verið
4 miljónir króna. „Á fundinum
var skýrt frá því að rekstraráætl-
un félagsins um árið 1987, sem
hefði verið endurunnin 7. des-
ember 1987, benti til þess að
hagnaður kynni að verða allt að
4.000.000 og voru viðhafðir ítr-
ustu fyrirvarar um þessa niður-
stöðu. Hluthöfum var gert það
alveg ljóst, að ekkert reiknings-
uppgjör hefði farið fram. Stjórn-
endur vissu ekki betur um líklega
afkomu, en töldu engu að síður
rétt að fjalla mjög varlega um
þessar upplýsingar. Löggiltur
endurskoðandi félagsins var við-
staddur, og hnigu ummæli hans
mjög í sömu átt.“
Þá draga þeir í efa milliuppgjör
Magnúsar Benediktssonar
endurskoðanda sem kærendur
hafi til viðmiðunar um að tapið
fyrir árið 1987 hafi verið 11 milj-
ónir króna. Einnig segir að alls
ekki sé tímabært að slá því föstu
að félagið hafi verið gjaldþrota
þegar útgáfa féll niður, enda hafi
miklar persónulegar ábyrgðir
fyrir félagið og talsverðar eignir
verið afskrifaðar umfram líklegt
söluverð.
„Hinsvegar féll útgáfan niður
því að nýir stjórnendur nutu ekki
trausts í bönkum eða hjá starfs-
fólki og höfðu neitað að ganga í
ábyrgðir á móts við aðra hlut- I
hafa.“ j
-Sáf !
NÝTT HELGARBLAÐ -‘ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7