Þjóðviljinn - 07.10.1988, Blaðsíða 25
DvÆGURMAL
ANDREA
JÓNSDÓHIR
Kate Bush — The
Whole Story
Myndband þetta kom útfyrir
tveim árum og inniheldur frum-
útgáfur af 13 lögum sem Kata
hefur sent frá sér á myndbandi í
gegnum tíðina: Wuthering
Hights, The Man with the Child
in his Eyes, Babooshka, Sat in
your Lap, Hounds of Love,
Cloudbursting, Running up that
Hill, Breathing, The Dreaming,
The Big Sky .... allt afskaplega
fágað og glæsilegt, eins og Kate
Bush er von og vísa; en varla er
sagan öll, a.m.k. er engin hug-
myndaþurrð á plötunni sem hún
gaf út fyrir tveim árum (Hounds
of Love) .... hins vegar kvað
stúlkan haldin mikilli
fullkomnunarþörf sem útheimtir
sinn tíma .... við gætum þess
vegna orðið að bíða önnur tvö ár
eftir næstu plötu.
Terence Trent
D’Arby — Live
Þetta er hljómleikamyndband
með þessum huggulega og ágæta
söngvara og sviðsmanni, sem bú-
settur er í Lundúnum, en hann
ákvað að yfirgefa Bandaríkin þar
sem hann áleit mannvinsamlegri
kost að búa í Englandi .... Hon-
um virðist líka hafa vegnað þar
vel, eins og fyrsta stóra platan
hans, Introducing the Hard Line,
vitnar um. Á þessu myndbandi
syngur hann auðvitað lög af
henni, og auk þess fáum við fínan
bónus í lokin, Rolling-Stones-
lagið Under my Thumb og Sam-
Cookes-sönginn Vonderful
World, sem hann syngur einungis
við gítarundirleik.
Terence er undir miklum og
góðum áhrifum sálarsöngvar-
anna á 7. áratugnum, og hljóm-
sveitin rokkar vel undir. Inn á
milli hljómleikaatriðanna er
rabbað við söngvarann, og finnst
mér nokkur galli hve lítill styrkur
er á því rabbi í hljóðblöndun ....
þar kemur svo sem ekkert sérlega
merkilegt fram, nema hvað að
hljómsveitarmeðlimum finnst
söngvarinn nokkuð montinn - en
góður! Þess má líka geta að annar
trommari Terence, Preston
Heyman, er góðkunningi Jakobs
Magnússonar frá gamalli tíð og
leikur með Strax á væntanlegri
plötu .... Annars sýnist manni og
heyrist Terence nota hrokann í
auglýsingaskyni, og það örlar á
smáhúmor hjá honum .... svo er
það góðs viti að strákur skulu
kvenkenna Guð, og segjast líða
betur í návist kvenna en annarra
.... af því að í svoleiðis kompaníi
finnst honum hann vera við
uppsprettulind lífsins .... áfram
Terence!
Ubu
gegn
báru'
jámi
Ég verð að játa á mig þá
ósvinnu að hafa sofið yfir mig síð-
ast liðið laugardagskvöld og
missti því af því að heyra í Ham
og klúðraði þar á ofan síðasta
tækifæri til að berja eyrum Svart-
hvítan draum. En Pere Ubu
heyrði ég í frá upphafi til enda, og
sá þá næstum jafn lengi.
Já, hljómsveitin Ham sem átti
að spila í Tunglinu þetta kvöld
varð af þeirri upplifum því að Da-
vid Thomas, söngvari Pere Ubu,
tjáði þeim piltum að músik þeirra
passaði ekki við þann anda sem
hann æskti eftir í kringum sig og
sína .... ekki veit ég neitt nánar
um þetta mál, en talandi um
„anda“ verð ég að segja að ekki
fínnast mér bárujárnsgirðingarn-
ar vera til bóta sem búið er að
vefja um básana á svölunum í
þessu annars ágæta gamla Nýja-
bíós-húsi. Það eina sem þær gera,
fyrir utan að vera ljótar, er að
byrgja útsýnið á sviðið .... en
Pere Ubu var það heillin .... ég
verð bara að segja eins og er, að
þrátt fyrir yfirsofelsið og þar af
leiðandi lítið hljómleikastuð í
byrjun, að þá skemmti ég mér
skolli vel og hugglega þar sem ég
húkti uppi á stólarmi á efstu bíó-
svölunum til að sigrast á báru-
járninu.
Músik þeirri sem Pere Ubu
leikur hefur verið lýst sem „avant
garde“, framúrstefnu-nýbylgju
og Guð blessunin má vita hvað,
en er auðvitað bara rokk - sér-
stakt auðvitað, en ekkert óþægi-
legt eins og margur heldur ....
a.m.k. þeir sem ekki hafa hlýtt á
þessa góðu sveit opinberlega.
Trommararnir tveir vinna mjög
skemmtilega saman á litlu settin
sín, sá stórgóði Chris Cutler var
meira áberandi bæði hvað sér-
stakt útlit og trommuleik snertir
.... hefur enda leikið með sjálfri
Lundúnasinfóníunni .... hinn
trommarinn heitir Scott Krause.
Mynd. ARI
Mynd. ARl
Bassaleikarinn Tony Maimone er
góður en gítarleikarinn Jim Jones
og fyrrum félagi hans í Pedestri-
ans eru enn betri - hann hefur
jafngóð tök bæði líkamiega og
listrænt séð á effektagítarleik og
þessum líka fína hipparokkgítar-
stfl .... og þá er söngvarinn og
harmoníkuleikarinn David
Thomas kapítuli út af fyrir sig.
Fyrir utan að vera góður og sér-
stakur söngvari, stýrir hann
bandi sínu bústnum örmum og er
mjög skemmtilegur á að horfa.
Söngrödd hans finnst mér svipa
til raddar Brians Ferry og Davids
Byrne, nema hvað David Thom-
as er reyndar með hærri og mel-
ódískari rödd, sérstaklega miðað
við þann fyrr nefnda .... þá fannst
mér ég heyra smá snert af Family-
söngvaranum gamla Robert
Chapman, en hann er með sér-
stæðari söngvurum sem heyrst
hafa í rokkinu. En nú má þetta
ekki verða miklu lengra, og ég vil
bara segja í lokin, að ég fer ör-
ugglega upprifnari næst þegar
Pere Ubu mætir á svæðið, hvað
sem allri þreytu líður.
Pere Ubu á sviðinu í Tunglinu:
Chris Cutler við trommurnar nær
okkur (Ijósmyndaranum, Ara),
Jim Jones með gítarinn, Scott
Krause trommar á hvítri skyrtu,
David Thomas og bak við hann
grillir í bassaleikarann Tony Ma-
imone.
NÝTT HELGARBLAÐ - PJÓÐVILJINN - SÍÐA 25