Þjóðviljinn - 14.10.1988, Blaðsíða 14

Stjórnsýsluhús
og náttúru-
hamfarir
Það hefur löngum verið1
metnaður hvers húsagerð-
armeistara að hugmyndir
hans falli sem best að um-
hverfi sínu og taki helst mið af
náttúruöflum landsins. Á
fáum stöðum hefur tekist eins
vel til eins og með byagingu
stjórnsýsluhússins á ísafirði.
Þar rís mikill glerveggur, sem
reyndar minnir um sumt á
Flugstöð Leifs Eiríkssonar,
sem aftur á sínar rætur að
rekja til hliðstæðrar byggingar
einhvers staðar í Arizona í
Bandaríkjunum. Það er því
kannski ekki beinlínis í því ■
sem mætir auganu sem
sannfærir menn um hversu
vel hefur tekist til, heldur
hversu náið höfundur bygg-
ingarinnar hefur tekist að
tengja hana náttúröflunum og
þeim hættum sem þau skapa
og hafa sett mark sitt á ísfirð-
inga. Þannig þarf að girða hið
nýja stjórnsýsluhús af í hvert
skipti sem snjóar á ísafirði,
sökum þeirrar snjóflóðahættu
sem hinn hallandi glerveggur
skapar. Eins hefur tekist vel til
inn í húsinu að líkja eftir þeirri
hálku sem iðulega fótbrýtur
ísfirðinga utanhúss, þar sem
marmaragólf hússins þykja
taka skautasvellum fram, sér-
staklega þegar bæjarbúar
bera með sér bleytuna inn af
götunni. Þá hafa bæjarbúar af
því nokkrar áhyggjur þegar
verulega snjóþungt er, að
glerveggurinn láti hreinlega
undan snjóþunganum og vita
ekki gjörla hvað til ráðs skal
taka, enda óvanir slíkum
„náttúruhamförum". Heyrst
hefur að nýja stjórsýslustöðin
sé orðin að forgangsverkefni
almannavarnarnefndarinnar
á staönum...B
________Tollur
heita pottsins
Það var mál manna að það
sem einkenndi störf Þor-
steins Pálssonar í forsætis-
ráðuneytinu þann skamma
tíma sem hann var þar hafi
fyrst og fremst verið þreyta og
slen fram eftir degi og hann
hafi fyrst náð sér á strik
seinnipart dags ef eitthvað
var. Hingað til hefur þetta
valdið Sjálfstæðismönnum
miklum heilabrotum því altal-
að var á meðan Þorsteinn var
framkvæmdastjóri VSÍ hafi
hann verið hinn mesti dugn-
aðarforkur. Skýringin á þess-
um slappleika Þorsteins mun
hinsvegar vera sú að hann fer
alltaf í heita pottinn í Laugar-
dalnum eftir að hann er búinn
að synda og dvelur í honum
um stund. En eins og margir
vita er það hið mesta glap-
ræði að fara i heitu pottana
þreyttur og móður því það
dregur úr manni allan þrótt og
fólk sem það gerir er lengi að
ná upp dampi á eftir. Þetta
hefur sannast áþreifanlega á
fyrrum forsætisráðherra sem
kom engu í verk fyrir þreytu og
sleni.
FJÓRHJÓLADRIFINN
IMISSAN SUNNY WAGON
ÁRGERÐ 1989
3JA ÁRA
ABYRGÐ
Komdu og spjallaðu við okkur, því kjörin eru hreint ótrúleg
Bílasýning laugardag og sunnudag kl. 2-5
Ingwar
Helgason hf.
Sýningarsalurinn,
Rauöageröi
Sími: 91 -3 35 60
FLÖSKUSKEYTI
Alltaf á
sunnudögum
f bandaríska bænum Appelton (
Wisconsin-fylki virðast guðs-
þjónustur kveikja kynlegar
kenndir í brjósti sumra kirkjug-
esta. Það er að minnsta kosti á
hreinu að viðskiptin hjá
portkonum bæjarins eru með
mestum blóma að lokinni sunnu-
dagsmessu. Þetta kom fram við
réttarhöld yfir William nokkrum
Evers sem hlaut 20 ára fangels-
isdóm fyrir að skipuleggja vændi
og ýmsa aðra glæpastarfsemi.
Framburður vitnanna gekk fram
af dómaranum Abert Twesme.
„Þessi starfsemi grundvallaðist á
stórum hópi viðskiptavina. Borg-
ararnir hér eiga sinn þátt í þessari
skammarlegu starfsemi," sagði
hann.
Jesús lét ekki
freistast
Hin umdeilda kvikmynd leikstjór-
ans Martin Scorseses, Síðasta
freistingin, hefur knúið Joseph
Ratzinger kardínála til að neita
því að Jesús hafi dreymt erótíska
dagdrauma, eins og gefið er í
skyn í myndinni. „Kenningin um
að Jesús hafi látið freistast, hvort
heldur sem átt er við hugrenning-
arsynd eða drauma, er - með allri
virðingu fyrtir Maríu Magðalenu-
eintómir hugarórar," sagði hann
við það tækifæri að gert var opin-
bert nýtt páfabréf um virðuleik
kvenna. „Samband Jesús og
Maríu Magðalenu var laust við
allar kynhneigðir," sagði kardíná-
linn en hann er annar æðsti mað-
ur kaþólsku kirkjunnar, næstur á
eftir páfanum sjálfum.
Hörkuleg gæsla
í vikublaðinu Sunday Mail er sagt
frá því að í Zimbabwe var geð-
veikur maður hafður bundinn við
tré í fimm ár vegna þess að fjöl-
skyldu hans þótti svo erfitt að
gæta hans. Wairos Dube í þorp-
inu Magoronga, sem er 150 kíló-
metra norðan við Harare, fékk
ekki vatn til þvotta og aðeins
strigapoka til að hylja nekt sína.
Hann var leystur frá trénu í síð-
ustu viku og komið í læknishend-
ur.
Hjartans mál
Skömmu eftir að Mark McClure
og kona hans Gail voru flutt inn í
\ draumahúsið sitt i Riverside i
Californiu, fór hann að taka til í
garðinum sem var fullu raf ein-
hverju kassadrasli. „í einum af
kössunum var poki sem var
undarlegur viðkomu ... í honum
var mannshjarta. Ég varð óður
og henti því frá mér,“ segir Mark.
f Ijós kom að fyrri eigendur húss-
ins gátu gert grein fyrir hjartanu
og fleiri líkamsleifum, sem þarna
fundust. Þeir unnu við að kryfja lík
og höfðu stundum tekið með sér
verkefni heim.
Mundu mig,
ég man þig
Eitt frægasta dæmið um minnis-
leysi ertengt nafni C. H. Peachey
sem var breskur hermaður í fyrri
heimsstyrjöldinni. Peachy særð-
ist í orrustu og þegar hann vakn-
aði upp eftir höfuðaðgerð, var
hann búinn að tapa minninu.
Þegar hann losnaði af spítalnum,
þvældist hann um en fór svo á
sjóinn og sigldi til Ameríku. í
heilan áratug dvaldist hann á
geðsjúkrahúsum og heilsuhæl-
um. 1927 fór hann í nýja höfuð-
aðgerð í New Orleans. En þegar
hann fékk meðvitund hafði hann
skyndilega fengið minnið aftur og
vissi hver hann var. Hann sneri
aftur til London og frétti þá að
hann varskráðursem liðhlaupi úr
breska hernum. Móðir hans var
dáin en kona hans hafði gifst aft-
ur og hafði eignast fjögur börn.
Eitt var þó gleðilegt; daufdumb-
um bróður hans varð svo mikið
um að sjá hann að hann fékk
málið.
14 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ