Þjóðviljinn - 11.01.1989, Blaðsíða 5

VIÐHORF
Til Jakobínu í Garði
Ólafur Haukur Símonarson svarar tilskrifi
Kæra Jakobína.
Það er ekki nema von þér
bregði þegar þú opnar Þjóðvilj-
ann eftir lángt blaðabindindi,
einsog þú segir sjálf, og í stað ró-
lyndislegra leiðara um örugga
framtíð sósíalismans í heiminum,
þá mætir augum stórskrítin, en
heiftþrúngin, árás á ólæsa og
óskrifandi sauðkindina.
Þú velkist í vafa um það hvort
pistillinn eigi að flokkast með
grfni eða alvöru. Það er frjálst.
En afþví ég vil helst ekki að þú
misskiljir mig, þá get ég sagt þér í
trúnaði, að skrifið var af minni
hálfu fúlasta alvara. Það ætti að
vera öllum mönnum ljóst, bænd-
um ekki síður en öðrum, að koma
verður algjörlega í veg fyrir að
gjöreyðingarherdeildir
sauðkinda og hrossa darki um
viðkvæmustu svæði landsins.
Hvað varðar landspjöll af völd-
um erlendra ferðamanna, þá er
ég innilega sammála þér Jakob-
ína. Aldrei hefur verið nein glóra
í því að verja stórfé til þess að
lokka híngað erlenda ferðamenn;
við eigum að halda útlendum
fjalla- og öræfadröbburum frá
okkur, þeir geta með jeppum sín-
um og trukkum níðst á einhverj-
um öðrum blettum á jarðarkríng-
lunni en viðkvæmustu stöðum ís-
lenskrar náttúru. Ferðamálag-
reifarnir hafa látið sig dreyma um
að Iokka híngað 500-700 þúsund
erlenda ferðamenn á ári, en það
liggur í hlutarins eðli að sá
draumur, ef hann einhverntíma
rættist, sem við skulum vona að
urinn“ bætist ekki við.
Varðandi meint alþýðuhatur
mitt, þá hlýtur það að vera ein-
hverskonar sjálfshatur, sem vel
kemur til greina, enda ágætlega
þekkt fyrirbrigði hér á landi. Eg
reykvíkínga. Onei, við lifum á
fiskveiðum og aftur fiskveiðum,
vinnslu sjávarafurða og aftur
vinnslu sjávarafurða, sölu sjávar-
afla og aftur sölu sjávarafla.
Bændur, iðnaðarmenn, lista-
„Þjóðin lifir ekki áþvíað reka sauðfé inná
viðkvœmustu gróðursvœði landsins, slátra
síðan þessu samafé, geyma það þrjú ár í
frystihúsum með œrnum kostnaði, borga að
lokum með þvítil Bandaríkjanna eða dysja
það á öskuhaugum reykvíkinga. Ónei... “
aldrei verði, yrði hrein martröð.
Það er á mörkunum að landið
þoli það álag sem hlýst af ferða-
lögum hinna mjög svo vélvæddu
Íslendínga sjálfra um land sitt,
að minnsta kosti á meðan þeir
gánga um einsog raun ber vitni.
Uppbyggíng svokallaðs „ferðam-
annaiðnaðar“ hér á landi er í alla
staði vafasamt fyrirtæki og skilar
þjóðarbúinu sáralitlum nettót-
ekjum. Ætli sé ekki nógu fjöl-
mennt á gjörgæsludeildum ríkis-
valdsins þótt „ferðamannaiðnað-
nenni ekki að fara útí þau hugvís-
indi hver sé alþýðumaður og hver
ekkii það vilja verða þokukennd
fræði. Á hinn bóginn, mín kæra
Jakobína, þurfa allir Íslendíngar
(bændur líka) að gera sér ljóst á
hverju þessi þjóð lifir, hún lifir
ekki á því að reka sauðfé inná
viðkvæmustu gróðursvæði lands-
ins, slátra síðan þessu sama fé,
geyma það þrjú ár í frystihúsum
með ærnum kostnaði, borga að
lokum með því til Bandaríkjanna
eða dysja það á öskuhaugum
FRÉTTIR
menn, verslunarmenn, hótel-
haldarar, allt heila helvítis mó-
verkið lifir á því sem fæst fyrir
sjávaraflann. Ég er ekki að segja
að við þurfum enga bændur, enga
iðnaðarmenn eða listamenn, en
fólk er því miður orðið svo ruglað
í ríminu að það trúir því að þjóðin
lifi á því að menn þvoi skyrturnar
hverjir af öðrum, máli stofurnar
til skiptis hver fyrir annan eða
framleiði kindakjöt sem enginn
vill éta. Og afþví ég er nú byrjað-
ur að messa, þá ætla ég að halda
áfram: Einasta verkið sem stjórn-
málamenn þurfa og verða að
vinna til þess að halda þjóðfé-
laginu sæmilega á efnahagslegum
kúrs er að hugsa um þarfir sjávar-
útvegsins, tryggja rekstarskilyrði
hans í nútíð og vaxtarskilyrði
hans í framtíð. Sjá til þess að þeir
sem stunda sjóinn og þeir sem
vinna aflann hafi sæmilega uppúr
sér. Ef þeir sem starfa í sjávar-
útvegi lepja dauðan úr skel eða
reka fyrirtæki sín með tapi, þá fer
líka allt annað til andskotans hér
á landi. Einasta vísitalan sem
skiptir okkur máli er vísitala
þorsks, loðnu og sfldar. Því sú
vara sem Íslendíngar hafa að
bjóða heiminum í dag og fram-
vegis, sú vara sem stenst allan
samjöfnuð og gerist hvergi betri,
það er fiskurinn. Hallelúja!
Með kærri kveðju,
Olafur Haukur Símonarson
P.S. Hvað varðar þá fullyrðíngu
þína, að ríkisvaldið greiði með
bókmenntunum, þá stenst hún
ekki. Ríkið hefur gríðarlegar
skatttekjur af starfi og afurðum
rithöfunda og leggur sáralítið á
móti.
Ólafur Haukur er rithöfundur í
Reykjavík og skrifar nú um stundir
pistla í Nýtt Helgarblað Þjóðviljans.
Málsókn Flugleiða
Flugsamningamir í endurskoðun
Ögmundur Jónasson, BSRB: Flugleiðirsiðferðilega á hálum ís. Samningar um hópferðir teknir til endurskoðunar
Mér virðist að með þessari
málsókn Flugleiða á hendur
Verslunarmannafélagi Suður-
nesja sé verið að gera enn eina
tilraun til að vega að samnings- og
verkfallsrétti launamanna og tel
afar brýnt að fólk fylgist gerla
með þessu máli og lýsi opinber-
lega yfir stuðningi við VS, sagði
Ögmundur Jónasson formaður
BSRB í samtali við Þjóðviljann í
gær.
Sagðist Ögmundur hafa sent
öllum aðildarfélögum BSRB bréf
til kynningar á málinu. „Ég minn-
ist sjálfur þess hversu mikils virði
það var starfsmannafélögum út-
varps og sjónvarps að launafólk
studdi okkur þegar að okkur var
sótt fyrir dómstólum 1984. Sið-
ferðilega tel ég að Flugleiðir séu
komnir út á hálan ís í þessu máli
og að sem flestum bferi að benda
því fyrirtæki á að svo sé.
„Síðan frétt Þjóðviljans birtist í
dag hafa fjölmargir félagar í
BSRB haft samband við okkur og
lýst yfir vanþóknun og áhyggjum
út af þessari gjörð Flugleiða og
beinlínis óskað eftir því að við
hættum samningum við þetta fyr-
irtæki. Þær samningaumleitanir
sem við höfum staðið í við Flug-
leiðir um hópferðir félaga BSRB
verða því teknar til rækilegrar
skoðunar. Ég hef rætt við Sigurð
Helgason forstjóra Flugleiða og
greint honum frá þessum við-
brögðum og minni persónulegu
afstöðu í málinu" sagði Ögmund-
ur. phh
Málsókn Flugleiða
Slæmt innlegg
MagnúsL. Sveinsson, VR: Bœtir ekkisambúð
fyrirtækisins við verkalýðshreyfinguna og Flugleiðir
að verður mjög fróðlegt að sjá
að hvaða niðurstöðu dómstóll
kemst að í því hvort það telst lög-
mætt að utanfélagsmenn megi
taka upp störf þeirra sem eru í
verkfalli. En svona málatilbúnað-
ur hefur áhrif á öll samskipti við
Flugleiðir, sagði Magnús L.
Sveinsson formaður Verslunar-
mannafélags Rcykjavíkur við
Þjóðviljann í gær.
Hann sagðist ekki hafa vitað af
þessu máli fyrr en í gær og hefði
ekki kynnt sér kæru Flugleiða, en
hann gæti sagt að þetta væri ekki
gott innlegg af fyrirtækisins hálfu
og bætti ekki sambúð Flugleiða
við verkalýðshreyfinguna í heild.
„Við í VR höfum staðið í samn-
ingum við Flugleiðir í nokkra
mánuði um hagstæð fargjöld fyrir
okkar félagsmenn, sem er auðvit-
að bara af hinu góða. Við leitum
eftir hagstæðustu fargjöldum á
hverjum tíma,“ sagði Magnús.
Um það hvort VR muni slíta
þessum viðræðum við Flugleiðir
út af þessu máli sagðist Magnús
ekki geta um það sagt, en í augna-
blikinu stæðu ekki yfir viðræður
við þá.
„Hitt er annað við erum þannig
sett hér upp á íslandi að við get-
um ekki neitað því að við þurfum
á Flugleiðum að halda. Menn
geta ekki skrúfað fyrir og sagt að
fyrirtækið komi okkur ekki við
meira, fyrir utan það að auðvitað
viljum við að fyrirtæki lifi, þó við
viljum ekki að þau komist upp
með hvað sem er. Ég veit ekki
hvort við gætum sett einhverja
pressu á Flugleiðir með að leita
annað, eina sem ég segi er að
þetta er ekki gott innlegg af hálfu
Flugleiða,“ sagði Magnús. phh
Glaðbeittir verkfallsverðir verslunarmanna í apríl. (Mynd Sig.)
Málsókn Flugleiða
Fullur stuðningur
Ásmundur Sveinsson, ASÍ: Treystiþvíað málið vinnist
Það er alveg ljóst að Verslunar-
mannafélag Suðurnesja hefur
allan stuðning Alþýðusambands
íslands í þessu máli. Ég hlýt að
treysta því að málið vinnist, en
mér finnst að samskiptunum sé
afar illa komið þegar Vinnu-
veitendasambandið hverfur frá
þeirri hefð að láta deilur sem upp
koma falla niður þegar vinnu-
deilunni sjálfri er lokið, sagði As-
mundur Stefánsson forseti ASI í
samtali við Þjóðviljann í gær.
Ásmundur sagði að sú breyting
væri mjög alvarleg í samskiptum
atvinnrekanda og launamanna.
Það væri ljóst að ef Flugleiðir
cínn máli fram

mjög alvarlegt fyrir verkalýðs-
hreyfinguna, „en þótt VSÍ kæri
þá er ekki þar með fallinn dómur
þeim í hag. Aðgerðir VS voru
óhjákvæmilegar. Þeir gátu ekki
látið líðast að yfirmenn gengju
inn í störf almennra starfsmanna"
sagði Ásmundur.
phh
Miðvikudagur 11. janúar 1989 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5