Þjóðviljinn - 17.02.1989, Qupperneq 21

HFT XtARMKNNINGÍN
Sögumar
komu seinna
Guðrún Kristín Magnúsdóttir hlaut
fyrstu verðlaun í samkeppni LR um
leikrit fyrir fullorðna
Guðrún Kristín Magnúsdóttir. Mynd:Jim Smart
„Eg veitekki hversvegna
nafnið styttist á blaðamanna-
fundinum, en fullu nafni heitir
leikritið Ég er hættur, farinn!
Ég er ekki með í svona asna-
legu leikriti," sagði Guðrún
Kristín Magnúsdóttirsem fékk
fyrstu verðlaun fyrir leikrit
handafullorðnum hjá Leikfé-
lagi Reykjavíkur núna í vik-
unni. „En kannski hafa Leikfé-
lagsmenn verið hræddir við
þennan titil. Nöfn á leikritum
eru viðkvæmt mál.“
Ungskáid og
myndlistarmaöur
Guðrún Kristín er ekki byrj-
andi á ritvellinum. Reyndar hef-
ur hún verið sískrifandi síðan hún
var sex ára, en eistu varðveittu
ljóðin hennar eru frá þeim tíma.
„Lítil ljóð um dýr og blóm,
myndskreytt af höfundi. Tveggja
ára byrjaði ég að syngja frum-
samdar vísur fyrir pabba og
mömmu í rúminu á morgnana
þegar þau vildu sofa, sögurnar
komu seinna, þegar ég var tólf
þrettán.“
Guðrún Kristín er myndlistar-
maður að aðalstarfi og núna er
hún að safna leikjum barna frá
aldamótum og myndskreyta þá.
Hún lauk námi frá keramikdeild
Myndlista- og handíðaskólans og
hefur haldið nokkrar sýningar á
myndverkum. Jafnframt hefur
hún skrifað og árið 1983 komu út
tvær myndskreyttar barnasögur
eftir hana. Sjónvarpsefni í sama
stíl hefur hún skrifað og mynd-
skreytt, og í fyrra var leikið eftir
hana útvarpsleikritið í mjúku
myrkri búa draumarnir. Það er
fyrsta verkið sem hún kom á
framfæri fyrir fullorðna.
Eins og
vítamínsprauta
En að fá fyrstu verðlaun f
leikritasamkeppni LR er samt
eins og að skjótast í einu skoti upp
á stjörnuhimininn. Hvaða breyt-
ingar verða á lífi manns þegar
svoleiðis gerist?
„Verðlaunin eru eins og víta-
mínsprauta fyrir verkin sem ég er
að skrifa núna og eru hugsuð fyrir
sjónvarp. Annað þeirra heitir
Ekki deyja, ekki deyja og er fyrir
eitt andlit og bakrödd. Ég til-
einka það Maríu Sigurðardóttur
leikkonu og frænku minni. Verð-
launin gefa mér kjark og sjálfs-
traust sem maður hefur ekki
alltof mikið af.“
Er hægt að lifa af að skrifa og
teikna?
„Það er allt í lagi til að hafa í sig
og á en erfitt ef maður ætlar að
lifa eins og íslendingur og hugsa í
fermetrum. Ég hef farið í launa-
vinnu við og við, til dæmis einu
sinni á sjóinn í fjóra mánuði. Það
er óþægilegt að vera alltaf fjár-
hagslega ósjálfstæður og „ekkert
að vinna“ eins og það heitir.“
Því má skjóta að héma að Guð-
rún Kristín á þrjá syni og eina
dóttur svo að einhvem tíma hefur
verið nóg að gera heima.
Verðlaunaleikritið með langa
nafninu - um hvað er það?
„Þetta er fjölskylduleikrit með
allt að farsakenndri kímni, pínu-
litlum sársauka og mikilli ham-
ingju. Persónur eru ekki annað-
hvort vondar eða góðar heldur er
hver einstaklingur frjálsborin
vitsmunavera. Þetta er hátíðlega
orðað en það er ekki hægt að
segja það öðruvísi.“
Fjölskylduleikrit - pabbi,
mamma, börn og bfll?
„Já, en fleiri bflar - og færri
börn.“
Kannski eitthvað í átt að
Stundarfriði?
„Nei, vegna þess að togstreitan
er ekki milli fólksins heldur innan
hverrar persónu. Við erum
stöðugt minnt á að lífið er leikhús
og leikhúsið er lífið. Verkið er
ennþá eins og púsluspil sem gefur
leikstjóra og öðrum sem koma til
með að vinna við sýninguna
mikið svigrúm - til að túlka, raða,
ákveða hraða. Það verður erfitt
verk að leika sér með þetta leikrit
- eða erfiður leikur að vinna
semi sem þar fer fram. Það þarf
að gefa öllum börnum tækifæri til
þess að leika, og koma á leik-
rænni tjáningu strax á dagvistar-
stofnunum."
Nú velur þú þér eigin hug-
myndaheim, er ævintýrið í sókn?
„Já, menn eru farnir að huga
meira að sögum, þ.e. að segja
sögum þar sem boðskap og
heimspeki er vafið inn í fantasí-
una, en hættir að láta söguna
gjalda fyrir boðskapinn."
Þær eru af ýmsum stærðum og
gerðum persónurnar í Töfra-
sprotanum, verður ekki erfitt að
sviðsetja leikritið?
„Það verður líklega nokkuð
flókið mál, ég geri t.d. ráð fyrir
snöggum sviðskiptum, en það
ætti nú ekki að koma að sök þar
sem það er hringsvið í Borgar-
leikhúsinu. Fígúrurnar verður
aftur á móti að búa til. Ég geri ráð
fyrir einhverjum brúðum en aðal-
lega búningum. Stærðarmunur-
inn er kannski aðalvandamálið,
og þess vegna sleppti ég verum
sem kallaðar eru Trítlar sem
höfðu eins konar aðalhlutverk í
smásögu sem ég birti fyrir nokkr-
um árum og var kveikjan að
þessu leikriti. Það var ógerningur
að hafa þá með, því þeir ná
mönnum aðeins í hné. Verði for-
skriftum mínum um stærðir fylgt
kemur ekki annað til greina en að
það verði mikið af börnum með í
sýningunni.“
Verður dansað og sungið í þess-
um œvintýraheimi?
„Já, það fylgja þessu söngvar
og Arnþór Jónsson hefur samið
tónlistina.“
Trúirðu á álfa?
„Já, ég hef séð þá, og trú mín er
að ekki sé allt sem sýnist í þessum
heimi.“
eb
Trúi á álfa
Benóný Ægisson hlaut fyrstu verðlaun
fyrir barnaleikrit
Eins og fram hefur komiö í
fréttum hlaut Benóný Ægis-
son fyrstu verðlaun fyrir
barnaleikrit sitt Töfrasprotann
í leikritasamkeppni sem
Leikfélag Reykjavíkur efndi til
ítilefnivæntanlegraropnunar
Borgarleikhússins.
Hverju breyta verðlaunin fyrir
þ‘g?
„Viðurkenning er bráðnauð-
synleg fyrir þá sem skrifa. Þeir
sem til þekkja vita, að þetta er
löng og einmanaleg meðganga og
fást sjaldan nokkur viðbrögð.
Þess vegna er viðurkenning af
þessu tagi mjög ánægjuleg. Svo
ég geri orð Dags Sigurðarsonar
að mínum þegar hann fór loksins
að selja myndir, þá sagði hann
eitthvað á þessa leið: „Þetta kem-
ur mér upp úr örbirgðinni í svona
þokkalega fátækt.“
Um hvað fjallar leikritið?
„Þetta er ævintýri sem gerist í
heimi þar sem ýmsar furðuverur
búa, það fjallar í rauninni um hlut
sem týnist og finnst svo aftur í
sögulok.“
Hvaða furðuverur eru þetta?
„Það eru ýmsar furðuskepnur
svo sem álfar, skógarálfar og
svartálfar, líka kallaðir dökk-
álfar, en þeir lifa í brenndu grjóti
eða hrauni sem venjulegir álfar
líta ekki við. Lítill strákur kemur
yfir úr annarri vídd og hittir álf-
ana, og auk þeirra risa, hrím-
þursa og fleiri kynjaskepnur. Ég
gaf mér þær forsendur að annað
land lægi við hlið okkar og væri
hægt að færa sig úr einni vídd yfir í
aðra. Ég kortlagði þennan heim
meðan á leitinni stóð, til þess að
vita nákvæmlega hvert stefndi."
Nú hefur þú starfað mikið við
barna- og unglingaleikhús, síðast
við uppsetningu á eigin verkifyrir
unglinga hjá Unglingaleikhúsinu í
Kópavogi. Hvers vegna beinir þú
þér að þessum aldurshópi?
„Ég er að mörgu leyti á móti
þessari aðgreiningu og álít að
maður eigi að gera sömu kröfu til
unglinga og til hinna fullorðnu.
Það er að vísu hægt að skrifa á
einfaldara máli, en gera sömu
kröfu. Hvers vegna þessi aldurs-
hópur? Jú, vegna þess að það er
allt í rúst í þessum málum hjá
Benóný Ægisson. Mynd Jim Smart.
okkur, þ.e.a.s við sinnum böm-
um og unglingum nákvæmlega
ekki neitt og það á jafnt við um
menningarmál sem önnur mál.
Ég starfaði í nær fimm ár í fé-
lagsmiðstöð í Kópavogi og hef
unnið mikið með unglingum, og
að mínu mati hafa stofnanaleik-
húsin gersamlega brugðist þeirri
skyldu sinni að koma til móts við
þessa áhorfendur. Áhugaleik-
húsin hafa staðið sig betur."
Hvað er til úrbóta?
„Það þarf að vanda betur verk-
efnavalið, opna leikhúsin meira
og kynna betur þá alhliða starf-
Föstudagur 17. febrúar 1989 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 21