Þjóðviljinn - 03.03.1989, Blaðsíða 25

HEIMIR
PÉTURSSON
The Band Of Holy Joy hélt dundurtónleika i Tunglinu þann 12. febrúar. Nýtt Helgarblað hitti þá Jub
bassaleikara (lengst til vinstri). Bill trommuleikara og Alf dragspilsleikara daginn fyrir tonleikana. Mynd:
Jim Smart
rafmagnsleysi
Breska hljómsveitin The Band
Of Holy Joy hélt aldeilis frábæra
tónleika í Tunglinu þann 12. fe-
brúar. Seinnipart sunnudagsins
leit ekki út fyrir að af tónleikun-
um gæti orðið. Hávaðarok og
snjókoma bugaði virkjanir lands-
ins um fimmleytið og landið varð
allt meira og minna rafmagns-
laust. Tónleikarnir áttu að hefj-
ast með leik Risaeðlunnar klukk-
an 22 en af því gat ekki orðið þar
sem rafmagnið kom ekki aftur á
fyrr en um það leyti.
Nýtt Helgarblað hélt á vit
Hinnar heilögu gleði daginn fyrir
tónleikana og mætti þremur með-
limum hljómsveitarinnar ný-
skriðnum úr bælinu. Þetta voru
Alf dragspilsleikari, Bill
trommuleikari og Jub bassa-
leikari, sem var svo hógvær að
hann varð ekki numinn á segul-
band.
Nafninu stoliö
Ég byrjaði á því að spyrja þá út
í nafnið á hljómsveitinni og þeir
sögðust halda að Johny, söngvari
og textasmiður hljómsveitarinn-
ar, hefði stolið því frá annarri
hljómsveit sem hét „The Band Of
Joy“. Hljómsveit hinnar heilögu
gleði gefur manni líka þá hug-
mynd að hér séu á ferðinni menn
með íturvaxinn boðskap. Er það
rétt?
Bill: Við erum nokkuð mór-
alskir, held ég (ha,ha), en við
erum ekki að flytja neinn trúar-
boðskap eða eitthvað þessháttar.
Alf: Nafnið stendur meira fyrir
þá ástríðu sem tónlistin er okkur,
tónlistin er okkur öllum heiiög,
en það hefur ekkert með trúar-
brögð að gera. Við spilum glað-
væra tónlist en textarnir draga
oftast upp dökkar myndir, þann-
ig að það er ákveðin írónía í nafn-
inu líka. Það hafa til dæmis marg-
ir sagt við okkur að tónlistin á
nýju plötunni sé græðandi.
Textarnir á nýju plötunni,
„Manic, Magic, Majestic",
byggja á reynslu Johnys og okkar
allra á því að búa í London. Tón-
listin nálgast það að vera barna-
Ieg en til mótvægis koma síðan
þessir dökku textar.
Bill segir að lögin verði þannig
til að Johny komi með hugmynd
að texta, einhverja sögu sem þeir
síðan semji lag utan um. Sögurn-
ar eigi sér margar hverjar stoðir í
lífi Johnys sjálfs, stundum gangi
hlutirnir ekki alveg upp hjá hon-
um og hann viti ekki í hvorn fót-
inn hann eigi að stíga. „Textarnir
eru meira og minna það sem Jo-
hny er að hugsa,“ segir Bill.
En ef þessir drungalegu textar
byggja á lífsreynslu þeirra félaga
getur varla verið að þeir komi úr
„besta" hverfi Lundúnaborgar?
Alf: Meirihluti hljómsveitar-
innar kemur frá New Cross sem
er hverfi sem hefur ekki upp neitt
að bjóða.
Bill: Og þarna urðu fyrstu tón-
ar Hinnar eilögu gleði til í einu
herbergi með örfáum hljóðfær-
um. Við búum ekki við neina fá-
NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 25
tækt í dag þó við séum heldur
ekki ríkir. En sumir hafa þær
ranghugmyndir að við komum úr
ræsinu, séum einhverjir óróa-
seggir úr ræsinu...
Alf: En meirihluti íbúa Lund-
únaborgar kemur úr ræsinu, er
það ekki? spyr Alf félaga sína
sakleysið uppmálað.
Á fólk sér þá enga von í textum
Johnys?
Bill: Stundum er það þannig en
margir textanna fela í sér mikla
von.
Alf: Textarnir fjalla um venju-
legt fólk, líf venjulegs fólks, en
þeir eru settir fram á sérstakan
hátt. Johny minnir mig oft á
skáldið Dylan Thomas, hann
dregur upp mjög sterkar myndir
út frá einhverju venjulegu og ein-
földu.
Þar sem Johny býr getur fólk
átt von á því að vera hent út úr
íbúðinni sinni hvenær sem er, og
ástandið þar og pólitíkin í Bret-
landi almennt er ekki svo ólík því
sem var á fyrstu áratugum þessar-
ar aldar. Það er erfitt að búa í
London, offjölgunin er mikil og
það er mjög erfitt að finna sér
húsnæði. Á sama tíma er til svo
ríkt fólk þar, sem braskar á
verðbréfamörkuðum, að við get-
um ekki einu sinni gert okkur í
hugarlund hvað það er ríkt.
Andstæðurnar eru rosalegar.
Fólk á flótta
En ef ástandið er eins og þið
lýsið því, hvers vegna er þá svona
mikið af hljómsveitum sem hafa
engan boðskap fram að fœra og
enga gagnrýni á þjóðfélagið held-
ur? Og hvers vegna eru þœrsvona
vinsœlar?
Alf: Hver heldur þú að sé skýr-
ingin? segir Alf og beinir spurn-
ingunni til mín, en ég kem mér
undan því að svara (enda ekki
verið að taka viðtal við mig).
Bill: Ég held að fólk vilji ekki
heyra lög sem fjalla um raunveru-
leikann, þvert á móti vill það
heyra lög sem hjálpar því að flýja
raunveruleikann.
Alf: Á áttunda áratugnum
sungu margar pönkhljómsveitir
um þann veruleika sem við erum
að fjalla um og kannski hefur fólk
fengið of mikið af því góða þá.
Bill: Þegar fólk heyrir þessi
dæmigerðu lög um ástina, frá-
bært líf og fallegar ljóskur hugsar
það: „Svona á lífið að vera, rúm
fullt af rósum.“ Þetta er lífsflótti
að mínu mati. Þeir sem semja
tónlist eiga að vera heiðarlegir og
færa fólki ákveðinn sannleik með
tónlistinni og það er alveg hægt
að gera það með jákvæðum
hætti.
Alf: Poppararnir í dag gegna
svipuðu hlutverki og Hollywood-
leikararnir á fjórða áratugnum,
þegar líf stjarnanna hjálpaði fólki
til að gleyma hversdagsleikanum
í miðri kreppunni. Ástandið er
þannig í Bretlandi núna að meira
segja þeir sem eiga enga peninga
lifa í þeirri staðföstu trú að þeir
muni komast yfir þá og komast
áfram í ltfinu. Allir ætla að verða
ríkir.
Bill: Og poppiðnaðurinn er
draumaverksmiðja sem ýtir undir
þetta með framleiðslu á tónlist
sem segir frá fólki sem er ham-
ingjusamt vegna þess að það á
nóg af peningum, falleg hús og
bfla. En í raun og veru er verið að
gefa fólki langt nef með þessu en
það vill ekki sjá það. Okkar tón-
list kemur ef til vill of mikið við
kvikuna í fólki og kannski kemur
það í veg fyrir það að við náum
vinsældum. En við viljum frekar
vera heiðarlegir og reynum að
vera það.
Pið notið ekki mikið þau hljóð-
fœri sem venjulega eru notuð í
rokktónlist, hvers vegna?
Alf: Hljóðfærin verða stöðugt
venjulegri. Við hittum mann á
bar hér í Reykjavík í gærkvöldi
sem sagðist hafa séð okkur í sjón-
varpinu og að við notuðum harm-
onikku og slík hljóðfæri. „Þið
hljótið því að spila gamla tón-
list,“ sagði hann.
Bill: Þegar ég kynntist Johny
vorum við báðir sammála um það
að við myndum aldrei ná fram
þeirri tónlist sem við vildum með
hefðbundnum rokkhljóðfærum
eins og gítar. Okkur fannst þau
leiðinleg og einhæf, það er alltaf
hægt að segja fyrir um hvers kon-
ar kafli kemur næst. Við höfðum
verið í pönkhljómsveitum og
fannst við ekki geta víkkað þann
stfl neitt frekar.
Alf: Gítar er mjög opið hljóð-
færi en hann hefur sín takmörk.
Bill: Við notum allt sem okkur
dettur í hug, bæði hvað varðar
hljóðfæri og útsetningar. Fyrst
reyndum við að vera bassalausir
en ég þoldi það ekki og sagði Jo-
hny að andskotast til að finna
bassaleikara. Kontrabassinn
býður líka upp á allt aðra mögu-
leika en rafbassinn.
Tónlist og tækni
Hvers konar tónlist spilar Hin
heilaga gleði?
Alf er gjarn á að spyrja til baka
og nú spyr hann hvað mér finnist.
Ég svara því til að mér finnist tón-
list þeirra meira „evrópsk" en
bresk og ekki svo þjóðlagaleg
eins og margir haldi fram. Hann
segist vera sammála þessu enda
eigi hljómsveitin fleiri aðdáendur
í mið-Evrópu en annarsstaðar.
Sjálfur segist hann mikið hafa
spáð í ungverska tónlist og flam-
ingótónlist.
Bill: Lennon & McCartney
gerðu frábær lög sem voru ein-
föld og ön tekin upp á fjórar rásir.
Þó ég sé ekki að jafna okkur við
þá, eru lög okkar einföld og við
reynum að nota tæknina sem
minnst. Nú er tæknin orðin svo
mikil að það getur tekið hljóm-
sveitir marga daga og jafnvel vik-
ur að finna rétta hljóminn í hljóð-
verum. Við notum að vísu tölvu
til að skrifa inn hugmyndirnar en
það er bara vegna þess að við
kunnum ekki að skrifa nótur, ef
við kynnum það þyrftum við ekki
á tölvunni að halda.
Nýja platan heitir „Manic,
Magic, Majestic", er þetta góður
merkimiði á tónlist ykkar?
Alf: Heilög gleði spannar þetta
allt. Á tónleikum er tónlist okkar
stundum brjálæðiskennd, stund-
um göldrótt og stundum tignar-
leg. Þetta er í raun allt sprottið úr
heilabúi Johnys og hann hefur
furðulegt heilabú.
Er Johny „leiðtogi“ hljóm-
sveitarinnar að ykkar mati?
Bill: Hljómsveitin- er upphaf-
lega hans og hann skrifar alla
textana. Sem forsöngvari er hann
augljóslega „andlit“ hljóm-
sveitarinnar. Persónulega lít ég
mjög upp til hans, hann stjórnar
hljómsveitinni ekki eins og ein-
ræðisherra og er mjög opinn per-
sónuleiki. Hljómsveitin er meira
og minna hans.
Alf: Ég hefði aldrei gengið til
liðs við Hina heilögu gleði ef ég
hefði ekki hrifist af verkum Jo-
hnys. Ég sá hljómsveitina fyrst í
litlum klúbbi í Soho og það fyrsta
sem ég hugsaði var „hvernig
komast þau upp með þetta“. En
gestirnir í klúbbnum voru af allt
öðru sauðahúsi en þau.
Tónlistin hljómaði fyrst sem al-
gert rugl, hrærigrautur. En ég
kom aftur til að hlusta á þau eftir
viku og hélt að ég væri að verða
vitlaus líka, vegna þess að ég var
farinn að hrífast af tónlistinni.
Hljómsveit hinnar heilögu gleði
er eina hljómsveitin sem ég hefði
gengið til liðs við. Ég treysti Jo-
hny og er líka sammála því sem
hann er að tala um í textunum.
Hvort hann er síðan einhver
„leiðtogi" fer eftir ýmsu, við
erum öll sterkir persónuleikar.
Venjulega þurfa íslendingar að
hafa mikið jyrir því að fá hingað
erlendar hljómsveitir, sérstaklega
frœgar hljómsveitir eins og U2 til
dœmis. Þið voruð hins vegar mjög
viljugir til að koma, hvers vegna?
Bill: Hljómsveitir eins og U2
eru langt frá öllum raunveruleika
venjulegs fólks og þær hugsa að-
allega um peninga.
Alf: Mig hefur langað til að
koma hingað í mörg ár og þessir
örfáu klukkutímar sem ég hef
verið hérna hafa verið frábærir,
við munum setjast hér að. Ég
elska veðrið.
Hér varð spjallinu að ljúka þar
sem vinir hljómsveitarinnar ætl-
uðu að fara með þá í bfltúr um
borgina áður en þeir áttu að mæta
í útsendingu hjá Rás 2. Eftirvænt-
ingin leyndi sér ekki í andliti Alfs
en ég hugsaði til þess með hryll-
ingi að fara út í frostið og rokið.
„Tjallinn er tjúll“, hugsaði ég
eins og Steinríkur bautasteins-
gerðarmaður frá GalHti.
Þeir Alf, Bill og Jttb sögðust
lofa góðum tónleikumiog undir-
ritaður getur staðfestatð við það
stóðu þeir. fij, -hmp
Langi Seli & Bless
S.H. Draumur er liðin tíð en Bless
er tekin við. Hér er Gunnar í góð-
um fíling með Draumnum sáluga.
Til hægri er „Langi Seli" sjálfur í
annars konar sveiflu en góðum
fíling líka. Mynd: Sig.
Langi Seli og Skuggarnir stíga
út úr forsælunni og halda tónleika
í Casablanca í kvöld klukkan 24.
Á þessum tónleikum mun Langi
Seli kynna lög af væntanlegri
hljómplötu, Breiðholtsbúgí, og
vafalítið koma við í bflskúrnum.
Tónleikar næstu viku verða
einnig í Casablanca, fimmtu-
daginn 9. mars. Þá verða gestir
staðarins blessaðir í bak og fyrir
af einstaklega hógværum, blíð-
lyndum, skörpum og umburðar-
lyndum kardinálum þess mann-
safnaðar sem kallar sig opinber-
lega Bless. Ungir og frískir af-
komendur víkinga í Breiðholti,
Vesturbæ, Vogum, Heimum og
öðrum kimum borgarinnar ættu
að láta sig hafa það að bregða sér
af bæ og hljóta blessun þessa, því
fátt á betur við en rokk gegn
kulda.
Utanbæjarfólki skal bent á að
rútur og flugvélar fara reglulega
strjálar ferðir til höfuðborgarinn-
ar á meðan enn er fullkomin ó-
regla á óveðrinu. Strætisvagnar
Reykjavíkur ganga á meðan
birgðir endast. Bless. -hmp