Þjóðviljinn - 16.03.1989, Page 3
FRETTIR
Ríkisstjórnin
Samráð um
atvinnumál
Sveitarstjórnarmennfunda með fulltrúum
ríkisstjórnarinnar 29. mars um atvinnumál.
r
Igær átti að vera samráðsfund-
ur sveitarstjórnarmanna við
fulltrúa ríkisstjórnarinnar um at-
vinnumál en honum var frestað til
29. mars vegna ráðherrafundar
EFTA á sama tíma og vegna fjar-
veru forsætisráðherra.
Samkvæmt heimildum Þjóð-
viljans áttu að mæta á fundinn
forsvarsmenn þeirra sveitarfé-
laga þar sem atvinnulífið er í rúst
vegna rekstrarerfiðleika hjá við-
komandi sjávarútvegsfyrirtækj-
um með tilheyrandi fjöldaat-
vinnuleysi.
Að sögn Jóns Sveinssonar að-
stoðarmanns forsætisráðherra
var það lagt í vald Sambands ís-
lenskra sveitarfélaga hvaða
sveitarstjórnarmenn myndu
mæta og hvaðan. En fyrir hönd
ríkisstjórnarinnar munu sitja
fundinn forsætisráðherra, fjár-
málaráðherra og félagsmálaráð-
herra auk sérstaks starfshóps sem
vinnur á vegum ríkisstjórnar-
innar að stefnumörkun í atvinnu-
málum. í henni sitja þau Þor-
steinn Ólafsson, efnahags- og at-
vinnumálaráðgjafi forsætisráð-
herra, Svanfríður Jónasdóttir að-
stoðarmaður fjármálaráðherra
og Rannveig Guðmundsdóttir
aðstoðarmaður fél-
agsmálaráðherra.
Jón sagði tilganginn með sam-
ráðsfundinum vera að heyra álit
sveitarstjórnarmanna hvernig til
hefði tekist hingað til með starfi
Atvinnutryggingarsjóðs, hvers
menn vænta af starfi Hlutafjár-
sjóðs og öðru sem að gagni mætti
koma í frekari stefnumörkun
atvinnumála af hálfu stjórnvalda.
-grh
Fulltrúar bankastofnana niæta til fundar hjá bankastarfsmönnum í
gærmorgun. Mynd - Þóm.
Bankamenn
Farið yfir
Fyrsti samningafundur banka-
starfsmanna og bankanna var
haldinn i gærmorgun. Að sögn
Hinriks Greipssonar formanns
SIB var á fundinum farið í gegn-
um kröfugerð félagsins, en
bankamenn vilja ná aftur sama
kröfugerð
kaupmætti og í siðasta samningi
aðila, kauptryggingu auk ýmissa
sérkrafna.
Á fundinum í gær var ákveðið
að skipta samninganefndum upp
í tvo vinnuhópa, en reiknað er
með næsta fundi mjög fljótlega.
Þýskalandsmarkaður
Karfáverð þokast upp
Víðir HFfékk 68,34 að meðaltalifyrir karfa-
kílóið ígær. Fremur lélegtfyrirþorskinn á
Englandsmarkaði eða 68 krónur að meðaltali
fyrir kílóið
Meiri bjartsýni gætir meðal út-
gerðarmanna en áður með
að fá viðunandi verð fyrir þann
karfa sem skip þeirra eru á leið
með á markað í Þýskalandi eftir
sölu Guðbjargar ís og Víðis HF í
vikunni. Hinsvegar er verð fyrir
þorsk á Englandsmarkaði frekar
lélegt.
Að sögn Vilhjálms Vilhjálms-
sonar hjá Landssambandi ís-
lenskra útvegsmanna seldi Guð-
björg ÍS á mánudag og þriðjudag
314 tonn af karfa fyrir rúmar 20
miljónir króna og var meðalverð-
ið 64,05 krónur. f gær seldi svo
Víðir HF 228 tonn fyrir 15,6 milj-
ónir króna með 68,34 sem meðal-
verð. Þetta er töluvert betra verð
en fékkst þegar Vigri RE seldi í
síðustu viku en þá fengust aðeins
rúm 51 króna fyrir kílóið af karfa
vegna offramboðs á markaðin-
um. Fjórir togarar selja í Þýska-
landi næstu daga en það eru Við-
ey RE, Kolbeinsey ÞH, Hegra-
nes frá Sauðárkróki og Snæfugl
frá Reyðarfirði.
Uta,nríkisráðuneytið féllst á
kröfu LÍÚ að heimila ekki út-
flutning á gámafiski í næstu viku
og svo var einnig í fyrra. En eins
og kunnugt er halda útgerðar-
menn því fram að orsök verð-
fallsins í síðustu viku hafi verið
vegna offramboðs af gámafiski
sem utanríkisráðuneytið var ekki
sammála og kenndi um fyrstu
vorhitunum í Þýskalandi.
Aftur á móti hefur verð fyrir
þorsk verið fremur lélegt í Eng-
landi og hefur kílóið af honum
farið á 68 krónur. í gær seldi
Höfðavík AK um 190 tonn í Hull
og í dag selur Ólafur Jónsson
GK. Mikið framboð er af gáma-
fiski á Englandsmarkaði eða rúm
þúsund tonn.
-grh
Fimmtudagur 16. mars 1989 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3
Tal um sameiningu bankanna hefur staðið í áratugi og lítið þokast. Verður einhver breyting á nú á næstu
vikum? 1
Bankar
Hreyfingar til
sameiningar
Nokkur hreyfing virðist vera á
viðræðum cinkabankanna
um sameiningu og þá í tengslum
við kaup á meirihlutahlut í Út-
vegsbanka íslands hf. Aðalfundir
í Verslunarbanka og Iðnaðar-
banka verða haldnir nú á föstu-
dag og laugardag og hafa aðilar
sem eru sameiginlegir hluthafar í
báðum þessum bönkum, t.d. Líf-
eyrissjóður Verslunarmanna og
Eimskip hvatt til sameiningar
þessara banka. Hefur jafnvel ver-
ið búist við að þeir muni leggja
fram tillögur um að bankaráðun-
um verði veitt heimild til samcin-
ingar á aðalfundum bankanna.
Hörður Sigurgestson, forstjóri
Eimskips sagði þó í samtali við
Þjóðviljann að hann vissi ekki af
neinni slíkri tillögu, hvorki fyrir
fund Verslunarbanka né Iðnað-
arbanka. Heimildir Þjóðviljans
segja að áhuginn á slíkri samein-
ingu sé meiri af hálfu Iðnaðar-
bankans, en ákvcðnir aðilar í
Verslunarbanka leggist alfarið
gegn hugmyndum um sameiningu
við Iðnaðarbanka.
Meiri líkur eru hins vegar tald-
ar á samkvæmt sömu heimild að
Alþýðubanki og Verslunarbanki
sameinist. Magnús Geirsson,
bankaráðsmaður Alþýðubanka
sagði hins vegar að engar form-
legar viðræður um sameiningu
Alþýðubanka og Verslunar-
banka hefðu farið fram á milli
bankaráðanna, en bankaráð Al-
þýðubankans hefði gefið banka-
stjórum heimild til óformlegra
viðræðna við bankastjóra Versl-
unarbanka. Vildi Magnús gera
heldur lítið úr því hversu langt
þessar viðræður væru komnar og
hvaða árangri þær kynnu að
skila. Samkvæmt heimildum
Þjóðviljans er formaður banka-
ráðs Alþýðubankans, Ásmundur
Stefánsson, forseti ASÍ hins veg-
ar mjög áfram um að af slíkri
sameingu geti orðið. Engar við-
ræður hafa farið fram milli Iðnað-
arbanka og Alþýðubanka, enda
mun fremur kallt milli ráða-
manna þar eftir að síðustu við-
ræður um hugsanlega sameingu
fóru út um þúfur. Slík persónuleg
tengsl má ekki vanmeta á hvern
veginn sem er, jafnvel þó um svo
stórt mál sé að ræða sem samein-
ingu í bankakerfinu.
Björn Friðfinnsson, formaður
nefndar sem vinna skal að sam-
einingu banka og sjá um sölu á
hlutabréfum í Utvegsbanka ís-
lands hf. sagði að nefndin sæti nú
og biði. Nefndin hefði komið að
máli við bankana og borið þeim
þau skilaboð að þegar þeir hefðu
í BRENNIDEPLI
myndað eina eða hugsanlega
tvær blokkir væri kominn tími til
að ræða sölu hlutabréfa í Útvegs-
bankanum. Þegar það væri í höfn
myndi nefndin velja til viðræðna
þá samsteypu sem talið væri að
mestri sameiningu og hagræð-
ingu hefði náð með tilurð sinni.
Yrði stefnt að því að selja við-
komandi blokk meirihluta
hlutabréfa eða a.m.k. hlut sem
dygði til afgerandi yfirráða yfir
bankanum. Eitt verkefna nefnd-
arinnar var svo að dreifa hlutafj-
áreigninni sem mest, þannig að
búast má við að margir smáir
hluthafar verði við hlið þess
stóra.
Verði ekki af sameingu einka-
Verslunar- oglðn-
aðarbanki, ellegar
Verslunar- ogAl-
þýðubanki eru
líklegastir til sam-
einingar. Að öðr-
um kosti mun
ríkisstjórnin beita
sérfyrir samein-
ingu ríkisbank-
anna og Útvegs-
banka
bankanna kemur til kasta sam-
þykktar ríkisstjórnarinnar segir
Björn, þess efnis að þá verði Út-
vegsbankanum einhvern veginn
skipt upp á milli ríkisbankanna
tveggja sem jafnframt verði að
hluta eða alfarið sameinaðir.
Aðrir eru á annarri skoðun. Þeir
segja sem svo að það hafi staðið í
30 ára stappi með sameiningu
bankanna og Jón Sigurðsson hafi
vel efni á að bíða með aðgerðir í 6
mánuði eða ár. Landsbankinn sé
á engan hátt í stakk búinn að taka
við auknum sjávarútvegsvið-
skiptum sem fylgi Útvegsbankan-
um og Búnaðarbankinn vilji ekki
taka við Útvegsbanka nema þeir
fái að ráða hvernig það yrði gert.
Ekkert liggi í rauninni á nú að
sameina einkabankana í einu
hendingskasti. Þá segja heimildir
Þjóðviljans að sterkir aðilar
innan bæði Verslunar- og Iðnað-
arbanka hafi fyrst og fremst
áhuga á sameiningu þeirra banka
í sjálfu sér. Kaup hlutabréfa í Út-
vegsbanka beri að líta á sem sjálf-
stætt mál sem tekin verði afstaða
til óháð Útvegsbankakaupum.
En hvað með sparisjóðina og
Samvinnubankann? Samkvæmt
heimildum Þjóðviljans eru spar-
isjóðirnir ekki taldir koma til
greina sem hugsanlegir meiri-
hlutakaupendur að hlutabréfum
Útvegsbankans. Hugmyndir
sparisjóðanna hafa verið þær að
Samband sparisjóða gæti komið
til greina sem kaupandi hluta-
bréfanna, en þar þykir nefnd
Björns Friðfinnsonar ekki nóg að
gert og vill sjá raunverulega sam-
einingu sparisjóða. Hvað Sam-
vinnubankann varðar segja
heimildir að aðrir bankar hafi
ekki áhuga á sameiningu við þá.
Aðalástæðan er fyrst og fremst
talin ótti hinna bankanna við þau
sterku tengsl sem eru á milli Sam-
vinnubanka og SÍS. Sameiningu
við Samvinnubanka hljóti að
fylgja viðskipti við SÍS sem hinir
einkabankarnir eru taldir óttast
og komi þá allt fyrir ekki þó SÍS
sé talið tilbúið að selja sín bréf í
Samvinnubankanum.
phh