Þjóðviljinn - 31.03.1989, Blaðsíða 26

1 z 3— ¥— !T~ (s> ð5 L 3 y )0 ii 12
/3 )Z & íT n /£>~ . K> JT )Z )b y 18 3 í
<f lf> 8 S? 13 Zo Ko y il Zo 23 T~ W
2íT w i<? b z 3 )0 22 zo R? ) 3 IZ y Z
hH 'ri % V 3 <o e zZ Z2 T~ )é 12 7- )b
Zo )<e 3 IZ zo )<o J 0 Ko 2o % K> 20 (vj
V i8 /nw W Uo )Z y 20 Z(o Jé> w 2 8 ZZ
29- 3 T w~ z— i/ s? ](* z¥ Ko W~
12 <o T * &d )S 3 y IZ Ib 2$ 10 y w
z— w v~^ )(o ZZ Kp KZ 12 V Zh tö )Z )í?
Zo V Cj II 3 y )Z !¥ 8 S2 31 K Zú I y
SP & 3 )G Zo y 8 b <=5 )lo V )0 (o )2
z 3 25 /z r? <3 y ¥ 1$ 20 y 23
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Verðlaunakrossgáta 37
Setjiö rétta stafi íreitinahérfyrirneðan. Þeirmynda þá örnefni. Sendið
þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla 6,
Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 37“. Skilafrestur er þrjárvikur. Verð-
launin verða send til vinningshafa.
]25 3 )D )5 25 1 Jé Z5

- ,• Verðlaunin fyrir krossgátu nr. 37
Lausnarorðið fyrir krossgátu nr. 34 var RJUPNAHÆÐ. Dregið var úr ' er bókin Svo berist ekki burt með
réttum lausnum og upp kom nafn Ingibjargar Guðmundsdóttur, Foss- vindinum eftir Richard Brautigan
heiði 15, Selfossi. Hún faer senda bókina Þar sem djöflaeyjan rís eftir \ þýðingu Gyrðis Elíassonar. Mál
Einar Kárason og menning gaf út.
TAROT
Hilmar Öm
Hilmarsson
Viska ao handan
Ég geri ráð fyrir því að þið haf-'
ið spáð á ykkur gat yfir páskana
og ennfremur að þið hafið upp-
lifað áður óþekktar hliðar á þeim
vinum og ættingjum sem þið
spáðuð fyrir.
Viðbrögð fólks gagnvart dul-
hyggju ýmiss konar eru yfirleitt
athyglisverð og íslendingar virð-
ast þessi fyrirbæri á öðruvísi hátt
en flestar aðrar þjóðir. í gegnum
tíðina hef ég hitt örfáar mannes-
kjur sem segjast ekki trúa á dul-
spekikjaftæði og halda síðan
langar ræður um allt þetta rugl
sem tengist draugum, spádóm-
um, andalækningum og öðru
slíku, - en yfirleitt er reglan sú að
á þriðja eða fjórða glasi er það
akkúrat þetta fólk sem segir
manni mergjuðustu draugasögu-
rnar, eða frá mögnuðustu dul-
spekilegu reynslunum.
í það heila finnst mér að fólk sé
upp til hópa of móttækilegt fyrir
skilaboðum að handan eða spá-
sögnum og þess vegna er það sið-
ferðileg skylda spásegjanda að
vanda sig og vara sig á því að-
notfæra sér ekki þá ofurtrú sem
virðist vera á spádómum og hin-
um svokölluðu æðri tilverusvið-
um hér á landi.
Stundum hefur mér fundist að
fólk sé orðið svo þreytt á hinum
gráa og guðlausa veruleika íbúð-
arkaupa, yfirvinnu og krítar-
kortagjalda að það eitt að sjá
Tarotspil þeyti allri rökhyggju út
í veður og vind. Það ber ávallt að
hafa í huga að Tarotspár eiga að
vera ráðleggjandi, en ekki afger-
andi skipanir um það hvernig við-
komandi eigi að haga lífi. sínu.
Ennfremur að fólk hefur oft
hneigð til að nota spásagnir á
þann hátt að það les inn í þær
merkingar, umsagnir eða fyrir-
skipanir sem á engan hátt tengj-
ast því sem grey spásegjandinn er
að reyna að koma að og það er
yfirleitt eins gott að kæfa slíkt í
fæðingu. Það er auðvitað viss
freisting að jánka fólki þegar það
byrjar á slíku, yfirleitt með for-
málanum. „Ég skil ekki hvernig
þú gast séð þetta, en þetta er nák-
væmlega...” o.s.frv., en þegar
upp er staðið er betra að vera
leiðinlegur og skynsamur heldur
en skyggn um stundarsakir og
enda síðan sem að hluta til ábyrg-
ur fyrir einhverju rugli.
íslendingar virðast vera for-
feðratrúar og ein birting þess er
sú að þeir taka oft gagnrýnislaust
MAT
GERARD
LEMARQUIS
Lifið
Ég gerði skrýtnar tilraunir um
páskana. Ég matreiddi hvítlauks-
kjúkling ekki eins og venjulega
eftir eyranu heldur fór ég eftir
leiðbeiningum mínum sem birt-
ust í síðustu viku í Nýja Helgar-
blaðinu. Árangurinn var alls ekki
verri en venjulega. Ég var
steinhissa. Það sem maður les í
blöðunum er ekki endilega vit-
laust.
í dag langaði mig að gefa ykkur
uppskrift frá ömmu minni sem
hefur verið fjölskylduleyndarmál
nokkar kynslóðir. Reyndar hafði
ég lofað henni að gefa einungis
börnum mínum þessa uppskrift,
en hún les ekki íslensku og það
eru litlar líkur á því að hún rekist
á Nýtt Helgarblað. en loforð er
loforð.
Verðmæti fisks og gildi hans til
matargerðar eru ekki í takt. Frá
fjárhagslegu sjónarmiði er fisk-
blokk til Bandaríkjanna gæða-
vara á meðan skreið til Nígeríu er
algjört drasl. Frá sjónarmiði mat-
arlistar er þetta auðvitað öfugt.
Hvað er matargerðarlist annað
en að betrumbæta hráefni? Að
borða fiskfingur er að drepa
fiskinn öðrusinni. Fiskfingurinn
afneitar fiskinum í sinni eðlilegu
myndn bæði hvað varðar form og
bragð. Fjölskyldan í Nígeríu sem
heldur matarveislu fyrir börnin
sín tíu með íslenskan þorskhaus
og beingarðinn sem fylgir gerir
hins vegar afrek. Mörgum sinn-
um reyndi ég að komast að því
hvernig Nígeríumenn matreiða
skreið en hitti alls staðar fyrir fá-
fræði og fyrirlitningu.
Saltfiskur er Norður-Atlants-
hafsvara sem Suður-
Evrópumenn kunna best að
meta. Þeir borðuðu hann af því
þeir voru kaþólskir eða of fátækir
til að eiga ísskáp. í dag halda þeir
áfram að elska hann, þurrkaðan
og illþefjandi. Þeim líkar hann
ekki af því hann sé heilbrigður
matur, heldur af því hann er góð-
ur.
Martinique er frönsk eyja í
Kyrrahafinu þar sem saltfiskur er
þjóðarréttur. fbúunum finnst
hann bestur þannig:
Acrats
Saltfiskur
hvítlaukur
laukur
rauður pipar (cayenne)
1 egg
hveiti
mjólk
timian
lárviðarlauf
steinselja
Leggið saltfiskinn í bleyti.
Merjið fiskinn í skál ásamt hvít-
lauk, lauk, pipar og jurtunum.
Blandið í annarri skál hveiti,
mjólk og eggi. Bætið fiskinum útí
deigskálina og djúpsteikið síðan í
smá bollum. Borðið heitt, volgt
eða kalt. Hlustið á Suður-
Ameríska tónlist með.
við hinum furðulegustu skilaboð-
um ef þeim er sagt að þau komi að
handan. Þetta kemur meðal ann-
ars fram í því að ótrúlegasta hyski
og pakk í lifanda lífi öðlast í huga
fólks eitthvert æðra innsæi við
það eitt að fara yfir blámóðuna
miklu og skilaboð frá slíku fólki
hvort sem þau koma í gegnum
drauma eða miðla virðast öðlast
eitthvert æðra mikilvægi. Málið á
einfaldlega að vera það í þessum
bransa að leita ekki langt yfir
skammt, forðast það að klæða
spásagnir í einhver dulargervi,
varast það að notfæra sér tiltrú
fólks og ekki nota einhver óræð
háspekileg rök til að útskýra ein-
földustu hluti.
Og þó svo að fólk trúi á sam-
bönd látinna við lifendur ber að
hafa í huga eftirfarandi sögu sem
Somerset Maugham skráði í einni
bóka sinna: Maugham hafði hitt
þekktan dulspeking sem að sögn
átti að geta kallað fram mögnuð
fyrirbæri. Skáldið sem var læknir
að mennt hafði mikinn áhuga á
líkamningafyrirbærum og spurði
dulspekinginn hvort það væri satt
að hann hefði náð því að kalla
fram anda sem væri sýnilegur og
áþreifanlegur og hegðaði sér eins
Lostinn
og lifandi vera.
„Jú“, sagði spekingurinn,
„þetta hefur einu sinni tekist hjá
mér. Faðir minn framliðinn birt-
ist svona stuttu eftir dauða sinn.“
„Nú“, sagði Maugham, „hvað
gerðist?"
„Það tók hann heilan klukkut-
íma að holdgast og það var greini-
legt að hann vildi koma til mín
mikilvægum skilaboðum", sagði
dulspekingurinn. „Allan þennan
tíma reyndi ég að ná sambandi og
spurði hann um síðustu erfðask-
rána hans sem hafði ekki fundist
þrátt fyrir mikla leit og önnur mál
sem vörðuðu fjölskylduna, en
ekkert svar. Loks þegar hann var
orðinn fullholdgaður leit hann
skarpt á mig og sagði: „Sonur,
kauptu eins mikið af hlutabréfum
í Oil-fyrirtækinu og þú getur, þau
eru á leiðinni upp.“ Síðan byrjaði
hann að gufa upp.“
„Og hvað gerðist?" spurði
skáldið.
Allir peningar fjölskyldunnar
voru settir í þessi hlutabréf... “
„Og svo?“
„Já svo töpuðum við næstum
öllu. Pabbi hafði aldrei vit á
fjármálum.“
Heyrumst í næstu viku.
26 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 31. mars 1989