Þjóðviljinn - 07.04.1989, Blaðsíða 2

SKAÐI SKRIFAR
Ég kveö Albert
Ég, Skaði, þekki líka hann Albert.
Það er naumast þú þekkir allan skrattan, maður, gætu menn sagt si
sona og það er ekki nema rótt. Ég hefi alltaf verið públíkmaður. Ég er til
dæmis sannfærður um að það er tóm vitleysa að ná eyrum manna
með því að koma fram í öllum þessum sjónvarpsstöðvum og útvarps-
stöðvum sem enginn veit lengur hvað er í og hvað ekki. Ég er mín eigin
sjónvarpsstöð. Þegar óg geng til dæmis upp og niður Laugaveginn þá
hefi óg átt tjáskipti við miklu fleiri en útvarpsmennirnir. Og þá hefi ég til
dæmis hitt hann Aibert, sem er að fara til Frans, blessaður öðlingurinn.
Við vorum saman í fótbolta í gamla daga við Albert þar til hann braut
á mór nefið þegar við ætluðum báðir að skora mark í einu, en ég hefi
löngu fyrigefið honum það. Og meðan við vorum báðir í Sjálfstæðis-
flokknum þá var óg alltaf velkominn heim til hans, hvort sem var fyrir
mat eða eftir mat.
En svo komu þessi leiðindi með Borgaraflokkinn og þá hætti óg um
stund að heilsa Alberti því óg vil virða minn Formann og engar refjar.
En nú er Albert búinn að sjá að sór og svo er hann að fara karlhólkurinn
og ég mátti til með að segja við hann eitt orð.
Finnst þór aldrei, Albert, spurði ég, að þeir hafi verið að plata þig
þessir stjórnarkarlar með því að senda þig úr landi og eyðileggja svo
Borgaraflokkinn?
Nei, sagði Albert. Það hefur mér aldrei dottið í hug. Ég er elskaður
og virtur í Frakklandi, það vitum við Jón Baldvin báðir. Meira að segja
Ólafur Ragnar hefur komið auga á þetta líka. Ég er ekkert að væna
þessa góðu drengi um neitt fals, það kemur mér ekki til hugar.
En nú hafa sumir og ýmsir verið að ergjast í þér út af Hafskipum og
fleiru...
Ég skal segja þér eitt Skaði, ég hefi aldrei skilið þetta með Hafskip.
Þetta voru góðir drengir sem ég reyndi aðeins að góðu. Og ég átti þar
engra hagsmuna að gæta því ég hefi aldrei gert annað en vera í
þjónustu fólksins eins og við vitum báðir. Maður vinnur hjá Hafskipi og
Utvegsbanka af mestu heilindum og fær svo bágt fyrir! Veistu það,
Skaði, ég held það sé bara eitthvað að þessu þjóðfélagi.
Þú hefur verio mikið í fyrirgreiðslunni Albert, sagði ég.
Já Skaði, og það er það eina sem vit er í. Hugsaðu þér allt þetta fólk
sem er í vandræðum og veit ekki að það er fullt af allskonar opinberu fé
sem réttur maður getur gefið því af sínu örlæti. Ég er maður góðhjart-
aður Skaði og ég skal segja þór: mig munar ekkert um að standa í
sona reddingum. Ég er eins og dyr, Skaði, hver sá sem gengur inn um
mig, hann er seif eins og segir í Biblíunni, hann mun ganga inn og
ganga út og fá fóður. Það er líka þessvegna sem margir gráta það
þungum tárum að ég er að hverfa af þingi. Það var ein stúlka sem
vinnur hérna sem sagði: Hver á nú að hugsa um litla manninn? Og ég
fór að hugsa um þetta líka og ég varð einhvernveginn svo dapur allur
og lítill í mér, Skaði, ef þú bara vissir það. En ég hugsaði sem svo: Nei,
Albert, þetta dugir ekki. Skyldan kallar. Einhver verður að passa litla
manninn í félagi þjóðanna, það er að segja (sland í París. Það er eins
og þa^endur: inanan skamms sjáið þér mig ekki og aftur innan
skamms munuð þér sjá mig.
En hvað um Borgaraflokkinn?
Hvað varðar mig um þann flokk? Ég stofnaði hann en svo breytti
hann um stefnu.
Hvaða stefnu Albert?
Mína stefnu auðvitað.
Og ætlar þú kannski að koma til liðs við okkur Sjálfstæðismenn aftur
Albert?
Ég er ekkert að útiloka það, sendiherra verður að fá að vasast í
pólitík ef honum leiðist, hvað heldurðu. Ég er í rauninni sami Sjálfstæð-
ismaðurinn og ég hefi alltaf verið. Ég hefi alltaf haft mestu ánægju af
mínu óeigingjarna starfi fyrir flokkinn og mér þótti sorglegt að yfirgefa
hann, það segi óg satt Skaði.
Já en úr því þú hefur alltaf verið Sjálfstæðismaður Albert, af hverju
fórstu þá? Menn eiga að vera kyrrir í sínum flokki Albert, það lærðum
við ungir menn.
Það skal ég segja þér Skaði. Ég gerði það ekki fyrir sjálfan mig að
ganga úr Sjálfstæðisflokknum. Ég gerði það fyrir Sjálfstæðismenn.
Fyrir Sjálfstæðismenn? hváði ég.
Já Skaði minn. Ég gerði það til að Sjálfstæðisflokkurinn fengi ekki
ámæli af mér út af þessum misskilningi með Hafskip. Ég gerði það líka
til að óánægðir menn lærðu það betur - sumpart í mótlæti innan
flokksins, sumpart í huldubaráttu með mér- hve mikils virði það er að
vera sameinaður Sjálfstæðisflokksmaður. Það er eins og segir í Bilbí-
unni: Ef að sáðkomið ekki deyr, þá mun það ekki ávöxt gefa.
Albert, sagði ég hrærður, ég þakka guði fyrir að þú ert ekki eins og
aðrir menn....
GA
RÐINUM
HÚSVERNDAR-
FRAMTAK?
Nú erstjómin (Fríkirkjusafnað-
arins) búin að losa sig við bæði
prestinn og söfnuðinn og eftir
standa kirkjan og safnaðar-
heimilið mannlaus.
Morgunblaóió
SÉR SKEFUR SKÓF
ÞÓTT SKAFI
En ef við færum nú að þreifa
ofaní skófnapott þann sem hin út-
völdu stjómvöld hafa verið að
hræra í undanfarin ár, þá verður
ekki komist hjá því að þukla þar
um hinar ógeðslegustu bruna-
skófir sem ekki með neinu móti
eru svo hreinsaðar frá botninum,
að potturinn með öllu saman
verði ekki svo illa farinn, að ekki
megi með öllu henda, hvað stór
og veglegur sem í upphaflegri
gerð sýndist glansandi spegilfag-
ur og fínn.
Morgunbladiö
LIÐSEMD PREST-
ARNIR LÖGÐU...
Fyrrum sóknarprestar aðstoð-
uðu kvefaðan kór.
Morgunblaöió
ÞÚ VEIST HVAÐ ÉG
MEINA
Hvað er til dæmis meira
spennandi en tveir fílsterkir harð-
ir karlmenn að glíma?... Við kon-
urnar verðum að vara okkur,
annars sitjum við eftir með froðu-
kennt þjóðfélag. Hörðu málunum
verður ekki sinnt.
Morgunblaóló
HVAÐ ER HLAND
MILLI VINA?
Hann sagði að ástæða rifrildis-
ins hafi verið sú að íslendingur-
inn meig í brugggtunnu sem Sví-
inn og fleiri áttu. „Það skipti nú
samt ekkert svo miklu máli, við
vorum allir búnir að drekka úr
þessari tunnu, þetta voru það
margir lítrar að það skipti engu
máli,“ sagði sjónarvotturinn.
Tíminn
HINN DULDI
DRAUMUR FJALL-
KONUNNAR
Amma átti amrískan tengda-
son
en hann drakk sig loks í hel.
Eurovlaiontoxti í ár.
ISLANDS ÓHAM-
INGJUVERÐUR
ALLT AÐ VOPNI
Getur ábyrgur maður verið
þekktur fyrir að leika sór í skíða-
lyftum og lúxuslífi þegar amstrið
heldur áfram að leika íslenskan
almenning grátt? Hvernig vegnar
heilli þjóð þegar maður hættir að
fyigjast með henni og taka þátt í
raunum hennar?
Ellort Schram í DV.
2 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ