Þjóðviljinn - 03.05.1989, Page 16

Hvernig finnst þér við-
brögð Davíðs Odd-
sonar borgarstjóra í
Fossvogsdalsmálinu?
Sigríður Lárusdóttir,
bankastarfsmaður
í Kópavogi:
Mér finnst þau svolítið einstreng-
ingsleg.
Orri Hlöðversson
nemi:
Mér finnst viðbrögðin nokkuð
harkaleg og bera vott um hefni-
girni. Það ætti að athuga alla
aðra staði en Fossvoginn fyrir
hraðbraut. Þetta ætti bara að
vera grænt svæði.
Kristín Pálmadóttir
húsmóðir:
Fyrir neðan allar hellur.
Heimir Guðmundsson
pípulagningamaður:
Mérfinnst hann taka svolítið stórt
uppí sig. Þetta er óvarlega sagt af
manni í hans stöðu, ætli þetta
skemmi ekki fyrir honum?
Björgvin Pálsson
Ijósmyndari:
Mín skoðun í þessu máli stangast
á við skoðun Davíðs og Kópa-
vogsbæjar, ég vil hafa frjálst
grænt svæði þarna til útivistar.
þJÓÐVIUINN
__________Mlðvlkudogur 3. mat 1989 80. tölublað 54. ðroangur
SÍMI 681333
Á KVÖLDIN
C04OiR
ÁLAUGARDÖGUM
681663

BHMR-deilan
Vemleikinn er
stundum leiðinlegur
Kennarar gengu út affundinum með Ólafi Ragnari eftir hálfan annan
tíma af spennu, rökræðu og tilfinningum. Fjármálaráðherra:
Reiðubúinn að leggja samning háskólakennaratil grundvallar
samninga við hvert BHMR-félag. Formaður HÍK: Leiðin tilað
styrkja skólakerfið er að borga þannig laun að hœgtsé að manna
störfin
Ef ekki semst næstu dægur lýk-
ur kafla óformlegra viðræðna
í deilu BHMR og ríkisins og sátt-
asemjari tekur rnálin í sínar hend-
ur, sagði Ólafur Ragnar Gríms-
son á fundi með HIK-kennurum í
gær, og gripu kennarar þá yfir-
lýsingu strax á lofti sem beiðni -
eða hótun - um sáttatillögu frá
Guðlaugi. BHMR og ríkið hafa
ekki nálgast í viðræðunum, og
fundurinn hefur varla örvað
samningsfýsi aðila.
Ljóst er að Ólafur Ragnar
hafnar sjálfum hugmyndafræði-
grundvelli BHMR-krafnanna -
markaðslaunakenningunni - og á
móti neitar forysta kennara að
„treysta" nýrri ríkisstjórn og telja
Ólaf Ragnar hinn versta svikara
við málstað verkalýðsins. Niður-
staðan af fundinum sem HÍK
bauð til með því að skora á Ólaf
Ragnar Grímsson að mæta í
blaðaauglýsingum eftir viðtal við
hann hér í Þjóðviljanum er eigin-
lega engin nema sú að í verkfall
BHMR eru hlaupnar þvílíkar til-
finningar að búast má við að
dragi eftir sér mikinn slóða.
Ahrifarík sýnikennsla um sam-
stöðu kennara gegn ófyrir-
leitnum fjármálaráðherra? Eða
eru kennarar að fara á taugum?
Fundarlok urðu nokkuð óvænt:
Fundarstjóri, Þorlákur Helga-
son, krafði Ólaf svara um það
hvort BSRB-samningarnir væru
enn sá grundvöllur sem samn-
inganefnd ríkisins miðaði við.
„Er ríkið eftir fjögurra vikna
verkfall að leggja fram BSRB-
samninginn og ekkert annað?
Þetta er orðið leiðinlegt, alveg
hundleiðinlegt!"
„Veruleikinn er stundum
leiðinlegur,“ sagði Ólafur Ragn-
ar og endurtók fyrri yfirlýsingar
um að hann væri reiðubúinn að
gera samninga í sama dúr og við
háskólakennara, en launaliðir
gætu ekki verið öðruvísi en í þeim
samningum sem þegar hefðu ver-
ið gerðir við sjötíu til áttatíu þús-
undlaunamenn... Komst hérmeð
mikil hreyfing á fundinn og var
meirihluti fundarmanna rétt
ókominn útúr salnum þegar
fundarstjóri túlkaði brottförina
sem kröfu um fundarslit.
Ljóst er að kennarar fóru von-
sviknir af fundinum, og hafa ef til
vill búist við að Ólafur Ragnar
kæmi færandi hendi. Ef til vill
hleypti það illu blóði í fundar-
menn að lítið hafði breyst í nýju
tilboði samninganefndar ríkisins
frá morgninum. Ef til vill veldur
það líka að BHMR stendur nú
eitt uppi í deilu sem aldrei stóð til
að háð yrði uppá eindæmi og vik-
um saman.
Þannig voru gerð nokkur hróp
að skólameistaranum Ingólfi A.
Þorkelssyni þegar hann hvatti
bæði ráðherrann og HÍK-
forustuna til að færa háskóla-
kennarasamningana yfir í fram-
haldsskólana, nú yrðu menn að
fara að íhuga hversu langt yrði
komist.
Ólafur Ragnar var gagnrýndur
fyrir það mörgum fundar-
mönnum að reyna að reka fleyg í
samstöðu BHMR, nota þá aðferð
að deila -og drottna. Ólafur
Troðfullur Sóknarsalur á fundi
HÍK með Ólafi Ragnari og átti
Þorlákur Helgason fundarstjóri
stundum fullt í fangi með skap-
heita verkfallsmenn. (Mynd: Jim)
neitaði þessu, en ítrekaði þau
ummæli sín úr Þjóðviljaviðtalinu
frá því á föstudag að hann hefði
viljað sérstaka kennarasamn-
inga, en BHMR hefði læst sig
saman og gert lausnir á deilunum
miklu erfiðari. Háskólasamning-
arnir væru dæmi um hvernig slíkir
samningar gætu verið, og í KÍ-
viðræðunum hefði náðst veru-
legur árangur um ýmis sérmál
kennara (úr salnum: það er lygi).
Það var líka rætt um Sóknar-
samningana sem fengu heldur
dræmari undirtektir hjá fundin-
um en Ólafi Ragnari („Þið skuluð
bara hlæja að kjörum Sóknar-
kvenna“ - „Þær eyða ekki sjö
árum í starfsmenntun“ - „Þetta
eru margt einstæðar mæður..." -
„Rekast Sóknarkonur verr í
hjónabandi?“), og einsog áður
sagði gerði formaður Alþýðu-
bandalagsins hríð að markaðs-
laununum - hver eiga að vera
markaðslaun lögfræðinga í ríkis-
þjónustu? Við hverja eiga þeir að
miða? Og hvaða hugsunarhætti
lýsir þetta? Það á ekki að meta
menntun útfrá markaðsforsend-
um. Er kannski næst að biðja um
markaðsskóla? -Þeir koma ef þú
semur ekki við okkur strax!
Þótt orðaskipti ýmis væru
skemmtileg var tónninn víða
stríður og stundum fullur heiftar.
Margrét Heinreksdóttir oddviti
lögfræðinga í ríkisþjónustu hóf til
dæmis ræðu sína með því að hún
væri hér stödd gegn vilja sínum
og vildi ekki „sitja undir ræðum
þessa manns“.
Og tókust ekki samningar á
fundinum sem HÍK fékk fjár-
málaráðherra til í Sóknarsalnum í
gær. -m