Þjóðviljinn - 09.06.1989, Blaðsíða 2

SKAÐI SKRIFAR
Ég reyni
að skilja
mjóikurverkfallið
Nú dundu þau ósköp yfir mig, Skaöa, að út til landsins barna barst
áskorun frá þeim Ásmundi Stefánssyni og Ögmundi Jónassyni, að
eigi skyldi mjólk kaupa í þrjá daga. En það skal strax fram tekið aö ég
er vanur að þamba hálfpott af mjólk á morgnana og gefa kettinum
mínum að súpa líka.
Nú voru góð ráð dýr.
Þau voru svo dýr að ég hefi verið mjög klofinn og tættur í málinu eins
og hvert annað Alþýðubandalagsfélag.
Fyrir það fyrsta: á ég að vera að hlýða kalli svona manna eins og
Ásmundar og Ögmundar? Þetta eru kommar alltsaman, Ijóst eða
leynt, og vilja engu eira þar sem þeir hlaupa lafmóðir á eftir einhverju
sem þeir kalla framfærsluvísitölu og ná henni aldrei sem betur fer. Ekki
fer ég að styðja slíka menn. En ef ég nú neita að styðja þeirra
mjólkurbann, þá koma önnur vandræði upp. Þá er ég farinn að styðja
þessa framsóknarkommastjórn sem situr ofan á hinni íslensku þjóð-
armeri og ber fótastokkinn og keyrir í magrar síður hennar skattaspor-
ana.
Ja þvílíkt líf, ég segi ekki annað en það.
Ef óg styð mjólkurbannið þá er ég að styðja kommana. Og ef ég styð
það ekki, þá er ég að styðja þá líka. Þessir kommar eru út um allt, bæði
með mér og á móti mér en þó einkum upp á móti sjálfum sér og svona
hringveltumst við áfram eins og lambaspörð niður hjarnið á fjallinu
heima þegar ég var ungur sveinn.
Svo voru frænkur mínar að atast í mér út af þessu líka, það er eins og
fyrri daginn, aldrei friður fyrir kvenfólki, verðbólgu né kommum. Þetta
eru plágurnar þrjár og þrisvar sinnum þrjár sem okkur plaga og pína til
endaloka sögunnar.
Þær voru báðar fylgjándi mjólkurverkfallinu. En þær tóku ekki sína
afstöðu á sömu forsendum.
Ég er, sagði Soffía, með mjólkurverkfallinu vegna þess að mjólkur-
þamb er óhollt.
Ég er með því, sagði Ingibjörg, vegna þess að mjólk er svo holl.
Þetta er mikill skoðanaágreiningur eins og hver maður getur séð og
þær hefðu náttúrlega ráðist hvor á aðra og rifið hvor úr annarri augun
ef ég hefði ekki staðið á milli sárasaklaus og spurt svona hálfringlaður
eins og maður er stundum á veikleikastundum sinnar pólitísku sálar:
Hvað meinið þið?
Ég meina bara það, að af mjólkurþambi verður fólk æðakalkað,
fyllist af kólesteróli, æðarnar í heiianum þrengjast, maður verður
heimskur og sljór og vambmikill, sefur of mikið og drekkur ekki þann
rauðrófusafa sem vera ber. (Innskot: ífyrra trúði Fía á gulrótarsafa, en
nóg um það). Því er ég að vona að þessi mjólkurstrækur verði mjór
mikils vísir og kýrnar fái að vera í friði með sína mjólk.
Hvað eiga þær að gera við hana? spurði ég.
Það er ekki mitt mál, sagði Soffía.
En hvað segir þú um málið Imba mín? spurði ég.
Ég ansa ekki þessu græningjafasistarugli hennar Soffíu um að
mjólk sé óholl eins og önnur matvæli úr dýraríkinu. Aldrei skal ég bíta
gras og mitt fólk. Eða til hvers heldur þú Soffía að við konur höfum börn
á brjósti ef ekki vegna þess að mjólk er holl, nærandi, orkugefandi,
örvandi til holds og anda? Og ekki veit ég betur en karlinn þinn væri
dauður úr timburmönnum ef hann gæti ekki þambað tvo potta af kaldri
mjólk á mánudögum.
Stopp, sagði ég. Öngvar persónumeiðingar hér! Og þú ert ekki búin
að segja mér hvers vegna þú ert þá fylgjandi mjólkurstræknum fyrst
mjólk er svona góð.
Ég geri það vegna vitundarvakningarinnar, sagði Ingibjörg.
Vitundarvakningarinnar? hváði ég.
Já, sagði Imba. Það verður að sýna þessari ríkisstjórn að alþýðunni
er alvara. Og þá þýðir ekkert að vera að stræka á bensín eða eitthvað
slíkt sem öllum er sama um og mundu byrgja sig upp af fyrirfram ef þeir
kærðu sig um. Það verður að finna táknræna strækvöru, einhverja
sem snertir djúpt ieyndardóma sálarlífsins sem felast langt undir hinu
hagpólitíska yfirborði. Og hvað er þá betra en mjólkin, lífmagnið sjálft,
sem eitt sinn streymdi fram úr brjóstum vorra mæðra og skemmdi
aldrei sín börn, eins og skáldið kvað. Og ef að almenningur hefur lært
að fóma því sem er honum mikils virði, hefur þjálfað sig svoiítið í
þjáningunni, þá mun eftirleikurinn auðveldari í næsta kjaraslag þegar
við endanlega steypum kapítalistunum, SÍS, verklýðsforystunni og
ríkisvaldinu. Þá munum við leyfa okkur að svamla eins og okkur lystir í
spenvolgu mjólkurhafi framtíðarinnar, væni minn.

2 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 9. júní 1989
ROSA-
I GARÐINUM
VANDASAMT
SPURSMÁL
Það mætti líka velta því fyrir
sér hvort það beri góðum aga
vitni að kveikja í mannvirkjum
eins og gerst hefur á liðnum
árum.
Bæjaríns besta
SJALDGÆF HREIN-
SKILNI
Þessi viðbjóðslegi hryllingur
verður nú sýndur aftur af annar-
legum ástæðum.
Bíóauglýsing í Bæjaríns
besta
AF SKIPAÁSTUM
Gunnvör þótt þú sért orðin
gömul og fúin eins og ég
þá er botninn á þér svo þokka-
fullur
að mér fór að standa
þegar ég sá þig fyrst upp í slipp.
Vestfirðingur
SÁ SEM Á FJÁR-
SJÓÐ í JÖRÐU...
Hefðu borgarráðsmenn verið
sammála um að Kirkjugarðarnir
ættu fremur að jarða fólk en ekki
fjármuni.
Tíminn
VITURLEG
ÁLYKTUN
Gurr gurr,segir froskurinn og
heimskulega opnar stóran munn-
inn. Hljóðin virðast koma ein-
hversstaðar neðan úr rassi, enda
dettur fæstum í hug að trúa einu
einasta orði sem hann segir.
Morgunbiaðiö
LAUSNÁGJALD-
PROTAVANDA LOÐ-
DÝRABÚSKAPAR-
INS?
Uppvíst er orðið að nokkrir
þeirra poppfasistanna sem til-
heyra samtökunum Örkin voru
hér á ferð í fyrra í þeim hugleið-
ingum að hleypa minkum úr búr-
um sínum.
Tíminn
ER TIL ANDLEGUR
PJÓFNAÐUR?
Því virðist sem einhver hafi
efnislega stolið skjölunum.
MÖRG ER
KJARALEIÐIN
Tíminn
Mjög misjafnt er eftir lífeyris-
sjóðum hversu stór hluti iðgjalda
fer í rekstrarkostnað. Þess eru
nýleg dæmi að allt að 41% af ið-
gjöldum fari í rekstrarkostnað
við skrifstofu.
Tíminn
EIGUM VIÐ EKKIAÐ
HÆTTA PESSU
RUGLI DENNI?
Kjósendur eru á móti stjómum
og vilja engar stjómir hafa, allt
frá því að Danir vom að ríða hús-
um á Bessastöðum.
Tíminn
SKELFILEG
ER SÚ FIRRING
Skjólstæðingar Jóns em ekki
vanalegar göturottur heldur hvít-
ar og rauðeygðar
rannsóknarstofurottur... Að-
spurður kvaðst Jón forðast að
mynda tilfinningatengsl við skjól-
stæðinga sína.
Morgunblaðið