Þjóðviljinn - 16.06.1989, Blaðsíða 2

SKAÐI SKRIFAR
Ég mynda
nýja stjóm
Ég, Skaði, var svo glaður þegar ég vaknaði í morgun, ef þið bara
vissuð... Ég var svo glaður vegna þess að nú er þessi stjórnarómynd
hans Steingríms komin í rass og rófu og enn neðar í sínu fylgi en
Sjálfstæöisflokkurinn minn kominn með meirihluta atkvæða og þarf
hvorki á krötum né Kvennó að halda.
Loksins loksins getum við farið að gera eitthvað og stjórna landinu
einir og sér og án þess að eiga það á hættu að kratarnir pissi á sig af
hræðslu við að hverfa alveg í vorum faðmi og án þess að Framsókn
reki sínar forneskjulegu ullarklippur í bak vort þegar verst stendur á.
Já, loksins loksins, sögðu þeir líka frændur mínir, Gísli útgerðar-
maður, Eiríkur frystihússtjóri og Helgi iðnrekandi (mublur og fleira),
sem komu í heimsókn til mín að skála fyrir upp kominni stöðu.
Mér líst vel á þetta í Morgunblaðinu, sagði ég, að mynda nú Sjálf-
stæðismannastjórn þar sem svona garpar úr atvinnulífinu eins og þið
hressið upp á stefnuna og verðið ráðherrar.
Jamm, sögðu þeir. Það væri himneskt.
Lífið ER himneskt, sagði ég. Og hvað mundum við svo gera fyrst af
öllu.
Skapa rekstrargrundvöll með almennum ráðstöfunum, sagði Gísli.
Það liggur í augum uppi, sagði Eiríkur.
Eins og hver maður getur séð, sagði Helgi.
Og hvað er almenn ráðstöfun? spurði ég'
Það er nú til dæmis að fella gengi krónunnar fljótt og vel, sagði Gísli
útgerðarmaður. Þá fáum við alminnilegt verð fyrir fiskinn.
Nei, sagði Eiríkur frystihússtjóri. Gengisfelling er eiginlega ekki
almenn ráðstöfun heldur bara svona sérstök. Þú, Gísli bróðir, ekki
skuldar þú hálft sent í útlöndum. En ég skulda helling í dollurum fyrir
græjurnar sem ég setti upp í fyrra. Ef þú lækkar gengið þá hvolf ast þær
skuldir yfir mig eins og hland úr fötu.
Hvað segir þú Helgi minn? spurði ég.
Ja, ég segi svona ýmislegt. Það er fínt að fella gengið meðan ég er
að flytja út Helgastólinn til Kanada. Það er alveg stórsnjallt. En það er
vont að fella gengið þegar ég er að flytja inn hráefnið í eldhús-
innréttingarnar. Það er blátt áfram skemmdarverk. Það spennir verðið
bara upp úr öllu valdi.
Hvað skal gera Gísli? spurði ég.
Ekkert mál, sagði hann. Hvenær hefur þetta ekki reddast ef við
erum samtaka um að leggjast á andskotans kaupið? Það er það sem
gerir allt vitlaust hér á landi. Þið vitið það allir, að fólk er lagst í svo mikla
eyðslu og vitleysu, það gengur bara ekki.
Nú heyrðist mikið píp úti á götu og Gísli gekk út að glugganum. Það
var sonur hans, hann Gísli litli, sem sat í bíl og pípti því hann vildi að
karlinn kæmi og héldi áfram að frílysta þá um bæinn. Gísli bað hann
vera rólegan meðan hann ræddi um alvörumál lífsins.
Þetta er alveg nýr Bens sem þú átt Gísli, sagði ég.
Já, útgerðin gaf mér þetta í afmælisgjöf, sagði Gísli. Jamm en hvað
ég vildi sagt hafa: það er alltof mikil eyðsla í landinu og þetta eilífa
kaupmáttarhræsnistal. Ég þoli það ekki.
Eiríkur var þessu alveg sammála.
Flökunarkerlingarnar fóru til Spánar í hitteðfyrra, sagði hann, svona
vandræðalegur allur og aumur eins og hann bæri sjálfur ábyrgð á því
sukki.
Já, sagði Helgi, og togaði í sinn gisna hökutopp. Það er náttúrlega
alveg rétt, að kaupið hjá mínu fólki er alltof hátt miðað við svona hitt og
þetta. En ég vil ekki skerða kaupmátt landsmanna almennt; ef enginn
getur keypt neitt nema mjólk, gos og bensín, hver á þá að kaupa
mublurnar mínar?
Geturðu ekki haldið svona mublulottó? spurði Gísli.
Þetta er náttúrlega heilmikið mál, sagði Éiríkur.
Hvað ætliö þið að gera strákar. Ætlið þið að fella gengið? Ætlið þið
að frysta kaupið?
Velstu-hvað, Skaði, sagði Gísli, við ætlum að hætta öllum ríkisaf-
skiptum.
Já, sagði Eiríkur. Við ætlum að leggja niður alla þessa sjóði og
bjargráð og millifærslusukk sem eru feitar ær og heilagar kýr þeirra
Steingríms og Ólafs Ragnars.
Einmitt, sagði Helgi. Það er þó víst og satt.
Nú þekki ég mína menn, sagði ég fagnandi.
Já Skaði, sagði Gísli stórútgerðarmaður. Við leyfum ríkisandskotan-
um ekki að stinga sínu nasvíða trýni ofan í reksturinn.
Kemur ekki til greina, aldrig i livet, sagði Eiríkur sem er vanur að
sletta pinkulítið dönsku þegar hugur hans lyftist.
Aldrei, sagði Helgi. Nema náttúrlega...
Nema hvað? spurði ég.
Nema náttúrlega eitthvert vandræðaástand komi upp eins og alltaf
getur verið í rekstri, sagði Helgi.
Já vitanlega, sagði Eiríkur.
Aðsjálfsögðu, sagði Gísli. Ríkið verðuraðfinnatil ábyrgðar líka, það
segir sig sjálft.
/
Ví RÓSA-
1 GARÐINUM
SÉÐ HEF ÉG KÖTT-
INN SYNGJA ÁBÓK
Ég vil að lokum minna á ícjör-
orð Borgaraflokksins: flokkur
með framtíð.
Grein í DV
VIÐSKULUM
ELSKA OG VIRÐA
VORN ARFAKÓNG
Það kemur niður á þjóðinni
allri ef stjórnvöld eru einangruð
og illa þokkuð.
Leiöarí íDV
HÉR VANTAR TIL-
FINNANLEGA NIÐ-
URGREIÐSLUR
Mig langaði til að vekja athygli
á því hve dýr Andrésar andar
blöðin eru orðin. Ég hefi lengi
keypt þau handa guttanum mín-
um en sé mér nú ekki lengur fært
að gera það vegna verðsins.
DV
HAGRÆNT ÞJÓÐ-
RÁÐ GEGN ELLINNI
Hópur sérfræðinga hefur kom-
ist að þeirri niðurstöðu að
reykingamenn greiði nokk-
urnveginn opinberan kostnað af
nautninni með núverandi sölu-
skatti á vöruna.
Ástæðan er sú að þeir ná sjald-
an háum aldri og ríkissjóður losn-
ar því við að greiða þeim ellilaun
og ýmis konar þjónustu sem gam-
alt fólk á rétt á.
Morgunblaðið
EN MENNIRNIR
EKKI
Tímarnir breytast og bankarnir
með, segir Tryggvi Pálsson
bankastjóri Verslunarbankans.
Morgunblaðið
EKKI ERRÁÐNEMA
í TÍMA SE TEKIÐ
Telja þessir menn brennivín og
öl virkilega til lífsnauðsynja og
ætlast þeir til að mæður láti slíkar
veigar á pela barna sinna?
Morgunblaðið
MEÐ VÍKINGUM
ANDANS UM STAÐI
OG HIRÐIR
Fram að þessu höfðu ítalirnir
átt staðinn, en þegar Árni John-
sen byrjaði að syngja Eyjaslagara
og við að syngja urðu þeir að lúta
í lægra haldi. Eftir þriggja klukk-
utíma stanslausan söng gengu ít-
alirnir til liðs við okkur og reyndu
eftir bestu getu að raula með.
Fréttir
EKKI KOMIÐAÐ
TÓMUM KOFUNUM
HÉR
Áður en köku er skipt verður
annaðhvort að baka hana eða út-
vega með öðrum hætti.
Tímarítið Stefnir
2 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ j Föstudagur 16. júní 1989