Þjóðviljinn - 30.06.1989, Blaðsíða 3

FERÐABLAÐ
ki bara að þessu til að græða
Svo er það síðast en ekki síst að
benda á hve vel Laugarvatn er í
sveit sett að því leyti að þaðan er
mjög stutt að fara á marga fallega
staði. Margir eru hér um kyrrt í
nokkra daga vegna þess hve stutt
er að fara að Gullfossi og Geysi,
til Þingvalla, í Þjórsárdal, að
Heklu og í Skálholt. Fólk fer
jafnvel héðan að morgni í Kerl-
ingarfjöll og snýr aftur að
kvöldi.“
Hér eru sögufrægir staðir. Er
eitthvað um að fólk komi hingað
gagngert til að vitja þeirra?
„Já, aðeins. Þá kemur það oft-
ast úr Skálholti þar sem því hefur
verið greint frá afdrifum Jóns
Arasonar og sona hans, Björns
og Ara. Þeir voru sem kunnugt er
höggnir þar 1550 en þegar Norð-
lendingar sóttu líkin fluttu þeir
þau hingað og þvoðu hér við litla
laug sem nefnist Vígðalaug og er
rétt hjá gufubaðinu. Þar eru enn
sex steinar sem líkin voru lögð á.
Þeir völdu þessa laug vegna þess
að hún var vígð strax eftir að ís-
lendingar tóku kristna trú árið
1000 og hér létu Norðlendingar
skírast þá.“
Svo við vendum okkar kvæði I
kross og víkjum að þér sjálfri.
Hve lengi hefur þú starfað hér?
„Ég hef verið hótelstýra frá
byrjun. Ég er fædd hér og uppal-
in, foreldrar mínir bjuggu hér og
faðir minn var hér kennari í 40 ár.
Þetta er fyrsta Edduhótelið. Þor-
leifur Þórðarson var forstjóri
Ferðaskrifstofunnar þegar því
var hleypt af stokkunum. Ég
hafði verið nemandi hans og
hann hringdi í mig og bað mig að
koma hingað með dóttur sinni.
Við opnuðum hótelið og síðan
ætlaði ég bara að vera við þetta í
hálfan mánuð en ílentist og sé
ekki eftir neinu því hér er gott að
vera. Síðan hef ég komið og verið
í tvo og hálfan mánuð á hverju
ári.“
ks
Menntaskólinn á Laugavatni og heimavistin á vinstri hönd. Á sumrin er
þar rekið elsta Edduhótel landsins.
ur og aftur. Og ég veit um einn
mann sem kemur hingað á hverju
ári, séra Emil B j örnsson, en hann
var hér í skóla á fjórða áratugn-
um. Hann sagði mér eitt sinn að
hann yrði bara að koma hingað á
hverju ári frá því hann lauk námi
hér þv£ það væri eitthvað sem tog-
aði í hann. Og þetta hef ég heyrt
marga segja. Ég veit ekki hvað
það er en það er einsog maður fái
einhverja orku hérna og manni
líður vel.
Nú, fyrir hinn almenna ferða-
mann er ýmislegt hér. Það er til
dæmis þessi landsþekkta blauta
gufa sem menn vilja ólmir baða
sig í. Lítill kofi var byggður yfir
hver og það hefur mjög róandi og
afslappandi áhrif á fólk að tylla
sér inní hann um stund. Segl-
brettin verða æ vinsælli með
hverju árinu sem líður og árabát-
arnir vekja alltaf lukku. Það eru
hestar leigðir út hér inní Miðdal
og hér eru margar mjög fallegar
fjallgönguleiðir, bæði inní Miðd-
al og vestur að Þingvöllum.
Hótelstýran með sinn matsveininn til hvorrar handar. Sigurberg Jóns-
son, Erna Þórarinsdóttir og Hafsteinn Daníelsson. Mynd: ks.
skapnum og setja farangurinn í
þurrkarann. Þetta fólk mætti
ekki í kvöldmatinn fyrr en nokk-
uð var komið framyfir miðnætti."
Hvað er það helst sem Laugar-
vatn býður ferðamanni uppá og
laðar fólk að staðnum?
„Það er nú svo að þegar fólk er
búið að vera hérna um einhvern
tíma þá langar það alltaf aftur að
koma. Þetta er mín reynsla. Þetta
er t.d. fólk sem verið hefur hér
lengur eða skemur við nám.
Margt af því vill koma hingað aft-
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3
Laugarvatn
Ferðasaga feröafælu
Frásögn afþví þegar Boggi blaðamaður lagði land undirfót meðfríðu
föruneyti og reyndi sitthvað nýtt
Það hefur mikið til síns máls
fólkið sem fullyrðir að heima
sé best og fer aldrei spönn frá
rassi. Undirritaður er í hópi þeirra
manna sem ann best sínu hlut-
skipti útafliggjandi með bók í
hendi eða hljómplötu á gramma-
fóninum og hefurtil skammstíma
haft ímugust á ferðalögum. Fer
alla jafna helst ekki út fyrir miðbæ
Reykjavíkur. Kannski er maður
sem ekki hefur farið út fyrir land-
steinana í 14 ár miður vel til þess
fallinn að hafa umsjón með
Ferðablaði Þjóðviljans. Þegar
það spurðist þar að auki hér inn-
anhúss í Síðumúla 6 að téður
manngarmur hefði ekki brugðið
sér út fyrir borgarmörkin í háa
herrans tíð fóru að renna tvær
grímur á vinkonur hans á auglýs-
ingadeildinni, samverkamenn og
hæstráðendur við útgáfu auka-
blaða. Þær sýndu hinsvegar
ótrúlegt snarræði og komu mál-
um svo í kring að Ferðaskrifstofa
íslands bauð blaöamanninum að
dvelja yfir helgi á Edduhóteli hvar
á landi sem hann kysi sjálfur. Að
sjálfsögðu mætti hann hafa fjöl-
skylduna með sér!
Boð þetta bar brátt að, um
nónbil á föstudaginn, og svar
varð að berast svo gott sem um
hæl. Eftir að hafa borið málið
undir betri helminginn lét blaða-
maður slag standa og þáði boðið.
Hvert hann kysi að halda? Að
Laugarvatni. Hvers vegna þang-
að? Fyrir því voru tvær gildar
ástæður.
í fyrsta lagi hafði blaðamaður
komið þangað áður, fyrir réttum
20 árum í fylgd móður sinnar, og
því var ekki jafn mikil hætta á því
að staðurinn kæmi honum jafn
gersamlega á óvart og aðrir
Edduhagar. Og í öðru lagi þá eru
Edduhótelin á Laugarvatni nær
Reykjavík en önnur slík. Sem sé
eins stutt ferðalag og mögulega
varð komist af með einsog í pott-
inn var búið.
Á Laugarvatni eru tvö Eddu-
hótel, í Húsmæðraskólanum og
Menntaskólanum. Við dvöldum
á því síðarnefnda. Þar var viður-
gjörningur til stökustu fyrir-
myndar, matur mikill og góður,
starfsfólkið kátt og lipurt og
kyrrð og ró í svefnskálum. Allt
var það harla gott. Veður var og
með miklum ágætum.
Við renndum í hlað að kveldi
föstudags eftir stórslysalaust
ferðalag. Snæddum ágætan
kvöldverð og gengum þvínæst til
náða. Sjálf Jónsmessunótt gekk
um garð björtum fótum og mjúk-
um en við urðum þess ekki vör,
sváfum draumlaust og gleymdum
að baða okkur uppúr dögginni.
Árla var risið úr rekkju á
Jónsmessumorgni. Dagurinn var
fríður sýnum og lofaði góðu, sól
skein í heiði og úr trjáþykkninu
við rætur Laugarvatnsfjallsins
barst fagur fuglajarmur. Enda fór
svo að áður en sól gekk undir
hafði blaðamaður komið ótrú-
lega miklu í verk, séð og upplifað
reiðinnar býsn í fyrsta sinn.
Fyrir hádegi fór hann að
Gullfossi og Geysi í fyrsta skipti.
Geysir var svo sem ekki mikið að
glenna sig en þeim mun meira
fjör í litla bróður hans, Strokki,
sem spýtti og blés í gríð og erg. En
telji maður sig eiga allskostar við
ellimóðan Geysi verður maður
hinsvegar ósköp lítill karl and-
spænis Gullfossi.
Af öðrum nýjungum sem á
Jónsmessu söfnuðust í fáskrúð-
uga ferðaflóru blaðamanns eru
þessar helstar: Fyrsta bátsferðin
á Laugarvatni. Fékk að róa í
fyrsta sinn og féll útbyrðis milli
báts og bryggju í fyrsta skipti.
Olli krampahlátri Laugvetninga.
í fyrsta skipti á ævinni voru engar
síðbuxur til skiptanna. Slys þetta
kom í veg fyrir að farið yrði í
gufubað í fyrsta skipti á lífsleið-
inni, á hestbak í annað sinn og á
seglbretti í fyrsta sinn.
Að kveldi þessa ljúfa dags fór
blaðamaður í stórfiskaleik með
dóttur sinni, skipti um bleyju á
syni sínum, skálaði í rósavíni við
konu sína og tók viðtal við gest-
gjafa sinn og matmóður, Ernu
Þórarinsdóttur. í rauðabýtið á
sunnudegi brunaði vísitölufjöl-
skyldan svo í bæinn og voru allir
limirnir hæstánægðir með helg-
arsprangið.