Þjóðviljinn - 21.07.1989, Blaðsíða 22

7 w 3 T 6“ (p ? 52 T~ 9 (o 52 10 ii 12
n H- JS' V \(o )? )S 52 ) 17- )8 19 15' f
)i IZ ? Zo V IS-' Zl zz 1Z V \9 l 1% 16
íz n 10 L 17- Ti 52 2ÍT i 3 Vo 52 1 (þ UL l
u V u Ue Z/ )<r 6 u 27- I? 6 3X Vo 52 17-
3 T~ ¥ T~ ) T 2? 12. (p 52 (s> 1S
V 17- 3 18 y 19 J? f V 10 “S 52 /? 2$
JZ 18 ? JZ (o Ý 28 IZ 16 l 52 n tsr
Jo (o 52 Zl ZT 1Z ¥ 3 b 2s 3 12 ? 52
3 R? 31 í V lo 7- 11 52 10 ? 5~ 28 52 tl
28 zí 19 uJ 1$ Zt If W~ X(o 2.9 52 1 lt 1/ 28
it L 'ti Zb V \Z, lo Uo T ZS- T 7- 1£~ 6
I i z Z(* 27- iz (o $2 ur Kp 13 28 IZ 52 /6 zs
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Verðlaunakrossgáta
Nr. 53
Setjiö rétta stafi í reitina hér fyrir neöan. Þeir mynda þá kvenmanns-
nafn. Sendiö þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans,
Síöumúla 6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 53“. Skilafrestur er þrjár
vikur. Verölaunin verða send til vinningshafa.
_ JohnTanner
HEILSUVERND
19 (d ).5 Z/ 1 11 2Í 16

Lausnaroröfyrirkrossgátu nr. 50var „Hólageröi". Dregið varúrréttum
lausnum og upp kom nafn Lilju Ingimarsdóttur, Skarösbraut 19, Akra-
nesi. Hún fær senda bókina „Ástir samlyndra hjóna" eftir Guðberg
Bergsson.
HEIMIIANNA
BÓKIN
UM
BAKVERKI
Hagnýt leíösögn um forvamir
og meðterö
/%
IDIINN
Verðlaun fyrir krossgátu nr. 53 er
„Bókin um bakverki" úr bóka-
flokknum um heilsuvernd heimil-
anna, eftir John Tanner. Iðunn
gaf út.
FJÖLSKYLDAN
SIGTRYGGUR
JÓNSSON
Smáatríðin vega þungt
Elskarðu maka þinn? Hvernig
lætur þú hann vita? Getur þú
sagt: „Ég elska þig?“ Hvenær
gerðir þú þetta síðast? Elskar
maki þinn þig? Hvernig veistu
það? Getur hann sagt það við
Þig?
Alltof oft rekst ég á það að
fólk, sem búið hefur saman í
nokkur ár, hefur gleymt sér varð-
andi þessi atriði og lítur á ást sem
sjálfsagðan hlut. „Hann/hún
hlýtur að elska mig.“ „Auðvitað
elska ég hann/hana.“ Þetta eru
svörin við spurningunum hér að
framan, en þegar ég spyr hvemig
viðkomandi láti það í ljós verður
oft minna um svör. „Ast þarf að
rækta“, er gömul klisja, sem oft
heyrist, en alltof margir gleyma
því samt. Auk þess eru fjölmarg-
ir, sem aldrei geta sagt þessi orð:
„Ég elska þig.“ Bæði eru þeir,
sem finnst svo mikil skuldbinding
felast í þeim, að þeim finnst þeir
ekki geta staðið undir henni, og
svo þeir, sem finnst þetta svo stór
orð, að ekki sé hægt að nota þau
án þess að vera 100% viss og það
getur maður jú aldrei verið. Stóra
ástin gæti verið hinum megin á
hnettinum, þó svo að maður hitti
hana aldrei. Hvernig veit ég að
þetta er sú manneskja sem ég
elska? Þessir einstaklingar eiga
við persónuleg vandamál að
stríða, sem þeir ættu að leita sér
aðstoðar við.
Hvernig eigum við svo að
rækta ástina? Vitanlega eru ekki
til neinar reglur um það, en það
sem mér virðist ætíð vanta, þegar
ástin er ekki ræktuð, er að parið
geti talað um ást og væntumþykju
og geti tjáð sig um hvað það
metur sem vott um slíkt. Við
þurfum að geta gert kröfur á
þessu sviði sem öðrum. Ef við vit-
um ekki hvað hinn aðilinn metur
sem vott um ást, geta ástarjátn-
ingar okkar misst marks þannig
að hinn aðilinn skilji þær ekki.
Það er ósjaldan að ég fæ svör á
borð við: „Ég er alltaf að hugsa
um hana/hann. í hvert sinn sem
ég tek ákvörðun hef ég hana/
hann í huga. Ég kem t.d. alltaf
beint heim úr vinnunni. Ég hugsa
alltaf um hvað hana/hann langi í,
þegar ég kaupi í matinn“ o.s.frv.
Þegar ég spyr makann: „Vissir þú
þetta?“ er svarið nánast alltaf
neitandi. Öll þessi orka hefur far-
ið til spillis og makinn skildi
aldrei umhyggjuna. Þetta er auk
þess tæplega það sem makinn
óskar eftir sem ástarjátningu.
Þetta ber meiri vott um undir-
gefni en ást, a.m.k. á meðan ekki
er sagt frá því að verið sé að gera
þetta fyrir makann.
Hvað gerir þú til að koma á
óvart, halda uppi spennu, láta
makann vita að þú munir eftir
honum o.s.frv. Hvenær komstu
síðast heim með blóm, lítinn
óvæntan pakka, skrifaðir smá
ástarljóð/bréf eða bara smá miða
um hvar þú sért, sem hefst á orð-
um eins og „ástin mín“? Hvenær
stakkstu síðast upp á því að þið
gerðuð eitthvað spennandi sam-
an? Bara þið tvö. Hvenær hrós-
aðir þú síðast fyrir æðislega
matargerð eða vel bónaða bílinn?
Hvenær komstu síðast með ,
morgunkaffi í rúmið eða hljópst
út í bakarí fyrir allar aldir á
sunnudegi til að ná í heit rúnn-
stykki eða súkkulaðiköku?
Svona mætti lengi telja og búa til
uppskrift að því hvernig rækta
GUÐNY
HELGADÓTTIR
MATUR
Enn af kartöflum
- sem þjóðin er að verða afhuga samkvæmt
skoðanakönnun
í síðustu viku var mér ásamt
vinkonu minni boðið í heilsdags-
reiðtúr með góðu fólki niður í
Landeyjar. Þá sá ég niður í Þyk-
kvabæinn, það fannst mér
skemmtilegt, því ég er eins og
áður getur kartöfluunnandi - en
nóg um það - hér á eftir fylgir
uppskrift eða hugmynd að súpu
sem ég elda stundum, sérstaklega
ef gleymst hefur að kaupa í mat-
inn.
Kartöflusúpa - og þó!
Uppistaðan er ca. 6-8 kart-
öflur, síðan fer ég í grænmetis-
skúffuna og næ mér í það græn-
meti sem mér finnst nothæft s.s.
gulrætur, sellerí (reyndar mjög
mikilvægt), lauk, 2-3 stk., púrru,
steinselju, papriku rauða eða
græna, hvítkál og hvítlauksrif.
Kartöflurnar skræli ég hráar og
sneiði, grænmetið saxa ég í spað
(eins smátt og ég nenni). Þetta
léttsteiki ég í potti, best að nota
olíu. Þegar mér finnst nóg komið
þá helli ég vatni yfir, það fer
þá eftir mannfjölda og magni
grænmetis. Þetta læt ég malla í
eina klukkustund, salta og pipra
og set grænmetiskraft ef með
þarf. Út í þetta set ég stundum
pylsur, en það er sjaldan sem ég á
þær.
Tilbrigði I er að steikja ca. 1-
lVi msk af góðu karrýi með græn-
metinu, þá verður þetta allt öðru-
vísi súpa en ótrúlega góð.
Tilbrigði II er að sleppa kart-
öflunum en nota allt áður upptal-
ið grænmeti, plús karrý og setja
linsubaunir eða nýrnabaunir
saman við til að gera súpuna mat-
armeiri. Þá er þetta reyndar ekki
lengur kartöflusúpa.
íöllum tilfellum ber ég sýrðan
rjóma með á borð og kraftmikið
brauð.
Kartöflur í rjóma
Og svo er hér ein mjög
skemmtileg að mínu mati og ég
hef notað þennan rétt sem aðal-
uppistöðu í máltíð - eða svokall-
aða léttmáltíð, en hún hljóðar
svo:
Kartöflur afhýddar og skornar
í sneiðar eða teninga, settar í eld-
fast fat með vatni í botninum. Ég
strái síðan engiferi yfir kartöfl-
urnar ásamt salti, pipar og press-
uðum ferskum hvítlauk. Helli
síðan rjóma yfir og þek fatið með
osti, annaðhvort í sneiðum, eða
rifinn. Þetta baka ég í ofni þar til
kartöflurnar eru mjúkar í gegn.
Tómatsalat m/mosarelluosti
í síðustu viku notaði ég tó-
matsalat með mosarelluosti með
þessum rétti:
Tómatar skornir í sneiðar og
settir í skál, léttsaltað og piprað,
blandað saman olíu og góðu vín-
ediki, hellt yfir tómatana og rifn-
um mosarelluosti stráð yfir. Þetta
salat er pottþétt.
eigi ástina. Hvenær sagðir þú síð-
ast: Ég elska þig?
Ekkert af þessu kostar mikla
peninga eða tekur mikinn tíma.
Meira að segja er það, að gera
þessa hluti öðru hvoru, ágætt ráð
til að slaka svolítið á í öllu stress-
inu sem fylgir okkur í dag. Þetta
eru í raun smáatriði, sem vega
þungt þegar viðhalda á ástinni. Á
sama hátt og rifrildin, smákýting-
urinn og útásetningarnar vega
þungt þegar drepa skal niður
ástina. Öll pör lenda í rifrildum
og kýtingi og ef þau gleyma að
styrkja ástina, verða það leiðind-
in, þunga andrúmsloftið og
spennan milli þeirra sem upp úr
stendur. Slíkt leiðir smám saman
til spurningarinnar: „Hvers
vegna er ég í sambúð með henni/
honum?“ og síðan til hugleiðing-
ar um skilnað og að lokum til
skilnaðar. Sambúðin er í rauninni
orðin leiðinleg og löngu hætt að
gefa það, sem hún gaf í upphafi,
þ.e. ást og væntumþykju.
22 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 21. júlí 1989