Þjóðviljinn - 02.08.1989, Blaðsíða 12
Gunnar Bjarnason
rafeindavirki:
Já, það má ríkisvaldiö gera, t.d.
núna varðandi Patreksfjörð. Ég
vona að landið leggist ekki í eyði,
það geta ekki allir verið á mölinni.
Álfgeir Marinósson,
starfsmaður í skipasmíði:
Já, það finnst mér. Það er
nauðsynlegt að hafa byggð um
allt landið.
Jan Hinje,
verkfræðingur Landsvirkjun:
Nei, mér finnast erfiðleikarnir
nægir fyrir. Við tökum vel á móti
öllum hér í Reykjavík.
Zophanías Sigurðsson
tæknimaður:
Þetta fer eftir því hvar er. En ég
held ég verði að segja já. Þetta
verður auðvitað allt að miðast við
hagsmuni heildarinnar.
■"SPURNINGIN11"
Á ríkisvaldið að koma í
veg fyrir að byggðar-
lög fari í eyði?
Anna Herskind:
Nei, það finnst mér ekki. Byggð-
arlög eins og aðir eiga að fara á
hausinn ef þau bera sig ekki.
PIÓÐVILIINN
Miðvikudagur 2. ágúst 1989 132. tölublað 54. árgangur
minjasafni Jósafats kennir margra grasa. Meðal annarra muna sem Jósafat hefur dregið að sér eru skipslíkön af innlendum sem erlendum
happafleytum. Mynd Kristinn.
SIMI 681333
Á KVÖLDIN
681348
ÁLAUGARDÖGUM
681663
Jósafat Hinriksson, vélaverkstæðisrekandi, styður sig hér við keðju-
stýrismaskínu úr einni af gömlu skútunum okkar, en Jósafat segir
hana hátt á annað hundrað ára gamla. Mynd Kristinn.
Sjóminjar
„Safnari af
lífi og sál“
Jósafat Hinriksson lœtursér ekki nægja að
smíða toghlera og selja úr landi - hefursett
upp sjóminja- og vélasmiðjusafn
í Súðarvogi
Um síðustu helgi var vígt með
pompi og prakt all sérstætt
minjasafn í Reykjavík, nánar til-
tckið að Súðarvogi 4 í húsakynn-
um Vélaverkstæðis J. Hinriks-
sonar. Það sem er ekki hvað síst í
frásögur færandi við þennan at-
burð, er að safnið er hugarfóstur
eins manns, Jósafats Hinriks-
sonar, vélsmiðjuiðnrekanda, vél-
stjóra og fyrrum sjómanns. Að
eigin sögn hefur hann loksins látið
verða af því að hrinda í fram-
kvæmd hugmynd sem hann hefur
lengi alið með sér.
Safnið sem hér um ræðir er
ærið fjölþætt. Þar er að finna
marvíslega muni tengda sjósókn
og vélsmiðjuvinnu. Meðal ann-
arra muna má nefna gamla báta-
mótora, gufuvélar, gömul eld- og
vélsmiðjuverkfæri, stýrimaskín-
ur, veiðitæki af ýmsum stærðum
og gerðum og líkön af skútum og
skipum.
Við opnunarathöfnina sl.
föstudag sagði Jósafat að hann
hefði verið haldinn söfnunarár-
áttu svo lengi sem hann myndi.
Því væri uppsetning safnsins að-
eins frekari viðbót þar á. Vijð
söfnunina sagðist hann þó hafa
notið aðstoðar margra góðra
manna sem gaukað hefðu að hon-
um einstaka hlutum við og við.
Að öðrum ólöstuðum hefur Ár-
mann Guðnason „góðmálms-
safnari“ þó verið einna drýgstur
með að létta undir með Jósafat.
Eru fjölmargir munir í safninu
komnir frá Ármanni.
Við opnun safnsins var sam-
ankominn mikill fjöldi gesta, vin-
ir og kunningjar Jósafats. Lúðvík
Jósepsson, fyrrverandi sjávarút-
vegsráðherra og aldavinur Jósaf-
ats, opnaði formlega safnið. í
tölu Lúðvíks við það tækifæri,
mæltist honum m.a. á þá lund að
ávöxturinn af söfnunarástríðu
Jósafts bæri vitni um áræðni,
dugnað og ræktarsemi til liðins
tíma. Ánægjulegt væri að sjá,
sagði Lúðvík, hve vel honum
hefði orðið til fanga. Jafnhliða
þessu starfi hefði Jósafat byggt
upp myndarlegt fyrirtæki.
-rk
<
I