Þjóðviljinn - 02.08.1989, Qupperneq 8

AUK/SlA k110d57-361
Til þess að kynnast landi og þjóð er nauðsynlegt að leita út fyrir borgirnar.
Á bílaleigubíl, með lestum eða rútum, siglandi eftir skurðum og síkjum
eða jafnvel gangandi.
Norður-England og þjóðgarðarnir Lake District, North York Moors,
Yorkshire Dales og Peak District búa yfir heillandi ósnortinni
náttúrufegurð ásamt fjölskrúðugu jurta- og dýraríki sem löngum hafa heillað
göngugarpa og náttúruunnendur.
Cornwall. Að aka milli litlu fiskiþorpanna á Cornwallskaganum er eins
og að skjótast aftur í aldir. Myndræn fegurð t.d. Clovelly, Lynton og
Lynmouth er ógleymanleg og Jamaica-kráin á Bodmin Moor er jafn
dulúðug og í samnefndri sögu Daphne de Maurier.
Suður-England hefur sannarlega margt að bjóða þeim sem njóta vilja
sólar og skemmtunar. Einkar milt loftslag, ljós strandlengja, pálmatré og
annar suðrænn gróður hafa gert suðurströndina að einum vinsælasta
sumarbaðstað í norðanverðri Evrópu.
Wales. Óvíða er að finna jafnmarga sögufræga kastala og kastalarústir og
í Wales. I grasi grónum hlíðunum, innan um sauðfé á beit eða sitjandi við
\ lítið vatn með stöng, gætirðu haldið að þú værir eina manneskjan í
\ heiminum.
Skotland. Skosku hálöndin hafa árum saman dregið að ferðamenn, með
hinu dularfulla Loch Ness, undurfagra Loch Lomond og hinu sérstæða
Great Glen, ekki síður en hinir heimsþekktu skosku golfvellir.
Leitaðu ekki langt yfir skammt. Fáðu nánari upplýsingar hjá
söluskrifstofum Flugleiða, Lækjargötu 2, Hótel Esju og Kringlunni,
eða hjá ferðaskrifstofum og umboðsmönnum um land allt.
FLUGLEIDIR
BRESKA FERÐAMALARÁÐIÐ
mm wmm-M
Wm '. é
wjnr f -’■/ fþ
Það!
Mjög brýn og ho^1
eftir Árni ^
Eins og menn vita er ekkert
betra þegar maður leggur af stað
í ferðalag en að reka tærnar í
þröskuldinn og skella flatur á
gólfið með hæfilegum meiðslum.
Sá sem verður fyrir slíku
óhappi rís skjótt upp aftur og
segir glaðbeittur:
Fall er fararheill.
Hann hefur nefnilega áttað sig
á þeim grundvallarsannindum
sem mestu skipta um ferðalög: Á
ferðalagi hefur þú stokkið út úr
hvunndagsleikanum og það er
skemmtilegt, en á hinn bóginn er
heimurinn allt í einu orðinn fullur
af hættum við hvert fótmál, fullur
af því ófyrirsjáanlega sem þú
ræður ekki við.
Þess vegna finnst ferðalangin-
um gott að taka að minnsta kosti
eitt óhapp út strax heima hjá sér
áður en lagt er af stað. Hann
treystir því þá, samkvæmt lík-
indareikningi, að færri séu mögu-
leikarnir á því að hann lendi í mat-
areitrun, óveðri, bílslysi eða ofan
í gili í ferðinni sjálfri.
Hann hefur byrjað á því að
virkja sjálfan sig innan frá og eins
gott að hann haldi því áfram því
það er ekki barasta á Sprengi-
sandi að á reiki er margur
óhreinn andinn, sem villa æra og
færa hinn arma af vegi. Hinn armi
- það er ferðalangurinn.
Margir telja að menn eigi að
virkja sjálfa sig fyrir ferðalög
með einskonar ferðavísindum
eða ferðavisku. Hún er fólgin í
því að kunna að velja sér rétta
gönguskó, rétta prímusa, besta
bakpokann, öflugan bíl, hundvís-
an fararstjóra, áreiðanlega ferða-
skrifstofu og þar fram eftir göt-
um. Allt eru þetta sjálfsagðir
hlutir sem óþarft er að fjasa
mikið um. Og um leið skal það
sagt um alla þessa sjálfsögðu
hluti, að þeir eru oftar en ekki
skammgóður vermir. Pví hvað
stoðar það sál mannsins að vera á
góðum skóm ef leiðin er týnd í
þoku? Hvað stoðar það farsæld
hans að vera á góðum bíl og aka
varlega ef fólið sem kemur á móti
honum ekur eins og trítilóður
skúnkur?
Nei. Eina leiðin fyrir ferða-
langinn til að virkja sjálfan sig
innan frá er gömul írsk viska.
Hún segir allt sem segja þarf með
fjórum einföldum orðum:
Það gæti verið verra.
Merkileg orð og nauðsynleg
hverjum manni sem hættir sér út
fyrir hússins dyr.
Tökum einfalt dæmi eins og
veðurfar. Margir eru svo háðir
veðurfari á ferðalögum að þeir
líta aldrei glaðan dag. Annað-
hvort er oft heitt fyrir þá eða of
kalt eða of blautt.
En sá sem veit að allt gæti verið
verra, hann hugsar alls ekki
þannig. Ef það er engin sól þá
hugsar hann sem svo: þetta gæti
verið verra, maður er þá ekki að
stikna úr hita. Ef það rignir á
hann, þá hugsar hann það sama
og bætir við: þetta er ljúf rigning
og vekur upp góðar minningar og
það gæti líka verið verra: það gæti
verið hvínandi rok sem feykti
mér um koll. Ef ferðalangurinn
svo lendir í hvínandi roki þá segir
hann: það gæti verið verrra, ekki
ferst ég hér úr lognmollu, nú sé ég
og finn allan stórleika náttúrunn-
ar og hleypi honum inn í sálar-
stofuna og þá ýtir hann við snilli-