Þjóðviljinn - 18.08.1989, Page 10

Frá Menntaskólanum
við Hamrahlíð
✓Kennsla vegna loka vorannar 1989 hefst mánu-
daginn 28.ágúst í dagskóla og öldungadeild.
Dagskólanemendur koma í skólann kl. 8.00 og
fá afhentar stundatöflur; öldungadeildar-
kennsla hefst kl. 17.30 samkvæmt stundatöflu
sem afhent var í vor og liggur frammi á skrifstofu
skólans. Próf veröa haldin í báöum deildum
skólans 8.-14. september.
Deildarstjórar verða til viðtals fyrir nemendur
fimmtudaginn 24. ágúst kl. 13-15. Nánar aug-
lýst í anddyri skólans.
Kennarafundur veröur haldinn mánud. 21. ág-
úst kl. 13.00.
Haustönn hefst mánudaginn 18. september
Dagskóli:
Nýnemar koma í skólann þann dag kl. 8.00. Þá
fá þeir afhentar stundatöflur gegn greiðslu
skólagjalda.
Eldri nemendur dagskóla erú boðaöir í skólann
föstudaginn 15. sept. kl. 13.00. Mjög áríðandi er
að allir komi á þeim tíma.
Öldungadeild:
Innritun og val nýrra og eldri nemenda fyrir
haustönn 1989 fer fram í skólanum 5., 6. og 7.
september kl. 16-19. Þá verður nemendum
leiðbeint við val námsgreina og stundatöflur af-
hentar gegn greiðslu skólagjalda.
Rektor
Lögtök
Að kröfu gjaldheimtustjórans f.h. Gjald-
heimtunnar í Reykjavík og samkvæmt fógetaúr-
skurði, uppkveðnum 16. þ.m., verða lögtök látin
fara fram fyrir vangoldnum opinberum gjöldum
utan staðgreiðslu álögðum 1989, skv. 98. gr.
sbr. 109. og 110. gr. laga nr. 75/1981, sbr.
einnig 8. kafla laga nr. 45/1987.
Gjöldin eru þessi: Tekjuskattur, verðbætur á
ógreiddan tekjuskatt, eignarskattur, lífeyris-
tryggingagjald atvr. skv. 20. gr., slysatrygginga-
gjald atvr. skv. 36. gr., kirkjugarðsgjald, vinnu-
eftirlitsgjald, útsvar, verðbætur á ógreitt útsvar,
aðstöðugjald, atvinnuleysistryggingagjald, iðn-
lánasjóðsgjald og iðnaðarmálagj., sérst. skattur
á skrifst. og verslunarhúsn., slysatrygginga-
gjald v/heimilisstarfa og sérstakur eignar-
skattur.
Ennfremur nær úrskurðurinn til hverskonar
gjaldhækkana og til skatta, sem innheimta ber
skv. norðurlandasamningi sbr. lög nr.111/1972.
Lögtök fyrir framangreindum sköttum og gjöld-
um, ásamt dráttarvöxtum og kostnaði, verða
látin fram fara að 8 dögum liðnum frá birtingu
þessarar auglýsingar, verði þau eigi að fullu
greidd innan þess tíma.
Reykjavík 16. ágúst 1989
Borgarfógetaembættið í Reykjavík
Blaðberar
djoðviijinn
óskast
Tjarnargata - Suðurgata
Laufásv. 46 - Þingholtsstræti
Laufásv. 47 - Bergstaðastræti 52
Skerjafjörður
Sporða- og Selvogsgrunn
Sklpasund - Efstasund
Esklhlíð - Engihlíð
Efstaleltl - Neðstalelti
Akraland - Áland
Efstaland - Dalaland
Mosgerði - Melgerðl
Rauðagerði - Borgargerði
þlÓÐVILIINN
Hafið samband við afgreiðslu
Þjóðviljans í síma 681663/681333
Ekki hræddur
að gera mistö
[gærvarfrumsýndí
Reykjavík nokkuð sérstök
kvikmynd semsegirfrásam-
skiptum veiðimanna við birni í
Bresku Kólumbíu í Kanada.
Mikið var lagt í gerð þessarar
kvikmyndar og var kostnaður-
inn við hana um 25 miljónir
dollara, eða um hálfur annar
miljarðurkróna. Þótt efni
myndarinnar kunni að vera
ólíkt dæmigerðum vinsældar-
kvikmyndum hefur Björninn
verið sýnd við mjög góða að-
sókn erlendis að undanförnu.
Leikstjóri myndarinnar,
Frakkinn Jean-Jacques Ann-
aud, er íslendingum að góðu
kunnur en hann áformaði að
taka kvikmynd sína, Leitin að
eldinum, upp hér á landi á sín-
um tíma og gerði síðan Nafn
rósarinnareftirsamnefndri
skáldsögu Umbertos Ecos.
Annaud er nú staddur hér á
landi og því tilvalið að heyra
hvað hann hefur að segja um
kvikmyndir sínar og annarra.
Óskarinn veitti
mérfrelsi
Við byrjum á klassískri spurn-
ingu. Hvað varð þess valdandi að
þú ákvaðst að fara út í kvik-
myndagerð?
- Strax á unga aldri fékk ég
mikinn áhuga á þessum litlu 8-
mm kvikmyndatökuvélum og
mig langaði til að leika mér með
þær. Þegar ég var 11 ára fékk ég
mína fyrstu tökuvél og í dag er ég
svo sannarlega að leika mér með
þessi tæki. Eftir að ég lauk skildu-
námi hóf ég kvikmyndanám við
listaskóla í París og þar lærði ég
einnig latínu og grísku. Ég lauk
námi frekar ungur og hóf gerð
auglýsingakvikmynda. Á 10
árum gerði ég 500 auglýsingar
þannig að ég gerði nánast eina
auglýsingu í hverri viku. Við
þetta fékk mikla reynslu og þegar
ég átti að sinna herskyldu minni
fyrir Frakkland var ég þess í stað
sendur til Kamerún til að kenna
innfæddum kvikmyndagerð. Það
var stórkostleg lífsreynsla og
kynni mín af Afríku veittu mér
nýtt gildismat á lífinu, svona rétt
einsog Monty-Python myndu
kalla „nýr tilgangur lífsins". Ég
varð fyrir gífurlega miklum áhrif-
um í Áfríku og þeirra er mjög að
gæta í minni fyrstu kvikmynd í
Afríku, Svartir og hvítir í lit, sem
ég gerði í Fflabeinsströndinni.
Þú vaktir mikla athygli á þér
sem kvikmyndagerðarmaður
með þessari fyrstu mynd þinni og
henni var tekið mjög vel af
gagnrýnendum, ma. fékk Svartir
og hvítir í lit Óskar sem besta er-
lenda kvikmyndin árið 1976.
Hafðir þú gert þér vonir um slíka
velgengni?
- Nei, alls ekki. Mér finnst ég
hafa verið mjög heppinn og engu
líkara en hönd guðs hafi stýrt
þessu vali. Á þessum tíma fannst
mér það fráleitt að kvikmynd mín
ætti einhverja möguleika á að
vinna Óskarsverðlaunin. Þetta
kvöld var ég á minni venjulegu
kvöldgöngu í París og velti því
ekki einu sinni fyrir mér hvort ég
ætti von á símtali frá Hollywood.
Þetta var fyrsta kvikmynd mín,
gerð í Afríku á tungumáli sem
enginn skildi og því hefði það ver-
ið fáránlegt að búast við einhverj-
um verðlaunum.
- Það besta við að vinna
Óskarinn var að skyndilega hafði
ég alla möguleika í hendi mér til
kvikmyndagerðar. Öðruvísi
hefði ég aldrei getað gert Leitina
að eldinum nokkrum árum síðar,
en hugmyndina að henni má
einnig rekja til veru minnar í Afr-
íku. Ég hafði miklu meira frelsi
sem leikstjóri en flestir aðrir með
aðeins eina kvikmynd á bakinu
og það frelsi nýtti ég mér í
Leitinni að eldinum. Það var
nógu erfitt samt að fjármagna
myndina og það tók langan tíma.
ímyndaðu þér bara viðbrögðin
hjá yfirmönnum kvikmyndafyr-
irtækjanna þegar ungur Frakki
bankar uppá og segist vilja pen-
inga til að gera kvikmynd um
hellisbúa. Þeir spyrja: á hvaða
tungumáli?, og fá svarið: engu
tungumáli. Það er því ekkert
skrítið þótt þeir séu tregir til að
láta þig fá 20 miljónir dollara
nema að vel atuguðu máli.
- Sem betur fór var myndinni
tekið mjög vel, bæði af
gagnrýnendum og áhorfendum,
svo við það fékk ég enn meira
frelsi og átti auðveldara með að
útvega fjármagn fyrir kvikmyndir
mínar án þess að það kæmi niður
á þeim verkefnum sem mig lang-
aði að reyna við.
- Ég byrjaði svo samtímis á
Nafni rósarinnar og Birninum,
sem voru báðar mjög erfiðar í
framleiðslu og auk þess dýrar,
óvenjulegar og öðruvísi kvik-
myndir en gengur og gerist. Ég lít
því á mig sem mjög lánsaman
mann. Ég hef verið leikstjóri
kvikmynda frá rúmlega tvítugu
og ávailt fengið eins mikið
sköpunarlegt frelsi og mér finnst
nauðsynlegt. Ég fjármagna kvik-
myndir mínar að mestu frá Holly-
wood, en hef miklu meira frelsi
en flestir kollega minna þar í
borg. Mér líkar þessi tilhögun
mjög vel og vona að svo verði
áfram.
Ekki hræddur
við mistök
Þú hafðir œtlað þér að kvik-
mynda Leitina að eldinum hér á
íslandi en lentir í ýmsum erfið-
leikum þegar átti að hefja tökur.
- Já, mig langaði að taka mynd-
ina á íslandi og hafði skoðað
landið mjög vel með það í huga.
Þegar allt var til reiðu skall á
leikaraverkfall í Bandaríkjunum
og fresta varð tökum á myndinni
um tvo mánuði. Þá var komið
undir vetur og hefði verið óðs
manns æði að reyna að taka
myndina hér en ég sé enn eftir að
hafa ekki getað tekið myndina á
íslandi. En það hafði tekið mik-
inn tíma að undirbúa þessa mynd
vegna þess hve óvenjuleg hún er
og því var ekki aftur snúið.
Hvernig stóð áþví að þú fórst út
í gerð svo óvenjulegrar kvik-
myndar?
- Mig langaði sérlega að gera
Leitina að eldinum og hefði alls
ekki viljað fara út í hefðbundna
kvikmyndagerð. Þótt ég hefði á
þessum tíma verið frekar ungur
að árum fannst mér ég hafa öðlast
talsverða reynslu sem leikstjóri.
Ég hafði einfaldlega ekki áhuga á
að gera eins kvikmynd og aðrir
eða sömu myndina tvisvar, held-
ur vildi ég gera eitthvað öðruvísi.
Mig langar að setja eitthvað sér-
stakt og öðruvísi á tjaldið og taka
þá áhættu sem þarf til þess. Ég er
ekki hræddur við að mistakast og
stendur reyndar á sama um það.
10 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAB FAsttKtagur 18. ágÚKt 1989
Ef mér mistekst, mun fólk
gleyma myndinni eða fyrirgefa
mér mistökin. Fólk fyrirgefur
hinsvegar ekki þeim sem selja sig
fyrir kjánalega hluti án nokkurr-
ar ástæðu. Ef ég reyni á heiðar-
legan hátt að gera eitthvað sérs-
takt verður það virt að einhverju
leyti þótt mér mistakist.
Það hefur því ekki aftrað afþér
þótt kvikmyndun á bók Umbertos
Ecos, Nafni rósarinnar, hefði ver-
ið talin ómöguleg?
- Nei alls ekki, heldur var ég
mjög ánægður með það. Bókin
heillaði mig mjög mikið og ég ák-
vað strax eftir að hafa lesið hana
að þetta væri saga sem ég yrði að
kvikmynda. Vegna þess hve
ómögulegt það virtist að gera
kvikmynd eftir sögunni langaði
mig enn frekar að reyna við hana.
Það var ekki einungis fólgin í því
ákveðin áskorun heldur einnig sú
staðreynd að ef mér tækist að
skilja hvernig þessi flókna saga
væri gerð, myndi ég læra á vanda-
mál varðandi uppbyggingu
sagnagerðar, sem er grundvallar-
þáttur í kvikmyndagerð. Margir
halda að vandasamasta hlutverk
leikstjórans sé samstarf hans við
erfiða leikara og tæknimenn en
vandamálið liggur ekki þar, held-
ur verður leikstjórinn að kunna
að segja sögu. Þú verður aldrei
góður leikstjóri nema þú kunnir
að segja sögu. Fyrir mig var á-
skorunin því að reyna að koma
þessu snilldarlega bók-
menntarverki, með sömu hug-
myndum, yfir í kvikmyndaform.
Mér fannst þetta líka mjög erfitt
en um leið ákaflega heillandi,
auk þess sem Umberto Eco er
stórkostlegur maður og einn af
mínum bestu vinum.
Birnir og munkar
eru andstæður
En þótt Björninn hafi einnig
verið gerður eftir skáldsögu hefur
varla verið um samskonar
áskorun að ræða?
- Nei, því þessar bækur eru
einsólíkaroghugsastgetur. Nafn
rósarinnar er meiriháttar innlegg
í bókmenntasöguna en Bjarnar-
kóngurinn, eftir James Oliver
Curwood er aðeins venjuleg æv-
intýrasaga. Þú talar ekki um
Curwood sem innlegg í bók-
menntir. Ég man einmitt eftir að
þegar ég gerði Nafn rósarinnar
kunni ég bókina algeriega af öllu
hjarta, enda fannst mér það
skylda mín. Ég kunni hana
jafnvel betur en Eco sjálfur og
þegar við ræddum um hana sagði
ég gjarnan: „Nei, Eco. Þetta
skrifaðir þú ekki.“ Bjarnarkóng-
inn las ég aðeins einu sinni og sá
ekki ástæðu til að gera það aftur
því það breytti engu hvaða bók
varð fyrir valinu. Hún var aðeins
hugmynd að kvikmyndinni.
En þú ert samt að segja okkur
mönnunum mikilvæga sögu um
náttúru okkar?
- Já, það sem ég vil undirstrika
með þessari kvikmynd er að
mannfólkið, þar á meðal ég sjálf-
ur, telur sig í ríkari mæli vera yfir
aðrar skepnur á jörðinni hafið. Á
tímabili taldi ég mig vera svo
snjalla veru sem hlyti að hafa
mikinn tilgang í lífinu, en ekki
bara líkami gerður af holdi og
blóði einsog önnur dýr. Ég sætti
mig ekki við tilfinningar mínar og
eðlishvatir en nú sé ég að þessi
afstaða er með öllu röng því mað-
urinn fylgir að mestu sínum
líkamlegu eðlishvötum. Hinar