Þjóðviljinn - 25.08.1989, Page 2

ÁMEÐANSTUND-
UM VIÐ FRJÁLSAN
FJÁRMANGS-
MARKAÐ
Frá sjónarmiði hagfræðinnar
er ekkert sem mælir á móti því að
leyfa útlendingum að veiða
fiskinn okkar ef þeir eru reiðu-
búnir að láta okkur hafa meira
fyrir það en við fengjum ef við
veiddum hann sjálf.
Þjóöviljlnn
ÉG MYNDI
NÚ ÉTA HANN
Hellingur af laxi hefur verið
bókaður.
Fyrlrsögn í DV
MERKILEGT
LAND AÐ TARNA!
Frakkland hefur upp á flest ef
ekki allt að bjóða sem gleður
ferðamenn. Þar eru strendur
jafnt við Atlantshaf sem Mið -
jarðarhaf.
Morgunblaóló
Mér fallast hendur
Ég veit ekki hvort þið, lesendur góðir, hafið veitt því athygli sem vert
væri, að ég er hrifinn af myndum. En ekki hvaða myndum sem er. Ég
hefi alltaf verið á móti afstraktinu, þótt aðrir séu löngu hættir að nenna
að hafa svo einarða afstöðu. Ég er nefnilega viss um að það voru,
kommúnistar sem komu hingað með afstraktið til að menn gleymdu
smávinum fögrum foldar skarti, og annarri náttúru, að ekki sé talað um
mannlífið. Þeir vildu teyma menn út í frjálsa óráðsíu lita og forma þar
sem menn tapa áttum og verða tilbúnir til aö trúa hverju sem er um
samfélagið.
Nei, ég vil ekki afstrakt. Og ekki heldur einhverjar fantasíur út í
bláinn sem halda að þær séu veröld draumsins þar sem allt getur
gerst. Ég er líka á móti svoleiðis myndum. Vegna þess að þar sem allt
getur gerst þar gerist heldur ekki neitt og allir verða eitthvað svoi
ábyrgðarlausir í túlkun sinni og viðbrögðum öllum, rétt eins og
Steingrímur Hermannsson þegar hann stendur andspænis efnahags- i
vandanum.
Ég vil hafa innihaldsríkar myndir, sem fela í sér boðskap og erindi,;
segja manni einhvern sannleik um tilveruna.
Eins og þessa mynd sem bírtist hér með pístlinum og á eiginlega að i
bera hann uppi.
Ég skal að vísu játa það að það liggur ekki alltaf í augum uppi hvað
mynd merkir. Það mátti ég líka reyna þegar ég var að skoða þessa
mynd og frændi minn, stofukomminn Guðjón, gægðist yfir öxlina ái
mér með sinni hnýsni og afskiptasemi og þykist vita allt betur.
Er þetta kannski mynd af þér sjálfum, Skaði, þegar þú situr og veist j
ekkert um hvað þú átt að skrifa og lætur þér fallast hendur?
Ekki geri ég tilkall til þess að það sé búin til heil mynd af mér, sagði
ég, hógvær í virðingu minni fyrir listinni. Öllu heldur er þetta Skáldið
yfirleitt, sá sem horfir út í firrðina og lætur sig dreyma fagra drauma, en
það er eins og fyrri daginn : fótur vor er fastur þá fljúga vill önd.
Mér sýnist nú það séu aðallega hendurnar sem eru fastar, sagði
Guðjón. Viðfang myndarinnar er meira að segja með hendur á fótun-
um, svo það er ekki hægt að segja að hann kunni ekki fótum sínum
forráð. Ég sé reyndar ekki betur en mannskepnan sé með átta hendur,;
hvað finnst þér um það?
Mér finnst það ráðgáta, sagði ég. Átta er ekki einu sinni heilög tala.
Hún vísar ekki einu sinni á fjölda ráðherra í ríkisstjórn íslands, hvað þá
meir.
Ráðherra segirðu, sagði Guöjón. Jamikasskoti. Kannski hefur
myndin leynda pólitíska skírskotun?
Hvernig þá pólitíska? spurði ég.
Jasona: hún gæti til dæmis táknað ráðleysi auðvaldsins þegar það
er búið að mergsjúga allt og alla, menn og náttúru, og finnur ekki
lengur neina vasa til að stinga í sínum freku krumlum.
Þú ert svo ofstækisfullur Guðjón, það er óþolandi, sagði ég. Gæti
þetta ekki alveg eins verið heimskommúnisminn sem hefur siglt í
strand með allt sitt jukk, og situr eins og illa gerður hlutur á strönd
tímans og bíður eftir að fá innblástur sem aldrei kemur - eða þá
dollaralán frá Amríkönum?
Þetta gæti líka verið Sjálfstæðisflokkurinn þinn þar sem hann hangir
eins og illa gerður hlutur í sinni ófrjóu og hugsunarlausu stjórnarand-
stöðu og bíður eftir betri stólum, sagði Guðjón.
Verst með þig Guðjón, hvað þú ert lítið fyndinn, sagði ég. Þú ert alls
ekki prenthæfur í mínum dálki. Viltu kannski að ég svari í sömu mynt
og segi, að þetta sé ríkisstjórn-arafstyrmið sem hefur hlammað sér
frekt ofan á þjóðarstólinn og er að reyna að koma í veg fyrir frjálsa
hreyfingu vinnandi handa landsins með sinni dáðlausu þrásetu?
Svona héldum við lengi áfram á pólitísku plani og vorum ekkert
sérstaklega skemmtilegir, því satt best að segja koma þeir tímar, að
pólitíkin er ekkert nema ergelsi og jafnvel hnyttileg teikning fær ekki úr
því bætt. Þegar við vorum orðnir þreyttir á að setja í handastól myndar-
innar alla þá sem okkur var illa við, sló einskonar sáttaþögn á okkur
frændurna. Og ég sagði si sona.
Þú hafðir rétt fyrir þér fyrst Guðjón. Þetta er sjálfsmynd. Þetta er
mynd af mér sjálfum þar sem mér fallast hendur. Ég er kominn úr
langri göngu um mannfélagið, um hinn smáa heim og hinn stóra heim,
og loks kemur að því að ég get sest niður og hugleitt það sem ég sá og
heyrði. Og ég sit þarna og segi við sjálfan mig:
Þetta er alveg skelfilegt.
Hvað er svona skelfilegt? spurði Guðjón.
Ruglið og vitleysan í fólkinu, svaraði ég.
HEILAGUR ANDI
ENN Á FERÐ?
Sögur hafa verið á kreiki um að
Madonna eigi von á barni, en að
hvorki Warren Beatty né Sean
Penn sé faðirinn.
Morgunblaöió
BÆÐI ERUÁNÆGÐ
MEÐ SJÁLF SIG
Hvað á Morgunblaðið sam-
eiginlegt með Albaníu?
Fyrlrsögn í Morgunblaöinu
HVER ER
EKKI HVAÐ?
Vel af sér vikið Árni, gæti
Bryndís Schram verið að segja
við Ámunda Ámundason.
Pressan
EF LÍFIÐ VÆRI
SVO EINFALT...
Síðan verða menn jú að ráða
því sjálfir hvernig kynlífi þeir lifa,
hversu oft og hvenær.
Pressan
SVONA ER
LÍFSHÁSKINN
Dæmigerður ferill frægs ís-
lendings er að hann skilur við
maka sinn, verður því næst áfeng-
inu svo gott sem að bráð, hverfur
svo í nokkrar vikur og birtist loks
aftur í forsíðuviðtali í glanstíma-
riti.
Pressan
SKELFILEGT
ER ÞAÐ MISRÉTTI
Kynfæri stráka eru auðsjáan-
leg og þegar þeir pissa snerta þeir
alltaf tippið. Þeir vita strax frá
ungum aldri að „þetta er tippið
og þetta er pungurinn“. En hvað
læra stelpur?
Pressan
ÉGVILDIÉGHEFÐI
YÐAR AHYGGJUR
Ástæðan fyrir þvf að kvenfliss
leggst verr í mig en karlfliss er sú
að eyru mín eiga erfiðara með að
grema fliss í einni konu frá flissi í
annarri en fliss í einum karli frá
flissi í öðrum karlmanni.
Pressan
2 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 25. ágúst 1989