Þjóðviljinn - 04.11.1989, Page 12

-SPURNINGIN—
Hvað hefur komið þér
mest á óvart að undan-
förnu?
Snæbjörn Jörgensen
verslunarmaður:
Það kemur mér allt á óvart og
þá sérstaklega vinnan og vinnu-
félagarnir á hverjum degi. Að
öðru leyti er maður orðinn svo
brynjaður fyrir öllu klabbinu að
maður kippir sér ekki upp við neitt
núorðið.
Magni Pétursson
verslunarmaður:
Það er vaxtalausa lánið sem
Guðrún Helgadóttir forseti Sam-
einaðs þings fékk frá Alþingi.
Þetta hneykslar mann svo mikið
að það skyggir á allt annað.
Hulda Marteinsdóttir
danskennaranemi:
Þessi spurning. Þar fyrir utan
koma mér alltaf á óvart þessar
sífelldu verðlagshækkanir.
Einar Kárason
rithöfundur:
Mér kemur orðið ekkert á óvart
lengur. Veröldin er farin að verða
svo skemmtileg.
Marteinn Helgason
nemi í MH:
Ótrúleg verðhækkun á
geislaspilurum frá því i fyrra eins
og allt annað í verðlagsmálum
þrátt fyrir meint aðhald stjórn-
valda í þeim efnum.
þiómnuiNN
Laugardagur 4. nóvember 1989 187. tölublað 54. órgangur
SÍMI 681333
Á KVÖLDIN
681348
SÍMFAX
681935
BergurÞórðar-
son: Lagasmíð-
arnarhafaheld-
urágerst með
aldrinum og því
vartímabærtað
létta á sér.
Mynd: Kristinn.
Tónlist
Smásögur úr nútímanum
Bergur Þórðarson gefur út Metsöluplötu: Draumurinn að geta lifað af listinni
Metsöluplata, stórt orð það.
En Bergur Þórðarson skirr-
ist samt ekki við að nota það sem
heiti á plötu sem kom út í gær.
„Þetta er fyrsta platan mín og
þess vegna set ég óhjákvæmilega
pcrsónulegt sölumct, hvernig sem
hún gengur,“ segir hann.
Þótt þetta sé fyrsta plata Bergs
er hann samt enginn nýgræðingur
í tónlistarlífi landsins. Hann er
fæddur og uppalinn á Skaga-
strönd eins og fleiri góðir dægur-
músíkantar en flutti til Akureyrar
16 ára gamall. Þar var hann í ýms-
um skólahljómsveitum og fór í
mikla landsreisu með Ingólfi
Steinssyni, Þórhildi Þorleifsdótt-
ur og leikurum í sýningu LA á
söngleiknum Þið munið hann
Jörund eftir Jónas Árnason.
„Ég hef verið spilandi frá því ég
var 11 ára gamall og var farinn að
semja lög við ljóð góðskálda fyrir
tvítugt. Einkum voru ljóð Jakob-
ínu Sigurðardóttur mér hugleikin
og Þorsteinn Valdimarsson einn-
ig. Ég hef raulað þessi Iög fyrir
kunningja mína og þau hafa verið
í gangi hér og þar, sum hver, til
dæmis samdi ég lagið Hvað tefur
þig bróðir við ljóð Jakobínu sem
Heimavarnarliðið flutti á sam-
nefndri plötu.
En vorið 1971 varð ég stúdent
og þann 17. júní steig ég á skips-
fjöl og fluttist úr landi. Síðan hef
ég verið meira og minna í út-
löndum, búið þar samtals í 13-14
ár, lengst af í Svíþjóð. Þar hef ég
fengist við ýmis störf og stundað
nám, án þess þó að ljúka neinum
prófum. Ég hef gert dálítið af því
að troða upp í Lundi og Stokk-
hólmi og eitt sumarið fór ég í ferð
um alla Svíþjóð með dönskum fé-
laga mínum. Það var skemmtileg
reynsla."
Vann
hæfileikakeppni
- Og nú ertu kominn heim í
heiðardalinn.
„Já, ég flutti heim ásamt konu
minni og þremur dætrum í fyrra.
Þá var ég ákveðinn í að gefa út
plötu þvf ég átti heilu bunkana af
lögum. Ég fór að vinna á sfman-
um og fann fljótt að ég var kom-
inn út úr öllu, þekkti svo fáa í
tónlistinni. Svo rakst ég á auglýs-
ingu í blaði þar sem auglýst var
eftir þátttakendum í hæfileika-
keppni á Hótel Borg. Ég dreif
mig þangað og vann. Sama kvöld
var haft viðtal við mig í 19:19 og
þar sleit ég streng í beinni útsend-
ingu. Það var dálítið stressandi en
ég kláraði þó lagið.
En þótt ég ynni keppnina stóð
ég eftir sem áður einn uppi með
gítarinn og lögin mín. Það varð úr
að ég fór á fund vinar míns Didda
fiðlu og þar var ákveðið að slá til.
Ég hafði ákveðnar hugmyndir
um hvernig ég vildi vinna, td.
vildi ég ekki ráða atvinnumenn til
að spila eftir nótum sem ég skrif-
aði heldur vildi ég að platan þró-
aðist í samstarfi við einhverja. Ég
hafði kynnst Magnúsi Sigurðs-
syni gítarleikara í hæfileika-
keppninni og fékk hann til liðs
við mig. Með okkur náðist
skemmtilegt samstarf sem ég
held að hafi skilað sér í einhverju
sérstöku. Það er ekki bara ein-
hver tilfallandi sem spilar á gítar-
inn. Magnús á mikið í plötunni.
Auk okkar Magnúsar lögðu þau
sitt af mörkum Andrea Gylfa-
dóttir, Ásgeir Óskarsson, Friðrik
Sturluson, Sigurður Rúnar Jóns-
son og Ingólfur Steinsson, en
upptökur fóru fram í Stemmu.“
Stemmningstextar
- En hvað ertu að gera með
þessari plötu?
„Ég er létta á mér, maður verð-
ur að koma efninu frá sér. Flest
laganna eru nýleg, samin á síð-
ustu tveimur árum, en tvö þeirra
eru eldri. Það má eiginlega skipta
þeim í tvennt. Annars vegar eru
róleg lög með heimspekilegum
vangaveltum um lífið og tilver-
una. Hins vegar fjörugri lög,
svona smásögur úr íslenskum nú-
tíma.
Textarnir eru margir byggðir á
eigin reynslu, hlutum sem ég hef
rekist á. Þeir byggjast á
stemmningum og oftast byrja ég
á texta án þess að vita fyrirfram
hvar ég enda. Það hefur gefist
mér vel, mér lætur ekki vel að
skrifa texta af ákveðnu tilefni.
Meðfram tónlistinni hef ég feng-
ist talsvert við að mála og ég upp-
lifi þessar greinar á mjög svipað-
an hátt, mér finnst engin raun-
veruleg skil vera á milli tónlistar
og myndlistar.“
- Ætlarðu að troða eitthvað
upp til að fylgja plötunni eftir?
„Já, það er í bígerð. En það er
óákveðið hvar eða hvenær það
verður. Mig langar að fara út á
landsbyggðina, en það getur
reynst erfitt á þessum árstíma."
- Hvað tekur svo við hjá þér?
„Ég hætti hjá símanum og sinni
nú eingöngu þessari útgáfu. Ég
gef plötuna út sjálfur og þótt
Skífan hafi tekið að sér dreifing-
una er ótrúlega margt sem þarf að
gera. Hvað svo tekur við veit ég
ekki. Ég stefni að því að gefa út
aðra plötu næsta sumar og eins og
aðrir sem fást við að skapa er
draumurinn að geta lifað á list-
inni. Kannski held ég sýningu á
myndunum mínum á næsta ári.
En það er svo erfitt að spá svo það
er best að ljúka þessu spjalli með
því að vitna í Þorstein Valdimars-
son:
Framtíðin er skjal sem er falið
sýn.
Þó finnst þar eitthvað talað um
alisvín.
Þau steypast oní dalinn,
mikið djöfull eru þau galin.
í hvern djöfulinn eru þau
galin?
í alúmín." _|>h