Dagblaðið Vísir - DV - 04.10.1995, Page 4

4
MIÐVIKUDAGUR 4. OKTÓBER 1995
Fréttir
Bergur Rögnvaldsson varð fyrir árás hrúts á veginum fyrir austan Vik í Mýrdal:
Stökk upp á veginn
og réðst á bflinn
- viðgerðin kostar hálfa milljón segir Bergur sem ætlar að leita réttar síns fyrir dómstólunum
„Hrúturinn stökk skyndilega upp á
veginn, sneri sér móti mér, setti und-
ir sig hausinn og réöst á móti bílnum.
Ég var á áttatíu kílómetra hraöa og
haföi ekki tíma til að gera neitt,“ seg-
ir Bergur Rögnvaldsson, trillukarl
og trúbador, í samtcili við DV.
Bergur var aö koma frá Höfn í
Homafiröi á sunnudaginn þegar
hann mætti hrútnum á veginum rétt
austan við Vík í Mýrdal. Hjá árekstri
varð ekki komist og hafnaði hrútur-
inn á hægra horni bílsins, sem er af
gerðinni Mercedes Benz. Hrúturinn
drapst samstundis og dreifðist blóð,
gor og kjöttægiur yfir bílinn.
„Hrúturinn hreinlega sprakk þeg-
ar hann kom á bíhnn. Höggið var
gífurlegt en ég var í bílbelti og það
bjargaði mér. Annars væri ég ekki
hér,“ segir Bergur.
Bergur telur að tjónið á bílnum
nemi í þaö minnsta hálfri milljón.
Hægra framhornið er allt undið upp,
ljós brotin og varð að fjariægja bílinn
af veginum með kranabíl.
„Ég gat nákvæmlega ekkert gert til
að koma í veg fyrir þetta óhapp. Girð-
ingar em á báða vegu við veginn og
ég átti ekki von á skepnum þama.
Eftir því sem ég best veit verð ég að
bera allt tjónið sjálfur og ef til vih
að greiða bætur fyrir hrútinn líka,“
segir Bergur.
Hann hefur nú haft samband við
lögfræðing og ætlar sér að taka mál-
ið upp fyrir dómstólum. Réttarstaðan
er þó óviss og vandséð hvernig á að
snúa sér í málinu. Bergur er hins
vegar ákveðinn í aö láta á það reyna
hvort hann beri ábyrgð á óhappi eins
og þessu.
„Ég fer einu sinni í viku milli Hafn-
ar og Reykjavíkur og á þeirri leið
getur maður lent í óhappi sem þessu
hvenær sem er. Þaö gengur ekki að
bændur geti beitt búfénaði sínu á
vegkantana og skapað stórhættu fyr-
ir vegfarendur," segir Bergur. -GK
„Hrúturinn stökk upp á veginn og setti undir sig hausinn," segir Bergur Rögnvaldsson sem varö fyrir stórtjóni á
bíl sinum eftir „árás“ hrúts á veginum fyrir austan Vik í Mýrdal um helgina. DV-mynd Brynjar Gauti
Lottófyrirtæki:
Ríkistryggð
gylliboð vekja
Ahmargir Islendingar hafa
fengið send bréf frá bandarísku
lottófyrtæki, United States Lott-
ery Commission, þar sem látið er
í það skína að hver sem er geti
orðið margmilljóner fyrir lítinn
sem engan pening með þátttöku.
Fyrir fáeinar krónur geti mönn-
um áskotnast aht aö 100 milljónir
dollara. Tekið er fram í bréfinu
að lottóiö sé rekið með ríkis-
ábyrgð.
Grunsemdir hafa vaknað hjá
ýmsum móttakendum bréfsins
um að ekki sé að treysta þeim
uppiýsingum sem gefnar eru í
gylhboðinu. í því sambandi hafa
menn meðal annars bent á mis-
ræmi milb uppgefms heimilis-
fangs og simanúmers lottófyrir-
tækisins.
Vegna þessa leitaði DV upplýs-
inga hjá Bandaríska sendiráðinu
um lottófyrirtækið og þá ríkis-
ábyrgö sem lofað er. Þar á bæ
fundu menn engin gögn eða upp-
lýsingarumfyrirtækið. -kaa
Þrjú fyrirtæki
sækja um Iððir
Ægir Már Kárason, DV, Suðumesjum;
„Við leynum því ekki að höfnin
sem slik er að verða mest nýtta
höfn landsins. Við höfum fundið
það á síðustu árum að ásóknin
er orðin mikil," sagði Sigurður
Valur Ásbjamarson, bæjarstjóri
í Sandgerði, en þrjú sjávarútvegs-
fyrirtæki utan Sandgerðis hafa
lagt inn umsóknir um lóðir við
hafnarsvæðið í Sandgerði. Þá
hafa þrjú fyrirtæki, sem eru
starfandi í Sandgerði, iagt inn
umsóknir.
Að sögn Sigurðar er deihskipu-
lagið í vinnslu og er væntanlegt
á næstu dögum og þá verður lóð-
unum úthlutað. Þá er verið að
hanna nýjan veg og leggja vatns-
og skólpleiðslur á svæðinu. Alls
er gert ráð fyrir að úthluta átta
iðnaðarlóðum í og við hafnar-
svæðið.
í dag mælir Dagfari
Þreyttir f lugumferðarstjórar
Dagfari minnist þess að flugurn-
ferðarstjórar stóðu í mikilli og
harðri kjarabaráttu fyrir nokkrum
árum og fengu þá umtalsverða
launahækkun gegn samkomulagi
um að falla frá verkfahsrétti. Ekki
man Dagfari betur en að flugum-
ferðarstjórar hefðu upp til hópa
verið nokkuð ánægðir með þessar
kjarabætur og samþykktu nýja kja-
rasamninga með öhum greiddum
atkvæðum.
Nú hafa flugumferðarstjórar aft-
ur séð ástæðu til að hefja nýja
kjarabaráttu sem gengur út á það
að þeir fái verkfahsréttinn á ný.
Hafa þeir allir sagt upp störfum
nema tveir sem hætta hvort sem
er um næstu áramót vegna aldurs.
Uppsagnimar taka gildi um ára-
mótin næstu og þá ætla flugum-
ferðarstjórar sem sagt að leggja
niður vinnu vegna þess að þeir
hafa sagt upp vegna þess að þeir
hafa ekki verkfallsrétt til að leggja
niður vinnu.
Hér er úr nokkuð vöndu að ráða.
Ef flugumferðarstjórar fá ekki rétt-
inn th að leggja niður vinnu með
verkfalli leggja þeir niður vinnu til
að krefjast verkfallsréttar, th að
leggja niður vinnu. Fer ekki á mhh
mála að viðsemjendur flugumferð-
arstjóra hafa samið af sér með því
að gleyma að banna flugumferðar-
stjórum að leggja niður vinnu með
því að segja upp störfum sínum,
enda kemur í ljós að það skiptir
engu hvort flugumferðarstjórar
hafa verkfallsrétt eða ekki ef þeir
geta sagt upp til að krefjast ver-
kallsréttar.
Þetta er enn fremur afar sniðug
aðferð hjá flugumferðarstjórum að
bæta kjör sín með því að lofa fyrst
og semja um að leggja niður verk-
fallsrétt til að fá umtalsverða
launahækkun út á það að leggja
niður verkfallsrétt og leggja síðan
niður vinnu th að fá rétt til að
leggja niður vinnu af því að þeir
höfðu ekki rétt th að faha frá því
að leggja niður vinnu, samkvæmt
félagssáttmála Evrópu.
Þá má heldur ekki gleyma þeirri
fullyrðingu flugumferðarstjóra að
þeir vinni langan vinnudag og
starfið skapi mikið álag og það er
engin hemja og ekkert réttlæti að
menn þurfi að mæta til vinnu og
þreytast í vinnu sinni án þess að
hafa rétt th að leggja niður vinnu
í verkfalh til að mótmæla álaginu
sem fylgir því að mæta til vinnu.
Flugumferðarstjórar eru alveg
orðnir gjörsamlega uppgefnir á
þessari þrælavinnu sem þeir eru í
og hafa þess vegna sagt upp störf-
um th að hvíla sig af því að þeir
geta ekki hvílt sig í verkfalh sem
þeir eiga þó rétt á.
Ekki er hægt að sjá annað en aö
viðsemjendur flugumferðarstjóra
verði að fallast á að veita þeim
verkfallsréttinn á nýjan leik svo
þeir leggi ekki niður vinnu með því
að hætta í vinnunni og þannig geta
flugumferðarstjórar öðlast verk-
fallsrétt til aö leggja niöur vinnu
til að mótmæla vinnuálaginu án
þess að þurfa segja upp vinnunm
til að geta hvht sig frá vinnunni.
Síðan geta þeir út af fyrir sig far-
ið aftur í samninga við viðsemjend-
ur sína og fengið launabætur út á
það að afsala sér verkfallsréttinum
sem gerir ekki svo mikið th, því
þeir geta alltaf sagt upp vinnunni,
til að krefjast verkfallsréttar á nýj-
an leik, af því aö þeir eiga hvort
sem er rétt á verkfohum þegar þeir
eru orðnir of þreyttir í vinnunni til
að sinna henni. Og þá kemur aftur
að því að þeir fái verkfahsréttinn
til að koma í veg fyrir að vesahngs
flugumferðarstjórarnir segi upp
störfum til að heimta verkfallsrétt-
inn sem þeir afsöluðu sér til að
geta fengið hærra kaup fyrir vinn-
una sem er þá alveg að drepa.
Þessi nýstárlega kjaraharátta
ætti að verða öðrum verkalýðsfé-
lögum th eftirbreytni. Menn eiga
ekki að vera að ríghalda í verkfalls-
réttinn ef þeir fá launahækkanir
út á að afsala sér verkfallsréttinum
því menn geta einmitt fengið verk-
fallsréttinn aftur með því að leggja
niður vinnu th að fá að leggja niður
vinnu í verkfalli.
Kemur út á eitt, ekki satt!
Dagfari