Dagblaðið Vísir - DV - 04.10.1995, Page 12

12
MIÐVIKUDAGUR 4. OKTÓBER 1995
Spurningin
Hver vaskar upp á þínu
heimili?
Anný Dóra Hálfdánardóttir nemi:
Ég geri það oftast, því miður.
Björgvin Atlason, 13 ára: Upp-
þvottavélin. Það setja allir inn í
hana.
Ásgerður Ásbjörnsdóttir nemi:
Bróðir minn.
Bjarki Kaikumo popparadjöfull:
Ég.
Guðrún Eyjólfsdóttir nemi: Það er
verkaskipting.
Hrafnhildur Maren verslunar-
maður: Það fer eftir því hver er í
stuði.
Lesendur__________
Gagnslítil
tölvusýning
Þröng á þingi á tölvusýningu í Laugardalshöil.
Ragnar skrifar:
Ég fór á tölvusýninguna sem
haldin var í Laugardalshöll um sl.
helgi. Ekki vil ég segja að sýning
þessi hafi verið mér vita gagnslaus
en afar gagnslítil. Hafi þetta átt að
vera sölusýning átti ekki að kosta
neitt inn. Hafi þetta ekki verið sölu-
sýning er fyllilega réttlátt að greiða
400 kr. fyrir innganginn. Ég er
nefnilega ekkert viss um að þetta
hafi átt að vera sölusýning því ég sá
ekki tilburði hjá neinum sýningar-
aðila til að bjóða manni eitt eða
neitt til kaups. Það var þó erindi
mitt á sýninguna að reyna að láta
verða af því að festa kaup á nýrri
tölvu í stað þeirrar gömlu sem ég
hef notað sl. 7 ár.
Þegar á sýningarsvæðið kom var
varla þverfótað fyrir fólki. Mest var
þarna fjölskyldufólk með börnin sín
sem sum hver voru föst við tölvurn-
ar og einokuðu þær fullkomlega.
Foreldrarnir stóðu hróðugir hjá og
reyndu að leiðbeina grislingunum.
Gekk þetta svo langt að einn fullorð-
inn sem vildi komast í tölvu upp-
tekna af krakka einum sem vart
stóð út úr hnefa ýtti honum beinlín-
is frá tölvunni við lítinn fögnuð for-
eldranna - Gummi litli væri svo
áhugasamur á þessu sviði - og auk
þess var hann ekki búinn að klára
einhvern leik eða eitthvað annað
sem hann hafði verið fastur við sl.
10 mínútumar a.m.k.
En hvað um það. Ég leitaði að
sæmilegri tölvu með sæmilegum
prentara og hafði til viðmiðunar
auglýsingu sem ég hafði klippt út úr
dagblaði. Ég fór nú á viðkomandi
bás til að fá viðbótarupplýsingar og
að því loknu að ganga frá kaupum.
En það var þá engin uppsetning fyr-
ir hendi á staðnum, aðeins bækling-
ar um prentarana ásamt verði. Fyr-
ir meðalmanninn í tölvuvinnslunni
hefði þetta verið upplagður staður
til að skoða, velja og kaupa. En þar
sem sýningaraðilar voru ekki með
neitt bitastætt „set-up“ sem sýndi
útlit og gæði á slíku i heilu lagi var
þetta næstum gagnslaus sýning fyr-
ir meðalmann á tölvusviðinu eins
og mig.
Það sem ég hefði viljað sjá þarna
voru mismunandi „set-up“ eða upp-
stillingar af tölvu og prentara og
eins hvernig pappír/letri viðkom-
andi prentari skilaði. Þarna hefði
verið sýningar/sölumaður til að
leiðbeina um val. Hefði nú einhver
söluaðilinn verið virkilega sniðugur
hefði hann haft inni í kaupverðinu
boð um að sendá viðkomandi tölvu
heim daginn eftir ásamt manni sem
tengdi hana og gæfl um leið stutt yf-
irlit yflr „log- in“, feril og helstu
möguleika. En þetta var hvergi í
boði. Ég er því enn í sömu sporum
og verð lengi að leita að heppileg-
ustu lausninni; tölvu til ritvinnslu
og annarra heimaverkefna fyrir
meðalnotandann.
tillitsleysi ökumanna
Reiðhjól -
Pétur Magnússon skrifar:
Ég er einn þeirra sem kýs að nota
reiðhjól til að fara minna daglegu
ferða. Á þessum daglegu ferðum hef
ég stundum orðið ýmist reiður yfir
tillitsleysi ökumanna í minn garð
eða þá pirraður yfir því aðstöðu-
leysi sem mætir hjólreiðafólki hér í
borginni. En það sem rekur mig til
að kveikja á tölvuskjá mínum í
þetta sinn er þó hvorki reiði né pirr-
ingur heldur jákvæðari kenndir.
Ég vil hrósa borgaryfirvöldum
fyrir þær góðu framkvæmdir sem
þau hafa staðið fyrir í sumar. Þegar
ég segi framkvæmdir þá á ég við t.d.
alla kantana á gangstéttum sem lag-
færðir hafa verið. Og nú virðist eiga
að byggja brú yfir Kringlumýrar-
brautina og þá getur maður hjólað
alla leið vestan úr bæ og upp í Heið-
mörk án þess að vera í hættu í bíla-
umferðinni. Frábært.
Þetta sumar lofar góðu og ég vil
hvetja borgaryfirvöld til aö halda
áfram á sömu braut. Einnig finnst
mér ég hafa orðið var við aukna tU-
litssemi ökumanna í garð hjólreiða-
manna í umferðinni núna í sumar.
Reiðhjól eru nefnUega vænlegur far-
kostur innanbæjar sem utan, bæði
hollur og umhverfisvænn. En tU
þess að fólk noti þennan farkost þarf
enn að bæta aðstöðu fyrir hann.
Höldum áfram á þessari jákvæðu
braut og gerum Reykjavík að mann-
eskjulegri og lífrænni borg.
íslensk stjórnmál á refilstigum
Gunnar Guðjónsson skrifar:
í hvers konar fen eru íslensk
stjórnmál eiginlega sokkin? Það
gengur ekki á öðru en spUlingu,
ásökunum um þjófnað, gírugheitum
og sjálftöku launa hjá þingmönnum
og hærra settum ráðamönnum í
stjórnsýslukerfinu. Vissum við nú
vel að ekki var ætíð hreint mjöl í
pokahorni sumra stjórnmálaflokk-
anna, Alþýðuflokkurinn bitlinga-
fiokkur, Framsóknarflokkurinn
skaraði eld að sinni köku með hefð-
bundnum hætti í landbúnaði, lax-
veiði og loðdýraeldi og kommarnir
landráðamenn að sumra mati. Helst
að Sjálfstæðisflokkurinn stæði utan
og ofan við ámæli um beina spill-
ingu.
Þar voru líka miklir heiðursmenn
við stjórnvölinn. Við áttum hæfa
foringja f þeim Ólafi Thors, Bjarna
Benediktssyni, Jóhanni Hafstein og
Geir Hallgrímssyni. Flokkarnir
virðast nú samtíga í spillingunni, á
þingi og utan. Nú síðast birtist sú
frétt að eftir 10 daga setu á þingi
ávinni þingmenn sér 40 þúsund
króna makalífeyri! Og það fylgir að
210 þingmenn hafi í árslok 1992
„átt“ um 365 milljónir í makalífeyri.
í sjóði (Lífeyrissjóði alþingismanna)
I hvers konar fen eru íslensk stjórnmál sokkin? spyr bréfritari.
sem í vantar yfir 2 milljarða króna!!
Mér þykir verst að enginn stjórn-
málaflokkur skuli vera hótinu betri
í þessari spillingu allri. Ég vildi
mega vænta þess að Sjálfstæðis-
flokkurinn tæki sig nú til, segði
spillingu og undirmálum stríð á
hendur og skyti öðrum flokkum þar
með ref fyrir rass. Forystu Sjálf-
stæðisflokksins er ekki stætt á
neinu öðru eins og komið er í stjórn-
málum hér.
Skattsvik I
Kópavogi og
annars staðar
Magnús Jónsson hringdi:
í síðasta Kópavogspósti var
greint frá umfangsmiklum og
stórfelldum skattsvikum sem
upplýst hefðu verið í bæjarráði
fyrir tilstilli borgara úr bæjarfé-
laginu. Upplýsir bæjarstjóri
Kópavogs að þarna sé um hrika-
leg dæmi að ræða um skattsvik
bæjarbúa og hefur nú sent
skattrannsóknarstjóra bréf í
framhaldinu. Ég get ekki varist
undrun á því hve fljótt bæjar-
stjórn Kópavogs bregst við upp-
lýsingum hins almenna borgara
í þessu sveitarfélagi. Er þetta
framtíðin í skattrannsóknamál-
um hér á landi eða eigum við að
vænta annarra úrræða gegn
skattsvikum?
Úttekt á Bessa-
staðakjallara
Margrét Sigurðardóttir skrif-
ar:
Mér finnst ekki hafa verið
fjallaö nógsamlega um hinn nýja
Bessastaðakjallara, þótt að vísu
hafi úttekt verið gerð á kostnað-
inum í DV. Mér fyndist eðlilegt
að eftir þá frétt í DV hefði t.d.
Rikisendurskoðun eða viðlíka
aðili tekið málið upp og krafiö
byggingarnefnd Bessastaða um
skýrslu sem birst hefði opinber-
lega. Það á ekki að hvíla nein
leynd yfir húsakynnum á for-
setasetrinu eða hvernig einhver
nefnd getur ráðskast með opin-
bert fé í framkvæmdir á staðn-
um. — Þjóöinni kemur þetta mál
við eins.
Nýtt nafn
á landið
Hjálmar skrifar:
Það er nú loks farið að brydda
á því hjá þeim sem selja útlend-
ingum ferðalög til landsins að
nafnið á okkar fagra landi er
hæði fráhrindandi og óaðlað-
andi. Nafnið laðar ekki að, það
er kalt og segir ekkert annað en
„ísklumpur". Hver vill búa á
ísklumpi? Okkur myndi ganga
mun betur á allan hátt gæfum
við landinu nýtt, fallegt og hlý-
legt nafn, sem það líka er.
Öryggistæki
ríkisins á ekki
að selja
Kristján S. Kjartansson skrif-
ar:
Ég tel fráleitt að menn selji ör-
yggishagsmuni þjóðarinnar, Póst
og síma, Landsbanka og Búnað-
arbanka eða opinbera fjölmiðla.
Standa á vörð um lýðræðið, ekki
brjóta það niður. Við þurfum
ekki niðurrifsaðferðir erlendra
og innlendra frjálshyggjumanna,
er vilja einkavæða allt og gera
heiminn að samfelldu láglauna-
svæöi. Þarfara væri að skipa sér-
staka rannsóknarnefnd á vegum
Alþingis til að kanna tíðni
vinnuslysa á sjó ásamt vélarbil-
unum og árekstrartíðni og á öðr-
um atriðum er viðkoma skipaút-
gerð. Bátaútgerð þarf aðhald
hvað varðar útgjöld tryggingafé-
laga.
Borgar með
barnio á brjósti
Elsa hringdi:
Það sem bankamir geta aug-
lýst. Nú er þaö t.d. svokallaður
Heimabanki. Hver er útibús-
stjóri á þínu heimili? Síðan birt-
ist mynd af konu sem segist vera
heimavinnandi. Hénni finnst
gott að geta borgað reikningana
heima í ró og næði, jafnvel með
barnið á brjósti, segir hún. Og
svo eru það greiðslukortareikn-
ingarnir og millifærslunar af
sjóðsreikningunum. — Já, þetta
er aldeilis sniðið að þörfum þjóö-
arinnar!