Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1995, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 9. OKTÓBER 1995
Spurningin
Ætlar þú í leikhús í vetur?
Björg Pétursdóttir nemi: Ég veit
það ekki. Það gæti verið.
Pétur Traustason nemi: Ekki ef
Guð lofar! Ég er á leiðinni til Eng-
lands og ætla að vera þar í vetur.
Þórgunnur Óttarsdóttir húsmóð-
ir: Örugglega. Ég fer 1-2 sinnum á
ári.
Sigursveinn Hauksson húsasmið-
ur: Ég veit það ekki. Það er óráðið.
Ég fór síðast fyrir tveimur árum.
Ásgeir Jón Ásgeirsson nemi: Nei,
ég ætla ekki að fara.
Signý Sigurvinsdóttir og Bryndís
Sævarsdóttir nemar: Já, við ætl-
um að sjá Súperstar og Rocky Horr-
or.
Lesendur
A virkilega að ut-
rýma bændum?
H.Þ. skrifar:
Ég get ekki lengur orða hundist
yfir þeirri aðför að bændum sem
viðgengist hefur um hríð. Virðist nú
eiga að útrýma bændum endanlega.
Einkum sauðfjárbændum. Það virð-
ist eina leiðin til bjargar að fækka
þeim umtalsvert og þar ganga for-
svarsmenn bænda fremstir í flokki.
En verkalýðsforustan er líka með í
spilinu. Bændum er stillt upp við
vegg - annað hvort samþykkja þeir
fækkun með góðu eða þeim verður
fækkað með illu. Þar á ég við að
annað hvort yrðu ný drög að bú-
vörusamningi samþykkt eða sett á
flöt skerðing um 20%.
Flöt skerðing er einhver svívirði-
legasta aðgerð sem framkvæmd hef-
ur verið gagnvart bændum. Hún
gekk jafnt yfir alla, hvort sem þeir
áttu mörg hundruð fjár eða bara 200
eða færra, en átti auðvitað fyrst og
fremst að bitna á þeim sem voru
yfir vísitölubúi eða með margföld
vísitölubú.
Og nú eru uppi hugmyndir um að
útiloka menn yfir 70 ára frá því að
framleiða lambakjöt, taka af þeim
framleiðsluréttinn og færa hann til
þeirra sem meira hafa, allt að 450
ærgilda bú. Svokölluð stórbænda-
stefna sem er alröng. Fremur ætti
að setja þak á sauðfjáreign bænda,
þ.e. að engin ein fjölskylda ætti
meira en 400 ærgildi (eða vísitölu-
bú).
Þætti verkalýðsforystunni það
notalegt ef afkomumöguleikar henn-
ar umbjóðenda væru rýrðir með
stjómvaldsaðgerðum um tugi pró-
senta árlega, líkt og hjá sauðfjár-
bændum undanfarin ár?
En hvað er þá til ráða? - Eins og
áður sagði: Að setja þak á sauðfjár-
eign bænda og svæðaskipta beiti-
landi milli sauðfjár og naut-
gripa/hrossa og blandaðs búskapar.
Hvaða vit er t.d. í því að sumir séu
með þetta 30-40 mjólkandi kýr og
200-300 ærgildi en næsti bóndi sé
með 200-300 ærgildi? Fyrrnefndi
bóndinn gæti séð af nokkrum ær-
gildum til þess síðarnefnda. Aðalat-
riðið er þó að bændum sé gert kleift
að vera þar sem þeir vilja vera en
svipta þá ekki afkomumöguleikum
með stjómvaldsaðgerðum og hrekja
þá á vonarvöl.
Fjárhagur borgarinnar og borgaranna
Hörður A. Andrésson skrifar:
Enn er ráðist á almenning í land-
inu og má ekki á milli sjá hvort
vinstri öflin eða íhaldið eru þar
stórtækari. Fólk segir sem svo að nú
væri betra að hafa kosið íhaldið. En
það er vist nákvæmlega sama í
hvorn fótinn fólk stígur og hvaða
borgarstjóri væri við völd í dag. Það
er búið að setja borgina í botnlausar
skuldir með flottræfilshætti.
En lítum aðeins á hækkun
strætófargjaldanna og hver hún í
raun er. Flestir sem nota vagnana
þurfa að fara tvær ferðir á dag, t.d.
til og frá skóla. í dag kostar hvert
fargjald 25 kr., þ.e. kort með 20 mið-
um kostar 500 kr. Ef við margfóld-
um með 40 ferðum þá er kostnaður
1000 kr. á mann. Eftir hækkun kost-
ar ferðin 50 kr. og kostnaðurinn
2000 kr. sem er nú ekki ýkja mikill
peningur í dag.
Nú ætla nemendur að taka sig
saman, 3 í leigubíl, og fara þannig í
skólann sinn til þess að ná þessum
kostnaði niður. Startgjald á
dagtaxta í leigubíl er kr. 270. Deilum
í þá upphæð með 3 og þá fáum við
kr. 90, þannig að gjaldmæli þyrfti að
lækka þegar ekið væri af stað ef
komast ætti með tæmar þar sem
SVR hefur hælana. Svo kemur fyrr-
verandi borgarstjóri, sem nýlega
var að hækka kaupið hjá sjálfum
sér, skattfrjálst, um sömu upphæð
og nemur atvinnuleysisbótum í
landinu, og segir að með hækkun
SVR-gjalda sé verið að ráðast á al-
menning í landinu!
Hann gleymdi að segja frá því að
það var hann sjálfur sem setti fjár-
hag borgarinnar í klemmu. Mér
finnst hann ætti fremur að beita sér
fyrir því að fólk bæri meira úr být-
um fyrir vinnu sína svo að það hefði
efni á að kaupa 2000 kr. SVR-miða
til að börnin kæmust í skólann.
Nýtt álver enn einu sinni?
Gengið á fund með erlendum fjárfestum í áliðnaði fyrir nokkrum árum.
Guðmundur Ólafsson skrifar:
Ég man alltaf þegar ég kom til
Danmerkur í fyrsta skipti og tók eft-
ir miklum fjölda japanskra bila á
götunum. Festir voru þeir af gerð-
inni Datsun. í afturglugga þeirra
flestra var límd auglýsingin: „En ny
Datsun igen?“ Þetta slagorð kemur
mér oft í hug á seinni árum hér
heima.
Hér er nú auglýst eitt álverið enn.
Nú frá ameriska fyrirtækinu Col-
umbia Aluminum Corporation.
Traust nafn, fremur lítið og í einka-
eign. Allt ætti það að auka ánægju
okkar íslendinga. Vinna fyrir um
150 manns. Spurningin er bara:
Kemur fyrirtækið? Það hefur nefni-
lega valkost í fleiri löndum, m.a. í
Venesúela þar sem líka er orka fyr-
ir hendi og ódýrt vinnuafl.
Og hér stendur hnífurinn i kúnni.
Okkur íslendingum er ekki sýnt um
að laða til okkar erlenda fjárfesta
eða fyrirtæki sem láta í það skína að
hér sé ódýrara vinnuafl en annars
staðar. Ef svo slysalega vildi til, fyr-
ir Columbia Corporation, að það
sættist á allar aðstæður hér, þ.m.t.
kröfur um umhverfisþátt, sem er al-
veg sérstakur kapítuli, í allri
annarri vitleysu Jiér á landi, fengi
fvrirtækið sis fliótt fullsatt líkt ns
þau fáu erlendu fyrirtæki sem fyrir
eru af einstrengingshætti þrýsti-
hópa á vinnumarkaði og stjórnmála-
manna sem sífellt efna til uppþots
fyrir þeirra hönd, með kröfu um
„ítök í stjórnunarháttum" - sem er í
raun dulbúin krafa um hærri laun
op ankin frirSinHi
Ég er því afar vonlítill um að
þetta blessað álver (og sé það í alla
staði velkomið hingað) verði reist
hér á meðan við íslendingar söðlum
ekki gjörsamlega um í samskiptum
við útlendinga og umheiminn í
heild.
Risnukostnaður ríkisins:
Enn stækkar
hítin
Guöjón Guðmundsson skrifar:
Ekki verður fréttin í DV um
risnu- og ferðakostnað ríkisins á
sl. ári til að bæta andrúmsloftið
milli almennings og hinna þjóð-
kjömu og ríkisskipuðu embætt-
ismanna. Þegar kostnaður vegna
ferðalaga og risnu þessara aðila
nálgast milljarðinn verður
manni á að hugsa sem svo: Hér
er langt til seilst eftir fríðindun-
um. Eða dettur einhverjum í hug
að þetta sé eðlilegur kostnaður
hjá hinu opinbera, hvað þá nauð-
synlegur?
Arctic Air legg-
ur upp laupana
Jóhann Sigurðsson hringdi:
Þá er enn eitt flugævintýrið
úti. Arctic Air hefur lagt upp
laupana. Maður fer nú að verða
ónæmur fyrir því þótt menn séu
að stofna til ævintýramennsku í
flugsamgöngum við útlönd héð-
an frá íslandi. Þessir menn, sem
að þessu hafa staðið hingað til,
virðast ekkert hafa gert sér grein
fyrir þeim skyldum, reglum og
ábyrgð sem fylgir því að hafa
flugrekstur með höndum. Menn
leggja ekki lengur trúnað á að
hér verði hægt að keppa við það
eina flugfélag sem er þó með
sinn rekstur að fullu tryggðan
gagnvart farþegum sínum.
Ódrekkandi
kaffi
Guðný hringdi:
Mér finnst kaffi sem hér er á
boðstólum í verslunum orðið
ódrekkandi. Einkum það sem
pakkað er hérlendis. Eina kaffið
sem ég get mælt með hér er það
sem maður malar sjálfur á staön-
um er maður kaupir það. Það er
þó allar götur nýmalað. En kaffi
hefur lengi verið mjög slæmt hér
og á veitingahúsum t.d. er þetta
lítið annað en sull, ýmist rammt
eða langstaðið. Þetta er bara
staðreynd sem ekki veröur hrak-
in.
Ríkiö á kirkjurn-
ar ekki
söfnuðurinn
Ámi Sigurðsson skrifar:
Kona ein kvartaði í Þjóðarsál-
inni sl. miðvikudag yfir presti
sem hafði bannað presti í
annarri sókn að framkvæma gift-
ingu og aðrar athafnir í sinni
kirkju. Ekki legg ég dóm á það
mál. Hins vegar fór umsjónar-
maður Þjóðarsálar að karpa um
málið og endaði með því að segja
að söfnuðurinn ætti nú kirKjuna
og hann hefði því úrslitavaldið.
En það er auðvitað alrangt. Rík-
iö á kirkjurnar, ekki söfnuður-
inn sem slíkur.
Skemmdarverk
á Akureyri
Magnea Bjamadóttir skrifar:
Ég sé mér ekki annað fært en
að skrifa nokkrar línur. Þannig
er að ég hef orðið fyrir miklum
búsiljum af hendi einhvers sem
gengur hér um við Kjalarsíðu og
vinnur skemmdarverk í gríð og
erg á eigum mínum. Farið hefur
verið inn um glugga og dyr og
stolið úr frystikistu, bæði
brauöi, kjöti og fiski. Elshúsá-
höld hafa verið eyðilögð, höldur
brotnar af pottum og þeir rispað-
ir. Tölur hafa verið skomar af
blússum, kápum og sloppum og
nærfatnaður skorinn í tætlur,
tvö sjónvörp eyðilögð og loftnet á
þaki. Blóm fá ekki að vera í friði
og Qeira í þessum dúr. Ég gerði
mér ekki grein fyrir því fyrst en
tel víst að hér sé um einn og
sama aðilann að ræða.