Dagblaðið Vísir - DV - 23.10.1995, Síða 15
MANUDAGUR 23. OKTÓBER 1995
15
Til hamingju, Margrét
Það gleður mig svo sannarlega
að þú skulir hafa sigrað Steingrím
í formannskjörinu. Fyrir því eru
tvær ástæður. Önnur er sú að ég
sem jafnréttissinnaður einstakl-
ingur tel það merkan áfanga i bar-
áttunni fyrir jafnrétti kynjanna að
kona sé nú loksins formaður í ein-
um fjórflokkanna. Hin ástæðan er
sú að ég held að þú sért meiri jafn-
aðarmaður en Steingrímiu' og öllu
nútímalegri í hugsun. Auk þess
held ég að þú skiljir betur en hann
að við þurfum að byggja framtíð-
ina á atvinnugreinum framtíðar
en ekki atvinnugreinum fortíðar.
Tilefni þessa bréfs til þín, í
formi kjallaragreinar, er að mig
langar til að vita hvort þú viljir í
raun jöfnuð og réttlæti. Þú virðist
efast um að Jón Baldvin vilji jöfn-
uð og réttlæti. Mér hefur hins veg-
ar þótt sem Alþýðuflokkurinn sé
eini flokkurinn sem lýsi yfir af-
dráttarlausum vilja til jafnréttis í
tveimur grundvallarmálum, nema
sama megi segja um Þjóðvaka. Vilt
þú (og Alþýðubandalagið) að allir
íslendingar hafi jafnan kosninga-
rétt? Vilt þú (og Alþýðubandalag-
ið) að allir íslendingar séu jafnir
gagnvart skattalögum?
Jafnt vægi atkvæða
Atkvæðisrétturinn er horn-
steinn lýðræðis. Þeir sem eru fylgj-
andi jafnrétti hljóta því að vera
fylgjandi jöfnum atkvæðisrétti. Nú
vega atkvæði sumra þrefalt á við
atkvæði annarra. Vart getur það
kallast jafnrétti? Atkvæði' Stein-
gríms J. Sigfússonar vegur meira
en atkvæði mitt og ég hygg að
hann vilji að svo verði áfram. Eins
mælskur og hann er mun honum
eflaust veitast létt að verja þetta
óréttlæti.
Auk þess að vera spurning um
réttlætismál er jöfnun atkvæðis-
réttar spurning um hagkvæmni.
Hún er ekki lítil sóunin sem svo-
nefnt kjördæmapot hefur valdið.
Flestir þekkja til að mynda mörg
dæmi um óskynsamlegar fram-
kvæmdir við uppbyggingu sam-
göngukerfisins sem rekja má til
kjördæmapots. Sóun vinnukrafts
og fjármagns við offramleiðslu
dilkakjöts má einnig rekja að
nokkru leyti til misvægis atkvæða.
Vilt þú, Margrét, að atkvæði
allra vegi jafnt? Getur þú lýst því
afdráttarlaust yfir að gera eigi
landið að einu kjördæmi? Þekkir
þú kannski enn þá betri leið tO að
Kjallarinn
Snjólfur Ólafsson
dósent í Háskóla íslands
jafna vægi atkvæða? Eða telur þú
kannski að sumir eigi að vera jafn-
ari en aðrir?
Fyrir mér er það mjög mikil-
vægt réttlætismál að aÚir Islend-
ingar séu jafnir gagnvart skatta-
lögum, óháð því til dæmis hjá
hverjum þeir vinna. Því hef ég
hvatt til þess að sjómannaafslátt-
urinn verði afnuminn, og það hafa
reyndar margir frammámenn í Al-
þýðuflokknum gert. Auk þess að
vera réttlætismál er þetta spurn-
ing um hagkvæmni, sem vart þarf
að útskýra fyrir þér.
Vilt þú, Margrét, að sömu
skattareglur gildi fyrir alla? Getur
þú lýst því afdráttarlaust yfir að
afnema beri sjómannaafsláttinn? -
Eða telur þú kannski að sumir eigi
að vera jafnari en aðrir?
Snjólfur Ólafsson
Með og
á móti
Er raunhæft að nota
þyrlu við löggæslu?
Þyrla
leiðir til
sparnaðar
„Lögreglu-
stjórinn í
Reykjavík hafði
frumkvæði að
þvi fyrir fáum
árum að nota
þyrluna TF-
GRÓ við lög-
gæslu og ég var
í áhöfn hennar.
Með þyrlu hefur
lögreglan, t.d. í
Bretlandi, kom-
iö borgurunum til aöstoðar fljótt
og örugglega og í mörgum tilvik-
um með hagkvæmari máta en aðr-
ar aðferðir. Þetta á einnig við um
sjúkraflutninga.
Bretar hafa reiknað út að mun
ódýrara sé að reka þyrlu en öku-
tæki ef hún er notuð rétt. Þar eru
á vakt sjúkraflutninga-, flug- og
lögreglumenn og útkallstíminn er
3 til 5 minútur. í Bretlandi var eft-
irfarandi tilraun gerð til að sanna
þetta: Leit á einni fermílu tók 12
mínútur og kostaði nærri 16 þús-
und íslenskum krónum með þyrlu
en 12 menn voru 27.240 mínútur
að leita sama svæði gangandi og
kostaði 459 þúsund krónur.
Á svæði sem er innan við 15
mínútna flug fyrir TF-GRÓ býr
langstrærsti hluti þjóðarinnar.
Við þurfum ekki að hugsa langt
aftur til að rifja upp fjölda mála
þar sem þyrla hefði getað skipt
sköpum, svo sem slys við heita
potta, tugir umferðarslysa, inn-
brot, barnsrán, nauðganir á víða-
vangi, íkveikjur og fleira.
Ekkert þarf að kaupa eða gera
til að hefja slíka þjónustu. Allt er
tO staðár og mannskapurinn þjálf-
aöur. Það eina sem vantar er
frumkvæði, skilningur og samtarf
hóps embættismanna til að ná
fram sparnaði og auka á framfarir
í þágu almennings.“
„Atkvæöi Steingríms J. Sigfússonar veg-
ur meira en atkvæöi mitt og ég hygg að
hann vilji að svo verði áfram. Eins
mælskur og hann er mun honum eflaust
veitast létt að verja þetta óréttlæti.“
Margrét Frímannsdóttir, formaður Alþýðubandalagsins. — „Vilt þú (og Alþýðubandalagið) að allir íslendingar
séu jafnir gagnvart skattalögum?" spyr greinarhöfundur m.a.
Björn Gíslason
lögrcglumaöur.
Óréttlæti
Á undanförnum árum hefur
þátttaka kvenna í íþróttum aukist
mikið. Þetta á bæði við um keppn-
isíþróttir og almenningsíþróttir. Á
vegum íþróttasambands íslands
hefur sl. fimm ár starfað nefnd
sem hefur það hlutverk að vinna
að umbótum í kvennaíþróttum.
Verkefni nefndarinnar hafa
reynst óþrjótandi enda er kveðið
svo á í erindisbréfi hennar að
vinna skuli að aukinni þátttöku
stúlkna í íþróttum, vinna að því að
auka hlut kvenna í félagsstarfi
innan íþróttahreyfingarinnar og
styðja við bakið á konum i keppn-
isíþróttum.
Viðhorf almennings
Nefndin fékk menntamálaráðu-
neytið og íþrótta- og tómstundaráð
Reykjavíkur í lið með sér til þess
að kanna hug almennings til
kvennaíþrótta. Þessi könnun var
unnin af IM Gallup og var úrtakið
tólf hundruð manns sem skiptist
jafnt milli kynja og eftir búsetu.
Rúmlega 70% svarenda telja að
kvennaíþróttir fái of litla umfjöll-
un í fjölmiðlum og rúmlega 40%
telja að velja eigi bæði íþróttakonu
ársins og íþróttamann ársins. Það
sem vekur einna mesta athygli í
Kjallarinn
Unnur Stefánsdóttir
leikskólastjóri, á sæti í
framkvæmdastjórn ÍSÍ
þessari könnun er þó það að um
90% svarenda telja að veita eigi
jafn mikið fé til kvennaíþrótta og
íþrótta karla.
íþróttir kvenna
fái meira fjármagn
í flestum íþróttagreinum við-
gengst það að mun meira fjármagn
er veitt til íþróttastarfs karla en
kvenna. Þetta byggist á þeirri
skoðun að fleiri vilji sjá íþróttir
sem karlmenn stunda. Þetta kem-
ur hins vegar alls ekki heim og
saman við það að stór hluti svar-
enda í könnuninni vill fá meiri
umfjöllun um kvennaíþróttir í fjöl-
miðlum.
Þetta bendir til þess að íþróttafé-
lög og aðrir sem haft geta áhrif á
þátttöku fólks í íþróttum þurfi að
endurskoða áherslurnar í starfí
sínu.
Jafnari skipting fjármagns
Niðurstöður áðurnefndrar
könnunar vekja óhjákvæmilega
margar spurningar. Væri réttara
að hlutfall þátttakenda fremur en
kyn yrði látið ráða skiptingu þess
fjármagns sem ríki og sveitarfélög
verja til íþróttastarfs? Er hugsan-
legt að þátttaka stúlkna í íþróttum
sé minni vegna þess að lítill fjár-
stuðningur gerir þeim erfiðara fyr-
ir að stunda íþrótt sína?
Getur það verið að viðhorf al-
mennings tfl kvennaíþrótta séu
önnur en þeirra sem stjórna
íþróttafélögunum og ráðstafa fjár-
magninu? Vonandi verða niður-
stöður könnunarinnar til þess að
vekja fólk tU umhugsunar um það
óréttlæti sem i þessum málum rík-
ir.
Unnur Stefánsdóttir
„Rúmlega 70% svarenda telja að kvennaí-
þróttir fái of litla umíjöllun í Qölmiðlum
og rúmlega 40% telja að velja eigi bæði
íþróttakonu ársins og íþróttamann árs-
ins.“
Annað ofar
á óska-
listanum
Gísli Guðmunds-
son, ytlrlögreglu-
þjónn í dómsmála-
ráðuneytinu.
„Það eru auð-
vitað allir
hlynntir þvi að
lögreglan hafi
þyrlu tO umráða
en lögreglan
þarf líka á marg-
víslegum öðrum
tækjabúnaði að
halda sem ég
vildi setja ofar á
óskalistann. Þar
má meðal ann-
ars nefna öku-
tækin og örari endumýjun þeirra.
Peningarnir setja okkur skorð-
m- í þessum efnum sem öðrum og
þá verður að velja á mOli þess sem
mest er þörf á og þess sem ekki er
eins brýnt. Þaö er t.d. knýjandi nú
á þessari tölvuöld að tölvuvæða
embættin um aOt land. Það myndi
ég setja ofar á óskalistann en
þyrlu.
Sama má segja um allan aðbún-
aö lögreglunnar þótt hann hafi
farið ört batnandi siðustu ár. Enn
eru þó tO staðir þar sem þörf er á
að bæta verulega úr bæði hvað
varðar húsnæði og tækjabúnað.
AOt eru þetta meiri forgangs-
mál en þyrlan þótt enginn myndi
vanþakka ef lögreglan hefði þyrlu
tO umráða og hefði efni á að reka
hana.“