Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1995, Síða 4
ÞRIÐJUDAGUR 24. OKTÓBER 1995
Fréttir
Sameiginlegur fundur sjávarútvegsráðherra Norður-Atlantshafsríkja:
Stef nt verður að kvóta
á úthafsveiðarnar
segir Þorsteinn Pálsson sjávarútvegsráðherra
„Það var samþykkt þaraa pólitísk
stefnuyfirlýsing í þá veru að við
stjómun á nýtingu fiskistofna í út-
hafinu verði miðað við að kvótasetja
veiðarnar og skipta kvótanum á milli
þjóðanna frekar en aö fara í sóknar-
stýringu. Ég tel að fyrir okkur hafi
þetta verið þýðingarmesta pólitíska
stefnuyfirlýsingin sem þarna var
samþykkt," sagði Þorsteinn Pálsson
sjávarútvegsráðherra í samtali við
DV.
Hann var að koma heim af fyrsta
sameiginlega fundi sjávarútvegsráð-
herra Norður-Atlantshafsríkja.
Fundurinn var haldinn í St. John á
Nýfundnalandi.
„Hugmyndin að því að efna til
formlegs samráðs í sjávarútvegsmál-
um milli þessara ríkja kom fram hjá
mér þegar Brian Tobin, sjávarút-
vegsráðherra Kanada, kom til ís-
lands síðastliðinn vetur. Hann
bauöst þá til að hafa forgöngu um
að koma þessu af stað. Síðan var
ákveðið á fundinum að gera þetta að
reglubundnum samráðsvettvangi,"
sagði Þorsteinn.
Hann sagöist telja að fundurinn
hefði verið mjög gagnlegur. Það hefði
komið 1 ljós þarna að þörf er fyrir
pólitískt samráö á þessu sviði.
„Þama voru rædd mörg mál sem
snerta stjórnun fiskveiða og sam-
skipti milli þjóða. í fyrsta skipti í
langan tíma urðu menn sammála um
að gefa út yfirlýsingu þar sem lögð
er áhersla á nýtingu selastofnsins.
Ég er aö gera mér vonir um að það
geti orðið fyrsta skrefið er varðar
nýtingu á sjávarspendýrum og þá um
leið nýtingu hvalastofnsins. Við
munum taka það mál upp þegar
næsti fundur verður haldinn en það
verður hér á landi að ári,“ sagði Þor-
steinn.
Þá var samþykkt að beina því til
NAFO að endurmeta þær ákvarðanir
sem voru teknar varðandi rækju-
veiðarnar á Flæmska hattinum út frá
þvi sjónarmiði að þær séu ekki full-
nægjandi til þess að þarna verði
stundaðar sem hagkvæmastar veið-
ar til lengri tíma litið.
Tilraunaveiðar á smokkfiski:
Alveg gerlegt með
réttum veiðarfærum
- segir Trausti Egilsson, skipstjóri á Örfirisey RE
„Þetta var bara tilraun. Við vorum
að reyna að veiða smokkfisk og vor-
um því með smærri riðil í trollinu
en við megum vera með. Það var
fiskifræðingur með okkur í þessu
þannig að allt var þetta undir eftir-
liti. Við reyndum á stóru svæði fyrir
sunnan land. Þetta gekk nú ekki
nógu vel hjá okkur en ég er sann-
færður um að það er hægt að veiða
smokkfisk þama með réttum veiðar-
færum. Trollið þarf að vera minna
þannig að maður komist hraðar yfir.
En það er mikið magn af honum á
þessu svæði, það sást á því hve mik-
ið af honum ánetjaðist í trollinu,"
sagði Trausti Egilsson, skipstjóri á
Örfirisey RE, í samtali við DV.
Hann segir að smokkfiskurinn sé
mjög gráðugur fiskur sem hggur
undir kolmunnatorfunum og étur úr
þeim. Hann sagði þá hafa lóðað á
mikið magn af kolmunna á þessum
slóðum en reynt að forðast hann eft-
ir megni sem hafi gengið misjafnlega.
Hvað eftir annað kom mikið magn af kolmunna í trollið en illa gekk að fanga smokkfiskinn. Á innfelldu myndinni
er Trausti Egilsson, skipstjóri á Örfirisey, í brúnni. DV-mynd Guðmundur Th. Sævarsson
í dag mælir Dagfari___________________
Hin pólitísku morð
Tveir erlendir stjómmálamenn
hafa verið í sviösljósinu öðrum
fremur að undanförnu. Annar er
Willy Claes, fyrrum framkvæmda:
stjóri Nato og áður utanríkisráð-
herra í Belgíu. Claes sagði af sér
vegna meintrar aðildar að spilhngu
og mútumáh í heimalandi sínu.
Hinn stjórnmálamaðurinn er
Mona Sahhn sem hefur verið nefnd
sem hugsanlegur eftirmaður Ing-
vars Carlsson sem forsætisráð-
herra Svíþjóðar. Sahlin hefur átt
undir högg að sækja vegna meintr-
ar misnotkunar hennar á opinberu
greiðslukorti sem hún ku hafa not-
að í eigin þágu.
Það sem þessir tveir stjórnmála-
menn eiga sameiginlegt er að vand-
ræði þeirra stafa ekki af neinu mis-
jöfnu í þeirra fari, að eigin sögn,
heldur hafa fjölmiðlar og ill öfl í
samfélaginu hrakið þau út í hom.
Claes talar um póhtísk morð og
Salúin segir að hún sé saklaus með
öhu og sé heiðarleikinn uppmálaö-
ur.
Þar sem þau bæði, Claes og Sa-
hhn, eru fólk sem hefur komist til
mikilla áhrifa í heimalöndum sín-
um og raunar í alþjóðasamtökum
á borð við Nato, fer ekki á milli
mála að þau segja sannleikann. Það
verður að trúa og treysta slíku
fólki.
Það var ekki Sahlin sem misnot-
aði greiðslukortið og Claes vissi
ekkert um mútumáhð í Belgíu á
sínum tíma þótt hann hafi verið
innsti koppur í búri í sínum flokki
og sinni ríkisstjóm. Ráðamenn vita
ekkert og að minnsta kosti vita
þeir ekkert um það sem þeir mega
ekki vita um. Og greiðslukortið
hennar Sahlinar hefði ekki verið
neitt mál ef fjölmiðlar hefðu ekki
tekið upp á þvi að segja frá því að
hún hefði notað kortið. Sannleikur-
inn er sá að Sahlin greiddi aht til
baka sem hún haföi greitt með
kortinu og hún hefði að sjálfsögðu
greitt það allt þótt fjölmiðlar hefðu
ekki verið að skipta sér af þessu.
Með öðrum orðum það stóð aldrei
annað th en að vita ekki um mút-
urnar og greiða kortúttektina th
baka og þetta eru póhtísk morð hl-
gjamra fjölmiðla sem reyta æruna
af hinu ágætasta fólki.
Þetta rifjar upp hrakfarir Guð-
mundar Ama hér í fyrra, þegar
fjölmiðlar hröktu hann úr ráð-
herraembætti fyrir þær sakir að
hann hefði gert eitthvaö af sér sem
hann gerði aldrei. Sökin var fjölm-
iðlanna en ekki Guðmundar.
í Ijósi þessara ofsókna á hendur
saklausum stjórnmálamönnum
hér heima og erlendis eru það orð
í tíma töluð hjá nokkrum þing-
mönnum Þjóðvaka að nú sé rétti
tíminn th að taka upp opinbera
fjölmiðlastefnu í fjölmiðlun.
Það á að banna fjölmiðlum að
vera með nefið ofan í einkamálum
stjórnmálamanna. Að minnsta
kosti að hafa strangt eftirlit með
þeirri umijöllun og koma í veg fyr-
ir að gengið sé of nálægt fólki sem
hefur ekkert gert af sér. Alþingis-
menn hefðu th að mynda auðveld-
lega komist upp með það að
skammta sjálfum sér skattfríðindi
af fjörutíu þúsund króna auka-
sporslu ef fjölmiðlar hefðu ekki
blásið það mál upp. Stjórnmála-
menn eiga að fá að hafa greiðslu-
kort sín í friði og ef þeir vita eitt-
hvað um mútumál þá á ekki að
vera nudda þeim upp úr þeirri vitn-
eskju meðan ekkert sannast um
það að þeir hafi vitað um neinar
mútur.
Með öðrum orðum: opinber fjöl-
miðlastefna á að marka þá stefnu
að hið opinbera ákveði hvað fjölm-
iðlarnir fjalla um. Að minnsta kosti
ef það gengur of nærri æru manna
sem eiga það ekki skihð að verið
sé að fjalla um æru þeirra.
Að öörum kosti kemst enginn
maður upp með það að vera stjóm-
málamaður nema nota sitt eigið
greiðslukort eða þá að vera í ríkis-
stjórn og stjómmálum án þess að
kynna sér neitt sem máli skiptir.
Viljum við það? Viljum við
stjórnmálamenn sem ekkert vita
og stjórnmálmenn sem hafa ekki
efni á neinu af því að þeir mega
bara nota sín eigin greiðslukort?
Stjórnmálamenn verða að fá rétt
til að fylgjast með því hvað um þá
er sagt, til að geta bannað að sagt
sé frá málum sem ekki á að segja
frá. Það er lágmarkskrafa.
Dagfari