Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1995, Síða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 24. OKTÓBER 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Ritstjóri: JÓNAS KRISTJÁNSSON
Aðstoðarritstjóri: ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON /
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTl 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLT114,105 RVÍK, SÍMI: 550 5000
FAX: Auglýsingar: 550 5727 - Aðrar deildir: 550 5999
GRÆN númer: Auglýsingar: 800 6272. Áskrift: 800 6270
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Ritstjóm: dvritst@ismennt.is - Auglýsingar: dvaugl@ismennt.is. - Dreifing: dvdreif@ismennt.is
AKUREYRI: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: ÍSAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF.
Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m. vsk. Lausasöluverð 150 kr. m. vsk„ helgarblað 200 kr. m. vsk.
Trúgimi
Samkvæmt auglýsingum trúa sumir íslendingar því,
að þeir geti frelsazt frá ofáti og grennst með því að kaupa
nuddtæki eða ákveðnar tegundir af aðskomum nærbux-
um. Samkvæmt vöruúrvali nýaldarverzlana trúa sumir
íslendingar beinlínis á stokka og steina.
Nokkrum sinnum hefur komið fram í fréttum í haust,
að fólk trúir því, sem ráðherrar segja. Menn trúa, þótt
dæmin sanni, að ráðherrar standa ekki einu sinni við
það, sem þeir skrifa undir. Þeir treysta sér ekki einu
sinni til að fylgja því eftir í fjárlagafrumvarpi.
Svo langt gengur réttaróvissan hér á landi, að ráðherr-
ar fresta framkvæmd samþykktra laga, sem margir aðil-
ar hafa miðað við í áætlunum sínum. Þannig kippa ráð-
herrar með geðþótta sínum undan vissunni um leikregl-
ur, sem er homsteinn lýðræðis og markaðshyggju.
Vitanlega ættu ráðherrar ekki að lofa neinu eða skrifa
undir neitt, nema með fyrirvara um samþykki Alþingis,
sem hefur íjárveitingavaldið. En þeim ætti þó að vera
skylt að fylgja skriflegum loforðum sínum eftir í fjárlaga-
frumvarpi, sem ríkisstjórnin leggur fyrir Alþingi.
Reynslan sýnir, að þeir gera þetta ekki, ef geðþótti
þeirra býður annað. Reynslan sýnir líka, að ríkisstjómir
standa ekki við sinn hlut af þjóðarsáttum, sem þær gera
með aðilum vinnumarkaðarins til að halda niðri verð-
bólgu í landinu og koma á stöðugu efhahagslífl.
Þannig hefur það orðið fastur liður í nýjum þjóðarsátt-
um, að ríkisstjórnir lofa að standa við það, sem þær lof-
uðu í síðustu þjóðarsátt. Þótt foringjar samtaka launa-
fólks hafi langa reynslu af þessu, létu þeir enn einu sinni
trúgimi ráða ferð við gerð núgildandi kjarasamninga.
Blekið var varla þomað af síðustu þjóðarsátt, þegar
ríkið fór sjálft að semja á hærri nótum við ýmsa starfs-
hópa sína. Niðurstaðan er, að láglaunafólkið, sem þjóðar-
sáttin átti að afhenda meiri kjarabætur en öðrum, hefur
borið minnst úr býtum eins og nærri alltaf áður.
Trúgimi foringja samtaka launafólks var svo mikil, að
þeir létu undir höfuð leggjast aö setja í samningana upp-
sagnarákvæði, sem tengdust vanefndum af hvers konar
toga. Eina atriðið, sem sjálfkrafa losar samningana, er al-
menn verðþróun í landinu á samningstímanum.
Þar sem verðbólgan nær ekki viðmiðunarmarki á
næstunni, losna samningar ekki, þótt foringjar samtaka
launafólks þykist nú bíta í skjaldarrendur. Ef þeir æða út
í vinnudeilur, munu þeir tapa þeim málum fyrir þar til
bærum dómstólum. Þeir sitja í neti eigin trúgirni.
Frammistaða trúgjamra foringja samtaka launafólks
er smánarleg. Þeir sýna hvað eftir annað vanhæfni í
starfi, en verður þó ekki velt úr sessi vegna takmarkandi
ákvæða um gagnframboð í stéttarfélögum. Vangeta
þeirra dafnar í skjóli óbeinnar æviráðningar.
Þessir foringjar eru við hæfi trúarlega frumstæðrar
þjóðar, sem trúir á stokka og steina og sem er svo trú-
gjörn, að hún telur sig geta frelsazt undan ofáti og
grennst með því að láta stytta garnir sínar eða kaupa sér
nuddtæki eða ákveðnar tegundir af aðskornum nærbux-
um.
Fólk, sem trúir á aðskomar nærbuxur sér til varnar
gegn matarfikn sinni, trúir því auðvitað líka, að ráðherr-
ar standi við skriflegar yfirlýsingar sínar og að ríkis-
stjórnir standi við þátt sinn í þjóðarsáttum. Hún gerir
ekki raunhæfar ráðstafanir meðan hún trúir og trúir.
Engin furða er, þótt happdrættin blómstri og happ-
drættisfélög auglýsi, að kaup á happdrættismiðum sé
vænleg leið til að ná endum saman í heimilisbókhaldi.
Jónas Kristjánsson
„Hið ærukæra Alþingi allra Islendinga hefir fyrirfram lagt blessun sína yfir þessi vinnubrögð, og er nú komiö
saman til að gleðjast yfir framvindunni."
Omurleg ímynd
íslands
Aðstoðarmaður fiskiráðherrans
kom í Sjónvarpiö til að skýra út
fyrir þjóðinni að veiðarnar í
Smugunni væru með eðlilegum
hætti og væri vel stjórnað af fiski-
ráðuneytinu.
Tvær skýringarmyndir Sjón-
varpsins fylgdu. Sú fyrri sýndi að
venju uppdrátt Norðmanna í litum
af hafsvæöinu sem þeir þykjast
hafa lagt undir sig í Norðurhafinu
með reglugerð í Ósló og gengur út
á að útibyggja íslendingum frá öll-
um veiöum þar, eins og þeir hafa
margoft lýst yfir, og íslendingar
hafa ekki haft manndóm til að
hrekja enn. Síðari skýringarmynd-
in var af tæmingu á 50-60 tonna
hali í skuttogara í Smugunni. Þeg-
ar kóðið rann úr pokanum mátti
sjá að þetta var næstum allt 15-30
cm smáfiskur sem bannað er að
veiða hér við land, og víst alls
staðar.
Sjónvarpinu tókst þannig að
sanna málstað Norðmanna gegn
íslendingum, þvert á málflutning
fiskiráðuneytisins. Þessi sjón-
varpsþáttur myndi vekja mikinn
fognuð í norska fiskiráðuneytinu,
norska sjónvarpinu og hjá Norsk
Fiskerlag. Ekki þarf að efa að þátt-
urinn hefir verið tekinn upp hér
og að honum verður komiö á fram-
færi hjá þeim sem vilja nota hann
gegn hagsmunum fslands, t.d. í
réttarsölum Alþjóðadómstólsins í
Haag. Það eru oft tvær hliðar á
hverju máli, einkum þegar tveir
deila. Fjölmiðlar hér eru mjög óá-
byrgir.
Blessun yfir vinnubrögðin
Fiskiráðherra hefir nú brugðist
við gagnrýni Norðmanna á smá-
fiskidrápi í Smugunni með því að
undirrita nýja reglugerð um að
síðustu 8 metrarnir í flottrolli ís-
lenskra skipa skuli vera með 155
millímetra riðil, en fram til þessa
Kjallarinn
Önundur Ásgeirsson
fyrrv. forstjóri Olís
an til að gleðjast yfir framvind-
unni.
60% í hafið
Fréttir herma að smáfiskur sé
iðulega yfir 60% af afla í Smug-
unni. Hann fer allur aftur i hafið.
Láta mun nærri að nú hafi verið
veidd 30.000 tonn í Smugunni, og
ef reiknað er aöeins með 50% smá-
fiski hafa önnur 30.000 tonn farið
aftur í hafið. Ef meðalþyngd væri
um 1,5 kg væru um 700 seiði í
hverju tonni eða 21 milljón seiði,
sem drepin hafa verið í ábyrgðar-
leysi, en það samsvarar 120.000
tonnum miðað við 6 kg fisk. Til að
ná 30.000 tonnum var 120.000 tonn-
um fórnað af síðari tíma veiðum.
Þetta er sama aðferðin og eytt hef-
ir þorskinum hér.
„Miklir menn erum við, Hrólfur
„„Miklir menn erum við, Hrólfur minn“
að við skulum hafa efni á þessu og halda
að við sleppum vandræðalaust með þessi
vinnubrögð til frambúðar. Við munum
innan tíðar hljóta ámæli allra þjóða fyrir
tiltækið.“
hafa þau notað miklu smærri
möskva, Mbl. 16.9., bls. 19.
„Það er þáttur í réttindabarátt-
unni og markaössetningunni að
sýna fyllstu ábyrgð í umgengninni
um auðlindina," segir ráðherrann.
Þetta er sami riðill og notaður er
hér, og hefir þegar rýrt þorskveið-
amar hér úr 540.000 tonnum niður
í 150.000 tonn árlega. Hver verður
framtíð íslands með þessum
stjórnarháttum? Hið ærukæra Al-
þingi allra Islendinga hefir fyrir-
fram lagt blessun sína yfir þessi
vinnubrögð, og er nú komið sam-
minn“ að við skulum hafa efni á
þessu, og halda að við sleppum
vandræðalaust með þessi vinnu-
brögð til frambúðar. Við munum
innan tíðar hljóta ámæli allra
þjóða fyrir tiltækið. Ekki bara
Norðmanna. En alþingismenn og
ráðherrar eru ánægöir og geta tek-
ið undir orð Sigurjóns heitins á
Álafossi sem sagði: „Þá voru ís-
lendingar menn. Þeir fóru 20 í
Gretti og höfðu hann ekki.“ - Sam-
líkingin stenst fullkomlega.
Önundur Ásgeirsson
Skoðanir annarra
Menningarborg?
„Embættismenn og borgarfulltrúar Reykjavíkur
hafa sett fram óskir um að Reykavík verði valin
menningarborg. Hvar hafa þeir gert ráö fyrir snyrt-
iaðstöðu í grennd við Ingólfstórg?...Þúsundir ungl-
inga reika í ölvímu um Austurstræti borgarskálds-
ins. Stytta Tómasar, gjörð af Sigurjóni Ólafssyni
myndhöggvara, gnæfði hátt á stalli í göngugötunni.
Skáldið sem kvað: „Hvað varð um yður, Austur-
strætisdætur?" Höfuð skáldsins hné að velli fyrir
hendi ölvaðra gesta af einni ölknæpunni. Styttan
hefur ekki sést síðan."
Pétur Pétursson þulur í Mbl. 21. okt.
Slagorð þjóðrembunnar
„„ísland fyrir íslendinga" er slagorð þjóðremb-
unnar hér á landi. Það er gömul saga og ný að erf-
iðleikar í efnahagsmálum ýta undir þjóðrembu
hvers konar. Útlendingum er þá kennt um vandann
og lofsöngur um eigið ágæti er látið koma í staðinn
fyrir skynsamlega umræðu...Þjóðremban hefur sett'
svip sinn á alla umræðu um Evrópumál hér á
landi...Davíð Oddsson hefur kúgað heilan stjórn-
málaflokk til að tala ekki um málið og enginn þorir
að opna munninn um aðild að Evrópusambandinu."
Úr forystugrein Alþbl. 20. okt.
Innhverf umræða
„Fyrirferðarmikil umræða um kaup og kjör al-
þingismanna og æðstu embættismanna ríkisvalds-
ins er enn eitt dæmi þess hvemig islensk þjóð-
málaumræða hefur leitað inn á við að undan-
fórnu...Verra er þó að þessi umræða kemst aldrei að
kjama málsins sem er hlutverk ríkisvaldsins á
breyttum tímum og síauknar kröfur um aukin fram-
lög skattborgara, sem fara mun fækkandi...Þessi
umræða er vitanlega afskaplega þreytandi en verra
er að hún skilar engum árangri.. . “
Úr Reykjavíkurbréfi Mbl. 22. okt.