Dagblaðið Vísir - DV - 06.05.1996, Page 12
12
MÁNUDAGUR 6. MAÍ 1996
Spurningin
Hvað ætlar þú að gera í
sumarfríinu?
Skagaijörðinn í sveit
Baldur Garðarsson tamninga-
maður: Ég er að fara út til Þýska-
lands
Hildur Kolbeins afgreiðslumað-
ur: Ég veit það eiginlega ekki.
Almar Sverrisson, vinnur við
hjólbarðaskiptingar: Ég verð við
heyskap í Eyjafirði.
Sigurður Sverrisson, vinnur við
landbúnað: Vera bara í heyskapn-
um á Neðri-Vindheimum í Glæsi-
bæjarhreppi.
Anna Margrét Jóhannesdóttir:
Ég ætla að ferðast um ísland.
Lesendur dv
Fiskvinnslan
getur ekki meir
- sjómenn veröa að gefa eftir
Kannski gefa fiskvinnslukonur eftir af sínum launum fyrir sjómenn? Þær
hafa gert þaö fyrr.
Guðmundur Einarsson skrifar:
Það er ekki bara vandamál fisk-
vinnslunnar í landinu að hún skuli
hafa verið rekin með tapi um all-
langt skeið. Hér er um stórvanda að
ræða í íslensku efnahagslífi. Það
vandamál nær ekki eingöngu til
þeirra sem reka fiskvinnslustöðvar,
frystihús eða verkun, það nær til
sjómanna ekki síst. Það er nefnilega
svo komið í dag að það finnast eng-
ir sem eru aflögufærir til tekju-
skerðingar aðrir en .sjómenn. Og
svo náttúrlega nokkrir forstjórar
helstu stórfyrirtækja landsins en
launaniðurskurður hjá þeim dygði
þó skammt.
Það eru sjómenn sem hafa í all-
mörg ár verið meðal tekjuhæstu
einstaklinga í landinu og skipstjór-
ar hafa haft sinn helmingi hærri
hlut um árabil. Skattaívilnanir og
fríðindi í aðbúnaði og vinnufatnaði
eru sérstakt fyrirbæri umfram aðra
vinnandi menn. Það eru sjómenn
sem hafa fyrst og fremst krafist fisk-
verðshækkana á hækkanir ofan og
nú getur fiskvinnslan ekki meir. Nú
eru það sjómenn sem verða að finna
smugu hjá sjálfum sér.
Þetta vekur hins vegar upp
spurninguna um það á hvaða leið
við íslendingar séum í atvinnumál-
um yfirleitt. Er fiskvinnsla hér
heima arðbær eða er hún baggi á
þjóðinni? Hins sama má spyrja um
fískveiðarnar sjálfar. Hver er til-
kostnaðurinn við fiskveiðar þegar
Svanberg Snorrason skrifar:
Mig langar rétt aðeins að ræða
um hlutdrægni íþróttafréttamanns
RÚV, Samúels Arnar Erlingssonar,
í síðasta úrslitaleik Vals og KA um
fslandsmeistaratitilinn í handknatt-
leik. Dagur Sigurðsson, Val, og Jul-
ian Duranona skoruðu mjög áþekk
og falleg mörk en samt var aðeins
talað um glæsileika marka Dags en
lítið sem ekkert um mörkin sem
Duranona skoraði.
Einnig mismunaði fréttamaður-
inn markvörðunum Guðmundi Arn-
ari Jónssyni, KA, gagnvart Guð-
mundi Hrafnkelssyni. Guðmundur
Sælkeri skrifar:
Ég hef svo sem áður orðið var við
það að ekki er allt sama lambakjöt-
ið. Og þá ekki síður lambalærin eða
hryggirnir sem eru því betri sem
þau eru af raunverulegum lömbum
en ekki af gamalám eins og oft eru
á boöstólum í verslunum landsins.
Þetta sannreyndi ég nýlega er ég
var boðinn í hádegismat þar sem
allt er tínt til? Eru ekki flestir aðrir
atvinnuvegir tiltölulega neyslu-
grennri - ef svo má orða það? Er
ekki hugbúnaðarferlið, sem nú er
komið á fullan skrið með fram-
leiðslu og sölu víðs vegar um heim-
inn, að fara fram úr fískveiðum og
arði af þeim?
Hér þarf skjótra svara við því það
er komið að endalokum fiskvinnslu
Arnar hafði varið 10 skot á tímabili,
en Guðmundur H. bara 7 skot. Engu
að síður talaði fréttamaðurinn bara
um markvörslu Guðmundar H.
Þriðju stóru mistökin, sem ég vil
kalla svo, gerði hann þegar Ólafur
Stefánsson, Val, gaf línusendingu
sem hann kallaði „augnayndi".
Patrekur Jóhannesson, KA, var bú-
inn að gefa og gaf alveg eins send-
ingar en um þær var lítið sem ekk-
ert talað.
Dómararnir í fyrstu tveimur
leikjum þessarar úrslitaleikja milli
KA og Vals, Sigurgeir Sveinsson og
Gunnar Viðarsson annars vegar og
- alls ekki þaö sama
Krafist er betri meðferðar og flokk-
unar á íslensku lambakjöti.
lambalæri var á boðstólum. Kjötið
var bókstaflega ekkert líkt því sem
maður kaupir af handahófi upp úr
frystiborði matvöruverslananna.
Þarna var sannarlega lambalæri,
mun minna en þau sem maður sér
á Islandi og síðustu orðin sem ég
heyrði frá sjómönnum voru þau að
þeir væru alls ekki tilbúnir að gefa
neitt eftir í sínum launamálum. Það
sagði a.m.k. forsvarsmaður þeirra í
viðtali í morgunútvarpi RÚV 2. maí
sl. Ég auglýsi hér með eftir ein-
hverjum launahópum sem geta og
vilja gefa eftir í stað sjómanna.
Einar Sveinsson (að mig minnir) og
Þorleifur Kjartansson, voru mjög
slæmir. Alitof samúðarfullir með
Valsmönnum. Orð Alfreðs Gíslason-
ar duga um þá síðarnefndu: Aldrei
séð aðra eins heimadómgæslu á ís-
landi.
Hins vegar voru dómarar hinna
leikjanna, Stefán Arnaldsson og
Rögnvald Erlingsson, mjög góðir og
sönnuðu þeir að þeir eru besta dóm-
arapar Islands - án þess að á nokk-
urn sé hallað. Maður vonar bara
innilega að þeir haldi áfram að
dæma.
venjulega, fitulítið en meyrt og afar
bragðgott. Þessi læri sjást ekki þar
sem t.d. er matreitt fyrir fiöldasam-
kvæmi á veitingahúsunum.
Ég held að full þörf sé á að bænd-
ur merki sér afurðir sínar þannig
að maður sjái hvaðan gott kjöt kem-
ur og hvaðan hið síðra. Þetta er við-
tekin venja víða, t.d. í Frakklandi
þar sem kjöt fer ekki á markað án
þess að viðskiptavinur geti séð
hvaðan kjötið er eða að kjötkaup-
maðurinn geti upplýst um það. Á
þessu eru vanhöld hér.
Ég bendi kaupendum lambakjöts
á að kanna vel hér eftir hvernig
lambalærin eru og spyrja óhræddir
séu þeir í vafa um gæði þeirra. Það
sama á við um aliar aðrar tegundir
matvæla, það á enginn að láta rétta
sér svikna vöru. Lambalærin eru
mun minni en læri af fullorðnu fé
og um leið fituminni. Þar sem ís-
lenskt lambakjöt getur verið gott á
það ávallt að vera gott. íslenska
lambakjötið á það skilið, svo og
neytendur þess.
Þeir sigla ekki
með slasaða
Halldór Jónsson skrifar:
Nei, þeir eru ekkert að sleppa
veiðum til að sigla til hafnar
með slasaða bátsverja sína.
Veiðarnar ganga fyrir öllu. Mér
finnst það rétt mat hjá Gæslunni
og talsmanni hennar sem ég las í
DV sl. fimmtudag að skipstjór-
inn á Engey hefði átt að fara
sjálfar í land með hinn slasaða
mann um borð. Og auðvitað er
það út í hött ef skipstjórar eru að
reyna að fá þyrlu til aðstoðar til
að sleppa við að sigla í land með
slasaðan eða veikan mann. Við
höfum ekki sömu möguleika og
varnarliðsþyrlurnar - úr því við
viljum sjá um þessi mál alfarið
sjálfir.
Dragdrottningar
í Sjónvarpinu
Sigfús skrifar:
Hvar í veröldinni væri boðið
upp á slíkt prógram og sýnt var
hér í Sjónvarpinu sl. þriðjudags-
kvöld? Þáttur um svokallaðar
„dragdrottningar“! Er þjóðin
virkilega móttækileg fyrir svona
uppákomu sem sjónvarpsefni
fyrir fiölskylduna á besta sýning-
artíma kvöldsins? Það er ekki of-
sögum sagt um siðferði þessarar
þjóðar - annálaðan drykkjuskap
annars vegar (og jafnvel það
eina sem ísland er þekkt fyrir
hjá sumum erlendum þjóðum)
og hins vegar klámið og afbrigði-
legheitin. Hvað finnst hinum
þögla meirihluta þjóðarinnar?
Fagna aðstoö
við Sophiu
Þór hringdi:
Það er mikill léttir fyrir flesta,
að ég hygg, að sfiómvöld ætli nú
að láta til skarar skríða með að-
stoð við Sophiu Hansen og dætur
hennar í Tyrklandi. Taki þing-
menn og viðkomandi ráðherrar
við sér núna á þeim nótum að
stugga þurfi við stjórnvöldum í
Tyrklandi og fá þau a.m.k. til að
svara afdráttarlaust hvað þau
hyggist fyrir þá er varla annað í
dæminu en að málið komist á
hreyfingu Sophiu í hag.
Gírótombóla
Landsbjörg?
E.G. hringdi:
Inn á mitt heimili og mörg
önnur hefur borist enn einn
gíróseðill, til greiðslu væntan-
lega. Þessi heitir „Gírótombóla
Landsbjörg“, hvað sem það svo
merkir. Þarna er skráð upphæð-
in kr. 939, almenn sending?? Nú
veit ég til þess að gamalt fólk
sem fékk svona seðil fór á póst-
hús til að kanna málið - og borg-
aði vegna þess að það þorði ekki
annað. Þetta eru náttúrlega eng-
in vinnubrögð af hálfu þekktra
landssamtaka. Hér er um að
ræða dulbúna fiáröflun sem ekki
stenst almennt siðferðismat.
Forseti ferðast
og ferðast...
Magnús Sigurðsson skrifar:
Hún gerir það ekki enda-
sleppt, frúin á Bessastöðum, í
ferðalögunum. Það er ekki
seinna vænna að taka enda-
sprettinn. Hún var í Japan fyrir
nokkru og setti ofan í ’við forsæt-
isráðherra þar vegna þunnskip-
aðrar ríkisstjómar af konum.
Hún var síðustu daga í afmæli
Svíakonungs og fréttir herma að
hún þurfi til Kanada mjög bráð-
lega tfi að taka við doktorsnafh-
bót þar vestra. Hitti forsætisráð-
herra okkar ekki bara naglann á
höfuðið er hann snaraði fram
nafninu „farandsendiherra" yfir
þá sem notuðu forsetaembættið
tii ferðalaga umfram allt?
Hlutdrægni og
misjöfn dómgæsla
Lambakjöt og lambakjöt